ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Μπλόκο» στην ενορχηστρωμένη επίθεση

Γρηγοριάδης Κώστας

Ισχυρό χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνουν οι ίδιες οι «αγορές», εντείνοντας στο έπακρο την ιδεολογική τρομοκρατία προκειμένου να δεχθούν οι εργαζόμενοι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα ως «αναπόφευκτα» και «αναγκαία». Χρησιμοποιούν για το σκοπό αυτό τα θεσμικά όργανά τους (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΤτΕ, «διεθνείς οίκοι αξιολόγησης»), τα πανίσχυρα ΜΜΕ εντός και εκτός της χώρας και τα πάσης φύσεως παπαγαλάκια.

Το παραμύθι είναι λίγο - πολύ το ίδιο: «Η χώρα οδηγείται σε χρεοκοπία αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα και προωθηθούν "διαρθρωτικές αλλαγές"», ή ότι «η ΕΕ θα παραδώσει την Ελλάδα στα νύχια του ΔΝΤ» κ.ά. Το λανσάρισμα το αναλαμβάνουν οι «έγκυρες» εφημερίδες του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, ενώ τη σκυτάλη παίρνουν «σαν έτοιμα από καιρό» τα εγχώρια παπαγαλάκια που αρχίζουν να κρώζουν εκκωφαντικά: «Γιατί καθυστερείτε; Θα μας τιμωρήσουν οι αγορές! Πάρτε τώρα μέτρα για το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, το πάγωμα των μισθών, την αύξηση των έμμεσων φόρων κ.ο.κ.». Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που εφαρμόζουν τέτοιες τρομοκρατικές μεθόδους, αν και κάθε φορά κάνουν περισσότερη «φασαρία» για να σκεπάσουν κάθε άλλη αντίθετη «φωνή». Είναι ολοφάνερο ότι ο εσμός αυτών των «αρπακτικών» δεν παίρνει από λόγια και «διαλόγους». Αντιλαμβάνονται όμως πολύ καλά και φοβούνται τη δύναμη των εργαζομένων, πολύ περισσότερο όταν εκφράζεται με οργανωμένους αγώνες με ταξικούς στόχους. Αυτό ακριβώς είναι σήμερα το ζητούμενο.

ΠΑΣΟΚ: Στην πεπατημένη της ΝΔ

Ο τρόπος που η κυβέρνηση, διά στόματος Α. Λοβέρδου, άνοιξε τα χαρτιά της στο διάλογο - απάτη για το Ασφαλιστικό, είναι καρμπόν της μεθόδευσης που ακολούθησε η κυβέρνηση της ΝΔ, γεγονός που προδικάζει με μαθηματική ακρίβεια ότι επέρχεται νέα αντιασφαλιστική επίθεση. Οπως θυμούνται οι πάντες, ακόμα και όταν ψηφιζόταν στη Βουλή ο «νόμος Πετραλιά», με τον οποίο μειώνονταν οι συντάξεις, αυξάνονταν τα όρια ηλικίας, διπλασιαζόταν ο αριθμός των ενσήμων για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κ.ά., η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρώην πρωθυπουργός συνέχιζε να ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση είναι συνεπής στις προεκλογικές υποσχέσεις της, τα γνωστά «τρία δεν» (δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές). Την ίδια ακριβώς μέθοδο επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τον υπουργό Εργασίας να διαβεβαιώνει ότι για την κυβέρνηση ισχύουν τα «τρία δεν»... Φρόντισε όμως να «υποσημειώσει» πως «όποια μέτρα ληφθούν, θα προκύψουν από τον οργανωμένο διάλογο». Κραυγάζει το σχέδιο εξαπάτησης. Προς το τέλος του «διαλόγου», και κάτω από την αφόρητη πίεση της ιδεολογικής τρομοκρατίας που θα ασκήσουν, χάρη στις αναλογιστικές ή άλλες μελέτες, θα επιχειρήσουν να ψηφίσουν το νέο ασφαλιστικό τερατούργημα. Οι εργαζόμενοι, όμως, που έχουν συσσωρευμένη πείρα από τέτοιες «κομπίνες», δεν πρόκειται να αφήσουν να τους οδηγήσουν ως «πρόβατα επί σφαγή»...

«Ξέχασε» τι είχε να πει

Καμιά απάντηση δεν έδωσε ο υπουργός Εργασίας Ανδρ. Λοβέρδος στην αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, για την αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας. Είπε, μάλιστα, πως δεν έχει τίποτα καινούριο να πει για ένα θέμα απ' το οποίο εξαρτάται η ζωή και το μέλλον των οικοδόμων και των οικογενειών τους. Γιατί; Για ποιο λόγο;

Το ζήτημα, βέβαια, είναι, όχι ότι ο υπουργός Εργασίας δεν έχει κάτι να πει, αλλά ότι, όπως η σημερινή του ΠΑΣΟΚ, έτσι και κάθε αστική κυβέρνηση δεν έχει να επιδείξει τίποτα από την πολιτική που απαιτείται για μιαν οικοδομική δραστηριότητα, που όχι μόνο θα απαντήσει στην ανεργία των οικοδόμων, αλλά και στο κρίσιμο ζήτημα της λαϊκής στέγης. Ο υπουργός «δεν είχε τίποτα να πει», διότι και στο θέμα της οικοδομικής δραστηριότητας αποτυπώνονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης που υπάρχουν: Απ' τη μια, αυτή που συνδέει την αναθέρμανσή της με την κατασκευή σχολείων, νοσοκομείων, αντιπλημμυρικών, αντισεισμικών έργων κ.λπ. Δηλαδή, κατασκευές έργων σε όφελος του λαού. Απ' την άλλη, αυτή που συνδέει την οικοδομική δραστηριότητα με τα κέρδη των εργολάβων και την κατασκευή έργων που απαντούν στις ανάγκες της αστικής τάξης.

