ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΚΟΑ ΤΟΥ ΚΚΕ - ΚΝΕ

Συγκεντρώσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ

Πλατιά συζήτηση με φοιτητές και σπουδαστές για τα χειρότερα που έρχονται και την ανάγκη της λαϊκής αντεπίθεσης

Από πρόσφατη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Συγκεντρώσεις σε σχολές πανεπιστημίων και ΤΕΙ της Αθήνας διοργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟΑ του ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ανοίγοντας πλατιά τη συζήτηση με τη σπουδάζουσα νεολαία για την ανάγκη να δυναμώσει το ταξικό κίνημα και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να συναντηθεί με τις ριζοσπαστικές συσπειρώσεις των φοιτητών και σπουδαστών, σε ενιαίο μέτωπο, με ξεκάθαρο τον πολιτικό αντίπαλο και τη στρατηγική του. Ολη την προηγούμενη βδομάδα, στελέχη του Κόμματος βρέθηκαν σε σχολές και τμήματα των ΤΕΙ, κουβέντιασαν με τους φοιτητές και σπουδαστές για το αποτέλεσμα των εκλογών και τις θέσεις του ΚΚΕ.

Το πρόγραμμα των συγκεντρώσεων συνεχίζεται τις επόμενες μέρες ως εξής:

Την Τρίτη, 20 Οκτώβρη

-- Στη Φιλοσοφική, στις 12 το μεσημέρι, θα μιλήσει ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Στα Παιδαγωγικά Τμήματα, στη 1 το μεσημέρι, στην αίθουσα Παϊδούση, θα μιλήσει η Τασία Τσατσούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στην ΑΣΟΕΕ, στη 1 το μεσημέρι, στο αμφιθέατρο Γ', θα μιλήσει ο Γιάννης Πάτσης, Γραμματέας της Αχτίδας ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας της ΚΟΑ του ΚΚΕ.

-- Στα ΤΕΦΑΑ, στις 2 μ.μ., θα μιλήσει ο Θοδωρής Λιάπης, υπεύθυνος του Τμήματος Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

Την Τετάρτη, 21 Οκτώβρη

-- Στο ΤΕΙ Πειραιά, στις 12 το μεσημέρι, στο αμφιθέατρο Χατζηνικολάου, θα μιλήσει ο Νίκος Παπακωνσταντίνου, βουλευτής του ΚΚΕ.

-- Στη Φυσικομαθηματική, στις 2 μ.μ., θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Κεϊνσιανές ρητορείες σε νεοφιλελεύθερο φόντο

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ο υπερσυντηρητικός αγγλοσαξονικός νεοφιλελευθερισμός (Θάτσερ, Ρίγκαν) κλυδωνιζόταν μέσα από ανεπίλυτα νέα προβλήματα και πολλαπλασιαζόμενες αντιφάσεις που προξένησε η ίδια η πολιτική εφαρμογή του στις χώρες του σκληρού παραδοσιακού πυρήνα του καπιταλιστικού κόσμου (ΗΠΑ, Μεγ. Βρετανία). Τότε, ξεπρόβαλε (από πολυετή εσωστρεφή παρακμή) στο προσκήνιο μια σοσιαλδημοκρατία μεταλλαγμένη, η οποία ερχόμενη και επισήμως σε μετωπική ρήξη με την παραδοσιακή ιδεολογική της καταγωγή και τα πάλαι ποτέ κυρίαρχα κεϊνσιανά μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης, ηγείται μιας διεθνούς επιχείρησης αναβάπτισης, ανανέωσης και διατήρησης της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού.

Να θυμίσουμε ότι επρόκειτο για την εποχή του «Τέλους της Ιστορίας», της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, της αμερικανονατοϊκής παντοδυναμίας και παράλληλα της απαρχής μιας νέας επιταχυνόμενα αναπτυξιακής πορείας για την καπιταλιστική συσσώρευση, αυτοαποκαλούμενης ως «Νέας Οικονομίας». Σ' αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, βασικός φορέας, πρωταγωνιστής και εκφραστής των συγκεκριμένων εξελίξεων καθίσταται η Νέα Σοσιαλδημοκρατία, ο Τρίτος Δρόμος, η Νεοκεϊνσιανή Σύνθεση, η «Νέα Οικονομία», ο «Εκσυγχρονισμός», και τέλος πάντων όλο αυτό το ιδεολογικοπολιτικό σύμφυρμα που μέσα από την ισχυρότατη διεθνώς κυβερνητική του παρουσία κουβάλησε στις πλάτες του για πάνω από μία δεκαετία τα προτάγματα ενός αμιγέστερου ιδιωτικού καπιταλισμού και ενός πιο απρόσκοπτου οικονομικού φιλελευθερισμού.

