- Ποια είναι η σημερινή πολιτικο-κοινωνική και οικονομική κατάσταση στην Τσεχική Δημοκρατία;

- Μετά τη χούντα του 1989, η ζωή του λαού της Τσεχικής Δημοκρατίας όλο και χειροτερεύει. Φτώχεια, ανεργία και οπισθοδρόμηση. Η δεξιά κυβέρνηση αποφάσισε να περάσει όλη η κρατική ιδιοκτησία σε ιδιωτικά χέρια. Αυτό οδήγησε στον κατακερματισμό των μεγάλων επιχειρήσεων που κατέληξαν σε μικρές. Παράλληλα, η κυβέρνηση υπέγραψε μια συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση που έφερε τη χώρα μας στον άνισο ανταγωνισμό. Αυτά τα δύο σημεία οδηγούν τη χώρα προς τα πίσω, χειροτερεύοντας την οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Τώρα, το επίπεδο ζωής στην Τσεχική Δημοκρατία, σε σχέση με αυτό που ήταν το 1989, βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο και όσο πάει και χειροτερεύει. Η κατάρρευση των παραδοσιακών μας μεγάλων επιχειρήσεων έφερε αύξηση της ανεργίας που σήμερα φτάνει το 9,5%, ενώ σε ορισμένες περιοχές φτάνει και το 25%.

- Ποια είναι η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος Βοημίας - Μοραβίας;

- Αυτή η κατάσταση βάζει το κόμμα μας μπροστά στο σοβαρό καθήκον της καθοδήγησης του αγώνα του λαού μας ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, για το σοσιαλισμό. Θα πρέπει να αναφέρω ότι το ΚΚ Βοημίας - Μοραβίας κέρδισε στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, το 1998, το 11,3% των ψήφων (έναντι 10,3% που είχε το 1996) και αύξησε τους βουλευτές στη 200μελή Βουλή των Αντιπροσώπων από 22 σε 24. Τώρα όμως, δύο χρόνια μετά, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα μας θα λάμβανε το 20% των ψήφων, αν γίνονταν τώρα εκλογές. Αυτό οφείλεται στην εφαρμογή της πολιτικής της δεξιάς κυβέρνησης, στη γενικότερη άσχημη κατάσταση, αλλά και στη δραστηριότητα του κόμματός μας και στη δυνατότητα κάθε πολίτη να συγκρίνει τη σημερινή κατάσταση με αυτή κατά την περίοδο του σοσιαλισμού, πράγμα που είναι πάντα υπέρ του σοσιαλισμού.

Θα πρέπει να αναφέρω ότι το κόμμα μας ηγείται της πάλης ενάντια στον αντικομμουνισμό, στην εξάρτηση και την πολιτική των ΗΠΑ και έχει παρουσιάσει ένα πρόγραμμα και προτάσεις για την επίλυση της οικονομικής, της κοινωνικής και της πολιτικής κρίσης, στην οποία βρίσκεται η Τσεχική Δημοκρατία τα τελευταία 10 χρόνια μετά τη χούντα του Νοέμβρη του 1989 και την παλινόρθωση του καπιταλισμού.

Αυτή τη δεδομένη περίοδο ρίχνουμε βάρος στην προσέγγιση του λαού της χώρας, ώστε να πάρει μέρος στις διάφορες δραστηριότητές μας. Σε σύγκριση με άλλα αδελφά κόμματα στη Δυτική Ευρώπη, το ΚΚ Βοημίας και Μοραβίας βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, μιας και ο λαός γνωρίζει και έχει ζήσει τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού και έτσι μπορούν να συγκρίνουν την τωρινή κατάσταση με αυτήν που υπήρχε επί σοσιαλισμού. Και φυσικά, ανάμεσα στους εργαζόμενους, το αποτέλεσμα της σύγκρισης είναι πάντα υπέρ του σοσιαλισμού.

