Η μόνιμη επίκληση της υπουργού ότι «η βασική μας διαφορά από την προηγούμενη κυβέρνηση είναι ότι εμείς πιστεύουμε στο ΕΣΥ», όχι μόνο δεν τρόμαξε τους επιχειρηματίες, αλλά εκδήλωσαν τη συμφωνία τους, εκτιμώντας συνολικότερα την πολιτική και την ικανότητα της νέας κυβέρνησης.

Αυτή η σύμπνοια της νυν και του πρώην υπουργού δεν είναι εικονική ούτε δείγμα ευγένειας και «πολιτικού πολιτισμού». Εκφράζει τους βαθύτερους κοινούς στρατηγικούς στόχους των κομμάτων τους και την ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων ελιγμών και διαφοροποιήσεων. Γιατί οι ανάγκες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δράσης, απαιτεί την ανάπτυξη ενός εμπορευματοποιημένου και ιδιωτικοποιημένου συστήματος υγείας - πρόνοιας. Δηλαδή ενός συστήματος που θα χρηματοδοτείται ουσιαστικά από τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, είτε άμεσα, είτε μέσω των εισφορών τους στα ασφαλιστικά ταμεία και θα εκπληρώνει ταυτόχρονα τρεις στόχους:

• Πρώτον, θα περιορίζει δραστικά τις κρατικές και εργοδοτικές δαπάνες προκειμένου να μειωθούν τα δημόσια «ελλείμματα» και το εργατικό «κόστος», να ανέβει η ανταγωνιστικότητα αλλά και το περιθώριο παροχής των παντός είδους κινήτρων στις επιχειρήσεις και τα μονοπώλια.
• Δεύτερον, ο ίδιος ο τομέας της Υγείας - Πρόνοιας να αποτελέσει πεδίο σημαντικών επενδύσεων για ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης.
• Τρίτο, να εξασφαλίζει υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, με ελάχιστες παροχές, προκειμένου να αντιμετωπίζονται ακραίες κοινωνικές καταστάσεις, και να εξασφαλίζονται οι ελάχιστοι όροι που θα διατηρούν την ικανότητα της εργατικής δύναμης για να μπορεί να μπαίνει στην παραγωγή προς εκμετάλλευση και απόσπαση κέρδους.

Η πραγματικότητα είναι ότι το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αντιγραφή των αποφάσεων και κατευθύνσεων της ΕΕ. Οι προτάσεις και οι στόχοι που θέτει υπηρετούν και απορρέουν από τη στρατηγική του κεφαλαίου, εκπληρώνει τους τρεις στόχους που προαναφέραμε.

Πώς απαντάει σχετικά με τη χρηματοδότηση: Λέει ότι το «σύγχρονο κοινωνικό κράτος είναι ένα αναπτυξιακό κράτος, με αναπτυγμένες δομές, που με τη σειρά τους ανατροφοδοτούν την ανάπτυξη». Αυτό σημαίνει ότι και το δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας θα πρέπει για να ανατροφοδοτεί την ανάπτυξή του να πουλά υπηρεσίες. Λέει, ότι τα νοσοκομεία πρέπει να είναι «αυτόνομες οικονομικές μονάδες». Να λειτουργούν δηλαδή σαν επιχειρήσεις με δικούς τους προϋπολογισμούς (έσοδα - έξοδα) που θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι, άμεσα ή μέσω των ασφαλιστικών ταμείων. Η αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης με 1% του ΑΕΠ που εξαγγέλλει δεν είναι ούτε σταγόνα στον ωκεανό, όταν μόνο τα χρέη στους προμηθευτές τους αγγίζουν τα 5 δισ. ευρώ, χωρίς άλλους υπολογισμούς εξόδων - πληρωμές ασφαλιστικών ταμείων, προμήθειες, προσλήψεις κλπ. Είναι ακριβώς η ίδια πολιτική που είχε και έχει και η Νέα Δημοκρατία.

Πώς απαντάει σχετικά με το επίπεδο των κοινωνικών παροχών: Αυτό θα ταυτίζεται με τις ενιαίες και προς τα κάτω παρεχόμενες υπηρεσίες του πρώτου πυλώνα του ασφαλιστικού συστήματος, γι' αυτό προωθεί και τις ενοποιήσεις των Ταμείων. Από κει και πέρα θα αγοράζονται υπηρεσίες από τους εργαζόμενους ανάλογα με τις εισφορές που θα πληρώνουν στα επαγγελματικά ταμεία (δεύτερος πυλώνας) και τις αποδόσεις αυτών από το τζογάρισμα και στην καθαρά ιδιωτική ασφάλιση (τρίτος πυλώνας).

