ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τι εννοούν ως «προστασία του πολίτη»

Η βασική αντίθεση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, δηλαδή η αντίθεση εργασία - κεφάλαιο, εργάτης - κεφαλαιοκράτης, συνεπάγεται μια σκληρή, καθημερινή μάχη. Το πάνω χέρι στις συνθήκες του καπιταλισμού το έχει το κεφάλαιο. Εχει στην ιδιοκτησία του τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες. Εχει ακόμα την πολιτική εξουσία που επιβάλλει με τη βία, δηλαδή με την αστική νομοθεσία, την αστική Δικαιοσύνη και τους μηχανισμούς καταστολής, τη δικτατορία του κεφαλαίου. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα κάθε μέρα, στους τόπους δουλειάς, στη γειτονιά, στην ύπαιθρο δίνει μάχες. Παλεύει να αποκρούσει την επίθεση της αστικής τάξης για να μπορέσει να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης. Και όσο πιο σκληρά βυθίζεται στις αντιφάσεις του το καπιταλιστικό σύστημα, τόσο πιο σκληρή γίνεται η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τόσο περισσότερο εντείνεται η καταστολή προκειμένου να προλάβουν τις αντιδράσεις, τις κινητοποιήσεις, τις συγκρούσεις.

Από αυτή τη σκοπιά ο κάθε εργάτης πρέπει να δει τις εξαγγελίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το θέμα «προστασία» του πολίτη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο αρμόδιος υπουργός επαναλαμβάνει διαρκώς τις λέξεις «ασφάλεια», «προστασία». Και συμπληρώνει τα παραπάνω λέγοντας: «Δεν υπάρχουν άβατα, δεν υπάρχουν άσυλα», «θέλουμε ευνομία παντού, η ανομία θα παταχθεί». Με αυτό τον τρόπο επιχειρούν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα στο λαό ότι με αυτά τα μέτρα, με την αστυνόμευση σε κάθε δρόμο και σοκάκι θα είναι προστατευμένος, θα μπορεί να κυκλοφορεί άνετα, δε θα φοβάται. Θέλουν κοινωνική συνείδηση τέτοια που δε θα θεωρεί απλά κακό αλλά αναγκαίο το να υπάρχει ένταση της δράσης των μηχανισμών καταστολής. Που θα φτάνει στο σημείο να νιώθει στην πραγματικότητα ότι δεν μπορεί να ζήσει, να περπατήσει, να χαρεί, να δουλέψει, χωρίς να έχει δίπλα του τα όργανα καταστολής του αστικού κράτους, έτοιμα να επέμβουν.

Μήπως όταν λένε «όποιος διαταράσσει την κοινωνική ειρήνη» εννοούν μόνο όσα συμβαίνουν στα Εξάρχεια; `Η στον Αγιο Παντελεήμονα; `Η τις προβοκατόρικες οργανώσεις που η δράση τους χρησιμοποιείται από την άρχουσα τάξη για να πάρει ακόμα πιο σκληρά κατασταλτικά μέτρα; `Η μήπως η ανασφάλεια που νιώθει ο εργάτης για το μεροκάματο, ο μικρομεσαίος αγρότης για το αν θα μπορεί να καλλιεργήσει στο χωράφι, το νέο ζευγάρι για το αν θα μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί, θα αντιμετωπιστεί από την «προστασία» της καταστολής ή αν εκδιωχθούν οι μετανάστες από τη χώρα; Η κυβέρνηση στοχεύει πολύ πιο βαθιά. Εκεί που ξέρει ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η κάθε κυβέρνηση αστικού κράτους έχει πάντα στο νου της την αναμέτρηση εργάτη - κεφαλαιοκράτη. Και όταν λένε «όποιος διαταράξει την κοινωνική ειρήνη θα συλλαμβάνεται», το πάνε πολύ πιο μακριά από την οδό Στουρνάρη. Εννοούν την υποταγή του εργάτη στον εργοδότη. Την υποταγή του εργατικού κινήματος στο συμβιβασμό και τη μη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του.