- Ποια είναι η γνώμη σας για τη Διεθνή Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα;

- Πιστεύω πως η Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, είναι ένα σημαντικό γεγονός, επειδή η συλλογική, σε σύγκριση με τη μεμονωμένη δραστηριότητα, των ΚΚ είναι πιο χρήσιμη. Η συλλογική δράση θα επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα και θα δείξει στην κοινή γνώμη ότι το κομμουνιστικό κίνημα είναι ενωμένο. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε πως του κόσμου του αρέσει η δυνατή εναλλακτική λύση. Οταν θα μπορέσουμε να δείξουμε πως είμαστε μια δυνατή εναλλακτική λύση, θα έχουμε μια μεγαλύτερη δυνατότητα να ηγηθούμε του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό χρειάζεται επίσης την ένωση, όχι μόνο του κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και όλου του λαού. Σε γενικές γραμμές, ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό χρειάζεται την ένωση όλων των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

- Το Σεπτέμβρη αναμένεται να πραγματοποιηθεί μεγάλη διαδήλωση στην Πράγα ενάντια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου. Ποια μορφή θα πάρει;

- Μετά την ανατροπή του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού στρατοπέδου, η διεθνής ζυγαριά των δυνάμεων υπέστη μεγάλη καταστροφή. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να επιβάλουν τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» και την ηγεμονία τους. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούν, τόσο τη στρατιωτική τους δύναμη και τις θέσεις τους στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όσο και τη Διεθνή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης και την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου. Ποιος είναι ο στόχος των ΗΠΑ και των προαναφερόμενων οργανισμών; Να υπερασπίσουν παραπέρα τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων και της οικονομικής ολιγαρχίας, να διατηρήσουν το καπιταλιστικό σύστημα, να αποτρέπουν κράτη να κάνουν πολιτικές και οικονομικές επιλογές που αντιτίθενται με τα συμφέροντα των πολυεθνικών μονοπωλίων και να διαλύουν τα σοσιαλιστικά συστήματα σε διάφορες περιοχές του κόσμου.

Το κόμμα μας θέλει να συμμετάσχει στις δραστηριότητες ενάντια στο ΔΝΤ, αλλά δεν έχει αποφασίσει ακόμα με ποια μορφή θα συμμετάσχει. Ομως, η Κομμουνιστική Νεολαία Τσεχίας έχει αποφασίσει να διοργανώσει στις 23 Σεπτέμβρη μια συγκέντρωση με ριζοσπαστικές αριστερές οργανώσεις και με το συνδικάτο που στηρίζουμε, τη Συνδικαλιστική Ενωση της Βοημίας, Μοραβίας και Σιλεσίας (OSCMS). Θα μπορούσα, εκ μέρους της Κομμουνιστικής Νεολαίας της χώρας μας, να σας καλέσω, να καλέσω όλες τις αριστερές οργανώσεις να συμμετάσχουν σε αυτές τις δραστηριότητες ενάντια στο ΔΝΤ, που είναι όργανο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, της νεοαποικιοκρατίας.

Associated Press

Αντάρτες των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας, καθώς συλλαμβάνουν στρατιώτες, μετά από μια επιτυχή επιχείρηση

- Πολλά έχουν ακουστεί για το «Σχέδιο Κολομβία». Σε τι αποσκοπεί αυτό το σχέδιο, ποιος το χρηματοδοτεί και ποιος είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

- «Το «Σχέδιο Κολομβία» είναι ένα στρατηγικό σχέδιο, που έχουν επεξεργαστεί η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και η κυβέρνηση του Αντρες Παστράνα, από κοινού σαν ένα εναλλακτικό σχέδιο, σε περίπτωση που τελικά δεν τελεσφορήσουν, με τον τρόπο που θα ήθελε η κυβέρνηση, οι συνομιλίες με τους αντάρτες. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για ένα σχέδιο, που, κάτω από το πρόσχημα της πάλης κατά των ναρκωτικών, έχει σαν στόχο να χτυπηθεί το ένοπλο επαναστατικό κίνημα. Βασικός στόχος του συγκεκριμένου σχεδίου είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής πλευράς και όχι της κοινωνικής. Γι' αυτό και εμείς και ολόκληρο το λαϊκό κίνημα το έχουμε ονομάσει «Σχέδιο για τον Πόλεμο» και όχι για την ειρήνη. Επίσης, το «Σχέδιο Κολομβία» έχει σαν στόχο την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας, γιατί ούτε καν η Βουλή της χώρας δεν είχε επίγνωση αυτού του σχεδίου. Το συγκεκριμένο σχέδιο εκπονήθηκε μυστικά ανάμεσα στην κυβέρνηση του Παστράνα και των ΗΠΑ. Υστερα όμως από καταγγελίες της διεθνούς κοινότητας, έγινε πια γνωστό το περιεχόμενό του.

