Θύμα της λογικής του «εφικτού» έπεσε το σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα σε οικόπεδο στην οδό Λεωκορίου 42 (Ψυρρή), όπου, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, βρίσκονται οι Ηρίες Πύλες, που χώριζαν και ταυτόχρονα ένωναν, μέσω πλέγματος δρόμων, τις αρχαίες γειτονιές και τους δήμους της Αθήνας.

Σε αυτό το οικόπεδο υπήρχε παλιά οικία, που υπέστη μεγάλες καταστροφές από το σεισμό του 1999. Ο νέος ιδιοκτήτης του οικοπέδου έλαβε άδεια από το πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ να γκρεμίσει ό,τι απέμεινε και να ξαναφτιάξει το οίκημα, όπως ήταν στα αρχικά σχέδια, με αλλαγή χρήσης του, ως χώρο «υγειονομικού»... ενδιαφέροντος. Τα σχέδια που κατέθεσε προέβλεπαν τη διατήρηση μέρους των ευρημάτων που να είναι ορατά. Ορθώς, όμως, η Αρχαιολογική Υπηρεσία θεώρησε ότι η σημασία του ευρήματος ξεπερνά κάθε λογική οικοδόμησης.

Το αστικό κράτος, όμως, και διαμόρφωσε και «αποδέχεται» τον περιορισμό παρεμβάσεών του. Είναι χαρακτηριστικό ότι η γγ του υπουργείου Πολιτισμού Τουρισμού και πρόεδρος του ΚΑΣ, Λίνα Μενδώνη, κατά τη συζήτηση του θέματος είπε, ότι λόγω των γνωστών καθυστερήσεων στις απαλλοτριώσεις ο κίνδυνος για τα ευρήματα είναι μεγαλύτερος, αν απαλλοτριωθεί το οικόπεδο, από μια πρόταση συνύπαρξής τους με το οίκημα. Μόλις όμως ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία των μελών του Συμβουλίου, όπου πλειοψήφισε η άποψη για μη απαλλοτρίωση του οικοπέδου... η γγ ψήφισε υπέρ της απαλλοτρίωσης! Το μόνο που ζήτησε το ΚΑΣ από τον ιδιώτη είναι η κατάθεση τροποποιημένης μελέτης που να προβλέπει τη διατήρηση των ευρημάτων ως ορατών...

Ακόμη ένα παράδειγμα του πώς αντιλαμβάνεται την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς το αστικό κράτος αποτελεί η αρχαία πόλη των Φθιωτίδων Θηβών, στο νομό Μαγνησίας, κοντά στο σημερινό χωριό Μικροθήβες, λίγα χιλιόμετρα από τη Νέα Αγχίαλο.

Το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Θεσσαλικών Σπουδών ζήτησε να συνεχιστεί η ανασκαφή φέτος, με επίκεντρο το αρχαίο θέατρο, που έχει επτά κερκίδες και έχουν ανακαλυφθεί δύο ιστορικές φάσεις χρήσης του (ελληνιστική, ρωμαϊκή). Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο συμφώνησε, αλλά παραμένει ανοιχτό το ζήτημα της χρηματοδότησης της ανασκαφής. Μπορεί το ΚΑΣ να μην έχει αρμοδιότητα γι' αυτό, αλλά η προϊσταμένη του Ινστιτούτου και υπεύθυνη της ανασκαφής, Βασιλική Αδρύμη - Σισμάνη έθεσε το θέμα αρκετές φορές, παρουσιάζοντας το ερευνητικό πρόγραμμα στο Συμβούλιο. Δικαιολογημένα, αφού το μόνο που έχει εξασφαλίσει το Ινστιτούτο είναι... 50.000 ευρώ από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και πέντε εργατοτεχνίτες. Κάτι τέτοια βλέπουν οι... «χορηγοί» και τρίβουν τα χέρια τους...

Οι Φθιώτιδες Θήβες ερευνώνται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν σποραδικά τις δεκαετίες του '60 και του '70. Στις αρχές της δεκαετίας του '90, με αφορμή σωστική ανασκαφή, προκειμένου ο Στρατός να κατασκευάσει στον αρχαιολογικό χώρο δεξαμενές καυσίμων, έγινε μια πιο συστηματική έρευνα. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί το θέατρο, το Ασκληπιείο, ο Ναός της Αθηνάς και θεμέλια κτιρίων. Η πόλη υπέφερε από σεισμούς, αλλά η μεγαλύτερη καταστροφή της έγινε το 217 π.Χ. από τον Φίλιππο τον Ε'. Αξιοσημείωτο είναι ότι το θέατρο κατασκευάστηκε με λίθους από βασάλτη, ηφαιστειογενές πέτρωμα που προήλθε από στερεοποίηση λάβας ηφαιστείων. Το υλικό αυτό δεν καταστρέφεται και αντέχει στις καιρικές συνθήκες.

Το... «φάντασμα» της εργασιακής ανασφάλειας πλανάται πάνω και από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Οι συμβάσεις έληξαν στο τέλος του 2009 και μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν ανανεωθεί. Φυσικά, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να προσφέρουν εργασία, πλην όμως ξεκρέμαστοι. Και βέβαια, ερωτηματικό προκύπτει και για την καταβολή της μισθοδοσίας του τρέχοντος μήνα. Ακούει κανείς στην Μπουμπουλίνας;

Τον ερχόμενο Φλεβάρη θα θέσει προς ...«διαβούλευση» το ΥΠΠΟ-Τ το νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο. Σύμφωνα με ανακοίνωσή του, με αφορμή την απόφαση 17 σκηνοθετών να αποσύρουν τις ταινίες τους από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το υπουργείο αναφέρει ότι το νομοσχέδιο «βρίσκεται στην τελική επεξεργασία του» και θα «τεθεί προς διαβούλευση το Φεβρουάριο».

Το υπουργείο εκφράζει την «έκπληξή» του για την απόσυρση των ταινιών, λόγω της καθυστέρησης κατάθεσης νέου νόμου για τον κινηματογράφο. Ως προς αυτό είναι περίεργη αυτή η «έκπληξη», αφού προηγήθηκε η απόσυρση πολλών ελληνικών ταινιών από το πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ωστόσο, το θέμα δεν είναι ο χρόνος κατάθεσης του νομοσχεδίου, αλλά το περιεχόμενό του. Αν κρίνουμε από την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και από τις σημερινές προγραμματικές θέσεις του, κάθε άλλο παρά αισιόδοξοι μπορούν να είναι οι κινηματογραφιστές. Σε αντίθεση με τους μεγαλοπαραγωγούς και τους μεγαλοδιανομείς, αφού αυτή η πολιτική ενισχύει ακόμη περισσότερο την εμπορευματοποίηση της κινηματογραφικής τέχνης μέσω φοροαπαλλαγών και άλλων διευκολύνσεων προς τον ιδιωτικό τομέα, υποβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο την κρατική χρηματοδότηση των δημιουργών, αλλά και την όποια παρέμβαση και συμμετοχή των συλλογικών φορέων τους είχε κατακτηθεί στο παρελθόν, στη διαμόρφωση της κρατικής πολιτικής στο σινεμά.