Είναι δεδομένο ότι έρχεται θύελλα αντιλαϊκών μέτρων. Το εισόδημα, το δικαίωμα στην εργασία, ό,τι απέμεινε από την Κοινωνική Ασφάλιση είναι μερικά από όσα βρίσκονται στο στόχαστρο του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Γι' αυτό και γιγαντώνουν την καταστολή. Για το διεκδικητικό κίνημα. Να γιατί εργάτες, μικρομεσαίοι αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι σε ενιαίο μέτωπο πρέπει να διεκδικούν ικανοποίηση όλων των αναγκών τους αντιπαλεύοντας και την κατασταλτική πολιτική.

Κατασκευάζουν «ειδήσεις» και φτιάχνουν σενάρια

Γρηγοριάδης Κώστας

«Ανοιχτό το ενδεχόμενο αποχώρησής της από την ηγεσία του ΚΚΕ άφησε η Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας σήμερα στο ραδιόφωνο "Θέμα"». Μ' αυτόν ακριβώς τον τρόπο ο ραδιοφωνικός σταθμός αναπαρήγαγε χτες στα δελτία των ειδήσεων τα όσα δήλωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε συνέντευξη που προηγήθηκε, κατά τη διάρκεια πρωινής δημοσιογραφικής εκπομπής του ίδιου σταθμού. Τι είπε η Αλέκα Παπαρήγα; Το αυτονόητο και χιλιοειπωμένο. Οτι είναι στρατιώτης του Κόμματος, όπως κάθε άλλο μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ και πως η απόφαση για το ποια χρέωση αναλαμβάνει ο καθένας στο Κόμμα είναι θέμα απόφασης των συλλογικών οργάνων του. Τίποτα καινούριο, δηλαδή, που να δικαιολογεί τη βαρύγδουπη και εκτός πραγματικότητας αναγγελία της είδησης από το ραδιόφωνο του «Θέματος». Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Σαν να περίμεναν την «είδηση» στη γωνία, πολλά ακόμα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναπαρήγαγαν ό,τι άκουσαν από το «Θέμα», με αποτέλεσμα, σε ορισμένα Μέσα, η «είδηση» να αναγγέλλεται ως εξής: «Εξελίξεις στο ΚΚΕ, καθώς αναμένεται η Αλέκα Παπαρήγα να δηλώσει την παραίτησή της»! Αν δεν ισχύει η αθώα εκδοχή του πράγματος, ότι δηλαδή κανείς δεν έκανε τον κόπο να ακούσει τι πραγματικά ειπώθηκε στη συνέντευξη και απλά αναπαρήγαγαν το έτοιμο φαγητό που σέρβιρε το «Θέμα», τότε μιλάμε για καραμπινάτη και συνειδητή προσπάθεια να διαστρεβλωθεί η πραγματικότητα και να υποταχθεί στις γενικότερες προσπάθειες να χτυπηθεί το ΚΚΕ, με τη δημιουργία ανύπαρκτων θεμάτων περί «παραίτησης της Αλέκας Παπαρήγα», «αλλαγές στην ηγεσία» και πάει λέγοντας. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα. Νομίζουν, οι καημένοι, ότι μπορούν να παρεμβαίνουν στο ΚΚΕ. Αυταπάτες; Οχι τη δουλειά τους κάνουν, με βάση τις επιδιώξεις των αστών και των κομμάτων τους. Και αναπαράγουν κατασκευασμένες ειδήσεις πιστεύοντας ότι θα πλήξουν το Κόμμα μας. Τους το 'χουμε ξαναπεί. Το ΚΚΕ δεν είναι ούτε σαν τ' άλλα κόμματα ούτε σαν τους επίδοξους μελλοντολόγους του, όπως εμφανίζονται οι ίδιοι. Είναι σταθερό στη στρατηγική του, στις αρχές του, στη λειτουργία του και αποφασίζει το ίδιο για τα στελέχη του. Ας αλλάξουν, λοιπόν, πλευρό! Κι αυτοί, και εκείνοι που τους βάζουν να λένε και να γράφουν σενάρια και άλλες αθλιότητες που γεννάει το κεφάλι τους σε βάρος του ΚΚΕ.

