ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 27 Γενάρη 2010
Σελ. /32
Η κοροϊδία με τα διόδια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξαιρετικά αποκαλυπτικό ήταν το άρθρο του πρώην υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά στην εφημερίδα «Βήμα της Κυριακής», σχετικά με το θέμα των πανάκριβων διοδίων που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι στο εθνικό οδικό δίκτυο.

Ο πρώην υπουργός ξεκαθαρίζει ότι οι σταδιακές αυξήσεις στις τιμές των διοδίων, αλλά και σε ποια σημεία οι ιδιωτικοί όμιλοι θα εγκαταστήσουν τους σταθμούς είσπραξής τους, «περιλαμβάνονται στις συμβάσεις που εγκρίθηκαν από την ΕΕ και ψηφίστηκαν στη Βουλή από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑ.Ο.Σ.».

Επίσης ξεκαθαρίζει ότι η επιλογή της ανώτατης χρέωσης των 4 λεπτών ανά χιλιόμετρο (εκτός του τμήματος των σηράγγων των Τεμπών που είναι 5 λεπτά το χιλιόμετρο) και μάλιστα σε τιμές του 2003 «είχε γίνει από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ». Ακόμη, αποκαλύπτει ότι το Δημόσιο θα αρχίσει να εισπράττει κάποιο μερίδιο από τα διόδια από το 2012 και ότι μόνο από τότε μπορούν να γίνουν κάποιες μειώσεις στα ήδη αυξημένα χαράτσια, ενώ σε οποιαδήποτε προεξόφληση των εσόδων προειδοποιεί ότι οι τράπεζες θα αντιδράσουν και θα ζητήσουν «διπλάσια επιτόκια από αυτά που δανείζεται το Δημόσιο»!

«Δεν αντιλαμβάνομαι - υποστηρίζει ο πρώην υπουργός - τη σπουδή της κυβέρνησης να εξαγγείλει μείωση των διοδίων εντός μηνών, όπως είπε, προτού καν μελετήσει το θέμα και εκτιμήσει τις επιπτώσεις στη χρηματοδότηση της κατασκευής των έργων, στην οικονομία και στην αξιοπιστία του Δημοσίου, καλλιεργώντας παράλληλα ψευδαισθήσεις στους πολίτες».

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι - κοινώς - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας δουλεύει, όταν λέει ότι θα διαπραγματευτεί με τους ιδιωτικούς ομίλους για μείωση της τιμής των διοδίων από το 2010. Οτι γι' αυτές τις συμβάσεις είναι και αυτή συνένοχη, αφού ήξερε καλά τους ληστρικούς όρους τους πριν τις ψηφίσει.

Μόνο μια λύση, λοιπόν, υπάρχει: Αγώνας για κατάργηση όλων των διοδίων και για μια άλλη πολιτική που δε θα εμπορευματοποιεί τα δημόσια έργα.

Αμετροέπεια

«Η σύνολη Αριστερά, όλων των αποχρώσεων στη χώρα μας, θα μπορούσε, εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και πρωτοφανούς όξυνσης των κοινωνικών προβλημάτων, να διένυε, αν όχι μια ζωογόνα φάση ανάκαμψης και αντεπίθεσης, σίγουρα μια ισχυρή ανοδική τροχιά. Κι όμως, παρά τις μεγάλες δυνατότητες προωθητικής πορείας, κάπου φαίνεται ότι έχουμε κολλήσει. Το ΚΚΕ προσπαθεί να κρύψει, μάλλον απεγνωσμένα, τα δικά του κρισιακά φαινόμενα με μια στείρα αναδίπλωση. Ο "εμφύλιος" ανάμεσα σε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα με τον ΣΥΝ, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και με ευθύνη της ηγεσίας του ΚΚΕ μάλλον κλιμακώνεται, προκαλώντας απωθητικά αισθήματα στον κόσμο της Αριστεράς».