Να γιατί, από τη μία, οι εργάτες με την ταξική τους συσπείρωση και πάλη πρέπει να παλεύουν για αιτήματα που θα τους ανακουφίσουν (π.χ. έκτακτο επίδομα στους ανέργους), αλλά και χωρίς αυταπάτες να δυναμώνουν την πάλη που θα συγκρουστεί ολοκληρωτικά με την πολιτική που ποδοπατά τις ανάγκες τους και προωθεί ανάπτυξη αντίθετη από τα δικά τους συμφέροντα. Σ' αυτό το ζήτημα, η κυβέρνηση έχει να πει πολλά. Και τα λέει, με την πολιτική της...

Βαθύτερα στην ιμπεριαλιστική δράση

Σε νέα, προωθημένη, πιο επικίνδυνη φάση βρίσκεται η ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καθώς η κυβέρνηση διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην ιμπεριαλιστική δράση, ενώ ταυτόχρονα ενισχύονται με γοργούς ρυθμούς, τόσο σε κρατικό όσο και διακρατικό επίπεδο, οι κατασταλτικές δομές, στρατιωτικού και πολιτικού χαρακτήρα, που στοχεύουν τους λαούς και τα δικαιώματά τους. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε δυναμικά τη σκυτάλη από αυτή της ΝΔ. Ενδεικτικά αυτής της πορείας είναι τα όσα παρουσιάστηκαν στη διάρκεια διημερίδας της Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου, που έγινε στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Λαθρομετανάστευση και Σύγχρονη Πειρατεία ως Απειλές της Διεθνούς και Περιφερειακής Ασφάλειας», αλλά και σειρά δραστηριοτήτων των Ενόπλων Δυνάμεων (ασκήσεις, σεμινάρια), στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στις ευρωΝΑΤΟικές στρατιωτικές δομές.

Ενισχύονται οι κατασταλτικές δομές, σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, αποκαλύπτοντας έτσι ποια είναι η στρατηγική στόχευση των νέων ιμπεριαλιστικών δογμάτων, στα οποία όλο πιο βαθιά ενσωματώνεται η Ελλάδα. Είναι η ανάσχεση και η καταστολή των λαϊκών ελευθεριών, των εργατικών διεκδικήσεων και αντίστοιχα η ενίσχυση της κερδοφορίας των μονοπωλίων και της εξουσίας της αστικής τάξης, ενόψει μιας ακόμα μεγαλύτερης επίθεσης σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων. Αυτό το οικοδόμημα, που στήνουν το «νέο» δόγμα του ΝΑΤΟ και η λεγόμενη Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Αμυνας και Ασφάλειας, πάνω στο νεοταξικό ιδεολόγημα περί «ασύμμετρων απειλών», κατασκευάζεται μεθοδικά για νέες ιμπεριαλιστικές-πολεμικές επεμβάσεις όπου Γης, ακόμη και στο εσωτερικό των κρατών - μελών τους.

Το ΝΑΤΟ ξεκίνησε, αμέσως μετά τις ανατροπές στο σοσιαλιστικό στρατόπεδο, να κάνει λόγο για τις «νέες απειλές», δείχνοντας πως όλα εντάσσονταν σε μια ενιαία στρατηγική, η οποία ξεκίνησε δεκαετίες πριν με την πολύπλευρη υπονόμευση του σοσιαλισμού και φθάνει μέχρι όλα αυτά που ζούμε τώρα. Το ΝΑΤΟ, μετά το '90, μιλούσε για την «τρομοκρατία» και τον κίνδυνο «όπλα μαζικής καταστροφής» να κατέχουν χώρες που βρίσκονται εκτός του νεοταξικού τόξου (Ιράκ, Ιράν, ΛΔ Κορέας). Δηλαδή, πολύ πριν έρθουν τα όποια προσχήματα από τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη 2001 για τον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν το 2001 και του Ιράκ το 2003. Πιο καθαρά παρά ποτέ, το λένε και δεν το κρύβουν ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις, σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο, έχουν λόγο και προετοιμάζονται να δράσουν στο πλαίσιο ενός φάσματος θεμάτων που καλύπτουν την κοινωνική και πολιτική ζωή.

Οι «απειλές για την ασφάλεια» διαρκώς διαστέλλονται μαζί με τα όρια δράσης του ΝΑΤΟ και περιλαμβάνουν, όπως αναφέρθηκε στη διημερίδα από την επίσημη εισήγηση του ΓΕΕΘΑ, «κάθε ενέργεια ή διαδοχή γεγονότων που απειλούν δραστικά και για σχετικά περιορισμένο χρόνο να μειώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων μιας χώρας (...). Πέραν των παραδοσιακών στρατιωτικών απειλών, περιλαμβάνει και αυτές που προέρχονται από μη κρατικούς δρώντες». Τώρα βάζουν στην πρώτη γραμμή τις «απειλές» από τη «λαθρομετανάστευση» και την «πειρατεία», φθάνοντας ακόμα να στήνουν σενάρια πολιτικών και στρατιωτικών απειλών και με βάση τις επαπειλούμενες κλιματολογικές αλλαγές. Το θράσος τους είναι ότι επικαλούνται τις συνέπειες των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων, δηλαδή επικαλούνται τη δική τους βαρβαρότητα, για να επιτείνουν την επιθετικότητά τους! Η αποκάλυψή τους αποτελεί αποφασιστικό βήμα για να οργανωθεί η πλατιά λαϊκή πάλη ενάντια στη δράση τους και στις κυβερνήσεις και τα κράτη - μέλη, ως την ανατροπή τους.