«Δε φταίει το ΠΑΜΕ για το χθεσινό (σ.σ. προχθεσινό) "φιάσκο" στο υπουργείο Εργασίας και τη ματαίωση της πρεμιέρας του διαλόγου για το ασφαλιστικό». «Το χθεσινό φιάσκο ανήκει εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση, που χθες επιβεβαίωσε την ανικανότητά της ακόμα και να οργανώσει στοιχειωδώς διάλογο για το ασφαλιστικό».
Αυτά σημειώνει ανάμεσα σε άλλα το χτεσινό φύλλο της «Αυγής». Ο ΣΥΝ επιλέγει και σε αυτή τη φάση να προσφέρει στήριγμα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι ουσιαστικά υπέρ του κοινωνικού διαλόγου και κατηγορεί την κυβέρνηση ως ανίκανη να τον διεξάγει. Δεύτερον, αποπροσανατολίζει λέγοντας πως η κυβέρνηση δεν είναι ξεκάθαρη, η θεματολογία του διαλόγου παραμένει γενικόλογη και δεν ανοίγει τα χαρτιά της, όπως σημειώνεται σε σχετικό ρεπορτάζ στην ίδια σελίδα. Ο Αλ. Τσίπρας με δήλωσή του ζητάει από την κυβέρνηση να αφήσει το κρυφτούλι και να «πει με ειλικρίνεια στο λαό ποιες είναι οι πραγματικές της προθέσεις γύρω από το ασφαλιστικό». Γιατί δεν τις ξέρει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Δεν τις είπε η κυβέρνηση με κάθε μεγαλοπρέπεια και ειλικρίνεια και στο εκλογικό της πρόγραμμα και στις προγραμματικές της δηλώσεις; Μήπως δεν είναι αντιδραστικές αλλαγές προαποφασισμένες στην ΕΕ; Αλλά η λεγόμενη προγραμματική αντιπολίτευση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ φτάνει ως εδώ. Ως το σημείο που δε θα αποκαλύψει στο λαό τις ειλημμένες αποφάσεις της κυβέρνησης και όχι απλά τις προθέσεις της. Ετσι, και κάνει πως «αντιπολιτεύεται» και σιγοντάρει ή μάλλον αβαντάρει το ΠΑΣΟΚ, ψάχνοντας τις προθέσεις της κυβέρνησης.
Ποιες είναι αυτές; Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, οριστική κατάργηση της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών, μείωση μισθών και συντάξεων (εθνικός μισθός κι εθνική σύνταξη), διαχωρισμός των κλάδων υγείας και σύνταξης των Ταμείων, αποσύνδεση της σύνταξης από το ύψος των μισθών, παραγραφή των χρεών του δημοσίου στα ασφαλιστικά ταμεία, μείωση των λεγόμενων εργοδοτικών εισφορών, κ.ά.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τη στιγμή που η λαιμητόμος βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια των εργαζομένων, διατυπώνει θεωρίες και αναλύσεις του τύπου «το ΠΑΜΕ αδιαφορεί πλήρως αν τελικά περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης στο Ασφαλιστικό. Γιατί αν περάσουν το ΚΚΕ θα είναι δικαιωμένο, οι υπόλοιποι μαζί με την κυβέρνηση "πουλημένοι"(...)»! Ωραία λογική. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αδιαφορούν για όλες τις αντιλαϊκές επιλογές των κυβερνήσεων, για την παραπέρα εξαθλίωσή τους που αυτές συνεπάγονται, αλλά διαδηλώνουν για να εκτεθούν η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ και οι κυβερνητικές συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ! Μα η κυβέρνηση έχει συγκεκριμένη πολιτική επιλογή, τάσσεται με τα συμφέροντα των εργοδοτών και όχι των εργαζομένων. Είναι με τα μονοπώλια και όχι με το λαό. Δεν είναι πουλημένη, είναι ταξική. Ο ΣΥΝ είναι αυτός που κρύβει αυτή την αλήθεια και λέει ότι η κυβέρνηση πάει στο διάλογο «χωρίς ατζέντα». Εξ ου και η πρεμούρα τους περί «πουλημένων»...
Δηλαδή, τι (άλλο μπορεί να) ετοιμάζει; Τι έχει στα συρτάρια της (και στήνει τους γνωστούς της ...διαλόγους); Μήπως ...αύξηση των συντάξεων; Μήπως μείωση των ορίων ηλικίας; Μήπως αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των Ταμείων;
(Πράγματα, που ρεαλιστικότατα μπορούν και δικαιούνται να απαιτούν οι εργαζόμενοι που τους έχουν καταληστέψει τα Ταμεία για να θησαυρίζουν επί δεκαετίες ολόκληρες οι επιχειρηματίες).
Προφανώς, η κυβέρνηση δε σχεδιάζει τέτοια πράγματα. Αυτά ... απλά τα ανακοινώνουν οι κυβερνήσεις και περιμένουν χειροκρότημα. Δεν αρχίζουν τα περί ... «κοινωνικής συνευθύνης» και «κοινωνικής αλληλεγγύης»...
Δεν αναμασούν τα περί «έντασης της κρίσης» και «αρνητικών δημογραφικών εξελίξεων», όπως κάνει η σημερινή, συνεπικουρούμενη από διάφορους «συμβούλους», εντός και εκτός συνόρων.
Γενικώς, δε χρησιμοποιεί όσο πιο ...μπερδεμένες εκφράσεις μπορεί και όσα κόλπα γνωρίζει για να αποκρύψει την πραγματικότητα και τις προθέσεις της.
Φυσικά, μόνον ως ...πλάκα μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς τη δήλωση του Γ. Πεταλωτή περί του ότι η κυβέρνηση «έχει δεσμευτεί ότι δε θα μεταφέρει τα βάρη του ασφαλιστικού συστήματος στις πλάτες των απλών ασφαλισμένων»...
Μήπως μπορεί να μας πει ποιοι είναι αυτοί οι ...«σύνθετοι ασφαλισμένοι», στους οποίους θα πέσει το βάρος; Γιατί στις πλάτες των αφεντικών και των πολυεθνικών δε θα πέσει. (Αυτό ως γνωστόν ...αποδυναμώνει την ανταγωνιστικότητα).
Ας συνεχίσουν, λοιπόν, να ψάχνουν «ασφαλή» μέρη για να κάνουν τους διαλόγους τους και να ανταλλάξουν τις «προτάσεις» τους. Ο λαός έχει καταλάβει πού πάει το πράγμα και ...ποιοι το πάνε εκεί, ακόμη και με πλάγιους τρόπους.