EUROKINISSI

Αρνητική εξέλιξη για τα δικαιώματα των χρηστών του διαδικτύου αποτελεί η οδηγία της ΕΕ, την οποία καταψήφισε το ΚΚΕ

Η απόφαση αυτή δίνει κάλυψη σε εθνική νομοθεσία που έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται, όπως ο λεγόμενος «νόμος των τριών χτυπημάτων» στη Γαλλία, που επιτρέπει τη διακοπή πρόσβασης στο Διαδίκτυο σε όποιον κάνει τρεις παραβάσεις. Και βέβαια, η υποκριτική απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου δεν αναφέρει με ποιο τρόπο το «δικαίωμα» θα γίνεται πράξη για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στη φτώχεια και δε διαθέτουν χρήματα για ηλεκτρονικό υπολογιστή και σύνδεση στο Ιντερνετ.

Αρνητική ήταν η ψήφος της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ σε αυτό το μέτρο, όπως και στο σύνολο του πακέτου ρυθμιστικών μέτρων για τις τηλεπικοινωνίες στην ΕΕ, που ψηφίστηκε στο Στρασβούργο. Η νέα νομοθεσία στοχεύει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων των τηλεπικοινωνιών και την ενίσχυση της κερδοφορίας τους. Ανοίγει το δρόμο για νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε επίπεδο ΕΕ, με την εναρμόνιση του ραδιοφάσματος και το «λειτουργικό διαχωρισμό» των υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας και Internet από τις αναγκαίες υποδομές. Ταυτόχρονα, η αυξημένη συνεργασία των ρυθμιστικών αρχών των κρατών μελών για τηλεπικοινωνιακά θέματα, που προβλέπει η οδηγία, δεν αποσκοπεί σε όφελος του καταναλωτή, αλλά στη διευκόλυνση των σχεδίων των μονοπωλιακών ομίλων και των στόχων που έχουν ήδη θέσει από τη Λισαβόνα.

Αιτιολογώντας την ψήφο του ΚΚΕ, ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Γ. Τούσσας, επεσήμανε μεταξύ άλλων:

«Με κριτήρια τον ανταγωνισμό και την ασφάλεια, δηλαδή τη διασφάλιση των κερδών των μονοπωλίων, και τον περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι κεντροαριστερές και κεντροδεξιές πολιτικές δυνάμεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψηφίζουν το νομοθετικό "πακέτο" για τις τηλεπικοινωνίες και το διαδίκτυο. Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου προωθεί τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, προκειμένου να γιγαντωθούν οι εταιρείες, στην προοπτική μάλιστα ανάπτυξης της "πράσινης οικονομίας", ώστε να κυριαρχήσουν σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους σε βάρος των εργαζομένων και των χρηστών των υπηρεσιών τους.

Τα μονοπώλια νομιμοποιούνται στο να παρακολουθούν και να περιορίζουν την πρόσβαση χρηστών στο διαδίκτυο. Καταψηφίζουμε την πρόταση Συμβουλίου - Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στεκόμαστε αλληλέγγυοι με εργαζόμενους και χρήστες των ηλεκτρονικών επικοινωνιών που συνεχίζουν να διεκδικούν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους κόντρα στην αντιδραστική πολιτική της ΕΕ των κομμάτων του κεφαλαίου».

Από εκεί και κάτω ξεκινάει η πλήρης απαξίωση της λογικής. Γράφει ο Πρετεντέρης: «Μόνο που εκεί ακριβώς εντοπίζεται το ''πρόβλημα ΚΚΕ''. Δεν είναι ότι έχει απόψεις, οι οποίες συμβαίνει να αποδοκιμάζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - από το 92,5% στις τελευταίες εκλογές... Είναι ότι θέλει να επιβάλει τις απόψεις αυτές στους υπολοίπους. Πώς; Με κάτι δασύτριχες αρλούμπες ως ιδεολογικό περίβλημα. Στο όνομα μιας υποθετικής εκπροσώπησης κάποιων ταξικών συμφερόντων, τη στιγμή που καμία τάξη της ελληνικής κοινωνίας δεν έχει αναθέσει κατά πλειοψηφία την εκπροσώπησή της στο ΚΚΕ. Αλλά κυρίως με τη φασαρία, με τη φωνή και με το ζόρι. Με άλλα λόγια, το ''πρόβλημα ΚΚΕ'' δεν είναι οι λύσεις που προτείνει αλλά ότι το ίδιο αποτελεί πρόβλημα στο οποίο χρειάζεται μια λύση. Διότι, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, αυτό το πρόβλημα αρχίζει να έχει κοινωνικό κόστος το οποίο πληρώνουμε όλοι».

Στην ουσία του πράγματος (αν μπορεί κανείς να βρει ουσία στο βιασμό της λογικής): Πώς γίνεται ένα κόμμα του οποίου οι απόψεις «αποδοκιμάζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού - από το 92,5% στις τελευταίες εκλογές» - και στο οποίο «καμία τάξη της ελληνικής κοινωνίας δεν έχει αναθέσει κατά πλειοψηφία την εκπροσώπησή της» να αποτελεί πρόβλημα για μια δημοκρατική κοινωνία, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που «να έχει κοινωνικό κόστος το οποίο πληρώνουμε όλοι»; Αφού δηλαδή το ΚΚΕ είναι ένα τίποτα, όπως λένε, γιατί όλοι ασχολούνται μαζί του, ανάγοντάς το μάλιστα σε «πρόβλημα στο οποίο χρειάζεται μια λύση;». Κι αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί το «Βήμα» φτάνει μέχρι του να δίνει γραμμή στην κυβέρνηση πιο αποφασιστικά να απαλλαγεί από το «πρόβλημα» που λέγεται ΚΚΕ; Εδώ σε θέλω κάβουρα...

Εδώ είναι που ο φόβος τους μεγαλώνει. Επειδή επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ, που πολύ πριν τις εκλογές έλεγε ότι, είτε ΠΑΣΟΚ είτε ΝΔ έρθουν στην κυβέρνηση, το μόνο σίγουρο είναι η νέα αντιλαϊκή λαίλαπα. Και ανησυχούν σοβαρά επειδή το ΚΚΕ έχει την ικανότητα να συσπειρώνει στους αγώνες δυσαρεστημένα από την κυβερνητική πολιτική λαϊκά στρώματα, κόντρα σ' αυτή την πολιτική. Ξέρουν καλά ότι για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις υπέρ του κεφαλαίου, πρέπει να αποδυναμωθεί ο στρατηγικός αντίπαλος, που δεν είναι άλλος από το ΚΚΕ. Αυτό επιδιώκουν μάταια. Για τα συμφέροντα της αστικής τάξης πασχίζουν εν χορώ. Χαμένος θα πάει ο κόπος τους και αυτή τη φορά. Τους άρρηκτους δεσμούς του ΚΚΕ με τους εργαζόμενους και το λαό, καμιά αστική γραφίδα δεν είναι ικανή να τους συκοφαντήσει και να τους διαβάλλει. Πολύ περισσότερο να τους διαρρήξει. Δεν μπόρεσαν 91 χρόνια που το πασχίζουν. Τώρα θα τα καταφέρουν;