Αυτά μεταξύ άλλων γράφει ο Π. Λαφαζάνης στην κυριακάτικη «Αυγή». Θα λέγαμε ότι λίγη αίσθηση του μέτρου και της πραγματικότητας δεν βλάπτει. Ας πούμε, για παράδειγμα, ο κ. Λαφαζάνης αναφέρει την καπιταλιστική κρίση, αλλά ολόκληρο το κόμμα του ψάχνει διέξοδο σε ουτοπικές λύσεις με κρατικές τράπεζες και επιχειρήσεις. Δηλαδή ενίσχυση του κεφαλαίου. Που την κρίση την πληρώνει ο λαός. Αναφέρεται στη «σύνολη αριστερά» όμως αθροίζει ανόμοια πράγματα, εφευρίσκει «κρισιακά φαινόμενα στο ΚΚΕ», αναζητώντας παρηγοριά για την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα του κάνει λόγο για κάποιον «εμφύλιο» που υφίσταται πραγματικά στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΣΥΝ. Στη φαντασία του εμπλέκει με το «έτσι θέλω» σ' αυτόν το ΚΚΕ. Τα «κάστρα» του «εμφυλίου» βρίσκονται στη Βαλτετσίου και την Κουμουνδούρου. Οσο για το τι προκαλεί απωθητικά αισθήματα στον κόσμο δεν έχει παρά να κοιτάξει στον καθρέφτη του χώρου όπου ανήκει.

Ο λύκος στην αναμπουμπούλα...

«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», λέει η παροιμία και στην περίπτωση των κερδοσκόπων επαληθεύεται πλήρως. Τις τελευταίες μέρες από τα σούπερ μάρκετ έχουν αρχίσει να διοχετεύονται «ανησυχίες» για αύξηση του μεταφορικού κόστους εξαιτίας των αγροτικών κινητοποιήσεων (τι κάνει νιάου - νιάου στα κεραμίδια...). Ενισχύοντας πρόθυμα την υπονομευτική προπαγάνδα στην προσπάθεια να στρέψουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα ενάντια στις κινητοποιήσεις των αγροτών, ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) Β. Κορκίδης, από κοντά στο «οι αγρότες αφού έσπειραν, βαρέθηκαν να κάθονται, βαρέθηκαν και τα καφενεία και κλείνουν τους δρόμους», «προειδοποίησε» για ανατιμήσεις. Γνωστή η τακτική, ακόμα πιο γνωστοί οι εκφραστές της και οι σκοπιμότητές τους.


Η παραλλαγή δεν κρύβει την αντιλαϊκή πολιτική...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΛΕΜΕ, στο εσωτερικό έχουμε ανεργία, ακρίβεια, φτώχεια, χάλια στην Υγεία και στην Παιδεία, τους αγρότες στα πρόθυρα της καταστροφής και τις κρατικές υποδομές από το κακό στο χειρότερο...

Στο εξωτερικό όμως πάμε καλά, πολύ καλά! Βλέπεις τον πρωθυπουργό να μιλάει στο Στρασβούργο για την «παγκοσμιοποίηση» και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον χαίρεσαι...

Φαίνεται ο άνθρωπος πως «δεν είναι» για τα προβλήματα της Ελλαδίτσας και τα μικροσυντεχνιακά συμφέροντά της που τόσο απεχθάνεται. Κάνει αποκλειστικά για θέματα... παγκοσμίου εμβέλειας.

Αλλωστε, το είπε ξεκάθαρα: Ξέρει τον τρόπο να... βάλει χαλινάρι στην «παγκοσμιοποίηση». Να την «εξανθρωπίσει» και να την «εκδημοκρατίσει»!

Τι πιο... «εξανθρωπιστικό» υπάρχει δηλαδή από το να νομιμοποιείς την επέκταση της ημιαπασχόλησης, όπως κάνει εδώ το ΠΑΣΟΚ; Τι πιο «δημοκρατικό» από το να υπογράφεις συμφωνίες με τις ΗΠΑ για να εκδίδεις απλά υπόπτους;

Και οι αγρότες είδαν τον «εξανθρωπισμό» με τις προτάσεις της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης (που καμιά σχέση δεν έχουν με τα αιτήματά τους). Να υποθέσουμε ότι σύντομα θα δούνε και τη «δημοκρατία»;

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, άργησε μεν... η σύνδεση αλλά τα πάντα διευθετήθηκαν. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, θα συναντηθεί με την Χίλαρι Κλίντον, με όλα τα πρωτόκολλα και τις σχετικές τιμές.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βέβαια, πέρασαν πάνω από 120 μέρες για να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά «τέλος καλό, όλα καλά». Αλλωστε, μέχρι τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είχε την... παραμικρή απόλαυση από αυτά που θα κάνουν την Χίλαρι να χαμογελάσει.

Και έτσι φυσικά θα παραμείνουν τα πράγματα. Εξάλλου, ο αντιτρομοκρατικός αγώνας των Αμερικανών επί της Γης έχει, ως γνωστόν, ...αυξημένες ανάγκες.

