ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 30 Γενάρη 2010
Σελ. /40
Αθλιότητες κο-ΛΑΟ-ύζων

Γρηγοριάδης Κώστας

Τη στιγμή που ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Σπύρος Χαλβατζής, επικοινωνούσε χτες με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, προκειμένου να εκφράσει την ανησυχία του Κόμματος για την «κινητοποίηση» ορισμένων εισαγγελέων σε βάρος των αγροτών που βρίσκονται στα μπλόκα, την ίδια στιγμή ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. ασκούσε απροκάλυπτη πίεση στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. «Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, λειτουργών όχι ως αδέσμευτος (όπως επιτάσσει το Σύνταγμα) αλλά ως τοποτηρητής της εκτελεστικής εξουσίας, μένει έκθετος με ό,τι συμβαίνει εις βάρος της κοινωνίας και της δημοκρατίας στο Εθνικό οδικό δίκτυο», υποστηρίζει σε δήλωσή του ο Κ. Αϊβαλιώτης, που διαπράττει μια επιπλέον αθλιότητα, καθώς «αθωώνει» την κυβέρνηση που από την πρώτη στιγμή έχει δώσει τις σχετικές «οδηγίες» στη Δικαιοσύνη. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. δε διστάζει να εξαπολύσει απειλές σε βάρος του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, συμπληρώνοντας ότι «κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν κατηγορούμενος για κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση παράβαση των καθηκόντων του». Οι φτωχομεσαίοι αγρότες, και όχι μόνο, μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και για το, βαθιά αντιδραστικό, ρόλο που παίζει ο ΛΑ.Ο.Σ....

«Μαύρο φίδι» θα τους «φάει»...

Σχεδόν «παρακαλετά» πηγαίνουν στις τελευταίες συναντήσεις με την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, διάφοροι γνωστοί και μη, αγροτοσυνδικαλιστές. Η πίεση των προβλημάτων «έσπρωξε» τους αγρότες στα μπλόκα και μαζί τους αναγκάστηκαν να βγουν και ορισμένοι που από την αρχή έλεγαν πως «εμείς δεν ζητάμε λεφτά». Ελα όμως που η συντριπτική πλειοψηφία της φτωχής αγροτιάς, με δεδομένη την τεράστια μείωση του εισοδήματός της, δεν φεύγει απ' τους δρόμους, αν δεν έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα από τον αγώνα που διεξάγει εδώ και σχεδόν δύο εβδομάδες. Υπάρχει και το προηγούμενο ενός άλλου «γαλάζιου» αγροτοσυνδικαλιστή που πριν ξεκινήσουν οι κινητοποιήσεις, χαρακτήριζε τα μπλόκα ως «συνδικαλιστική αυτοκτονία». Στην συνέχεια όμως «σύρθηκε» και αυτός στον δρόμο, μην μπορώντας να κάνει κι αλλιώς, μόνο που στο «ραντεβού» που έδωσε, βρήκε το δικό του το τακτέρ και μερικών ακόμη φίλων του... Οπότε τώρα, οι γνωστοί και μη αγροτοσυνδικαλιστές που λέγαμε στην αρχή, λένε στα φανερά και στα κρυφά, στην κυβέρνηση «δώστε κάτι, ότι να 'ναι, για να φύγουμε». Αυτό το «κάτι» όμως πρέπει να είναι κάτι χειροπιαστό. Γιατί αν επιστρέψουν οι... εκπρόσωποι στα μπλόκα και πάνε να πουλήσουν «φίδια» στους αγρότες, τότε... «μαύρο φίδι, που τους έφαγε». Κι εκεί που πήγαν από το ΠΑΣΟΚ, να τον φτιάξουν τον «μοντέρνο, πράσινο, αγροτοσυνδικαλιστή» να δεις για πότε γίνεται... μελανιασμένος. Απ' το... κρύο, εννοείται.

Προτροπές «άνευ αντικειμένου»

Περιττές οι συμβουλές και οι προτροπές του προεδρείου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) προς τον πρόεδρο της ΝΔ κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν χτες στη Ρηγίλλης. «Αυτό που ζητήσαμε από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας είναι να στηρίξει τη χώρα μας, όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και στο εξωτερικό. Και εκεί που πρέπει, να υπάρχει και μια - αν θέλετε - καθοδήγηση στη νέα κυβέρνηση, ώστε να δείξουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει την αξιοπιστία της», δήλωσε εξερχόμενος ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης, συνοψίζοντας το περιεχόμενο της συνάντησης. Παραβιάζουν ανοικτές πόρτες οι μεγαλέμποροι. Η προτροπή τους αυτή έχει γίνει πράξη από τον Α. Σαμαρά από την πρώτη στιγμή και ήδη έχει δώσει πλήθος «δειγμάτων γραφής» σε αυτήν την κατεύθυνση, στηρίζοντας όποια αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα έχει πάρει η κυβέρνηση και ενθαρρύνοντάς την να τα πάρει όλα. Σε τέτοιο σημείο έχει στηρίξει την κυβέρνηση και την πολιτική που εφαρμόζει, ώστε ο ίδιος ο Α. Σαμαράς αισθάνθηκε την ανάγκη να δηλώσει ότι «δε συγκυβερνούμε με το ΠΑΣΟΚ». Το κακό γι' αυτόν και το κόμμα του είναι ότι ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο και μπορεί να διακρίνει ποιος πλειοδοτεί για σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και ποιος βρίσκεται στο πλάι του σαλπίζοντας και οργανώνοντας τη λαϊκή αντεπίθεση.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οξυνση της αντιπαράθεσης

