ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΜΕ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011

11ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΕΦΣΕΕ

Το Σάββατο ξεκινούν οι εργασίες

Ανάγκη να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η συμβολή της Ομοσπονδίας στον ταξικό συντονισμό του κλάδου και την ενίσχυση του ΠΑΜΕ

Κόντρα στις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού η ΟΕΦΣΕΕ έχει πρωτοστατήσει για την ταξική συσπείρωση και οργάνωση του κλάδου

Κόντρα στην αντεργατική πολιτική, που ενισχύει τα κέρδη (και) των φαρμακοβιομηχάνων και που από τη μια μετατρέπει το φάρμακο σε εμπόρευμα και από την άλλη τσακίζει τα δικαιώματα και των εργατών του κλάδου, πραγματοποιείται το 11ο εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) το Σάββατο 30 και Κυριακή 31 Γενάρη 2010 στην Αθήνα. Οι εργασίες του ξεκινούν μεθαύριο Σάββατο στις 9 το πρωί και λήγουν την Κυριακή κατά τις 3 μ.μ. στο ξενοδοχείο CRYSTAL CITY (οδός Αχιλλέως 4, πλατεία Καραϊσκάκη), με στόχο να δυναμώσει η συσπείρωση και οργάνωση των εργαζομένων στο μονόδρομο της πάλης, της αλληλεγγύης και ενότητας της εργατικής τάξης με βάση τα ταξικά της συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων.

Στόχος των ταξικών δυνάμεων είναι το συνέδριο να δώσει ώθηση στην οργάνωση των εργαζομένων του κλάδου, στη μεγαλύτερη συσπείρωσή τους στην ταξική Ομοσπονδία, που ακολουθώντας την ασυμβίβαστη, ταξική «γραμμή» πάλης μετρά πολλές κατακτήσεις, οι οποίες αποτυπώνονται τόσο στις ΣΣΕ, όσο και στην ανάκληση απολύσεων, το σπάσιμο της τρομοκρατίας σε μια σειρά εργασιακούς χώρους κ.ά. Ολο το προηγούμενο διάστημα η Ομοσπονδία έδωσε και κέρδισε μάχες απέναντι στην εργοδοσία, όπως στις φαρμακοβιομηχανίες ΧΡΥΣΠΑ και LAVIPHARM, όπου εμποδίστηκαν απολύσεις, στην ANPHARM στη Βοιωτία, όπου ακυρώθηκε η απόφαση της εργοδοσίας να καθιερώσει τα δακτυλικά αποτυπώματα για την είσοδο στο εργοστάσιο. Την ίδια στιγμή με δυναμικές παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας έχουν καταγγελθεί και παρεμποδιστεί προσπάθειες της εργοδοσίας να παραβιάσει την εφαρμογή της Συλλογικής Σύμβασης.

Το συνέδριο μπορεί να αποκρυσταλλώσει την πείρα των εργαζομένων, που αναδεικνύει ότι η πάλη για τα δικαιώματά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη διεκδίκηση Ενιαίου Κρατικού Φορέα Φαρμάκου που θα περιλαμβάνει την έρευνα, παραγωγή, εισαγωγή, διανομή των φαρμάκων. Να συμβάλλει στο ξεπέρασμα των αδυναμιών και την ενίσχυση των συνδικάτων.

Απαραίτητο για τους συνέδρους, είναι να έχουν μαζί τους βιβλιάριο ασθενείας και αστυνομική ταυτότητα.

ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ «ΕΝΚΛΩ»

Συνένοχη η κυβέρνηση

Οι εργάτες σταμάτησαν να παίρνουν ακόμα και το επίδομα του ΟΑΕΔ, καταγγέλλει με Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή

Τα αδιέξοδα των εργαζομένων στα εργοστάσια του Λαναρά (ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ), που παραμένουν απλήρωτοι για ένα σχεδόν χρόνο καταγγέλλουν με ερώτηση που κατέθεσαν στους υπουργούς Οικονομικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης οι βουλευτές του ΚΚΕ Αγγελος Τζέκης, Γιάννης Ζιώγας και Σοφία Καλαντίδου. Οι εργαζόμενοι - τονίζεται στην Ερώτηση - έκαναν επίσχεση εργασίας για να διασφαλίσουν την καταβολή των ενσήμων που δικαιούνται, αλλά και ένα μηνιαίο επίδομα της τάξης των 400 ευρώ από τον ΟΑΕΔ, αλλά πρόσφατα, «μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος που ορίζει ο νόμος για την επιδότηση της επίσχεσης εργασίας, το επίδομα αυτό αν και είναι απαραίτητο στους απλήρωτους εργαζόμενους των εργοστασίων του Λαναρά για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, σταμάτησε να καταβάλλεται. Αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να μην έχουν πλέον κανένα εισόδημα».

Επιπλέον, «ο όμιλος όμως, οφείλει χρήματα και στους ήδη απολυμένους κλωστοϋφαντουργούς, οι οποίοι μάλιστα δικαιώθηκαν με δικαστικές αποφάσεις και από αυτά ακόμη τα δικαστήρια που κατά 99% βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες των εργαζομένων. Ο όμιλος Λαναρά επιδοτήθηκε και δανείστηκε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και έπειτα έκλεισε πολλά εργοστάσια στη χώρα μας για να ανοίξει αντίστοιχα σε γειτονικές χώρες. Αποδεικνύεται ότι επακόλουθο πάντα της ενίσχυσης με δημόσιο χρήμα, του δανεισμού με κρατική παρέμβαση και των προνομίων που δόθηκαν στο Λαναρά, είναι οι μαζικές απολύσεις, οι απλήρωτοι εργάτες και η μεταφορά εργοστασίων του σε γειτονικές χώρες, με σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες στις περιοχές όπου εδρεύουν τα εργοστάσια», σημειώνουν μεταξύ άλλων οι βουλευτές του ΚΚΕ. Επίσης, ζητούν από την κυβέρνηση να εξασφαλίσει τη συνέχιση της καταβολής του επιδόματος στους απλήρωτους εργαζόμενους των εργοστασίων του Λαναρά, αλλά και να κάνει οικονομικό έλεγχο στον όμιλο για τα κέρδη του από το ΧΑΑ, «πού επενδύθηκαν αυτά και πώς δέχεται να μη λειτουργεί κανένα από τα εργοστάσια του ομίλου Λαναρά τη στιγμή που από το 2004 έχει λάβει δάνεια και επιδοτήσεις που δόθηκαν με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και τα οποία συνολικά ανέρχονται σε 57 εκατομμύρια ευρώ».

Το φάρμακο δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα

Η πάλη για το μισθό, το 7ωρο, τη σταθερή δουλειά, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την υγεία και την ασφάλεια στους τόπους δουλειάς, για τους εργαζόμενους στον κλάδο του φαρμάκου δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τη διεκδίκηση ενός Ενιαίου Κρατικού Φορέα Φαρμάκου, που θα περιλαμβάνει την έρευνα, παραγωγή, εισαγωγή, διανομή των φαρμάκων. Σε αυτή τη ρότα και μπροστά στο 11ο Συνέδριο της ΟΕΦΣΕΕ, αναδεικνύεται πως η αποτελεσματικότητα και η προοπτική της πάλης για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή «περνάει» μέσα από την πάλη για κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα φάρμακα. Αυτό που μπαίνει επί τάπητος όλο και πιο αποφασιστικά είναι ότι η πάλη για βελτίωση των συνθηκών και σχέσεων εργασίας, η πάλη ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία θα είναι λειψή, όσο δε τροφοδοτεί την πάλη για την ανάπτυξη που θα υποτάσσεται απόλυτα στην κάλυψη των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών.

Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις, η παραγωγή να σχεδιάζεται έτσι ώστε να υποτάσσεται στις ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες. Και, μάλιστα, να καλύπτει τις όλο και διευρυνόμενες ανάγκες. Το μοναδικό εμπόδιο που μπαίνει σε αυτήν την εξέλιξη είναι η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Οι καπιταλιστές επενδύουν για να βγάλουν κέρδη και όχι για να καλύψουν τις ανάγκες, γι' αυτό και η ποιότητα των προϊόντων και τα δικαιώματα των εργαζομένων «θυσιάζονται» σ' αυτόν το βωμό της κερδοφορίας. Αυτό είναι καταστροφικό, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για φάρμακα.

Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου δεν μπορεί να βλέπουν ξεκομμένα το ζήτημα της ιδιοκτησίας, της παραγωγής και διανομής φαρμάκων από την προσπάθεια των φαρμακοβιομηχάνων να μειώσουν την τιμή της εργατικής τους δύναμης. Οι απολύσεις, οι περικοπές, οι ασφαλιστικές ανατροπές, η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, οι προσπάθειες να παραβιαστούν ακόμα και τα ελάχιστα δικαιώματα που προβλέπονται από τη νομοθεσία και τις Συλλογικές Συμβάσεις δεν έχουν να κάνουν με τίποτε άλλο παρά με το γεγονός ότι οι φαρμακοβιομήχανοι επιδιώκουν την αύξηση των κερδών τους για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί. Ξεζουμίζουν τους εργαζομένους τους, πρωτοστατούν στο ψαλίδισμα των ΒΑΕ, αν και οι εργαζόμενοι έρχονται σε επαφή με επικίνδυνες πρώτες ύλες κι έπειτα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν πανάκριβα το προϊόν που οι ίδιοι παράγουν. Αντίστοιχα, οι οικοδόμοι χτίζουν κτίρια για όλη τους τη ζωή και μπορεί να μην καταφέρουν ποτέ να αποκτήσουν ένα δικό τους σπίτι, τα παιδιά τους να πηγαίνουν σε ετοιμόρροπα σχολεία κλπ., κλπ.

Μερικές πολυεθνικές σε όλο τον κόσμο κρατούν στα χέρια τους την πηγή των πρώτων υλών, την παραγωγή, τις τιμές και τη διάθεση των φαρμάκων, κερδίζουν από τα φάρμακα. Αυτές καθορίζουν τι φάρμακα θα κυκλοφορήσουν και ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν λόγο σε αυτό, ούτε οι γιατροί, ούτε κανένα λαϊκό σύστημα υγείας. Την ίδια στιγμή, η πολιτική των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα στον τομέα του φαρμάκου δεν κάνει τίποτε άλλο, από το να προστατεύει και να αυξάνει τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων με χαρακτηριστική την υπόθεση με τη «νέα γρίπη» και τα εμβόλια μετά από απαίτηση των πολυεθνικών φαρμάκου, αλλά και τις λίστες που επιβάλλονται στα ασφαλιστικά ταμεία.

Πρώτοι από όλους τους εργαζόμενους οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου πρέπει να συστρατευθούν με τις ταξικές δυνάμεις και να διεκδικήσουν το φάρμακο να είναι κοινωνικό αγαθό, να διανέμεται δωρεάν σε όλους όσοι το έχουν ανάγκη, να μην υπάρχει επιχειρηματική δραστηριότητα στο φάρμακο και την Υγεία. Να διεκδικήσουν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Φαρμάκου, που θα περιλαμβάνει την έρευνα, παραγωγή, εισαγωγή, διανομή των φαρμάκων. Μόνο μέσα από μια τέτοια διαδικασία μπορεί να διασφαλιστεί και η σταθερή και μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα, χωρίς ανασφάλεια, αλλά και ποιοτικό και φθηνό φάρμακο για όλο το λαό.

Ελένη ΜΑΪΛΗ