Μια ακόμη απόπειρα ποινικοποίησης των εργατικών λαϊκών αγώνων συνιστά η εκ νέου άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος βουλευτών του ΚΚΕ, για τη συμμετοχή τους σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Υστερα από αίτημα του Αρείου Πάγου, την Τρίτη συζητείται στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Δεοντολογίας η άρση της ασυλίας των βουλευτών του Κόμματος Γιώργου Μαρίνου, Γιάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου.

Ο πρώτος κατηγορείται επειδή συμμετείχε σε κινητοποίηση ενάντια στο χαράτσι των διοδίων τον Απρίλη του 2008 και οι άλλοι δύο επειδή βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων, που το Φλεβάρη του 2009 απαιτούσαν έξω από τα «Τζάμπο» της Θεσσαλονίκης την επαναπρόσληψη του Νίκου Νικολόπουλου. Για την Σοφία Καλαντίδου είναι το δεύτερο σχετικό αίτημα που κατατίθεται από τον Αρειο Πάγο στη Βουλή μέσα σε λιγότερο από δέκα μέρες, για συμμετοχή της σε κινητοποίηση έξω από τα «Τζάμπο». Η προηγούμενη αίτηση σε βάρος της απορρίφθηκε από τη Βουλή στη συνεδρίαση που έγινε την περασμένη Τρίτη.

Βάσει της δικογραφίας που στάλθηκε στη Βουλή, ο Γ. Μαρίνος κατηγορείται για «διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών, διατάραξη οικιακής ειρήνης, παράνομη βία και φθορά πραγμάτων που χρησιμεύουν για το κοινό όφελος». Η δικογραφία είχε ξανασταλεί στη Βουλή (δε συζητήθηκε λόγω των εκλογών) και αφορά στη συμμετοχή του κομμουνιστή βουλευτή μαζί με άλλους διαδηλωτές σε κινητοποίηση που έγινε στις 4/4/2008 στα διόδια Σχηματαρίου, με αίτημα την κατάργηση όλων των διοδίων.

Τη συγκεκριμένη περίοδο, πραγματοποιήθηκαν σε πολλά σημεία της χώρας, όπου λειτουργούν διόδια, δυναμικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας με αίτημα την κατάργησή τους. Οι κομμουνιστές έκαναν το αυτονόητο: Αφησαν τους οδηγούς να περνούν ελεύθερα, αναδεικνύοντας με αυτήν τη συμβολική κινητοποίηση την ανάγκη να δυναμώσει η εργατική και πολιτική πάλη για να καταργηθούν όλα τα χαράτσια που βαρύνουν το λαϊκό εισόδημα.

Η όλη διαδικασία της δίωξης, από τις πρώτες καταθέσεις μέχρι και την τελική μεθόδευση, αποδεικνύει πως πρόκειται για μια στοχευμένη πολιτική κίνηση, που στόχο έχει να χτυπήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες.

Το αίτημα σχετικά με τον Γ. Μαρίνο διαβιβάστηκε για πρώτη φορά στη Βουλή από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη, στις 17 του Ιούνη 2009, ύστερα από τη δικογραφία που σχημάτισε σε βάρος του η Εισαγγελία Πρωτοδικών Θήβας.

Το ιστορικό της δίωξης είναι το εξής: Την ίδια μέρα της κινητοποίησης στα διόδια, ξεκίνησε η «εξέταση» της υπόθεσης από την Αστυνομία, με καταθέσεις αστυνομικών, οι οποίοι περιέγραψαν ότι 20-30 άτομα με κόκκινες σημαίες συγκεντρώθηκαν στο χώρο και με παρέμβασή τους οι οδηγοί περνούσαν ελεύθερα τα διόδια. Υποστηρίχθηκε, μάλιστα, πως λόγω της κατάστασης δημιουργήθηκε «σοβαρός κίνδυνος τέλεσης τροχαίου ατυχήματος»!

Η διαδικασία συνεχίστηκε το Μάη, με «εξέταση» άλλων μαρτύρων, μεταξύ αυτών και εργαζομένων της επιχείρησης στα διόδια. Ενας από τους εργαζόμενους, δρώντας προφανώς υπό πίεση ή κατευθυνόμενος, ζήτησε τη δίωξη των ατόμων που έκαναν την κινητοποίηση. Στο δεύτερο γύρο κατάθεσης μαρτύρων, τον Ιούλη, οι περισσότεροι απάντησαν αρνητικά στην ερώτηση αν επιθυμούσαν τη δίωξη των διαδηλωτών. Το «προανακριτικό υλικό» στάλθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θήβας τον Αύγουστο, η οποία ζήτησε προανακριτική και παρακάλεσε για «συμπληρωματικές καταθέσεις προσώπων, που κατονομάζουν τον κ. Γιώργο Μαρίνο».

Σε ό,τι αφορά στις άλλες δύο διώξεις, ο Γ. Ζιώγας και η Σ. Καλαντίδου κατηγορούνται επειδή συμμετείχαν σε διαδήλωση ταξικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ στις 7/2/2009 έξω από το κατάστημα «Τζάμπο» στη Θεσσαλονίκη, διαμαρτυρόμενοι για την προκλητική απόλυση του εργαζόμενου Ν. Νικολόπουλου. Οπως και σε προηγούμενες ανάλογες διώξεις, μετά από μήνυση της εταιρείας, ζητήθηκε η άρση της ασυλίας για τα αδικήματα της παράνομης βίας, της διατάραξης της κοινής ειρήνης, της διατάραξης οικιακής ειρήνης και της δυσφήμισης ανώνυμης εταιρείας.

Τη μήνυση υπέβαλε η υπεύθυνη του καταστήματος «Τζάμπο» στη Θεσσαλονίκη, Κ. Παπαγεωργίου, η οποία στην κατάθεσή της περιγράφει τους εργαζόμενους διαδηλωτές σαν «200 άγνωστα άτομα, τα οποία εισέβαλαν στο κατάστημα διανέμοντας δυσφημιστικά για την εταιρεία έντυπα και στη συνέχεια απέκλεισαν τις πόρτες εισόδου αυτού, απαγορεύοντας πλήρως την είσοδο και αποπέμποντας τους προσερχόμενους πελάτες προκειμένου να αποχωρήσουν χωρίς να πραγματοποιήσουν αγορές δηλώνοντας ψευδώς ότι όλα τα καταστήματα "Τζάμπο" είναι κλειστά. Επίσης φώναζαν υβριστικά συνθήματα κατά της εταιρείας».

Η ίδια, μάλιστα, «αναγνώρισε» ανάμεσα στους διαδηλωτές, εκτός από την Σ. Καλαντίδου και τον Γ. Ζιώγα, τους Α. Ζαριανόπουλο, γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Α. Χανίδη, συνδικαλιστή, και Α. Τζέκη, βουλευτή σήμερα του Κόμματος.

Σε ανακοίνωσή της για το θάνατο της σ. Χρυσούλας Γκόγκογλου η ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Εφυγε σήμερα (σ.σ. χτες) από τη ζωή η παλαίμαχη κομμουνίστρια Χρυσούλα Γκόγκογλου, σε ηλικία 86 χρόνων. Ηταν κόρη του Νάσου Γκόγκογλου, μέλους του ΚΚΕ από τη δεκαετία του 1920 και συνδικαλιστικού στελέχους του καπνεργατικού κινήματος στα χωριά του Παγγαίου.

Η Χρυσούλα Γκόγκογλου έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1943. Εδρασε μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ, ενώ το 1947 κατατάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Πήρε μέρος στις μάχες του Γράμμου το 1948 και αργότερα, κατά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού τον Αύγουστο του 1949, πήγε στη Βουλγαρία και σε συνέχεια στη Ρουμανία ως πολιτικός πρόσφυγας. Δούλεψε στην παρανομία, συνελήφθη, βασανίστηκε, δικάστηκε από το στρατοδικείο Αθηνών και καταδικάστηκε σε θάνατο δίχως να εκτελεστεί η απόφαση. Φυλακίστηκε επί 10 χρόνια στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ. Στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας εξορίστηκε επί 4 χρόνια στη Γυάρο, στην Αλικαρνασσό, στον Ωρωπό και στη Σπάρτη. Εμεινε αλύγιστη. Στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχθηκε αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ. Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας και τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ η σ. Γκόγκογλου δούλεψε σε διάφορους τομείς του Κόμματος.

Στο πρόσωπο της Χρυσούλας Γκόγκογλου αναδείχθηκε ολόπλευρα η αντίληψη του ΚΚΕ για την κοινωνική ισότητα και χειραφέτηση της γυναίκας, για τον πολύτιμο ρόλο της γυναίκας των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων στους λαϊκούς αγώνες, στην πάλη για το σοσιαλισμό, στη δράση για την υπερνίκηση αναχρονιστικών και ψευτοανανεωτικών αντιλήψεων για τις σχέσεις και το ρόλο των δύο φύλων.

Η συντρόφισσα Γκόγκογλου θα ταφεί τη Δευτέρα στις 2.30 το μεσημέρι στο νεκροταφείο της Καισαριανής. Η κηδεία της θα είναι πολιτική.

Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει στους συγγενείς της σ. Γκόγκογλου τα πιο θερμά συλλυπητήρια».

Αποχαιρετώντας την Χρ. Γκόγκογλου, η ΟΓΕ σημειώνει σε ανακοίνωσή της:

«Εφυγε από τη ζωή μια ξεχωριστή γυναίκα της Εθνικής μας Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Το βιογραφικό της γέμισε την αίθουσα του 10ου Συνεδρίου της ΟΓΕ την περασμένη χρονιά όπου τιμήθηκε. Βιογραφικό γεμάτο πίστη στην ιδεολογία και στις αρχές που πίστεψε και υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής της. Βιογραφικό που αποτελεί παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, που παίρνουν τη σκυτάλη για να συνεχίσουν τον αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα που πλήττει τους εργαζόμενους της χώρας μας.

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στους συγγενείς της και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Αντί στεφάνου καταθέτει 100 ευρώ για την ανέγερση του μνημείου στη Φλώρινα».