Για 25 χρόνια το 45άρι της «17Ν» χρησιμοποιείται στις εκτελέσεις. Τα θύματά της είναι 23 άτομα. Ο πρώτος της στόχος ήταν η δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς στο Ψυχικό στις 23 Δεκέμβρη 1975. Ενα χρόνο αργότερα ακολουθεί η εκτέλεση του απότακτου αστυνομικού Ευάγγελου Μάλλιου, στις 14 Δεκέμβρη 1976, στο Φάληρο.

Για τρία χρόνια τα όπλα της «οργάνωσης» σιγούν. Στις 16 Γενάρη 1980 εκτελείται ο υποδιοικητής των ΜΑΤ Παντελεήμων Πέτρου, ενώ λίγες μέρες αργότερα υποκύπτει στα τραύματά του ο οδηγός του Σωτήριος Σταμούλης.

Για άλλα τρία χρόνια η «17Ν» βάζει τα όπλα της στο «ψυγείο». Στις 15 Νοέμβρη του 1983 πυροβολείται και σκοτώνεται στο Ψυχικό, ο πλοίαρχος Τζορτζ Τσάντες, ανώτερο στέλεχος της «Τζάσμαγκ». Μαζί του δολοφονείται και ο οδηγός του Νικόλαος Βελούτσος. Το Μάρτη δολοφονείται ο εκδότης της «Βραδυνής» Τζώρτζης Αθανασιάδης. Η «Αντιστρατιωτική Πάλη» ανέλαβε την ευθύνη, αλλά τα ερωτηματικά ήταν πολλά.

Στις 3 Απρίλη 1984 γίνεται απόπειρα δολοφονίας κατά του αρχισμηνία της «Τζάσμαγκ» Ρόμπερτ Τζοντ στο Ελληνικό. Στις 21 του Φλεβάρη 1985 δολοφονείται στην Αθήνα ο εκδότης της «Απογευματινής» Νικόλαος Μομφεράτος και ο οδηγός του Γεώργιος Ρουσέτης. Στις 26 Νοέμβρη σκοτώνεται αστυφύλακας κατά τη διάρκεια βομβιστικής επίθεσης σε λεωφορείο των ΜΑΤ. Στις 8 του Απρίλη 1986 την ίδια τύχη είχε και ο βιομήχανος Δημήτριος Αγγελόπουλος. Οι εκτελεστές του είχαν στήσει ενέδρα στην οδό Κανάρη στην Αθήνα.

Στις 4 του Φλεβάρη 1987 γίνεται ένοπλη επίθεση κατά του γιατρού Ζαχαρία Καψαλάκη. Το Φλεβάρη και τον Αύγουστο πραγματοποιούνται βομβιστικές επιθέσεις κατά λεωφορείων που μεταφέρουν Αμερικανούς στρατιωτικούς στο Καβούρι και στη λεωφόρο Κηφισού με πολλούς τραυματίες.

Στις 21 του Γενάρη 1988 γίνεται απόπειρα δολοφονίας κατά του Αμερικανού αξιωματούχου της DIA Τζορτζ Κάρος στη Φιλοθέη, με βόμβα. Στη 1 του Μάρτη εκτελείται ο βιομήχανος Αλέξανδρος Αθανασιάδης - Μποδοσάκης στη Φιλοθέη, ενώ στις 28 Ιουνίου δολοφονείται ο ναυτικός ακόλουθος των ΗΠΑ, Ουίλιαμ Νορντίν, από έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο Κεφαλάρι.

Στις 10 του Γενάρη 1989 η «17Ν» τραυματίζει στα πόδια τον εισαγγελέα Κωνσταντίνο Ανδρουλιδάκη. Πεθαίνει τον επόμενο μήνα. Τον ίδιο μήνα τραυματίζεται και ο εισαγγελέας Παναγιώτης Ταρασουλέας στο Μαρούσι. Στις 8 Μάη ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γ. Πέτσος γλιτώνει από έκρηξη παγιδευμένου οχήματος στη Φιλοθέη. Στις 26 Σεπτέμβρη δολοφονείται στην Αθήνα ο βουλευτής Παύλος Μπακογιάννης.

Το Νοέμβρη του 1990 η «17Ν» επιτίθεται με ρουκέτες κατά του θωρακισμένου αυτοκινήτου του επιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη.

Στις 13 Μάρτη 1991 τηλεχειριζόμενη ρουκέτα σκοτώνει τον Αμερικανό λοχία Ρόναλντ Στιούαρτ στη Γλυφάδα. Στις 7 Οκτώβρη δολοφονείται ο Τούρκος αναπληρωτής ακόλουθος Τύπου Γκιοργκιού Τσετίν. Τον επόμενο μήνα ένας αστυνομικός σκοτώνεται σε ένοπλη επίθεση κατά λεωφορείου των ΜΑΤ στη Χ. Τρικούπη.

Στις 14 Ιουλίου 1992 τηλεπυροδοτούμενη ρουκέτα κατά του υπουργού Οικονομικών Ι. Παλαιοκρασσά. Νεκρός ο 22χρονος σπουδαστής Θάνος Αξαρλιάν. Στις 21 Δεκέμβρη πυροβολείται στα πόδια ο βουλευτής Ελευθέριος Παπαδημητρίου.

