Τον πρώτο καιρό της εκδήλωσης της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δημαγωγούσε ενθυμούμενη τον ...Μαρξ και προτρέποντας στη μελέτη του έργου του. Η ίδια είτε δεν τον μελέτησε ποτέ, είτε δεν τον κατάλαβε, είτε - το πιθανότερο - τον κατάλαβε και αποφάσισε ότι το έργο του δεν τη «βολεύει» να προπαγανδίζει την ουτοπία του εξανθρωπισμένου καπιταλισμού. Στο πλαίσιο αυτής της «θεωρίας» ο πρόεδρος του ΣΥΝ απ' το βήμα της ΚΠΕ το περασμένο Σαββατοκύριακο αναρωτιόταν: «Μπορείς με αυξήσεις χαμηλότερες από την αύξηση της παραγωγικότητας να προχωρήσεις σε αναδιανομή; Μπορείς με τη λογική της διαπραγμάτευσης για τον χρόνο της προσαρμογής να αλλάξεις την κατεύθυνση της πολιτικής; Μπορείς με την ανοχή στις τράπεζες και στο μεγάλο κεφάλαιο να προχωρήσεις σε πραγματική εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών; Προφανώς και δεν μπορείς»... Πώς μπορείς; Απαντά ο Αλ. Τσίπρας: «Οταν είναι στο απυρόβλητο οι τράπεζες (...) μπορούν να δανείζονται απευθείας από την ΕΚΤ με επιτόκιο 1%, όταν το κράτος δεν μπορεί να δανειστεί και μετά να έρχονται να δανείζουν το ελληνικό δημόσιο με 5% και 5,5%. Αυτό είναι μια ληστεία (...) και όσο δεν αντιμετωπίζεται είτε με έκτακτη εισφορά είτε με ένα μόνιμο - όπως προτείνουμε εμείς - μηχανισμό με φορολογική μεταρρύθμιση, που θα αυξήσει τους φορολογικούς συντελεστές για τις τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο, δεν μπορούμε να μιλάμε για δίκαιη πολιτική και για αναδιανομή»...

Το πρόβλημα, δηλαδή, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης που σπρώχνει βίαια στη φτώχεια και την εξαθλίωση τους ανθρώπους του μόχθου, χάριν της κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας, της εξόδου απ' την κρίση, για ένα νέο κύκλο κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης, θα λυθεί, κατά την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με μια έκτακτη εισφορά κι ένα μηχανισμό φορολογικής μεταρρύθμισης... Τόσο απλός είναι ο τρόπος για δίκαιη πολιτική και για αναδιανομή... Ψιλό γαζί το δούλεμα απ' τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ... Αυτό θα πει προγραμματική αντιπολίτευση και μάλιστα ριζοσπαστική!

Η δημιουργία «ειδικού τρόπου» φορολόγησης στα εμφανιζόμενα ως «αδιανέμητα κέρδη» των ισχυρών επιχειρήσεων ήταν σαφής προεκλογική δέσμευση από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προς τις μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου. Σε αυτή τη φορολογική πολιτική παραμένει, έχοντάς την και «ψηλά» στην ατζέντα του κυβερνητικού προγραμματισμού.

Η πολιτική αυτή, που συνεπάγεται φοροελαφρύνσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε όφελος της κεφαλαιοκρατίας, διανθίζεται σήμερα από κάθε είδους διακινούμενα σενάρια, όπως για παράδειγμα τις «εισηγήσεις» για πλαφόν στα επιτόκια των πιστωτικών καρτών, των προμηθειών που χρεώνουν οι τράπεζες στην πελατεία τους και άλλα αντίστοιχα. Στη συνέχεια ανακαλύπτονται και οι «αντιδράσεις» των τραπεζιτών, οι οποίοι, φέρονται, πάντα σύμφωνα με δημοσιεύματα, κυρίως από τα φίλια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να διαφωνούν με τις (υποτιθέμενες) κυβερνητικές προθέσεις κοκ.

Αντίστοιχες «διαφωνίες» είχαν ανακαλύψει και για την παντελώς ανέξοδη προωθούμενη ρύθμιση για την... προστασία των δανειοληπτών. Γεγονός είναι ότι η σχετική «πρόταση νόμου» που το ΠΑΣΟΚ είχε καταθέσει από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης έγινε μετά από συνεννόηση και πλήρη συμφωνία με την Ελληνική Ενωση Τραπεζών.

Για την ώρα, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε για το εάν και για το πού θα βάλει η κυβέρνηση «πλαφόν» στη ληστεία των τραπεζών και της άλλης πλουτοκρατίας. Το βέβαιο είναι ότι θα μετέρχονται την τακτική «καρότο και μαστίγιο» με μοναδικό στόχο την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής. Γι' αυτό ακριβώς έχουν την πλήρη στήριξη των καπιταλιστών. Γιατί με πλαφόν ή χωρίς πλαφόν η «ληστεία» των τραπεζών είναι ληστεία...