Την ίδια στιγμή, όπως διαφάνηκε από τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, η λύση που θα δοθεί, δε θα έχει αναδρομική ισχύ. Που σημαίνει ότι οι σημερινοί συνταξιούχοι που αδικούνται από το ισχύον καθεστώς στη διαδοχική ασφάλιση, θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα σπασμένα προηγούμενων αντιασφαλιστικών νομοθετημάτων. Εννοείται ότι παρά τις επιμέρους διευθετήσεις και ρυθμίσεις για γρηγορότερη απονομή των συντάξεων, ένα πράγμα δε θα αλλάξει: Η συντριπτική πλειοψηφία των συντάξεων θα παραμείνει στα ίδια εξευτελιστικά επίπεδα των 500 και 600 ευρώ. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του ΙΚΑ για το 2010, οι συντάξεις δε θα αυξηθούν πάνω από 2,5%. Αυτό σημαίνει ότι ένας συνταξιούχος με σύνταξη 600 ευρώ, του χρόνου θα λάβει μόλις 615 ευρώ. Σε αυτά τα 15 ευρώ ή σε μισό ευρώ την ημέρα εξαντλείται και η κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για τους συνταξιούχους, την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν προτίθεται να αλλάξει. Κατά τ' άλλα οι «επιτροπές» θα παράγουν έργο!
Τους μισθούς των λιμενεργατών θυμήθηκαν τώρα τα κυβερνητικά επιτελεία του ΠΑΣΟΚ, όπως φαίνεται από δημοσιεύματα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων. Στο «ΒΗΜΑ» της Κυριακής, για παράδειγμα, οι λιμενεργάτες χαρακτηρίζονται ως ...«golden boys του μεγάλου λιμανιού» των οποίων μάλιστα οι ...υψηλοί μισθοί, αναφέρει, προκάλεσαν και εισαγγελική έρευνα ειδικά για την περίοδο του 2004. Ο κλάδος των λιμενεργατών όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν στο σημάδι των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ πριν, της κυβέρνησης της ΝΔ στη συνέχεια και τώρα μπαίνει στο στόχαστρο όπως φαίνεται και της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η εξήγηση είναι απλή. Οι λιμενεργάτες έχουν εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αγώνες, για να μην αποτελούν φτηνό κρέας για τους εφοπλιστές και τις πολυεθνικές μεταφορικές εταιρείες. Τώρα που ήρθε η ώρα το λιμάνι να παραδοθεί στο πιάτο του μονοπωλιακού ομίλου της COSCO, τα εργασιακά δικαιώματα «κοστίζουν» για τους «επενδυτές», εμποδίζουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και πρέπει όχι μόνο να «καθαρίσουν» από αυτά το λιμάνι, αλλά να προετοιμάσουν ... «σχετικά» και το έδαφος, ώστε από πάνω να φανεί ότι αποκαθιστούν και μια ...«κοινωνική αδικία» σε βάρος των άλλων εργαζομένων με τους γνωστούς μισθούς πείνας. Πρόκειται για τη γνωστή βρώμικη προπαγάνδα που επιδιώκει να στρέψει το ένα τμήμα εργαζομένων σε βάρος του άλλου και δεν πρέπει να τους «περάσει».
Στην πεπατημένη των προκατόχων της βαδίζει και η νέα υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου περιδιαβαίνοντας συνεχώς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: Δηλώνει δηλαδή θα οικοδομήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας σε επίπεδο κάθε δήμου, με 24ωρη λειτουργία και οικογενειακό γιατρό, ότι θα αλλάξει το αδηφάγο σύστημα προμηθειών, ότι θα προσλάβει 3.000 υγειονομικούς πέραν των συνταξιοδοτήσεων κλπ, κλπ...
Κι όταν ερωτάται πώς θα γίνει, έρχεται η χιλιοειπωμένη απάντηση: Με την εξοικονόμηση πόρων, κυρίως από τις προμήθειες, όπου πράγματι σημειώνονται και παρατράγουδα. Το λένε όλοι οι υπουργοί Υγείας με αναφορές σε «πιράνχας» ή σε «φαγοπότια» για τις προμήθειες. Ακόμα ηχούν οι διαβεβαιώσεις του τέως υπουργού Υγείας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ότι με το νέο σύστημα προμηθειών θα υπάρξει εξοικονόμηση 500 εκατ. ευρώ το χρόνο, που θα επιστρέψουν ως επενδύσεις στα νοσοκομεία. Και η νέα υπουργός Υγείας ήρθε να δηλώσει χτες στα «Νέα» ότι θα εξοικονομήσει 2,5 δισ. ευρώ με το «δραστικό περιορισμό του κόστους των προμηθειών». Δηλαδή το ίδιο πράγμα με ετήσιες αναφορές του Αβραμόπουλου και - πιθανής - τετραετίας της Ξενογιαννακοπούλου
Κανένας μέχρι τώρα δεν είπε κουβέντα για τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας, η οποία προσπορίζεται τις μισές από τις δαπάνες Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Πολύ περισσότερο, δε λένε ότι η εξοικονόμηση σημαίνει μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στον τομέα Υγείας, επομένως και μείωση της κάλυψης των αναγκών, αλλά και κόψιμο φαρμάκων και εξετάσεων τα οποία θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι από την τσέπη τους. Δηλαδή ένταση της εμπορευματοποίησης. Αλλωστε, μόνο από το Ταμείο του Δημοσίου έχουν κόψει 89 ιατρικές πράξεις. Γι' αυτό και κανένας δε μίλησε για γενναία χρηματοδότηση, σε ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο τομέα Υγείας, από τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτε έθεσε ζήτημα κατάργησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Αυτό όμως είναι υπόθεση και διεκδίκηση του λαϊκού κινήματος.
Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο ΛΑ.Ο.Σ. προσπαθεί αφ' ενός να αρθρώσει έναν αντιπολιτευτικό λόγο, αφ' ετέρου να μη θίξει τα «θεμέλια» μιας βαθιά αντεργατικής πολιτικής. Και αποτυπώνεται στο θέμα των εργαζομένων στα προγράμματα stage. Ο εκπρόσωπός του χτες αφού επέκρινε τη στάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κατηγορώντας τους για «αναλγησία» και «ψυχεμπορία», απευθύνθηκε σ' αυτούς τους εργαζόμενους με την εξής φράση: «Δυστυχώς για τους παγιδευμένους και απογοητευμένους αυτούς νέους ισχύει το "δει δη χρημάτων"...». Ο γέγονε γέγονε και τα κεφάλια μέσα, η πρόταση του «φιλεύσπλαχνου» ΛΑ.Ο.Σ.