Νομιμοφροσύνη στις αγορές

Είναι αφόρητος ο θόρυβος και η ιδεολογική τρομοκρατία που επιχειρείται με όχημα την «υποβάθμιση» της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τον «διεθνή οίκο αξιολόγησης» Fitch. «Οι αγορές μας τιμωρούν», «θα πληρώσουμε ακριβά το δανεισμό», «να πάρουμε άμεσα μέτρα για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους», κράζουν εν χορώ τα γνωστά παπαγαλάκια, που χρόνια τώρα έχουν μάθει να θεωρούν ως θέσφατο τις εκθέσεις των πάσης φύσεως οργάνων του παγκόσμιου καπιταλισμού και των θεματοφυλάκων του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Ομως, τα παπαγαλάκια δεν είναι μόνα τους. Πρώτη και καλύτερη η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, διά στόματος υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, έσπευσε να δικαιώσει την απόφαση του οίκου Fitch, χαρακτηρίζοντας «αναπόφευκτη την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από την αγορά» και επιρρίπτοντας τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία «αντί να διορθώνει τα προβλήματα, υποτιμούσε τη νοημοσύνη των αγορών»(!). Προφανώς η διαφορά της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στις αγορές και τσακίζεται να προσαρμοστεί στα κελεύσματα και τις επιταγές τους. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα, που πρέπει να βγάλουν οι εργαζόμενοι από αυτή την επίδειξη νομιμοφροσύνης της κυβέρνησης προς τις αγορές, είναι ότι θα πάρει όλα τα αντιλαϊκά μέτρα για να «επανακτήσει» την εμπιστοσύνη τους.

Αυταπάτες με τους οργανισμούς του ιμπεριαλισμού

Την πρόταση για δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) με επιτόκιο 1% (αυτό που ισχύει σήμερα για το δανεισμό των εμπορικών τραπεζών) επανέλαβε χτες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λαφαζάνης, με αφορμή την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας από κάποιον διεθνή οίκο αξιολόγησης. Από αυτούς που παίζουν ενεργό ρόλο στο κερδοσκοπικό παιγνίδι των τραπεζών.

Κάπως τα έχουν μπερδέψει τα πράγματα εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με το ρόλο που επιτελούν οι διάφοροι οργανισμοί στη σημερινή φάση ανάπτυξης του καπιταλισμού. Κατά πρώτο η ΕΚΤ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα για να παράσχει στήριξη και βοήθεια σε κάθε κατατρεγμένο. Είναι μηχανισμός κρατικομονοπωλιακής παρέμβασης, που επιδιώκει την επιτάχυνση της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης στο χώρο του πιστωτικού κεφαλαίου. Γι' αυτό την φτιάξανε και αυτό το ρόλο επιτελεί. Και αποτελεί μικροαστική φαντασιοπληξία να πιστεύει κανείς, ότι στα σημερινά πλαίσια μπορεί να... μεταρρυθμιστεί η ΕΚΤ και από μηχανισμό στήριξης του τραπεζικού κεφαλαίου, να μετατραπεί σε οργανισμό παροχής βοήθειας στα καπιταλιστικά κράτη που εμφανίζουν υψηλό χρέος.

Κατά δεύτερο το δημόσιο χρέος δεν είναι ουδέτερο στοιχείο. Απεικονίζει το βαθμό συμμετοχής του καπιταλιστικού κράτους, στη διαδικασία αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου. Πιο απλά το καπιταλιστικό κράτος δανείζεται για να προσφέρει οικονομική στήριξη στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, μόνο που την αποπληρωμή του δανεισμένου αυτού κεφαλαίου, τη μεταφέρουν στα λαϊκά στρώματα. Δεν αρκεί να λες ότι πρέπει να μειωθεί το δημόσιο χρέος με την ευγενική μάλιστα χορηγία της ΕΚΤ. Το εργατικό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει, τα χρέη και τα ελλείμματα να τα πληρώσουν αυτοί που τα δημιουργούν. Δηλαδή οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι και το καπιταλιστικό κράτος.