Ανυπότακτος αγροτοσυνδικαλισμός

Πλανάται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν θεωρεί ότι θα ξεμπερδέψει με το κίνημα της φτωχής αγροτιάς, επειδή, σήμερα, διαθέτει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που φαινομενικά της επιτρέπει να παρεμβαίνει «ωμά» στις εσωτερικές διεργασίες του αγροτικού κινήματος. Γιατί αυτό επιδιώκει να πετύχει μέσω των προτάσεών της για την «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος», που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Οπως επίσης έχει ανακοινωθεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, μαζί με την «ανασυγκρότηση» του αγροτικού κινήματος η κυβέρνηση σκοπεύει να ψηφίσει και νόμο για τη «δημιουργία νέων αγροτικών συνεταιρισμών».

Ανυπόληπτοι στις συνειδήσεις της αγροτιάς είναι σήμερα οι «πρασινογάλαζοι» διοικούντες των τριτοβάθμιων αγροτοσυνδικαλιστικών και συνεταιριστικών οργάνων. Απόντες είναι σήμερα από το αγωνιστικό της κίνημα, απόντες ήταν πάντα. Τα συμφέροντα των καπιταλιστών του αγροτικού τομέα στήριζαν πειθήνια και έβαζαν «πλάτη» στην εφαρμογή όλων των αντιαγροτικών επιλογών. Αυτός είναι και ο λόγος που μόνο στα τραπέζια του «διαλόγου», παρέα με βιομήχανους και τραπεζίτες ή στα τηλεοπτικά «παράθυρα» των τηλεοπτικών καναλιών, τολμούν να εμφανιστούν. Για να συκοφαντούν τους αγωνιζόμενους φτωχούς αγρότες και να δίνουν εξετάσεις καλής διαγωγής στα αφεντικά τους.

Στην κατάντια τους αυτή απάντησαν οι ίδιοι οι αγρότες όλα τα προηγούμενα χρόνια και με διαδικασίες «βάσης» προχώρησαν στη δημιουργία συντονιστικών επιτροπών, αγροτικών συλλόγων, διεκδικώντας την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, με τις μορφές αγώνα που εκείνοι επέλεγαν. Φυσικά και υπήρχαν διαφορετικές πολιτικές «αποχρώσεις» και διαφορετική έκφραση οικονομικών συμφερόντων μέσα σε αυτές τις διαδικασίες. Το γεγονός όμως ότι η αγροτική βάση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «έφτυσε» την ΠΑΣΕΓΕΣ, τη ΣΥΔΑΣΕ και τη ΓΕΣΑΣΕ, δείχνει το πόσο «ρεντίκολο» είχαν γίνει στην ελληνική ύπαιθρο οι «καρεκλοκένταυροι» που βρίσκονται στην ηγεσία τους. Από αυτές τις διαδικασίες βάσης προέκυψε και η ΠΑΣΥ, όπου συσπειρώνεται το πιο πρωτοπόρο και συνειδητό κομμάτι της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Υποτακτικούς, με διαφορετικό προσωπείο επιχειρεί να φτιάξει το ΠΑΣΟΚ, μέσω των νόμων που θα προσπαθήσει να «περάσει» τους επόμενους μήνες. Αποτέλεσμα δικών του μεθοδεύσεων, όπως και της ΝΔ, είναι η διαφθορά, η συναλλαγή και οι μίζες, που υποτίθεται ότι θέλει να αντιμετωπίσει. Κατάλαβε πλέον ότι ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ δεν μπορούν να «κουμαντάρουν» τους αγρότες και θέλει να φτιάξει ένα «καινούριο» αγροτοσυνδικαλιστικό και συνεταιριστικό κίνημα, «στριμωγμένο» στα όρια του σχεδίου «Καλλικράτης», με «ποσόστωση», δήθεν, υπέρ νέων αγροτών και γυναικών και μέλη μόνο τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Στην πραγματικότητα θέτει όρια ιδιοκτησίας, στοχεύοντας όχι μόνο να «πετάξει» εκτός αγροτικών μητρώων τους φτωχούς παραγωγούς και τους αγροτοεργάτες, αλλά να τους στερήσει και το δικαίωμα του «συνδικαλίζεσθαι». Αυτή η κουβέντα πάει μακριά. Ας ξέρουν όμως εκεί στο ΠΑΣΟΚ ότι ποτέ η ταξική πάλη δε χώρεσε στον «κορσέ» κανενός νομοθετικού πλαισίου...


Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