Πρόσφατα, αυτή η ξέφρενα εξαπλωνόμενη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα - που σταδιακά, ακόμα και σε συνθήκες υψηλής οικονομικής ανάπτυξης, προκάλεσε κλιμακούμενες αντιδράσεις έναντι του ίδιου του κυρίαρχου μοντέλου και των πολιτικών φορέων του - θα βρεθεί κυριολεκτικά έκθετη, ηθικά και ιδεολογικά απολογούμενη μπροστά στο ξέσπασμα μιας διεθνούς μεγάλης κυκλικής οικονομικής κρίσης. Και καθώς όλοι, απαξάπαντες, πρώιμοι και όψιμοι θιασώτες του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού δείχνουν φαινομενικά να αναδιπλώνονται και υποκριτικά να αποστασιοποιούνται από ό,τι προηγήθηκε, οι από δεκαετίες τώρα υλοποιούμενες κατευθύνσεις όχι μόνο δε δείχνουν σημεία αναθεώρησης ή έστω προσωρινής αναστολής, αλλά εντάσσονται σε προγράμματα περαιτέρω επιτάχυνσης της εφαρμογής τους. Και το ερώτημα που ολοένα και πιο επίμονα τίθεται είναι: μπορεί να συνεχιστεί και στη σημερινή κρίση η ίδια πολιτική, και αν ναι κάτω από ποια ιδεολογική ομπρέλα και με ποιες πολιτικές δυνάμεις ως κεντρικά οχήματα, όταν τα ήδη υπάρχοντα έχουν σε μεγάλο βαθμό απαξιωθεί μέσα από την επιτέλεση του προηγούμενου ρόλου τους;

Αυτό που καταρχάς αποκαλύπτεται είναι η ανυποχώρητη διάθεση του διεθνούς κεφαλαίου στην προσπάθεια αφενός να ανακτήσει ό,τι παραχωρήσεις έκανε μεταπολεμικά συρρικνώνοντας στα κατώτερα δυνατά όρια το μερίδιο της παραγόμενης αξίας που λαμβάνουν οι εργαζόμενες μάζες και αφετέρου να παγιώσει - κλειδώσει τις μέχρι σήμερα επιβαλλόμενες και διαμορφωμένες υπέρ του συνθήκες ούτως ώστε να περιορίζει τα περιθώρια και να καθορίζει τα πλαίσια των όποιων υποχωρήσεων και ελιγμών θα αναγκαστεί να κάνει στο μέλλον. Και καθώς φανερώνεται όλο και πιο καθαρά η ακαμψία του σύγχρονου καπιταλισμού να διαχειρίζεται τις οξυνόμενες αντιφάσεις του, οι όποιες προσδοκίες για επιστροφή και επανάληψη ενός κεϊνσιανού μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης αποκαλύπτονται διαρκώς και πιο μακρινές και απραγματοποίητες.

Στο επίπεδο των πολιτικών διακηρύξεων και της ιδεολογικής διαπάλης, ωστόσο, οι αναφορές, οι προσεγγίσεις, οι νύξεις και οι συσχετίσεις τείνουν να παραπέμπουν όλο και συχνότερα σ' αυτό το μοντέλο γεγονός που συστηματικά και με λεπτομέρεια μεθοδεύεται τον τελευταίο καιρό στα πλαίσια αναδιάταξης του κυρίαρχου ιδεολογικού στίγματος της καπιταλιστικής διέλευσης μέσα από μια παρατεταμένη περίοδο οικονομικής κάμψης. Υπό αυτούς τους όρους ανασυντάσσονται όλες οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις, με τη σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία αν και φθαρμένη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο να προσαρμόζεται εκ νέου προκειμένου να τρέξει πρώτη πάλι αυτή τις εξελίξεις.

