Εξαιρετικά τεταμένα παραμένουν τα πνεύματα στα ιρανο-πακιστανικά σύνορα, δέκα περίπου μέρες μετά την πολύνεκρη επίθεση καμικάζι στην ιρανική επαρχία Σιστάν - Μπαλουχιστάν, με 42 νεκρούς, μεταξύ αυτών και αξιωματικοί του επίλεκτου παραστρατιωτικού σώματος, των Φρουρών της Επανάστασης. Η Τεχεράνη για πρώτη φορά «έδειξε» πίσω από την «Τζουνταλάχ» που ανέλαβε την ευθύνη (διατεινόμενη, ως συνήθως, ότι υπερασπίζεται τα δικαιώματα της σουνιτικής μειονότητας του Ιράν) ένα «κομμάτι» των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών. Κατήγγειλε, δε, και έμμεση εμπλοκή των ΗΠΑ - Βρετανία, που διέψευσαν κατηγορηματικά.

Η σύλληψη 11 Ιρανών μεθοριακών φρουρών εντός πακιστανικού εδάφους, μία βδομάδα αργότερα (που δήλωσαν ότι καταδίωκαν λαθρεμπόρους), έγινε προσπάθεια να κρατηθεί σε «χαμηλούς τόνους». Τεχεράνη και Ισλαμαμπάντ αλληλοδιαβεβαιώνονται για προσπάθειες διατήρησης των διαρκώς βελτιούμενων διμερών τους σχέσεων.

Ο Ρόμπερτ Μπάερ, όμως, πρώην υπεύθυνος της CIA στη Μέση Ανατολή, υποστήριζε ότι οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν επαφές με την «Τζουνταλάχ», χωρίς, όμως, ουδείς να είναι σε θέση να βεβαιώσει τι είδους σχέσεις ήταν αυτές και αν ελέγχονται από την πακιστανική πολιτική ηγεσία, ενδεχόμενο που μοιάζει μάλλον απίθανο, δεδομένης της σχετικής αυτονομίας που ορισμένα «κομμάτια» των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών διατηρούν. Ο ίδιος, πάντα, υποστηρίζει ότι η Ουάσιγκτον, επί Μπους, είχε κάποιες επαφές με την «Τζουνταλάχ», αλλά δεν τις συνέχισε εκτιμώντας ότι η οργάνωση είχε πολλές σχέσεις με την «αλ Κάιντα» και ο κίνδυνος η «συνεργασία» να γυρίσει «μπούμερανγκ» όπως έγινε με τους «Ταλιμπάν» ήταν πολύ μεγάλος.

Το βέβαιο είναι ότι δεδομένης της εμπλοκής μυστικών υπηρεσιών και σκοτεινών ενόπλων οργανώσεων, δύο παραγόντων, δηλαδή, των οποίων τα πραγματικά κίνητρα είναι δύσκολο ν' αποκαλυφθούν παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά, τα μόνα ασφαλή συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν στη βάση των γεωστρατηγικών δεδομένων. Και ακόμη και έτσι, η κατάσταση παραμένει μπλεγμένη, αφού πυρήνας του προβλήματος είναι ο έλεγχος της ευρύτερης περιοχής που ονομάζεται Μπαλουχιστάν και βρίσκεται κατά κύριο λόγο σε πακιστανικό και ιρανικό έδαφος και λιγότερο σε αφγανικό, εξαιρετικά πλούσιας σε φυσικό αέριο, κύριος «δρόμος» για τους αγωγούς αερίου.

Αναμφίβολα, το ποια έκβαση θα λάβει η «μάχη» στο συγκεκριμένο «μέτωπο» θα επηρεαστεί, ως ένα βαθμό, από το πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. Ακόμη και αν η Τεχεράνη δε συμφωνήσει πλήρως με την προταθείσα, από τη ΔΕΑΕ, συμφωνία που προβλέπει την εξαγωγή του 70% του εμπλουτισμένου ουρανίου που διαθέτει για περαιτέρω επεξεργασία σε Ρωσία - Γαλλία, φαίνεται ότι «γίνονται βήματα» στις σχέσεις με τη ΔΕΑΕ και κατ' επέκταση με τη Δύση. Εμπειρογνώμονες της ΔΕΑΕ επιθεώρησαν και τη νέα πυρηνική εγκατάσταση της Τεχεράνης, ενώ πληροφορίες που δε διαψεύστηκαν ήθελαν το «καλύτερο κλίμα» να έχει επιτευχθεί μέσα από μυστικές έμμεσες συνομιλίες Ουάσιγκτον - Τεχεράνης από τον Ιούνη. Ωστόσο το κουβάρι των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή δεν πρόκειται να ξεμπλεχτεί εύκολα...

Την περασμένη βδομάδα, στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας, εγκαινιάστηκε έκθεση αφιερωμένη στα 90 χρόνια από την έγκριση του διατάγματος του Β. Ι. Λένιν «Για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού στον πληθυσμό της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας».

