«Ο διαγκωνισμός των Προέδρων ΗΠΑ και Γερμανίας στην αποστολή προσκλήσεων στον πρωθυπουργό είναι ένδειξη του οξυμένου ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ και ταυτόχρονα αποκαλύπτει το παιχνίδι της ελληνικής κυβέρνησης που αναζητά ισχυρό στήριγμα για τη σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων και την προώθηση των συμφερόντων της ελληνικής πλουτοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή. Αυτή η εξέλιξη είναι άκρως επικίνδυνη για τους λαούς της περιοχής μας αλλά και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Περισσότερο από ποτέ γίνεται φανερό ότι το ταξικό και πατριωτικό καθήκον του λαού είναι να ξεσηκωθεί για να αποκρούσει την αντιλαϊκή θύελλα και να σπάσει τα ιμπεριαλιστικά δεσμά».

Αλλη μια «σύμπτωση»: Την ίδια μέρα, οι γερμανικοί «Financial Times Deutschland», δημοσίευαν ότι μεγάλες γερμανικές τράπεζες, ανάμεσά τους οι «Eurohypo», «Hypo Real Estate» και «Postbank», δε σχεδιάζουν να επενδύσουν σε ελληνικά ομόλογα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «εάν πράγματι γυρίσουν την πλάτη στα ελληνικά ομόλογα γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, η Αθήνα θα κληθεί να επωμισθεί υψηλότερο κόστος για τόκους. Και αυτό θα δυσχεράνει τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των δημόσιων χρεών».

Από τη μια, ο ωμός εκβιασμός ότι θα στερέψει η αγορά ομολόγων και άρα θα ανέβει το κόστος του δανεισμού. Και από την άλλη, τα παζάρια με τη «Deutsche Bank», η οποία εγγυάται ότι θα βρει τρόπο να απορροφήσει τα ελληνικά ομόλογα, άγνωστο ακόμα με ποια ανταλλάγματα.

Οπως, μάλιστα, βεβαίωναν πολιτικοί παράγοντες του ΥΠΕΞ, ο πρωθυπουργός, με την επιστολή του προς τον Ερντογάν, έχει παρουσιάσει ένα «πλαίσιο» σαφές και χρονικά προσδιορισμένο για την εξέλιξη της διαδικασίας. Πρώτο βήμα θα είναι η αναζωογόνηση των εργασιών των ελληνοτουρκικών επιτροπών διαλόγου, οι οποίες άλλωστε έχουν σχεδόν ολοκληρώσει από το 2004 μια συμφωνία - συνυποσχετικό παραπομπής των εκκρεμοτήτων στο Δικαστήριο της Χάγης.

Η αναζωπύρωση των συζητήσεων των επιτροπών θα «ενισχυθεί» με έναν καθορισμένο χρονικό ορίζοντα, μέσα στον οποίο θα εξελιχθεί η διαδικασία. Αυτός ο χρόνος θεωρείται απαραίτητος για την ανίχνευση των διαθέσεων, αλλά και του επηρεασμού της κοινής γνώμης. Με άλλα λόγια: Τα περισσότερα ζητήματα είναι ήδη κανονισμένα. Αυτό που μένει, είναι να βρεθεί το κατάλληλο περιτύλιγμα και η συγκυρία για να σερβιριστούν στο λαό.

Περιττό να σημειωθεί ότι η διευθέτηση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, για χάρη της ομαλής λειτουργίας της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, αλλά και της εκμετάλλευσης των φημολογούμενων κοιτασμάτων πετρελαίου, αποτελεί πάγια επιδίωξη των ΗΠΑ.

Ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του Ολι Ρεν (από βδομάδα θα βρίσκεται στην Ελλάδα), είπε την Παρασκευή πως «αν υπάρξει ανάγκη και σχετικό αίτημα από την ελληνική πλευρά, θα υπάρξει στήριξη από την ΕΕ και ειδικότερα από την Ευρωζώνη προς την Ελλάδα». Την ίδια μέρα, ο υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου, Λικ Φριντέν, δήλωνε πως «καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να κηρύξει πτώχευση» και ότι «δεν πρόκειται να αφήσουμε την Ελλάδα να εξελιχθεί σε κίνδυνο για την Ευρωζώνη».

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο Λευκός Οίκος, μαζί με την πρόσκληση για την επίσκεψη Παπανδρέου, έστειλε και την ατζέντα των συνομιλιών: Διευθέτηση της ονομασίας της ΠΓΔΜ και ένταξή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ (την Παρασκευή ο Νίμιτς συνάντησε τον πρωθυπουργό), διευθέτηση του Κυπριακού (πριν από περίπου ένα μήνα ο ΓΓ του ΟΗΕ ήταν στην Κύπρο) και βεβαίως διευθέτηση του Αιγαίου (οι προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης περιγράφονται πιο πάνω). Στα παραπάνω, πρέπει να προσθέσει κανείς και τον ανταγωνισμό ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας.

Και όλα αυτά, για να δώσει η αμερικάνικη κυβέρνηση μια ισχυρή δήλωση «στήριξης» της ελληνικής κυβέρνησης στο βαθιά αντιλαϊκό της έργο και πάτημα στην ντόπια πλουτοκρατία να διεισδύσει βαθύτερα στην ευρύτερη περιοχή.

Το αποτέλεσμα μένει να φανεί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι από τις εξελίξεις, χαμένος από χέρι είναι ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της περιοχής. Για δύο λόγους: Πρώτα επειδή η κυβέρνηση ζητάει ισχυρό έρεισμα για να οξύνει την αντιλαϊκή της επίθεση. Και δεύτερον επειδή τα ανταλλάγματα που δίνει συνδέονται άμεσα με τα κυριαρχικά συμφέροντα και άλλα λαϊκά δικαιώματα, τα οποία γίνονται βορά στα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας.