ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τέλος της συναίνεσης, λένε στις TV με αφορμή το καραγκιοζιλίκι με την εξεταστική...

****

Δηλαδή, συνεχίζουν το δούλεμα...

****

Λες και είναι ποτέ δυνατόν να υπηρετεί κανείς το κεφάλαιο χωρίς να ακολουθεί τη γραμμή του κεφαλαίου...

****

Διότι εκεί βρίσκεται η ουσία της συναίνεσης και όχι αν πουν ο ένας στον άλλο μια κουβέντα παραπάνω ή αν ήταν βαρύ το κλίμα στη συνάντηση του Γιώργου (ΠΑΣΟΚ) με τον Αντώνη (ΝΔ), όπως είπαν στις TV...

****

Η ουσία της συναίνεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι και οι δυο υπηρετούν τα ίδια ταξικά συμφέροντα, ίσως με άλλα λόγια - κόλπα κατά περίπτωση...

****

TV: Από πού ως πού βγάλατε το λογαριασμό πως τα φάρμακα έγιναν 20% φτηνότερα...

****

Φυσικά, επειδή μάλλον πρόσθεση - αφαίρεση ξέρετε (μάλλον...), να υποθέσει ο τηλέπαθος για άλλη μια φορά πως πήρατε εντολή να τον δουλέψετε;;;

****

Δηλαδή, αν η ελληνική κυβέρνηση πάρει τα πρόσθετα μέτρα πριν τα επιβάλει το ΕΚΟΦΙΝ, όπως λένε στις TV, θα 'ναι πιο «πατριωτική»;;;

****

ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ: Ζωστήκανε τ' άρματα να βάλουν «τον άνθρωπο πάνω από τις αγορές» για να σωθεί ο καπιταλισμός...

****

Οταν έχεις αναλάβει αποστολή πρέπει να την φέρνεις σε πέρας, ανεξάρτητα το ρεζιλίκι...

****

Τα ίδια ταξικά συμφέροντα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η άσωτη χώρα... !

Η άσωτη χώρα. Η σπάταλη χώρα. Η ανεύθυνη. Σύμφωνα με τα διεθνή και ντόπια παπαγαλάκια. Αυτή η χώρα είμαστε εμείς, εγώ, εσύ, ο τηλέπαθος, ο άνεργος, ο κυρ Παντελής απέναντι με τα 5 κουτσούβελα που, ακούς εκεί, έχουν απαίτηση και επιμένουν, εκτός από το λειψό πρωινό τους γάλα, να φάνε και το μεσημέρι, να φάνε και το βράδυ, να πάνε στο σχολειό και να παίξουν μαζί με τ' άλλα τα παιδιά. Να σπαταλήσουν δυνάμεις και ενέργεια... Ο μπαρμπα - Γιώργης της διπλανής πόρτας που μετρά τις πεντάρες του για ένα κουλούρι και το χωρίζει στα δυο για τα δυο του εγγόνια. Παίρνει τη βαριά του κομπολόγα και κάθεται στο μιντέρι της ξώπορτας αναλογιζόμενος πως άσπρη μέρα δε θυμιέται.

Αναρωτιέται κι απορεί, σε τι έφταιξε; Τι ασωτίες και σπατάλες έκανε στην κακορίζικη ζωή του; Και τώρα πρέπει να στερηθεί κι αυτό το λίγο και να ξαναπληρώσει... Ηρθε κι απόκαμε. Τον έπιασε σκούνα και λιποθύμησε.

«Μη με κόβετε τον ήλιο - φώναζε - μη με κόβετε τον αγέρα. Μια σταλιά νιάτα ήθελα, όχι τίποτα άλλο, έτσι να μπορώ να πέσω στη φωτιά, ξανά μανά στο καμίνι της ζωής, να πάρω το τσεκούρι, πού σε πονεί και πού σε σφάζει. Δε σας φτάνει ο ιδρώτας και το αίμα μου; Δε σας φτάνουνε αυτά που πρόσφερα μια ζωή για να κερδίσω αέρα κοπανιστό; Και τώρα μου φωνάζετε πως πρέπει κι άλλο να σφίξω το ζουνάρι;

Μου λέτε πως πέρασα τη ζωή μου σπαταλώντας τα αγαθά μου και τώρα πρέπει να πληρώσω τις δικές σας ατιμίες, τις δικές σας απάτες, τις μπαγαποντιές, τη διαφθορά και την πλεονεξία σας;».

«Κατατρεγμοί και πόλεμοι και προσφυγιά και βάσανα και δύσκολα χρόνια». Ποιες είναι, στ' αλήθεια, αυτές οι αγορές που μας κουμαντάρουν; Που μας πιέζουν και μας απειλούν; Οι κερδοσκόποι, τα χρηματοπιστωτικά κέντρα, το ΔΝΤ, τα - πώς διάολο τα λένε - spread. Η πλουτοκρατία είναι, τα μονοπώλια, το μαύρο βάρβαρο και διεφθαρμένο νομοτελειακά καπιταλιστικό σύστημα είναι.

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, που πέσανε πάνω στην εργατιά είναι, όπως λέει κι ένα παλιό και πάντα σύγχρονο επαναστατικό τραγούδι...! Μεγαλοκαρχαρίες με κοφτερές δαγκάνες είναι. Ανεμοστρόβιλος στριμωγμάτων και πιέσεων να σου πατήσουν το λαρύγγι...! Κι αν κάνεις το λάθος και υποχωρήσεις, κι αν τους πεις σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω - γιατί όσο πιο πολλά δίνουμε, τόσο πιο πολλά ζητάνε - θα μας κόψουν εκτός από το σακάτικο μεροκάματο και τη σακάτικη σύνταξη, αλλά και το 14ο μισθό. Αμ, δε θα τους γίνει το χατίρι! Με νύχια και με δόντια, στους δρόμους και τις επάλξεις των αγώνων, θα διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού ό,τι με θυσίες, ιδρώτα και αίμα έχουμε κατακτήσει...!

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