Η τελική παραγωγή που δηλώθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση για την περίοδο 1998-'99 ανέρχεται σε 562.493 τόνους και υπάρχει υπέρβαση 34% με βάση το εθνικό πλαφόν των 419.000 τόνων. Αυτό σημαίνει ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα εισπράξουν ως τελική επιδότηση από 316 έως 333 δραχμές το κιλό, ανάλογα με το μήνα που έβγαλαν το λάδι στα ελαιοτριβεία. Φαίνεται δηλαδή ότι λόγω της υπέρβασης του πλαφόν οι ελαιοπαραγωγοί της χώρας πληρώνουν πρόστιμο συνυπευθυνότητας γύρω στις 123 δραχμές το κιλό! Επίσης γίνεται πλέον φανερό ότι οι ελαιοπαραγωγοί θα εισπράξουν στο χέρι ως εξόφληση της επιδότησης από 0 μέχρι 17 δραχμές το κιλό. Αν εξαιρέσει κανείς το βαρύ πρόστιμο συνυπευθυνότητας, αυτό γίνεται επειδή στις 286 δραχμές το κιλό που ήταν να δοθούν ως προκαταβολή της επιδότησης, η κυβέρνηση τσόνταρε το προεκλογικό τριαντάρι για να φτάσει το ποσό στις 316 δραχμές. Τώρα, όμως, που βγήκε η λυπητερή - και καθώς η ψηφοθηρία είχε ημερομηνία λήξης την 9η Απρίλη που έκλεισαν οι κάλπες - παρακρατούνται 30 δραχμές ανά κιλό από την ΑΤΕ.

Αποκαλύπτεται λοιπόν και έμπρακτα ότι η όλη πρακτική της κυβέρνησης στον τομέα ελαιολάδου αποτελεί ανελέητη κοροϊδία σε βάρος των ελαιοπαραγωγών. Είναι χαρακτηριστικό, ότι από το φθινόπωρο μέχρι τις 9 του Απρίλη τα κυβερνητικά στελέχη διαλαλούσαν πως η επιδότηση θα ξεπεράσει τις 350 δραχμές το κιλό, ενώ δεν έλεγαν κουβέντα για το ότι θα παρακρατηθεί το τριαντάρι. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, το περασμένο φθινόπωρο, δήλωσε στην ΕΕ 521.000 τόνους λάδι παραγωγή, ενώ την ίδια στιγμή είχαν δηλωθεί 582.000 τόνοι λάδι στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις.

Τότε ο υπουργός Γεωργίας διαλαλούσε ότι η παραγωγή αυτή ήταν πλασματική και δημιούργησε την κατηγορία των ασυμβίβαστων ελαιοπαραγωγών, δηλαδή τους παραγωγούς που δε δικαιούνταν επιδότηση αν έβγαζαν παραγωγή πάνω από το διπλάσιο της ζώνης. Στη συνέχεια λίγο πριν τις εκλογές, με ψηφοθηρικά κριτήρια, άρχισαν να περιλαμβάνονται σε διάφορες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας και οι ασυμβίβαστες ποσότητες με υπουργικές αποφάσεις. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο υπουργός Γεωργίας δήλωνε λίγους μήνες νωρίτερα ότι οι ποσότητες πάνω από τους 520.000 τόνους είναι πανωγραψίματα. Και εδώ τίθεται ένα εύλογο ερώτημα προς την κυβέρνηση: Η παραγωγή των 562.493 τόνων είναι αέρας και πανωγραψίματα, όπως διατυμπάνιζαν τα στελέχη της ή είναι πραγματική;

Πάντως, ό,τι κι αν ισχύει, με τίποτα δεν μπορούν να «κουκουλωθούν» οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης . Γιατί αν ισχύει το πρώτο, τότε η κυβέρνηση γίνεται συνένοχη. Το δεύτερο έρχεται να αποδείξει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης που ψήφισε στις Βρυξέλλες πλαφόν 419.000 τόνους στο λάδι - και το παρουσίασε ως μεγάλη επιτυχία - ενώ η πραγματική παραγωγή ήταν πολύ μεγαλύτερη και το αποτέλεσμα είναι οι ελαιοπαραγωγοί να εξαναγκάζονται να πληρώσουν βαρύτατα ευρωπρόστιμα. Πράγμα που φάνηκε από την πρώτη χρονιά εφαρμογής του νέου καθεστώτος, αφού για την περσινή παραγωγή οι ελαιοπαραγωγοί, μικροί-μεγάλοι, αντί να εισπράξουν γύρω στις 447 δραχμές επιδότηση, χάνουν σχεδόν το 1/3 απ' αυτή. Ειδικά για τους μικρούς παραγωγούς το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, μια και τα προηγούμενα χρόνια δεν πλήρωναν δραχμή πρόστιμο συνυπευθυνότητας. Τώρα παίρνουν επιδότηση από 316 μέχρι 333 δραχμές, ενώ πριν εισέπρατταν 467 δραχμές.

Το αποτέλεσμα της «φτηνής» κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα του ελαιολάδου είναι ότι οι παραγωγοί οδηγούνται σε νέα δραματική μείωση του εισοδήματός τους. Εκτός από το πετσόκομμα της επιδότησης, ο καταστροφικός κανονισμός της ΕΕ έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο στους εμπόρους-βιομηχάνους να αγοράσουν το λάδι σε ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές. Ετσι φέτος οι τιμές στο λάδι σημείωσαν πτώση ρεκόρ μέσα στην τελευταία δεκαετία και έφτασε το έξτρα παρθένο λάδι να πουλιέται με 630 δραχμές το κιλό! Ενα κατατοπιστικό παράδειγμα για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι ελαιοπαραγωγοί είναι ότι εισπράττουν για τιμή και επιδότηση μαζί λιγότερες από 1.000 δραχμές το κιλό για το έξτρα παρθένο λάδι, ενώ πριν δυόμισι χρόνια, αντίστοιχα, μόνο η τιμή παραγωγού ξεπερνούσε τις 1.250 δραχμές το κιλό.