ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η ασφάλεια των τρένων και τα «ανθρώπινα λάθη»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μετά από κάθε σιδηροδρομικό ατύχημα ή δυστύχημα, εκτός από τα ρεπορτάζ στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα, γράφονται και ξαναγράφονται άρθρα και αναλύσεις για την «εγκληματική αδιαφορία των υπευθύνων», για την αδήριτη ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα. Ωστόσο, αν και το πρόβλημα είναι αρκετά σοβαρό, κανείς από τους αρμοδίους μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά. Οι πενιχρές εξαγγελίες για τη λήψη μέτρων μένουν εξαγγελίες και έτσι το πρόβλημα διαιωνίζεται.

Βέβαια, την περασμένη Κυριακή, ευτυχώς αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, σύγκρουση αμαξοστοιχιών στη σιδηροδρομική γραμμή Σέρρες - Δράμα. Ωστόσο, το περιστατικό ήταν σοβαρό και έφερε ξανά στο προσκήνιο τις ευθύνες που έχουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και οι διορισμένες απ' αυτές διοικήσεις του ΟΣΕ, για τη λειτουργία των ελληνικών σιδηροδρόμων. Και αυτή τη φορά, πάντως, η παρ' ολίγον μετωπική σύγκρουση των αμαξοστοιχιών, αποδίδεται προκαταβολικά από τους αρμόδιους, στο «ανθρώπινο λάθος». Το «ανθρώπινο λάθος» είναι η προκλητική - και πάντα εσπευσμένη - ετυμηγορία των εκάστοτε αρμοδίων για να συγκαλύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Και όταν λέμε εγκληματικές ευθύνες, εννοούμε ακριβώς την εγκληματική πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στον ελληνικό σιδηρόδρομο. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής: Δεν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση της ασφάλειας της κυκλοφορίας των τρένων, ούτε γίνονται οι αναγκαίες προσλήψεις στους κλάδους αιχμής, που εμπλέκονται άμεσα και με την ασφάλεια. Δε χορηγούνται οι αναπαύσεις και οι οφειλόμενες άδειες στο προσωπικό κίνησης και των σταθμών, ενώ οι διπλοβάρδιες και η καταστρατήγηση των κανονισμών εργασίας έχουν γίνει καθεστώς. Ε, με αυτήν την πολιτική, οι πιθανότητες του «ανθρώπινου λάθους» - για να μιλήσουμε με τους όρους των αρμοδίων - είναι πολλαπλάσιες από αυτές του ...μη λάθους. Και, δυστυχώς, όσο θα συνεχίζεται αυτή η πολιτική, τόσο θα αυξάνονται και οι πιθανότητες του «ανθρώπινου λάθους», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του ελληνικού σιδηροδρόμου και την ασφαλή εξυπηρέτηση του ελληνικού λαού.

Αναζωπύρωσαν τα περί «αιωνίων φοιτητών»

Με αφορμή τα ετήσια στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για τις εγγραφές φοιτητών και σπουδαστών σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, αναζωπυρώθηκαν τα μονόπλευρα ρεπορτάζ της υπερβολής περί... «αιωνίων» φοιτητών. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ΕΣΥΕ, στα ΤΕΙ εγγράφηκαν (σε όλα τα εξάμηνα σπουδών) πέρσι 122.056 σπουδαστές, ενώ οι σπουδαστές που έχουν τελειώσει τα κανονικά εξάμηνα σπουδών και χρωστούν μαθήματα ανέρχονται σε 107.874. Αντίστοιχα στα Πανεπιστήμια ο φοιτητικός πληθυσμός που γράφτηκε στα κανονικά έτη και εξάμηνα σπουδών ήταν πέρσι 171.882 φοιτητές, ενώ αυτοί που έχουν τελειώσει τα κανονικά έτη και χρωστούν μαθήματα φτάνουν τους 195.152.

Αν και στα παραπάνω νούμερα που εμφανίζονται ως «αιώνιοι» φοιτητές, πρέπει να υπολογίσουμε ότι υπάρχει κι ένας αριθμός ανθρώπων που έχουν εγκαταλείψει ουσιαστικά τις σπουδές τους (χωρίς φυσικά να κοστίζει τίποτα στα ιδρύματα το γεγονός ότι έχουν το δικαίωμα να πάνε να δώσουν ένα μάθημα σε κάποια εξεταστική αν το επιθυμήσουν), ο όγκος των φοιτητών που δεν τελειώνουν κανονικά τις σπουδές τους ένα πράγμα μαρτυρά: Οτι το κράτος δεν έχει πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να μπορεί ένας φοιτητής να παρακολουθεί και να ολοκληρώνει απρόσκοπτα τις σπουδές του. Οταν το 45% των φοιτητών και πάνω από το 60% των σπουδαστών ΤΕΙ έχουν αναγκαστεί έστω και για ένα μικρό διάστημα να δουλέψουν παράλληλα με τις σπουδές τους, πώς να τελειώσουν τις σπουδές τους στην ώρα τους;

Αυτή η πραγματικότητα όμως δεν αποτυπώνεται στα στατιστικά στοιχεία της ΕΣΥΕ και αποκρύπτεται πλήρως από τα ρεπορτάζ που επικρίνουν την κατάσταση των δήθεν «αιωνίων» φοιτητών.

Ιμπεριαλιστική τρομοκρατία

Μετά από τη λεγόμενη αποτυχημένη ενέργεια ανατίναξης αμερικανικού αεροσκάφους ανήμερα τα Χριστούγεννα από νεαρό Νιγηριανό, μπήκε πιο επιτακτικά ξανά στην ημερήσια διάταξη ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας». Το πρόσχημα που μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001, με το χτύπημα στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, χρησιμοποιείται από το διεθνή ιμπεριαλισμό για να προωθηθούν τα σχέδια για την επιβολή των συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου και για να ελεγχθούν περιοχές γεωστρατηγικής σημασίας και, καθόλου τυχαία, πλούσιες σε ενεργειακούς πόρους.

Ορισμένα, δε, στοιχεία αυτής της νέας υπόθεσης, που προέκυψε, «φωνάζουν» από μόνα τους. Σε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο έχει γίνει συνείδηση ότι οι πόλεμοι σε Αφγανιστάν και Ιράκ έχουν την οσμή του πετρελαίου. Οτι δεν έχουν καμία σχέση με όσα πλασάρονται ...περί αγώνα για την ελευθερία. Ακριβώς γι' αυτό πάντα είναι χρήσιμο να ανανεώνονται τα προσχήματα, του «μπαμπούλα της τρομοκρατίας» και του «αγώνα για τη διεθνή ασφάλεια». Επίσης, ακριβώς γιατί τα πάντα κρίνονται από το ερώτημα ποιος ωφελείται και ποιος βλάπτεται, ο Νιγηριανός «τρομοκράτης» είναι πολύ χρήσιμος στη σημερινή συγκυρία στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η κυβέρνηση Ομπάμα, άλλωστε, άρπαξε αμέσως την ευκαιρία για να προχωρήσει σε ακόμα περισσότερα μέτρα τρομο-λαγνείας, να βρει «πάτημα» για να συνεχίσει τους άδικους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και ενδεχομένως να ανοίξει και νέα μέτωπα, όπως αυτά που ακούγονται, η Υεμένη ή το Ιράν.

Ο Ούμαρ Φαρούκ Αμπντουλμουτάλαμπ - έτσι είναι το όνομα του νεανία που έγινε γνωστός στην υφήλιο για το «πυροτέχνημα» στο αμερικανικό αεροσκάφος - είναι γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας στη φτωχή για το λαό της Νιγηρία, με πατέρα τραπεζίτη και σπούδαζε σε ένα απο τα πιο ελίτ κολέγια της Αγγλίας. Μάλιστα, ήταν, λέει, γνωστός για τις «εξτρεμιστικές ισλαμιστικές του ιδέες», στις αρχές των χωρών όπου διαβιούσε. Ο πατέρας του είχε επαφές με πράκτορες της CIA και είχε καταδώσει τον γιο του(!) ενώ όχι τυχαία ο νεαρός με το που συνελήφθη «ενημέρωσε» τις αμερικανικές υπηρεσίες ότι «πίσω από αυτόν υπάρχουν χιλιάδες» και ότι «εκπαιδεύτηκε στην Υεμένη».

Με όλες αυτές τις «αποδείξεις» μπήκαν αμέσως σε εφαρμογή όλοι οι σχεδιασμοί που είχαν προετοιμάσει οι ιμπεριαλιστές. Από τη μια, το «κλείσιμο των κενών ασφαλείας στα αεροδρόμια», η ένταση των μηχανισμών φακελώματος και της καλύτερης κατηγοριοποίησης των «υπόπτων για τρομοκρατικές ενέργειες», η στοχοποίηση περιοχών για τη «διάλυση εστιών των τρομοκρατών», η κλιμάκωση του πολέμου σε Αφγανιστάν και Πακιστάν.

Και το τωρινό περιστατικό, όπως και όλα όσα χρησιμοποιήθηκαν πριν στο «οπλοστάσιο» της τρομο-λαγνείας των φονιάδων, που έχουν αιματοκυλίσει ολόκληρους λαούς, ανεξάρτητα από τους κάθε φορά «δράστες» ή «πιόνια», συνειδητά ή ασυνείδητα, αποδεικνύει ότι είναι «βούτυρο στο ψωμί» της επιθετικότητας του διεθνούς κεφαλαίου και των στρατιωτικών οργανισμών του. Η αντιιμπεριαλιστική πάλη σε κάθε χώρα, η πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, ο ταξικός πόλεμος των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων, των παραγωγών όλου του πλούτου, κόντρα στα μονοπώλια, είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος για την πραγματική χειραφέτηση των λαών.