ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα φούμαρα της «δημοκρατίας»

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μόλις έντεκα μέρες μετά την εκλογή της, έδωσε το πρώτο μάθημα «συμμετοχικής δημοκρατίας» και «δημόσιας διαβούλευσης». Εστειλε τα ΜΑΤ να χτυπήσουν άγρια τους εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης γιατί απαιτούσαν το αυτονόητο. Μέτρα για την προστασία των ανέργων, το δικαίωμα στη δουλειά. Αποδείχτηκε, λοιπόν, ότι η «δημοκρατία» στον καπιταλισμό, όπως και αν βαφτίζεται, δεν είναι παρά μια μορφή συγκάλυψης της δικτατορίας της αστικής τάξης που εξαναγκάζει τους εργάτες να πωλούν ως εμπόρευμα την εργατική τους δύναμη, το σώμα και το μυαλό τους, στον κεφαλαιοκράτη με αντάλλαγμα λίγα ψίχουλα για να επιβιώσουν και αν διεκδικήσουν παραπάνω πέφτει βούρδουλας του θανάτου.

Η κυρίαρχη παραγωγική σχέση στον καπιταλισμό είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γεννά κέρδη για μια χούφτα κεφαλαιοκρατών, φτώχεια και εξαθλίωση για τους εργαζόμενους. Σε αυτές τις συνθήκες η όποια πολιτική ισότητα και συμμετοχή για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι «αέρας κοπανιστός». Για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του είναι ένα πολιτικό μέσο δημιουργίας ψευδαισθήσεων και απόσπασης της «συναίνεσης». Ενα μέσο για να περάσει, με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις, τα αναγκαία κάθε φορά μέτρα που συντελούν στη διατήρηση και αναπαραγωγή του καπιταλισμού. Ομως, όπως και χτες, όταν οι εργάτες δεν «τσιμπάνε», το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης διατάσσει τη βίαιη καταστολή τους.

Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στελεχώνεται από πρόσωπα εκπαιδευμένα, στα κατάλληλα πανεπιστήμια, με θητεία σε πολυεθνικές, έτοιμα να υπηρετήσουν αδιάλλακτα την τάξη των καπιταλιστών και όχι να λύσουν λαϊκά προβλήματα. Αλλωστε, η σχέση τους με το λαό είναι ανύπαρκτη. Και θα χρησιμοποιούν ταυτόχρονα τη μέθοδο καλλιέργειας ψευδούς συνείδησης. Και ψυχολογίας ότι χωρίς αφεντικά δε θα 'χουμε δουλειά. Είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν στο έπακρο την τέχνη τους αυτή. Θα προσπαθήσουν ώστε οι συνειδήσεις των εργαζομένων να μην αντανακλούν αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Μετονομάζουν τη «δημόσια τάξη» σε «προστασία του πολίτη». Χτυπάνε τους εργάτες και αναγγέλλουν τη δημιουργία ειδικών υπηρεσιών με τη συμμετοχή «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» για να παραπονούνται όσοι τους χτυπάνε τα ΜΑΤ. Ως αντιπολίτευση κατέκριναν τάχα την ιδιωτικοποίηση τμήματος του λιμανιού του Πειραιά και ως κυβέρνηση ψάχνουν τρόπο να το ιδιωτικοποιήσουν ολόκληρο, ισχυριζόμενοι ότι είναι προς όφελος των εργαζομένων. Ομως, όσο η επίθεση αγριεύει, όσο οξύνεται η ταξική πάλη οι δημαγωγοί θα μετατρέπονται από δεινοί ρήτορες σε απατεώνες.

Τα λόγια του ΚΚΕ δεν πρόλαβαν να σωθούν: «Ερχεται θύελλα αντεργατικών μέτρων. Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή». Το ΠΑΣΟΚ χτύπησε τους εργάτες και πουλά το λιμάνι του Πειραιά. Απαιτείται άμεσα μαζική οργάνωση των εργαζομένων στα ταξικά συνδικάτα και ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Η ΓΣΕΕ δεν έβγαλε κιχ για το χτύπημα. Απαιτείται η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση. Να πετάξει από τους κόλπους του τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που εμποδίζουν την ανάπτυξη των αγώνων. Να βάλει φρένο στα αντεργατικά μέτρα που έρχονται. Να δημιουργήσει τους όρους της αντεπίθεσης για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής. Τα εργοστάσια στους εργάτες. Η γη λαϊκή περιουσία για να ζουν οι αγρότες από τη δουλειά τους στο χωράφι. Τα θεμέλια του δρόμου αυτού μπορούν να μπουν σήμερα, με την ένταση και ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