Αυτό το σχέδιο προβλέπει χρηματοδότηση με τον εξής τρόπο: Κατ' αρχήν υπάρχει η χρηματοδότηση από την πλευρά των ΗΠΑ της τάξης των 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ενα άλλο τμήμα του χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Κολομβίας υπό τη μορφή δανείων - ενέργεια που θα έχει σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί ακόμα παραπάνω το εξωτερικό χρέος της χώρας - ενώ προβλέπεται και ένα άλλο τμήμα της χρηματοδότησης να καλυφθεί από δωρεές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Ισπανία έχει επιλεγεί σαν η χώρα εκείνη όπου θα γίνει η συνάντηση της επιτροπής των χωρών που θα προσφέρουν χρήματα. Θα πρέπει να πω πως αν τελικά η ΕΕ προσφέρει χρήματα για το «Σχέδιο Κολομβία», στην πραγματικότητα θα εμπλακεί στον πόλεμο στην Κολομβία.

- Πώς μπορούν συγκεκριμένα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους οι λαοί της ΕΕ;

- Κατ' αρχήν μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο οι λαοί της ΕΕ, ώστε να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να μη δώσουν χρήματα γι' αυτό το σχέδιο. Μέχρι τώρα η ΕΕ, λόγω της λαϊκής πίεσης που υπήρξε, έχει φέρει αντιρρήσεις στο να χρηματοδοτήσει αυτό το σχέδιο. Για παράδειγμα, στα μέσα του Ιούνη, μια σειρά μη κυβερνητικές και κοινωνικές οργανώσεις στη Γαλλία έβγαλαν μία καταγγελία ενάντια στο σχέδιο αυτό. Το ίδιο έγινε και από το συνδικαλιστικό κίνημα της Ισπανίας, με τη συνεργασία της CUT, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Κολομβίας. Στην Ισπανία προγραμματίστηκε για τις 2 Ιούλη μια μεγάλη διαδήλωση μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία κατά του σχεδίου, ενώ στη Μαδρίτη στις αρχές του Ιούλη αναμένεται να γίνει μια σύσκεψη μη κυβερνητικών οργανώσεων απ' όλη την Ευρώπη κατ' αυτού του σχεδίου. Αυτό σημαίνει ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν αρχίσει να κατανοούν τι σημαίνει στην πραγματικότητα το «Σχέδιο Κολομβία» και προχωρούν σε διάφορες ενέργειες, ώστε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μην το στηρίξουν. Και αυτό γιατί το να αντισταθεί κανείς στο συγκεκριμένο σχέδιο σημαίνει πως συμβάλλει στην πάλη για την ειρήνη στην Ευρώπη και γενικότερα σε όλο τον κόσμο. Σημαίνει πως εκφράζει την αλληλεγγύη του υπέρ της διαδικασίας της ειρήνης στην Κολομβία. Και αυτό, γιατί όταν αγωνίζεται κανείς για μια ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη στην Κολομβία, αγωνίζεται για την παγκόσμια ειρήνη.

