Αν τα κύρια πολιτικά στηρίγματα της αμερικανο-ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας χαιρετίζουν θριαμβευτικά την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, είναι γιατί και η μικρή χώρα μας βάζει το πετραδάκι της στην οικοδόμηση της αντιλαϊκής και φιλοπόλεμης ιμπεριαλιστικής πανευρωπαϊκής οικοδομής, που και αυτή, με τη σειρά της, στην οικοδόμηση και στερέωση - όσο αυτό είναι δυνατό - της νέας παγκοσμιοποίησης οδηγεί.

Δικαίωμα πανηγυρισμού, έχουν η κυβέρνηση της χώρα μας και οι ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων, που μόχθησαν και μοχθούν προς την κατεύθυνση αυτή. Οπως, επίσης, και η εγχώρια ολιγαρχία του πλούτου. Οσο για τον ελληνικό λαό, «μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά»! Γιατί το σπαθί που έχει οριστεί να κόβει τις κοινωνικές δαπάνες, θα ακονιστεί τώρα στον τροχό της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, για να συνεχίσει με μεγαλύτερη ευκολία, την απάνθρωπη κοινωνική αδικία του.

Οι επιτελείς - και φαρισαίοι - της ΕΕ της ΟΝΕ, πέρα από την επαγρύπνησή τους για να μην ξεφύγει κάποια λογιστική μονάδα και πάει προς όφελος των μικροσυνταξιούχων, κατά τη διάρκεια της μετατροπής της δραχμής σε ΕΥΡΩ, θα αναπτύξουν έντονη δραστηριότητα, για να κλείνουν με κάθε κατασταλτικό μέσο τους δρόμους διεκδίκησης των εργαζομένων, γιατί ξέρουν τι τους περιμένει.

Το σημερινό πολιτικοκοινωνικό σύστημα - τελευταίο οχυρό του καπιταλισμού - είναι ακόμα ισχυρό, μα όχι και αήττητο. Αρκεί οι αδικημένοι άνθρωποι, να μην υποτιμούν τις δικές τους δυνάμεις. Να ξεπεράσουν τους συναισθηματισμούς και να πάρουν οριστικά διαζύγιο με τα πολιτικά στηρίγματα της νέας τάξης. Να ενωθούν ταξικά στον κοινό αγώνα με τους ομοιοπαθείς φυσικούς συμμάχους του λαϊκού μετώπου και επίμονα να ακολουθούν πορεία ασταμάτητης σύγκρουσης με το κατεστημένο, σε κάθε μέτωπο, μεγάλο ή μικρό, έως την ώρα της ανατροπής.

Αυτή η αδιάκοπη ενωτική πάλη σύγκρουσης, δίνει την εγγύηση επίτευξης του πρώτου στόχου της ανατροπής και ανοίγει δρόμο προς τον επόμενο στόχο, που είναι ο σοσιαλισμός. Μόνο έτσι θα μετατραπούν οι μαύρες νύχτες σε άσπρες μέρες, για το λαό.

Τώρα που βρίσκομαι δυστυχώς λόγω γηρατειών και διάφορων ασθενειών τον πιο πολύ καιρό στο κρεβάτι - με μόνη χαρά την επίσκεψη λίγων και εκλεκτών φίλων και συντρόφων μου - αναπολώ το παρελθόν και ζω με τις αναμνήσεις της ηρωικής και ανεπανάληπτης εποχής του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα από τους Γερμανούς. Εχω και άλλες φορές γράψει στην εφημερίδα μας ορισμένα περιστατικά από τον τόπο δουλιάς μου στην Ηλεκτρική Εταιρία - τότε Πάουερ - που σχετίζονταν με την ανθρώπινη συμπεριφορά, προς εμάς τους εργαζόμενους, του αντιφασίστα Γερμανού διοικητή της εταιρίας, Τόμας Χάουζερ, όπως και οι σημερινές κατοχικές μου αναμνήσεις το μαρτυρούν:

Το 1943 συνελήφθησαν 4 συνάδελφοί μας από τους Γερμανούς, γιατί δεν είχαν την ταυτότητά τους επάνω τους. Τότε εμείς, τέσσερις κομμουνιστές συνάδελφοι, με διαταγή του διευθυντή μας του Εργοστασίου Ν. Φαλήρου, Μιχάλη Σιδέρη, ιδρυτικού μέλους του ΣΕΚΕ και αργότερα γ. γραμματέα του Κόμματος, πήγαμε και βρήκαμε τον διοικητή της εταιρίας Χάουζερ. Πήραμε ένα γκαζοζέν και ανεβήκαμε στην Εκάλη, που βρισκόταν το σπίτι του και τον παρακαλέσαμε να βγάλει από το Χαϊδάρι, εκεί που είχαν φυλακίσει τους συναδέλφους μας. Και πράγματι, έτσι έγινε. Σε λίγες μέρες, ο διοικητής μας κάλεσε στα κεντρικά γραφεία της Πάουερ, στην οδό Κοραή 4 στην Αθήνα, μαζί και τους διευθυντές μας, που ήσαν Ελληνες. Οι διευθυντές μας λοιπόν αυτοί, και «συμπατριώτες μας», «είχαν βάλει λόγια» στον διοικητή να μη μας ακούσει, διότι ήμασταν κομμουνιστές, άρα αναξιόπιστοι. Ο Χάουζερ τότε είπε πως αυτοί με τις φόρμες, δείχνοντας εμάς, είναι ειλικρινείς και τους πιστεύω. Τότε, οι διευθυντές παραιτήθηκαν, μαζί και ο γενικός, Νίκος Παράρχης. Τότε, ο Χάουζερ τους αποκάλεσε «Χαμαιλέοντες».

- Το Δεκέμβρη του '44, το πρωί πήγα στη δουλιά μου, στο εργοστάσιο Ηλεκτρικής Φαλήρου και το μεσημέρι, ήμουνα στο Σύνταγμα, για να πάρω μέρος στο μεγάλο συλλαλητήριο. Ηταν η φοβερή εκείνη μέρα, που μια αλυσίδα διαταγών, από τον Σκόμπι στον Γεώργιο Παπανδρέου και αυτός με τη σειρά του στον Αγγελο Εβερτ, διευθυντή τότε της Αστυνομίας, να στρέψουν τα όπλα από την ταράτσα της «Μεγάλης Βρετανίας», εναντίον του άοπλου λαού και να «βαρέσουν στο ψαχνό».

Την άλλη μέρα, που άρχισε το μακελειό με τους Εγγλέζους, ο μεγάλος κομμουνιστής Μιχάλης Σιδέρης (διευθυντής της Ηλεκτρ. Φαλήρου) - που την προηγούμενη μέρα μου έλεγε όλος χαρά «ρε Κώστα, έχουμε καταλάβει όλη την Ελλάδα, μόνο του Μακρυγιάννη μένει, νίκησε το ΚΚΕ» - κλαίγοντας, μου είπε πως, για μια ακόμα μια φορά, προδοθήκαμε από τους συμπατριώτες μας και τους «συμμάχους» μας.

Χαράλαμπος Τσιρίδης, δικηγόρος, αντιστασιακός, πρόεδρος Παμπροσφυγικής Ενώσεως Πειραιά. Στο φύλλο της 18-6, διαβάσαμε για την απαράδεκτη συμπεριφορά και ενέργεια του δημάρχου Τροιζηνίας, που, παρά τα καθιερωμένα, απαγόρευσε την κατάθεση στεφάνου και εκδήλωση τιμής, σε νεκρό συναγωνιστή μας, που έδωσε την πολύτιμη ζωή του για την ελευθερία της πατρίδος μας στα χρόνια της τριπλής χιτλεροφασιστικής κατοχής.

Καταδικάζουμε την απαράδεκτη συμπεριφορά του δημάρχου Τροιζηνίας και του υπενθυμίζουμε ότι οι μαχητές του ΚΚΕ και οι αντάρτες του ΕΑΜ, αν δεν έχυναν το αίμα τους καπετάνιοι, δήμαρχοι σαν αυτόν δε θα φορούσαν «στέμμα».

Γ. Λύρας, Κόρινθος. Αναφερόμενος στο ζήτημα του αποκλεισμού του ΚΚΕ από τα ΜΜΕ, γράφει, ανάμεσα στα άλλα: Η ισότητα στην ενημέρωση δε μπορεί να είναι, ούτε αναλογική ούτε πλειοψηφική, ούτε κοντή ούτε ψηλή. Είναι σκέτη ισότητα. Και τούτο σημαίνει μετάδοση θέσεων και απόψεων χωρίς περιορισμούς, με μόνο κριτήριο τη βαρύτητα κάθε θέσης και άποψης και το ενδιαφέρον των πολιτών γι' αυτές. Αυτό, δε, κρίνεται κάθε φορά με τους κανόνες της δημοσιογραφίας.

Οι θέσεις, π.χ., κάθε κόμματος δεν ενδιαφέρουν μόνο τους οπαδούς του, αλλά όλο τον ελληνικό λαό και κάθε πολίτη χωριστά, ο οποίος δικαιούται να πληροφορηθεί και οι κατέχοντες τις συχνότητες υποχρεούνται να τις μεταδίδουν χωρίς σταγονόμετρα και υποδεκάμετρα. Ετσι, η άποψη για αναλογική προβολή ανοίγει επικίνδυνους δρόμους και οδηγεί σε νομιμοποίηση της υπάρχουσας κατάστασης σε βάρος του ΚΚΕ και άλλων μικρότερων κομμάτων και δε γίνεται αποδεκτή.

Στον αντικομμουνισμό της ΝΕΤ, μέσω των εκπομπών Κούλογλου, αναφέρεται ο επιστολογράφος μας Γιώργος Τερζόπουλος, από τη Θεσσαλονίκη. Επισημαίνει σχετικά: Παρακολούθησα, από τις 4 Μαΐου, τις εκπομπές «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» του Σ. Κούλογλου. Οσον αφορά τα υλικά που χρησιμοποιεί ο κύριος αυτός, είναι αμφιβόλου προελεύσεως, ενώ στα πρόσωπα που καλεί στις εκπομπές του είναι γνωστοί αντικομμουνιστές, από τους Λ. Κύρκο, Γρ. Φαράκο, Λ. Τζεφρώνη, Παν. Δημητρίου κ.ά. γνωστούς αποστάτες και ανανήψαντες από το ΚΚΕ, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας.

Είναι δυνατόν, λοιπόν, η ΝΕΤ που πρωτοστατεί στον αποκλεισμό της ενημέρωσης του λαού μαζί με τα άλλα κανάλια, που αρνείται να μεταδώσει ακόμα και δηλώσεις της Αλ. Παπαρήγα και γενικά τις θέσεις του ΚΚΕ για εσωτερικά και διεθνή θέματα, να παριστάνει το θεματοφύλακα της ιστορίας και της καθαρότητας του ...ΚΚΕ; Μόνο τον εαυτό τους κοροϊδεύουν και κανέναν άλλον.

Αντώνης και Σοφία Πανταζή. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε δημόσια τον ιατρό (μαιευτήρα - γυναικολόγο) κ. Ηλία Γεωργόπουλο, διότι, με τις γνώσεις, εμπειρίες, καθώς και με τον ανθρωπισμό του, βοήθησε αποφασιστικά στο να ξεπεράσουμε σοβαρή οικογενειακή μας υπόθεση υγείας.

Γιατροί σαν τον Ηλία Γεωργόπουλο κοσμούν τον επιστημονικό κόσμο και ειδικότερα τον κλάδο της Ιατρικής, καθώς αποτελεί φωτεινό παράδειγμα ήθους, ανθρωπιάς και επιστήμονα.

Είμαι ελαιοπαραγωγός από το Γάζι Ηρακλείου Κρήτης. Είχα 10 στρέμματα σουλτανί (σταφίδα) και έβγαζα 3 τόνους. Είχα και 20 ελιές και έβγαζα το λάδι της χρονιάς. Με τη σταφίδα και σκάβοντας και ξένα αμπέλια τα βόλευα με την οικογένειά μου με τέσσερα παιδιά.

Με τη φυλλοξήρα που χτύπησε τ' αμπέλια, όμως πριν 20 χρόνια και καταστράφηκε η σταφίδα, φύτεψα ελιές. Φέτος έβγαλα 700 κιλά λάδι, ενώ μου κόστισε μόνο το σκάψιμο με τρακτέρ 45.000 δραχμές. Γέμισα μια ντενέκα και πήγα 50 κιλά λάδι να το πουλήσω στον έμπορα. Δεν αγοράζω μου λέει, έφυγα. Τώρα τα δισκάρισα τα δέντρα και μου λέει ο ιδιοκτήτης του τρακτέρ να του πληρώσω 32.000 δραχμές. Του έδωσα 2 και του χρωστώ στρογγυλά 30.000 δραχμές. Γεμίζω πάλι την ντενέκα λάδι και πάω στον έμπορα, τα ίδια. Η αγανάκτηση με κυρίεψε.

Δυστυχώς οι συνάδελφοί μου αγρότες ελαιοπαραγωγοί, τα βλέπουν και τα παραδέχονται τα χάλια αυτά. Ομως δε διαμαρτύρονται για να μη δυσαρεστήσουν τα αφεντικά της κυβέρνησης, περιμένοντας κανένα ρουσφέτι. Ετσι, η κυβέρνηση και η ΕΟΚ κάνουν ό,τι θέλουν και μας καταστρέφουν, γι' αυτό πρέπει να ξυπνήσουμε.