Πώς απαντάει στο ζήτημα της φαρμακευτικής δαπάνης: Εχει ως προκάλυμμα την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, την κατάργηση της λίστας και την πολυφαρμακία. Λέει, ότι θα επαναφέρει τη λίστα φαρμάκων και έτσι θα λύσει το πρόβλημα. Δεν απαντάει όμως στο γεγονός ότι και με τη λίστα επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ η φαρμακευτική δαπάνη αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο όλα τα χρόνια της διακυβέρνησής του. Η επαναφορά της λίστας σημαίνει επιπλέον περικοπές φαρμάκων για τους εργαζόμενους, επιπλέον αύξηση των δαπανών των λαϊκών στρωμάτων για φάρμακα, όπως ακριβώς έκανε η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με την κατάργηση της λίστας φαρμάκων και το πέρασμα πολλών εξ αυτών στη λίστα των μη συνταγογραφούμενων.

Φυσικά και το ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υψώνουν φωνή για τις «σπατάλες», τη διαφθορά, τις «μαύρες τρύπες», ως απαράδεκτα φαινόμενα, προκειμένου να μείνει στο απυρόβλητο η μήτρα που τα γεννάει, δηλαδή η επιχειρηματική δράση και η μετατροπή της υγείας σε εμπόρευμα.

• Γιατί άραγε είναι σκάνδαλο μόνο η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση - την οποία προωθούν αντικειμενικά οι φαρμακοβιομηχανίες - και δεν είναι σκάνδαλο τα αμύθητα «νόμιμα» κέρδη των εταιρειών παραγωγής και εμπορίας φαρμάκων;
• Γιατί είναι σκάνδαλο μόνο οι υπερτιμολογήσεις υλικών και δεν είναι σκάνδαλο τα τεράστια «νόμιμα» κέρδη των επιχειρήσεων στο χώρο της Υγείας, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Με λίστα ή χωρίς λίστα, με διαγωνισμούς -διεθνείς ή ντόπιους- όσο τα μονοπώλια θα είναι οι προμηθευτές του κράτους, στις υπηρεσίες Υγείας ή άλλων κλάδων της οικονομίας, και διαφθορά θα υπάρχει και σκάνδαλα και «μαύρες τρύπες», γιατί, τελικά, στη μέση πάντα μπαίνει το κέρδος.

Πώς απαντάει το ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ): Προωθεί το «δίκτυο υπηρεσιών», όπως ακριβώς και η Νέα Δημοκρατία, στο οποίο εντάσσονται ο δημόσιος τομέας, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα δημοτικά ιατρεία, οι ΜΚΟ, τα φαρμακεία κλπ. Πρόκειται για ένα δίκτυο που θα «παράγει» υπηρεσίες και τις οποίες θα πουλάει στους εργαζόμενους και στα ασφαλιστικά ταμεία. Το όριο των δωρεάν παροχών θα καθορίζεται από τις πιστωτικές μονάδες της ηλεκτρονικής κάρτας υγείας που θα παρέχεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του μιλάει για «βασικό πακέτο υπηρεσιών» και όχι για όλες τις υπηρεσίες Υγείας που έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα. Είναι η πολιτική των ελάχιστων κοινωνικών παροχών, που διαπνέει όλες τις θέσεις και τις προτάσεις του.

Πώς απαντάει το ΠΑΣΟΚ σχετικά με τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού: Λέει για 3.000 προσλήψεις κάθε χρόνο, πέρα από τις συνταξιοδοτήσεις, για να καλυφθούν οι ανάγκες σε προσωπικό στο τέλος της τετραετίας. Είναι μια εξαγγελία που γίνεται ανελλιπώς από όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Βέβαια, το ΠΑΣΟΚ σήμερα λέει ότι τις προσλήψεις, ιδιαίτερα του νοσηλευτικού προσωπικού τις έχει σε προτεραιότητα, ενώ η ΝΔ είχε προτεραιότητα τους αγροφύλακες. Δεν λέει όμως όταν ήταν πάλι κυβέρνηση γιατί δεν υλοποιούσε αυτήν την προτεραιότητα. 'Η μήπως ήταν τότε ένα άλλο ΠΑΣΟΚ που «δεν πίστευε στο ΕΣΥ»;...