Βασικός στόχος της έκθεσης είναι να δείξει πως στην αρχή του 20ού αιώνα στη Σοβιετική Ρωσία υλοποιήθηκε ένα μεγαλειώδες σχέδιο για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, που ανάλογό του δεν υπήρξε στον κόσμο.

Στην έκθεση παρουσιάζονται τα πρώτα σοβιετικά αλφαβητάρια, μεταξύ άλλων και το αλφαβητάριο για ενήλικες με τον τίτλο: «Κάτω ο αναλφαβητισμός» (1920), καθώς και σοβιετικές διαφωτιστικές αφίσες, γράμματα και φωτογραφίες που μαρτυρούν το έργο που επιτέλεσε το σοβιετικό πρόγραμμα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, καθώς επίσης ντοκουμέντα που μιλούν για τη δραστηριότητα της Ναντιέζντα Κρούπσκαγια και άλλων Σοβιετικών διαφωτιστών.

Να υπενθυμίσουμε πως ο μαζικός αναλφαβητισμός ήταν η «κληρονομιά» που άφησε η προεπαναστατική Ρωσία στη Σοβιετική Ενωση. Τρεις στους τέσσερις δεν ήξεραν γραφή και ανάγνωση. Πολλές εθνότητες δεν είχαν δική τους γραφή, ενώ περίπου τα 4/5 των παιδιών και των εφήβων δεν μπορούσαν να φοιτήσουν ούτε στα δημοτικά σχολεία. Ολες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης και ειδικά οι ανώτερες και οι ανώτατες ήταν σχεδόν αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων. Χαρακτηριστικά είναι τα ποσοστά των εγγράμματων στους Κιργίζιους (0,6%), στους Τουρκμένιους (0,7%), στους Ουζμπέκους (1,6%) και τους Καζάχους (2%).

Η Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση συθέμελα ανέτρεψε αυτήν την πραγματικότητα. Ετσι, στις 6 Δεκέμβρη του 1919, η σοβιετική κυβέρνηση αποφάσισε πως όλοι οι κάτοικοι της χώρας ηλικίας από 8 μέχρι 50 χρόνων, που δεν ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν, είναι υποχρεωμένοι να μάθουν γράμματα στη μητρική ή στη ρωσική γλώσσα, κατά τη βούλησή τους. Μάλιστα, εναντίον σ' αυτούς που αποφεύγανε τις υποχρεώσεις που προέβλεπε το Διάταγμα ή εμπόδιζαν τους αγράμματους να πηγαίνουν στα σχολεία κινούνταν ποινική δίωξη. Στον αγώνα με την αγραμματοσύνη συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, δάσκαλοι, φοιτητές, υπάλληλοι, μορφωμένοι εργάτες και αγρότες. Πολλοί λαοί της ΕΣΣΔ απέκτησαν εκείνη μόλις την περίοδο γραπτό λόγο. Εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες κάθονταν στα θρανία τα βράδια μετά τη δουλειά. Από το 1920 έως το 1940, έμαθαν γράμματα 60 εκατομμύρια ενήλικες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 1939, οι εγγράμματοι ηλικίας 9-49 ετών αποτελούσαν το 87,4%. Το 1959, η αγραμματοσύνη είχε νικηθεί ολοκληρωτικά.

Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη του σοβιετικού συστήματος λαϊκής παιδείας, όπου υπήρχε κάλυψη 100% των παιδιών, σε 100% δημόσια σχολεία, ανέβασε τον πληθυσμό ΕΣΣΔ μεταξύ των πιο μορφωμένων λαών του κόσμου, με βάση τις εκτιμήσεις της UNESCO.

ΝΕΟ ΔΕΛΧΙ.--

Για αντικομμουνιστική εκστρατεία θανάτου κάνει λόγο το ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό) σε χθεσινή ανακοίνωσή του σχετικά με το θάνατο 120 μελών του κόμματος και τεσσάρων μελών του Αριστερού Μετώπου, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους σε επιθέσεις στη Δυτική Βενγκάλη, από τις 3 Μάρτη 2009 έως τις 22 Οκτώβρη. Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό), η πλειοψηφία των θυμάτων δολοφονήθηκε από συμμορίες «μαοϊκών ανταρτών», συμπληρώνοντας ότι η μνήμη τους θα διατηρηθεί ζωντανή και ο θάνατός τους δε θα μείνει ατιμώρητος.

Την ίδια στιγμή, η ΚΕ του ΚΚ Ινδίας (Μαρξιστικό) καταγγέλλει την πολιτική του κόμματος του Κογκρέσου, εξαιτίας της οποίας ο πληθωρισμός κάνει άλματα, συμπαρασύροντας μία τεράστια αύξηση τιμών σε βασικά είδη, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τη ζωή του ινδικού λαού. Κατηγορεί την κυβέρνηση για την επιβολή νεοφιλελεύθερων μέτρων, για την πυρηνική της πολιτική και τη συνεργασία με τις ΗΠΑ, που ουσιαστικά υποθηκεύει την εξωτερική πολιτική της χώρας.

Τέλος, υπόσχεται ενίσχυση και κλιμάκωση της πάλης τόσο σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικό.