ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Γενάρη 2010
Σελ. /24
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Μελωδική αναδρομή

Οπερέτα - αφιέρωμα στον κορυφαίο συνθέτη του μουσικού θεάτρου την εποχή του Μεσοπολέμου Γιάννη Κωνσταντινίδη (Κώστα Γιαννίδη) από τη Λυρική Σκηνή

Μια μελωδική αναδρομή στη ζωή και το έργο του δημοφιλούς συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη, που με το όνομα Κώστας Γιαννίδης (αναγραμματισμός του πραγματικού ονόματός του) σφράγισε το ελληνικό μουσικό θέατρο από το 1930 έως το 1960, αποτελεί η παράσταση με τίτλο «Το μικρόβιο του έρωτα», που ανεβάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή στο Θέατρο «Ακροπόλ» (Ιπποκράτους 9-11, 210.3643.700). Ενα εξαιρετικό μουσικοθεατρικό αφιέρωμα, με τη μορφή της οπερέτας, στον κορυφαίο συνθέτη του μουσικού θεάτρου την εποχή του Μεσοπολέμου, και στις κοσμαγάπητες επιτυχίες του, που θα παρουσιάζεται έως τις 28 του Μάρτη, καθημερινά εκτός Δευτέρας και Τρίτης.

Βασικό άξονα της παράστασης αποτελεί η οπερέτα του συνθέτη «Το μικρόβιο του έρωτα», έργο με έντονα στοιχεία τζαζ, που πρωτοανέβηκε στο Βερολίνο το 1927 (την περίοδο που μαζί με τον Νίκο Σκαλκώτα ήταν μαθητές του Κουρτ Βάιλ) και παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Παράλληλα, η παράσταση παρακολουθεί την πορεία του συνθέτη από το κοσμοπολίτικο μουσικό περιβάλλον της Σμύρνης στη μουσική πρωτοπορία και στα καμπαρέ του Βερολίνου, για να καταλήξει στα μουσικά θέατρα της Αθήνας, όπου ο Γιαννίδης έγραψε τα υπέροχα τραγούδια του, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες με τις φωνές της Σοφίας Βέμπο, της Δανάης και του Νίκου Γούναρη.

Την ιστορική, μουσική έρευνα, το κείμενο και τη διασκευή των κειμένων υπογράφει ο μουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας, μελετητής του έργου του συνθέτη και κάτοχος του πολύτιμου αρχείου του, απ' όπου αντλήθηκε σημαντικό μέρος της μουσικής. Τη μουσική επεξεργασία και την ενορχήστρωση έκανε ο Βασίλης Τενίδης, ενώ την απόδοση των γερμανικών στίχων της οπερέτας ο Γιάννης Ξανθούλης. Την ορχήστρα του Θεάτρου «Ακροπόλ» διευθύνουν, εκ περιτροπής, οι αρχιμουσικοί Χρύσανθος Αλισάφης, Παύλος Σεργίου, Γιώργος Αραβίδης. Η σκηνοθεσία είναι της Σοφίας Σπυράτου (υπογράφει και τη χορογραφία) και του Λάμπρου Λιάβα, ενώ τα σκηνικά - κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ. Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ. Διεύθυνση Χορωδίας: Κώστας Δρακάκης.


Στο ρόλο του Κωνσταντινίδη / Γιαννίδη εμφανίζονται οι Γιώργος Κέντρος και Νίκος Αρβανίτης. Τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι: Αγγελος Παπαδημητρίου, Κώστας Ζαχαράκης, Νίνα Λοτσάρη, Ευδοκία Χατζηιωάννου, Δέσποινα Σκαρλάτου, Νίκος Στεφάνου, Δημήτρης Σιγαλός, Κωνσταντίνος Κληρονόμος, Ιωάννα Φόρτη, Ελένη Δάβου, Χάρης Ανδριανός, Μιχάλης Κατσούλης, Ελπινίκη Ζερβού, Μυρτώ Μποκολίνη, Ζαφείρης Κουτελιέρης, Κωνσταντίνος Ραφαηλίδης, Αλεξάνδρα Ματθαιουδάκη, Ζηνοβία Πουλή, Γιώργος Σώχος, Τάσος Λαζάρου.

Στην αξιόλογη αυτή παράσταση, που μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους τραγουδιστές, ηθοποιοί, η ορχήστρα, η χορωδία και το μπαλέτο του Θεάτρου «Ακροπόλ» και όλοι οι άλλοι συντελεστές. Υπέροχα τραγούδια και μουσικές, χορευτικά, χιουμοριστικά νούμερα, λυρικά ντουέτα συνθέτουν ένα θέαμα - ακρόαμα το οποίο αποδεικνύει ότι η ελληνική οπερέτα παραμένει ένα είδος που μπορεί να προσφέρει ουσιαστική ψυχαγωγία και να εισπράττει τις θερμές εκδηλώσεις του κοινού. Μάλλον πρόκειται για την καλύτερη παράσταση οπερέτας που ανέβασε η Λυρική - τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Και αυτό έχει σχέση όχι μόνο με την επιλογή του έργου, αλλά, κυρίως, κατά τη γνώμη μας, με το ότι η παράσταση βασίζεται σε ένα καλλιτεχνικό δυναμικό, το οποίο στον πυρήνα του έχει αποκτήσει μια σημαντική εμπειρία στο συγκεκριμένο είδος της οπερέτας κατά τη διάρκεια των περίπου δέκα τελευταίων χρόνων, που λειτουργεί η «Νέα Σκηνή» της Λυρικής (η μοναδική σκηνή οπερέτας στη χώρα μας), στο Θέατρο «Ακροπόλ».

Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το έμπειρο δυναμικό (ορχήστρα, χορωδία, μπαλέτο, ηθοποιοί, τραγουδιστές), που εδώ και χρόνια αποδεικνύει την καλλιτεχνική του αξία στη σκηνή, τελεί υπό καθεστώς εργασιακής ομηρίας καθώς υποχρεώνεται να υπογράφει συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Φέτος, μάλιστα, λόγω των εκλογών και της καθυστέρησης στην έναρξη των παραστάσεων, οι συμβάσεις έχουν μικρότερη διάρκεια από τα προηγούμενα χρόνια - μόλις πέντε μηνών. Οσον αφορά στις οικονομικές απολαβές τους, είναι χαρακτηριστικό ότι ο μισθός, π.χ., ενός χορωδού με επτά ή και δέκα χρόνια δουλειάς στο ίδιο θέατρο ανέρχεται στα 740 ευρώ!

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι στα τέλη του ερχόμενου Μάη λήγει η πεντάχρονης διάρκειας σύμβαση της ΕΛΣ με τον θεατρικό επιχειρηματία για τη μίσθωση του «Ακροπόλ» και είναι ευνόητο ότι για να συνεχίσει να λειτουργεί η «Νέα Σκηνή» για τις παραστάσεις οπερέτας και παιδικής όπερας απαιτείται η ανανέωση της σύμβασης. Η λήξη της προκαλεί εύλογη ανησυχία στο καλλιτεχνικό δυναμικό για το τι μέλλει γενέσθαι. Νωπός είναι ακόμη ο απόηχος της πρόθεσης του απερχόμενου προέδρου του ΔΣ της ΕΛΣ, μεγαλοβιομήχανου Οδυσσέα Κυριακόπουλου, να κλείσει τη σκηνή της οπερέτας και γενικότερα να συρρικνώσει τη Λυρική, κάτι που βρήκε τη μαχητική αντίδραση των εργαζομένων της Λυρικής. Με πορεία διαμαρτυρίας στο ΥΠΠΟ, τον περσινό Μάρτη ανέφεραν πως η «Νέα Σκηνή» της ΕΛΣ είναι το μοναδικό θέατρο στην Ελλάδα που παρουσιάζει ελληνική οπερέτα, με μεγάλη επιτυχία, τονίζοντας μάλιστα πως το 50% των εσόδων της ΕΛΣ οφείλεται στο «Ακροπόλ» (οπερέτα και παιδικό). Υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι τότε το ΚΚΕ, με Επίκαιρη Ερώτησή του προς τον υπουργό Πολιτισμού ρωτούσε «ποια άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα θα πάρει για τη διασφάλιση της λειτουργίας, την αναβάθμιση και την ανάπτυξη της ελληνικής οπερέτας και συνολικά της Εθνικής Λυρικής Σκηνής». Η σημερινή ηγεσία του ΥΠΠΟ καλείται να πάρει θέση...


Ρουμπίνη ΣΟΥΛΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