Κούνια που τους κούναγε

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια αναδρομή στις απαντήσεις που έδωσε το ΚΚΕ και ο «Ρ» στις διάφορες κακόβουλες επιθέσεις που δέχτηκε μετεκλογικά από διάφορους «πομπούς» της ίδιας αναμασημένης προπαγάνδας επιχειρεί ένας από τους σχολιογράφους της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας». Φτάνει μάλιστα να ψέξει το Κόμμα και τον «Ρ» επειδή κατήγγειλε με επιστολή προς τον διευθυντή του κυριακάτικου φύλλου της «Ελευθεροτυπίας» συγκεκριμένο συντάκτη που κατασκεύασε ένα ψεύτικο ρεπορτάζ σχετικά με δήθεν εξελίξεις που δρομολογήθηκαν μετεκλογικά στο ΚΚΕ και οι οποίες αφορούν στην «αλλαγή ηγεσίας» και στρατηγικής. Τη συγκεκριμένη επιστολή - απόλυτα εμπεριστατωμένη και ευγενική, ειρήσθω εν παρόδω - ο σχολιογράφος τη χαρακτηρίζει «λίβελο» (!), θεωρώντας προφανώς ότι ο συνάδελφός του έχει κάθε δικαίωμα να ασκεί τη δημοσιογραφία με «ρεπορτάζ» που γεννάει η κοιλιά του. Για το συγκεκριμένο ρεπορτάζ (το οποίο υπερασπίζεται), ο σχολιογράφος ισχυρίζεται ότι θα αρκούσε και μια απλή διάψευση από το ΚΚΕ, αν νομίζει ότι θίγεται! Σπουδαία δημοσιογραφική τοποθέτηση. Σε συκοφαντώ με κατασκευασμένο ρεπορτάζ, δηλαδή με λίβελο, και διάψευσέ το. Υπεράσπιση του συκοφάντη χωρίς ίχνος τσίπας. «Αν όλα τα πολιτικά κόμματα αντιδρούσαν σε όσα έλεγαν ή έγραφαν τα ΜΜΕ με τον τρόπο του ΚΚΕ, ο δημόσιος βίος θα είχε γίνει ζούγκλα. Ομως, στον Περισσό πιστεύουν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια», αποφαίνεται ο σχολιογράφος. Και αναρωτιόμαστε εμείς με τη σειρά μας: Είναι ή δεν είναι ζούγκλα ο «δημόσιος βίος», όταν η φαντασία του κάθε «δημοσιογράφου», δημοσιολόγου και πάει λέγοντας μπαίνει στην υπηρεσία της κατασυκοφάντησης ενός κόμματος, της συνειδητής διαστρέβλωσης της πολιτικής της, ενάντια σε κάθε δημοσιογραφική δεοντολογία και σε κάθε έννοια θεμιτής πολιτικής κριτικής; Εχουν θράσος. Και ένας από τους λόγους που σκούζουν είναι ότι προσπαθούν να ξεκαρφωθούν, επειδή το ΚΚΕ τούς αποκαλύπτει. Τι λένε επί της ουσίας: Αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας για να μη χαλάσει ο «δημόσιος βίος» που υπηρετούμε και μας υπηρετεί. Κούνια που τους κούναγε, απαντάμε εμείς. Το ξέρουν καλά και θα το καταλάβουν και καλύτερα...

Κατάπιαν τη γλώσσα τους

Είχαν περάσει μόλις λίγα λεπτά, από το δεύτερο χτύπημα σε βάρος των εργαζομένων της «Ζώνης» στο κέντρο της Αθήνας, όταν τέλειωσε η συνάντηση του υπουργού Εργασίας Α. Λοβέρδου με την ΓΣΕΕ, ενώ ήδη από το πρωί οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν κάνει την πρώτη επίδειξη ισχύος, έξω από το υπουργείο. Αν και ερωτηθείς ο υπουργός, αρνήθηκε να απαντήσει μπροστά στις κάμερες και παρέπεμψε σε δήλωση που θα έκανε αργότερα. Προφανώς ήθελε χρόνο να ετοιμάσει την απάντησή του...

Εκκωφαντική ήταν όμως η σιωπή του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου, αλλά και των αλλων παρατάξεων πλην του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ, που στην κυριολεξία κατάπιαν τη γλώσσα τους. Ο κατά τ' άλλα λαλίστατος πρόεδρος της ΓΣΕΕ, και ενώ το θέμα ετέθηι μπροστά του, δεν βρήκε να πει ούτε μια κουβέντα για το χτύπημα εργατών με χημικά. Αλλά πώς να μιλήσει για τη βία ενάντια σε διαδηλωτές που ζητούσαν το επίδομα, όταν λίγο πριν είχε δηλώσει διαθέσιμος για έναν ακόμα κοινωνικό διάλογο; Γιατί βλέπετε, την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ την απασχολούν άλλα σοβαρά ζητήματα και όχι ο αγώνας των εργατών της Ζώνης.

Δεν το θεωρούν εκχώρηση!

Ψήφισμα κατά της εκχώρησης του Λιμανιού του Πειραιά στην COSCO και της χρήσης αστυνομικής βίας σε βάρος των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος κατέθεσε ο εκπρόσωπος της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» στη χτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Οι άλλες παρατάξεις δήλωσαν ότι καταδικάζουν τη βία όμως, στο ζήτημα του λιμανιού η ΔΗΚΝΙ (στηρίζεται απ' τη ΝΔ) και η ΠΑΣΚ Γιατρών (στηρίζεται απ' το ΠΑΣΟΚ) υποστήριξαν ότι δε θεωρούν «εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων» το ξεπούλημά του και ζήτησαν «στρογγυλέματα». Ο εκπρόσωπος της ΔΗΠΑΚ Γιατρών υπογράμμισε ότι και τα δύο θέματα αποτελούν έκφραση των αντιλαϊκών προσανατολισμών της νέας κυβέρνησης και ότι το ξεπούλημα του Λιμανιού είναι εκχώρηση. Ετσι η ΔΗΚΝΙ και η ΠΑΣΚ αρνήθηκαν να το υπερψηφίσουν και δεν πέρασε από το ΔΣ.

ΔΗΚΝΙ και ΠΑΣΚ απέδειξαν ότι έχουν αναλάβει εργολαβικά τη συνδικαλιστική στήριξη της πολιτικής που εκπορεύεται απ' τις Βρυξέλλες και εφαρμόζουν εναλλάξ τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μιας πολιτικής που υπονομεύει και τα συμφέροντα του λαού και τα δικαιώματα των εργαζομένων.