Προχωρώντας προς την απεργία της 10ης Φλεβάρη και μέσα από τη δραστηριότητα που καθημερινά ξετυλίγουν οι δυνάμεις του ταξικού πόλου του συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, αναδεικνύεται η ανάγκη όξυνσης της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ανάγκη που δεν αφορά μόνο τη μάχη της επερχόμενης απεργίας, αλλά, επιπροσθέτως, πρόκειται για ένα ζήτημα που πρέπει συνολικά να απασχολήσει τις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Η όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης θέτει «τον δάκτυλο επί των τύπων των ήλων», για το αν η εργατική τάξη θα πορευτεί, διεκδικώντας τον πλούτο που παράγει ή θα υποταχθεί στην επίθεση της πλουτοκρατίας.

Απέναντι στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής, πρέπει να μπει από τους ίδιους τους εργάτες η ανάγκη της ανυποχώρητης ταξικής πάλης. Η καθημερινή δράση δείχνει πως οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού υπονομεύουν την ενότητα της εργατικής τάξης και την ταξική αλληλεγγύη. Στην ΕΒΓΑ, για παράδειγμα, η δήθεν «ανεξάρτητη» παράταξη που στηρίζει η ΠΑΣΚΕ, θεωρεί - ανάμεσα στα άλλα - την απεργία «και άκαιρη και αναποτελεσματική». Στο LEDRA MARIOT η πλειοψηφία του σωματείου - επίσης ΠΑΣΚΕ - ουσιαστικά καλεί τους εργάτες να είναι ευγνώμονες, επειδή η εργοδοσία δεν κάνει απολύσεις. ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση απορρίπτουν καθημερινά (όπως στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, Εβρου, την Πανελλήνια Ενωση στη Ναυτιλία και στον Τουρισμό κ.τ.λ.) την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για απεργία στις 10 Φλεβάρη. Την ώρα που η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ παρασέρνει σα χείμαρρος όποια κατάκτηση έχει απομείνει όρθια, οι δυνάμεις του συμβιβασμού καλούν τους εργάτες να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα.

Επιστρατεύουν ακόμα και το επιχείρημα ότι η απεργία είναι παράνομη. Καλούν, δηλαδή, τους εργάτες να μην οργανώσουν τον αγώνα τους. Καλούν τους εργάτες να δεχτούν το νόμο που λέει ότι τα δικαιώματά τους κοστίζουν, γιατί μειώνουν την κερδοφορία των πολυεθνικών και γι' αυτό πρέπει να πετσοκοπούν. Να ξεχάσουν πως αυτοί είναι οι παραγωγοί του πλούτου, πως όλο το χρήμα που κυκλοφορεί στα χρηματιστήρια, που δίνεται στις τράπεζες, που πηγαίνει προς όφελος των μεγαλοκαρχαριών είναι δικός τους πλούτος. Οτι αυτοί έχουν παράξει τα πάντα και σε αυτούς ανήκουν τα πάντα. Οτι, τελικά, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Εντολοδόχοι της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της, οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Την ώρα που οι ίδιες οι συνθήκες απαιτούν απ' τους εργάτες - ανεξάρτητα από κλάδο, ειδικότητα, εθνικότητα, ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα - ενιαία και ολομέτωπη αντεπίθεση απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση, οι δυνάμεις αυτές καλούν τους εργάτες «να κλειστούν στο καβούκι τους».

Είναι κρίσιμη η μάχη στις 10 Φλεβάρη. Υπάρχει αναβρασμός στους εργαζόμενους από την καθολική επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης, τη φιλοκαπιταλιστική στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τη σπίθα που θα ενεργοποιήσει την ανεξάντλητη δύναμή τους χρειάζονται. Και πρέπει να δουλέψουμε έτσι που να την εκφράσουν, κάνοντας δική τους υπόθεση την απεργία. Δική τους απόφαση. Και την οργάνωσή της. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το εργατικό κίνημα απαιτείται να οπλιστεί ιδεολογικοπολιτικά και να ανοίξει τη διαπάλη εκεί που πραγματικά κρίνονται οι συνειδήσεις, όχι μόνο για την απεργία, αλλά και για το αύριο. Για να ανοίξει ο δρόμος της αντεπίθεσης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