Είναι γνωστό ότι και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ εκτιμούσε ότι, μόνο στο νοσηλευτικό προσωπικό, οι κενές οργανικές θέσεις με τους οργανισμούς του 1984 είναι 25.000. Ακόμα και αυτοί οι νοσηλευτές που είναι σε «αλλότρια καθήκοντα» να γυρίσουν, με τις ανάγκες πάντα του 1984, θα καλυφθούν τα κενά σε 7-8 χρόνια. Αν υπολογίσουμε τις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί την τελευταία 20ετία, με βάση τις «δεσμεύσεις» του ΠΑΣΟΚ, η προοπτική είναι η κατάσταση να γίνει χειρότερη.

Επιπλέον πρέπει να σκεφτεί κάποιος και ποια βάση έχουν οι δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ για ίδρυση νέων τμημάτων, μονάδων και υπηρεσιών στο χώρο της Υγείας, από την άποψη της στελέχωσής τους.

Πώς απαντάει για τη λειτουργία του συστήματος Υγείας: Με την προοπτική συγκρότησης των υγειονομικών περιφερειών σε απόλυτη αντιστοιχία με τις νέες διοικητικές περιφέρειες που θα δημιουργήσει («Καποδίστριας 2»).

Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση αποτυπώνει την επιλογή για δημιουργία ενός «επιτελικού κράτους - στρατηγείου, που θα διαχειρίζεται τις αναγκαίες εθνικές πολιτικές». Οι άλλες δημόσιες λειτουργίες (λέει στο πρόγραμμά του) «μεταφέρονται στην περιφερειακή διοίκηση και στα δυο επίπεδα αυτοδιοίκησης... Το κράτος - στρατηγείο προϋποθέτει Υπουργεία στρατηγεία... Η υλοποίηση της πολιτικής τους θα γίνεται από αποκεντρωμένες δημόσιες υπηρεσίες και την αυτοδιοίκηση...». Σ΄ αυτή τη βάση το σύστημα Υγείας - Πρόνοιας θα λειτουργεί μέσα από ισχυρές περιφερειακές, κρατικές δομές, ενός νέου βαθύτερα εμπορευματοποιημένου και ιδιωτικοποιημένου συστήματος. Αυτό δε σημαίνει «λιγότερο κράτος», αλλά το αντίθετο, πιο ισχυρό.

Η πιστοποίηση και η αξιολόγηση των μονάδων Υγείας, που θα παρουσιάζονται προς όφελος των ασθενών για δήθεν ποιοτικές υπηρεσίας Υγείας, θα έχουν ως κριτήριο κατά πόσο η λειτουργία τους εκπληρεί τους επιχειρηματικούς στόχους. Δηλαδή, αν είναι λίγες οι ημέρες νοσηλείας, τα φάρμακα, οι διαγνωστικές εξετάσεις και γενικά αν τα έξοδα των ασθενών είναι λίγα στη βάση των θεραπευτικών πρωτοκόλλων και αυτών της «καλής πρακτικής».

Η εμπειρία της αξιολόγησης από χώρες της ΕΕ είναι ότι, όσες μονάδες Υγείας - Πρόνοιας δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια αξιολόγησης (δηλ. μειωμένων εξόδων) κλείνουν. Αλλωστε οι ενιαίοι κανόνες για όλες τις μονάδες παροχής υπηρεσιών Υγείας, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (και με αποτελεσματική εποπτεία), δεν παραπέμπουν στην προσαρμογή του ιδιωτικού τομέα στους κανόνες της κοινωνικής προσφοράς και λειτουργίας, αλλά στην πλήρη απόρριψη από το δημόσιο τομέα των όποιων κοινωνικών χαρακτηριστικών του έχουν απομείνει και την εγκαθίδρυση σ΄αυτόν των ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων.

Σήμερα, μαζί με την αποκάλυψη στους εργαζόμενους των μέτρων του ΠΑΣΟΚ στην Υγεία, την κατεύθυνση που αυτά έχουν, τη στρατηγική που υπηρετούν για την ενίσχυση του κεφαλαίου, απαιτείται να γίνεται δουλειά για τη συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων και ανάπτυξη της πάλης. Είναι πεδίο που διευκολύνει την κοινή δράση της εργατικής τάξης με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων και τη συμμαχία ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων, για να καθυστερήσουν και να αποκρούσουν τα εξαγγελμένα αντιλαϊκά μέτρα.

Μέσα στην καθημερινή πάλη, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, των οπαδών και φίλων, βοηθάει να ωριμάζει στη συνείδηση το δικαίωμα και η δυνατότητα για αποκλειστικά δημόσιο, σύγχρονο, δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας. Βοηθάει να ωριμάζει η συνείδηση για το φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την κατάκτησή του, που θα κάνει πράξη το δικαίωμα στη λαϊκή υγεία.