Στις 24 Γενάρη του 1994 δολοφονείται ο πρώην διοικητής της ΕΤΕ Μιχαήλ Βρανόπουλος. Στις 4 Ιούλη δολοφονείται ο Τούρκος διπλωμάτης Ομερ Σιπαχίογλου.

Στις 28 Μάη 1997 δολοφονείται στον Πειραιά ο εφοπλιστής Κωνσταντίνος Περατικός. Τελευταίο ανθρώπινο θύμα ήταν ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος.

Πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι φανταζόταν κανείς θα πιάσει τόπο η χτεσινή προβοκάτσια. Σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να υποκύψει τελικά στις πιέσεις και να προχωρήσει άμεσα στην υπογραφή της συμφωνίας Αστυνομικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ. Το σχετικό κείμενο, σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, είναι έτοιμο και αναμένεται μόνο να οριστεί η ημερομηνία υπογραφής της συμφωνίας.

Η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε αποδίδεται τώρα κυρίως στην... επιμονή των Αμερικανών να υπογραφεί η συμφωνία από τον Ελληνα υπουργό Δημόσιας Τάξης και τον αμερικανό πρέσβη και όχι τόσο σε επιμέρους επιφυλάξεις της ελληνικής πλευράς σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας. Φαίνεται όμως ότι τελικά οι Αμερικανοί δέχτηκαν να υπογραφεί η συμφωνία από την υπουργό Δικαιοσύνης Τζ. Ρίνο, όπως ζητούσε η ελληνική πλευρά και όχι από τον πρέσβη τους.

Πότε και πού θα γίνει η μεταξύ τους συνάντηση, και πολύ περισσότερο τι έχει συμφωνηθεί μεταξύ των δυο πλευρών, παραμένει άγνωστο. Στο ερώτημα ποιο είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας, ανεπίσημα από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης λέγεται είναι ότι δεν περιέχει «πονηρές διατάξεις». Λένε, δηλαδή, ότι δεν υπάρχουν αναφορές στις αμερικανικές αξιώσεις για κοινές έρευνες στην Ελλάδα και για αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου. Πρόκειται λένε, για ένα κείμενο παρόμοιο με αυτά που έχει υπογράψει η Ελλάδα με άλλες χώρες, και τα οποία έχουν επικυρωθεί και από την ελληνική Βουλή. Αυτά βέβαια έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές διαθέσεις και τα σχέδια των Αμερικανών, οι οποίοι θεωρείται βέβαιο ότι δεν παραιτούνται από το στόχο τους να προωθήσουν στην Ελλάδα την αμερικανική έκδοση της «τρομοκρατίας» και της «αντιτρομοκρατικής» τους πολιτικής γενικότερα.

Τα σχέδια αυτά δεν είναι καινούρια, χρονολογούνται από το 1993, όταν η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου κατάργησε τον περιβόητο τρομονόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι πιέσεις ήταν έκδηλες κάθε χρόνο, ιδιαίτερα μετά το 1995, όταν δεν είχαν ευδοκιμήσει οι παρασκηνιακές κινήσεις για τον έλεγχο της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας στο βαθμό που θα ήθελε η πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Με τις ετήσιες εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία, ειδικά μετά το 1995, κλιμακώνονταν οι κατηγορίες περί αδιαφορίας της ελληνικής κυβέρνησης. Και βέβαια, αυτά έβλεπαν το φως της δημοσιότητας σε μια περίοδο (Φλεβάρης - Μάης) κατά την οποία υπήρχε εντονότερη τρομοκρατική δράση της «17Ν».

Διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία και ο πλέον ανυποψίαστος αντιλαμβάνεται πως με πρόσχημα την Ολυμπιάδα διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να καταστεί η Ελλάδα πεδίο εξόρμησης των κάθε λογής μυστικών υπηρεσιών, στο όνομα της λήψης μέτρων για τη διαφύλαξη, δήθεν, της ασφάλειας των πολιτών και των αγώνων.

Διανύουμε μια περίοδο που επιχειρείται να «εμπεδωθεί» η τρομοκρατική αντίληψη πως όποιος διαδηλώνει κατά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι «τρομοκράτης».

Δεύτερον, οι σφαίρες που έριξαν στο Βρετανό ακόλουθο αποδείχτηκαν το ικανό «αντικλείδι» για να περάσει η διαβόητη συμφωνία «αστυνομικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ, όχι πια από το παράθυρο, αλλά απευθείας από την πόρτα.

Τρίτον, με τη διατεταγμένη δολοφονική αποστολή τους, «επικύρωσαν» την προχτεσινή δήλωση του Ν. Μπερνς, ο οποίος εξάγγειλε την έναρξη μιας απόλυτα ανεξέλεγκτης τακτικής «αντιτρομοκρατικών» κόλπων, λέγοντας ότι θα συναντάται και θα αποφασίζει για τέτοια θέματα με τον υπουργό Δημόσιας τάξης, χωρίς να γίνονται ανακοινώσεις και μυστικά από τα φώτα της δημοσιότητας.