- Αναφέρατε πως πρόφαση για την εφαρμογή του «Σχεδίου Κολομβία» είναι η πάλη κατά των ναρκωτικών. Ποια είναι η θέση του ΚΚ Κολομβίας γι' αυτό το ζήτημα;

- Η καλλιέργεια κόκας στην Κολομβία γίνεται από μικρούς αγρότες, δηλαδή δεν πρόκειται για λατιφούντια. Καλλιεργούν την κόκα σαν μοναδική δυνατότητα για να επιβιώσουν. Οι μικροί αγρότες της Κολομβίας δεν είναι βέβαια έμποροι ναρκωτικών. Οι έμποροι ναρκωτικών είναι οι μεγάλες διεθνικές εταιρίες, οι μεγάλες μαφίες που βρίσκονται στις ΗΠΑ και σε μια σειρά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θα πρέπει να αναφέρω πως οι Κολομβιανοί αγρότες δεν καλλιεργούν την κόκα επειδή θέλουν, αλλά επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν. Πρέπει να σημειώσουμε ότι και αυτούς τους εκμεταλλεύονται αυτές οι μεγάλες διεθνικές επιχειρήσεις της εμπορίας ναρκωτικών. Πρόκειται για μεγάλες εταιρίες που δεν πληρώνουν φόρους σε κανένα μέρος του κόσμου.

Γι' αυτό και εμείς πιστεύουμε ότι το θέμα της αντιμετώπισης των παράνομων καλλιεργιών και της εμπορίας ναρκωτικών δεν είναι θέμα που αφορά μόνο την Κολομβία, αλλά όλο τον κόσμου. Γιατί το εμπόριο των ναρκωτικών διέπεται από τους νόμους του καπιταλισμού. Εμείς συνεχίζουμε να τονίζουμε πως το πρόβλημα των καλλιεργιών είναι ένα πρόβλημα οικονομικό και κοινωνικό, επομένως και η λύση που θα πρέπει να δοθεί, δεν μπορεί να είναι ποτέ στρατιωτική, αλλά πρέπει να είναι οικονομική και κοινωνική.

Πιστεύουμε ότι έχει μεγάλη σημασία η επόμενη συνάντηση, που θα γίνει αυτές τις μέρες ανάμεσα στην κυβέρνηση, στο αντάρτικο και στη διεθνή κοινότητα για τα θέματα των παράνομων καλλιεργιών, καθώς επίσης και για την αντικατάσταση αυτών των καλλιεργιών. Πιστεύουμε, δηλαδή, ότι με αυτή τη συζήτηση θα αποδειχθεί πια ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κολομβία δεν είναι πρόβλημα εμπορίου ναρκωτικών, αλλά είναι ένα οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η διεθνής κοινότητα χρειάζεται να εξετάσει αυτή τη στιγμή τι κατάσταση επικρατεί και τι λύσεις μπορούν να δοθούν. Γι' αυτό και σε αυτήν την επόμενη συνάντηση που θα γίνει θα συμμετάσχουν πολλές διεθνείς κοινωνικές οργανώσεις και πολλές κυβερνήσεις. Αυτή η συζήτηση θα δείξει ότι η αφορμή που παρουσιάζουν οι ΗΠΑ για το στρατιωτικό χτύπημα που θέλουν να δώσουν, υποτίθεται, στο εμπόριο ναρκωτικών, δεν είναι παρά ένα ψέμα. Ελπίζουμε ότι θα καταδειχτεί πως στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το θέμα του εμπορίου ναρκωτικών, για να χτυπήσουν το αντάρτικο.

- Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν μια σειρά από κινητοποιήσεις στην Κολομβία. Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το μαζικό λαϊκό κίνημα στη χώρα σας;