Η παρουσία και η ισχύς του ΠΑΣΟΚ σ' αυτή τη διεθνή συγκυρία αποκτά μια πρόσθετη σημασία για τις ευρύτερες εξελίξεις, καθότι μέσα από αυτό δοκιμάζεται το εγχείρημα το οποίο θα συνεχίζει τις διαδικασίες εμβάθυνσης και εδραίωσης του άκρατου, απελευθερωμένου καπιταλισμού και ταυτόχρονα θα απομακρύνει το κέντρο βάρους του ιδεολογικού υποστυλώματος από τη σημειολογία του νεοφιλελευθερισμού. Είναι επομένως κρίσιμη για τις γενικότερες εξελίξεις η από εδώ και μπρος πορεία διεύθυνσης και υλοποίησης μιας πολυμέτωπης, πληθωρικής αντεπίθεσης (σε πολιτικό, ιδεολογικό, συνδικαλιστικό, τοπικό - περιφερειακό, πολιτισμικό, επιστημονικό, λογικο-ηθικό επίπεδο) σε όλο αυτό το πλέγμα που το παραπάνω εγχείρημα εκφράζεται και εκφράζει.

Επιπλέον, όσο πιο ενισχυμένο συνολικά θα εμφανίζεται το πρωτοπόρο λαϊκό κίνημα στον αγώνα ματαίωσης όλων των επεξεργασμένων σχεδίων τους, τόσο εντονότερα θα αποκαλύπτονται οι δρόμοι για μια άλλη πραγματική ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας, τόσο πιο χειροπιαστά θα καθίστανται τα ζητήματα για μια διαφορετική μορφή εξουσίας και τόσο περισσότερο θα ωθείται η πρωτοπορία αυτή στην περαιτέρω, πιο συγκεκριμένη επεξεργασία τους. Πιστεύω ότι για πάρα πολλούς σήμερα και για πολύ περισσότερους αύριο αυτό θα είναι μια πρόκληση.

Κυριάκος ΚΑΤΣΑΡΟΣ

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Πρόταση για εκλογή Προέδρου με σταθμισμένη ψήφο

Μικτή ψηφοφορία για την εκλογή του προέδρου και του αντιπροέδρου σε μια μελλοντική ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία, εισηγήθηκε ο Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μ. Ταλάτ, στο πλαίσιο των συνομιλιών για το Κυπριακό. Ο Τ. Τσελεπής, σύμβουλος του Προέδρου Χριστόφια και διεθνολόγος, σχολιάζοντας επικρίσεις για την πρόταση, που προνοεί εκ περιτροπής προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, είπε ότι σύμφωνα με την πρόταση θα υπάρχει σταθμισμένη ψήφος. Ετσι για την εκλογή Ελληνοκυπρίου, που θα ασκεί την προεδρία ή την αντιπροεδρία, θα ψηφίζουν τόσο οι Ελληνοκύπριοι όσο και οι Τουρκοκύπριοι και η κάθε ψήφος θα μετρά ως μία. Ομως, για την εκλογή Τουρκοκυπρίου, οι ψήφοι των Ελληνοκυπρίων μετά τη στάθμιση θα έχουν τόση επιρροή στο εκλογικό αποτέλεσμα, όση επιρροή θα έχουν οι ψήφοι των Τουρκοκυπρίων στην εκλογή Ελληνοκυπρίου. Ο ίδιος σχολιάζοντας επικρίσεις που διατυπώθηκαν τόσο από το Δημοκρατικό Συναγερμό, όσο και το συμπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα για παρεκκλίσεις επί ουσιαστικών θεμάτων αρχής, είπε ότι «με τέτοιες λογικές ουδέποτε θα φθάσουμε σε λύση» και κάλεσε τους επικριτές να πουν δημοσίως αν θέλουν χωριστή εκλογή, που είναι και η θέση της τουρκοκυπριακής πλευράς.

Τα άρθρα συνεργατών μας απηχούν τις απόψεις τους