Η παραπέρα συγκεντροποίηση του κεφαλαίου είναι μία από τις σημαντικότερες συνέπειες των καπιταλιστικών κρίσεων και επαληθεύεται και από την τρέχουσα κρίση. Ηδη τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι οι παγκόσμιοι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί, από τους οποίους ξεκίνησε η κρίση, αύξησαν τα κέρδη τους και ενισχύουν τη θέση τους. Είναι χαρακτηριστική η ομολογία του Ε. Ροζενγκρίν, διευθυντικού στελέχους της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), ο οποίος σε ομιλία του στο Λονδίνο υπογράμμισε ότι από τη διεθνή οικονομική κρίση «οι μεγαλύτερες εμπορικές τράπεζες του πλανήτη εξήλθαν ακόμα ισχυρότερες, καθιστώντας συνάμα τα κράτη, στις επικράτειες των οποίων αυτές δραστηριοποιούνται, λιγότερο ικανά να δώσουν λύση στα τρέχοντα προβλήματα».
Ο ίδιος ομιλητής επισήμανε ότι στις ΗΠΑ το αθροιστικό ενεργητικό των τριών μεγαλύτερων τραπεζών - δεν τις κατονόμασε - ισούται πλέον με λίγο περισσότερο από το 30% του αμερικανικού ΑΕΠ του έτους 2005, ισούται δε με περισσότερο κι από το 40% του αντίστοιχου του 2008. Ομως, όσον αφορά τη Γαλλία οι αντίστοιχες αναλογίες διαμορφώθηκαν στο 180% και στο 250% περίπου, για τη Βρετανία διαμορφώθηκαν στο 200% και περισσότερο κι από 400%. Παρέλειψε βέβαια ο υψηλά ιστάμενος Αμερικανός τραπεζίτης να αναφέρει ότι το λογαριασμό της κρίσης θα τον πληρώσουν οι λαοί του κόσμου.
Ο,τι και να επιχειρεί να πλασάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην αγροτιά, προκειμένου να δημιουργήσει ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες, δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα κάνει ό,τι έχει συναποφασιστεί στην ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχιστεί η ίδια αντιαγροτική κοινοτική πολιτική, και, μάλιστα, με χειρότερη μορφή, αφού συνυπάρχουν οι χειρότεροι στόχοι της ΕΕ για τη φτωχή αγροτιά και η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που θα πληρώσουν, μαζί με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους, οι μικροί και φτωχομεσαίοι αγρότες. Παράλληλα, είναι εμφανές ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ προωθεί το μοντέλο της μεγάλης αγροτικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και το διώξιμο των φτωχών αγροτών, που εξαναγκάζονται να έχουν και εξωγεωργικό εισόδημα προκειμένου να επιβιώσουν. Η πολιτική που πρεσβεύει το ΠΑΣΟΚ δεν προστατεύει την ντόπια παραγωγή για την κάλυψη των εγχώριων διατροφικών αναγκών από εισαγωγές, αν και υπάρχουν οι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες και η εργασιακή πείρα του λαού μας για να υπάρξει ποιοτική παραγωγή και αυτάρκεια. Στο αγροτικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική πρακτική της κυβέρνησης, επιχειρείται να εξωραϊστεί η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που δημιουργεί νέα φτώχεια, ανεργία, ξεκλήρισμα, ερήμωση της υπαίθρου. Κι όσοι πιστέψουν τα ...πράσινα τα λόγια τα μεγάλα, χάθηκαν. Στον αντίποδα βρίσκεται η θέση του ΚΚΕ για ανάπτυξη της γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας, που θα εξυπηρετεί και θα καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες του λαού και όχι τα μονοπώλια και την κερδοφορία τους. Θα ενισχύει τη συμμαχία της φτωχής αγροτιάς με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους και την πάλη ενάντια στα μονοπώλια, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της οικονομίας και της γεωργίας, που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό, όμως, προϋποθέτει το πέρασμα της εξουσίας στο λαό. Δηλαδή, τη Λαϊκή Εξουσία και όχι την κυβερνητική εναλλαγή στην αστική εξουσία.