- Στην Κολομβία πάντα υπήρχε ένα δυνατό μαζικό λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για ένα λαϊκό κίνημα, που εκφράζεται με διαφορετικές μορφές - δηλαδή ένοπλες και μη ένοπλες μορφές πάλης, με συνδικαλιστική δράση, το κίνημα των αγροτών, το κίνημα των φοιτητών και νεολαίας, των γυναικών και των εθνικών μειονοτήτων. Το λαϊκό κίνημα, επίσης, έχει πάρει μέρος και σε εκλογικές μάχες, δηλαδή νόμιμες μορφές πάλης. Το χαρακτηριστικό, όμως, στην περίπτωση της Κολομβίας είναι ότι όλες αυτές τις δραστηριότητες η κυβέρνηση της Κολομβίας τις ποινικοποιεί. Ετσι, γίνονται κάθε φορά πολλές συλλήψεις, αλλά και δολοφονίες όσων συμμετέχουν σε αυτό το κίνημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνονται όλο και περισσότερο οι δυνατότητες μιας ανοιχτής πολιτικής δουλιάς. Αυτό οδήγησε σημαντικά τμήματα του λαού να περάσουν στην επαναστατική ένοπλη πάλη, προκειμένου να αγωνιστούν για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αλλαγή στη χώρα μας. Ετσι, μέσα σ' αυτόν το συνδυασμό των διάφορων μορφών πάλης ο κολομβιανός λαός έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ένοπλη πάλη.

Θα πρέπει να πω πως το μαζικό κίνημα παίρνει μέρος σε διάφορες κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Θα ήθελα να αναφέρω τις γενικές πανεθνικές απεργίες. Από το 1977, που πραγματοποιήθηκε η κυριότερη γενική πανεθνική απεργία στην Κολομβία, έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά γενικές πανεθνικές απεργίες και εργαζόμαστε δραστήρια για τη νέα απεργία, που έχει προκηρυχτεί για τις 3 Αυγούστου.

Ταυτόχρονα, το αγροτικό κίνημα στη χώρα πραγματοποιεί μια σειρά από κινητοποιήσεις, κόβοντας και αποκλείοντας δρόμους. Στα μέσα του Ιούνη, χιλιάδες αγρότες πλημμύρισαν την πλατεία Μπολίβαρ στην πρωτεύουσα της χώρας, την Μπογκοτά, απαιτώντας από την κυβέρνηση να τηρήσει τις υποσχέσεις που τους είχε δώσει. Επίσης μεγάλες κινητοποιήσεις κάνουν και οι εθνικές μειονότητες. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε όμως και τις κινητοποιήσεις που οργανώνουν οι εκπαιδευτικοί της χώρας μας ενάντια στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Και το σημαντικότερο είναι ότι το κοινωνικό κίνημα της Κολομβίας συμμετέχει σε μια σειρά ενέργειες ενάντια στο καθεστώς. Για παράδειγμα, έχουμε το φαινόμενο ότι μια σειρά τμήματα του πληθυσμού χάνουν τα σπίτια τους, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια που έχουν πάρει από την τράπεζα. Και αυτό επειδή υπάρχουν μια σειρά νόμοι που δίνουν τη δυνατότητα στις τράπεζες να παίρνουν τα σπίτια, όταν δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Να σας φέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ενας Κολομβιανός εργαζόμενος έχει αγοράσει ένα σπίτι που κοστίζει 10 εκατομμύρια πέσος, μετά από 20 χρόνια έχει πληρώσει πάνω από 200 εκατομμύρια. Το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα δημιούργησε ένα ολόκληρο κίνημα ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Σε όλα αυτά τα κινήματα είμαστε παρόντες εμείς οι κομμουνιστές.

- Πολλά έχουν ακουστεί τελευταία για το βολιβαριανό κίνημα. Τι ακριβώς είναι αυτό;

Είναι μια πρόταση που είχαν κάνει από παλιότερα οι FARC (Επαναστατικές Ενοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας), να συγκροτηθεί ένα μαζικό, πλατύ κίνημα, το οποίο, όμως, θα είναι παράνομο. Αυτό που έβαζαν πάντα οι FARC είναι το γεγονός ότι αφού υπάρχει κρατική βία στην Κολομβία έπρεπε να φτιαχτεί παράνομο αυτό το κίνημα, για να μπορέσει να επιβιώσει και να μην πάθει αυτό που έχει πάθει η Πατριωτική Ενωση όπου έχουν σκοτωθεί και δολοφονηθεί τόσα στελέχη της. Το ΚΚ Κολομβίας, με μια ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ, χαιρέτισε τη δημιουργία αυτού του κινήματος.