ΦΩΤΟ

Στις 22 Φλεβάρη 2010 έφυγε από τη ζωή ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ. Από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στο ΚΚΕ, το Κόμμα που υπηρέτησε πιστά ως το τέλος της ζωής του. Μαζί με άλλους συντρόφους πρωτοστάτησε στη δημιουργία οργανώσεων του ΚΚΕ στη Ν. Ιωνία. Είχε καταδικαστεί 4 φορές σε θάνατο, ενώ είχε αναπτύξει και πλούσια αντιστασιακή δράση. Φυλακίστηκε στην Κέρκυρα, την Αλικαρνασσό και αλλού. Είχε υποστεί πολλές διώξεις και εξορίες: Γιούρα, Αϊ - Στράτη, Μακρόνησο. Αποφυλακίστηκε το 1963, όπου μετά στα χρόνια της δικτατορίας ξαναπιάστηκε. Στη μνήμη του, σύντροφοι και φίλοι του προσφέρουν 100 ευρώ στο Παράρτημα ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Ν. Ιωνίας, στο οποίο υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του.

***

φωτό

Στις 10/1/2010 συμπληρώθηκαν 3 μήνες απ' όταν έφυγε από την ζωή ο σ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΟΚΟΣ σε ηλικία 62 χρόνων. Γεννήθηκε στην Φιλιππιάδα Πρέβεζας από γονείς που κατάγονταν από το Συρράκο Ιωαννίνων. Από μικρός μπήκε στην βιοπάλη και εργάστηκε ως ξυλουργός. Σε ηλικία 14 ετών εντάχθηκε και πάλεψε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ. Στον δήμο Φιλιππιάδας έδωσε την μάχη ως υποψήφιος Δήμαρχος. Διετέλεσε γραμματέας της Κ.Ο.Β. Φιλιπιάδας μέλος της Ν.Ε. Πρέβεζας του Κ.Κ.Ε. ως το τελος της ζωής του και με την στήριξη της συζύγου του και των 2 κορών του. "Εφυγε" χτυπημένος από βαρύ εγκεφαλικό.

Στην μνήμη του, ο σύντροφος και συνάδελφος του Κιτσαντάς Βαγγέλης του Θεοδώρου προσφέρει 100 ευρώ στην ΝΕ Πρέβεζας και 50 ευρώ στον αχώριστο σύντροφο του Ριζοσπάστη.

***

φωτό

Στην μνήμη των γονιών μου ΠΙΠΙΤΣΑΣ και ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΟΥΖΑ ο γιος τους Θανάσης προσφέρει 50 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Αρτέμιδας.

***

φωτό 2

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Κ. ΦΩΤΙΑΔΗΣ, δάσκαλος, καταγόταν από τον Καύκασο. Στην Ελλάδα ήρθε μετά τη μικρασιατική καταστροφή και ζούσε στο Μυλοχώρι του Κιλκίς. Για τις προοδευτικές του ιδέες δε διορίστηκε ποτέ. Δραστήριος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, το 1947 δολοφονήθηκε από τρομοκράτες στην περιοχή παλατιανού Κιλκίς.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΑΛΕΞ. ΦΩΤΙΑΔΗ, γεννήθηκε στα 1901. Καταγόταν από τον Καύκασο. Αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης, εξορίστηκε το 1946 στη Θάσο. Πέθανε το 1991 στη Σουηδία.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΛΕΞ. ΦΩΤΙΑΔΗΣ γεννήθηκε στο Μυλοχώρι το 1922 από γονείς κομμουνιστές. Μέλος της ΟΚΝΕ από προπολεμικά. Σκοτώθηκε το 1941 από νάρκη στο κεντρικό Κιλκίς, στην προσπάθειά του να συγκεντρώσει όπλα που εγκατέλειψε ο ελληνικός στρατός, για να χρησιμοποιηθούν στην Αντίσταση κατά των κατακτητών.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ, αδελφός του γεννήθηκε το 1925. Στην Κατοχή ήταν γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του. ΕΛΑΣίτης, ταγματάρχης του ΔΣΕ στον Εμφύλιο. Σκοτώθηκε στο Παγγαίο το 1949.

Ο ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ, αδελφός του γεννήθηκε το 1927. Μαχητής του ΔΣΕ, σκοτώθηκε το 1948.

Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ, αδελφός τους επίσης, γεννήθηκε στα 1929. Μαθητής γυμνασίου και ΕΠΟΝίτης στην Κατοχή. Στον Εμφύλιο ήταν ανθυπολοχαγός στο ΔΣΕ. Από το Φθινόπωρο του '49 έζησε στην Τσεχοσλοβακία όπου εργάστηκε δάσκαλος στα Ελληνόπουλα. Πέθανε από τραύμα στο κεφάλι.

Ο ΗΛΙΑΣ Ιωσήφ ΜΕΤΕΝΙΔΗΣ γεννήθηκε στη Γάβρα του Κιλκίς το 1929. ΕΠΟΝίτης στην Κατοχή και μαχητής του ΔΣΕ στον Εμφύλιο, τραυματίστηκε. Εζησε πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία. Επαναπατρίστηκε και πέθανε το 1997 στο Κιλκίς.

Στη μνήμη τους, ο γιος τους και αδελφός τους και κουνιάδος του Ηλία Μετενίδη, Βλαδίμηρος, η γυναίκα του Κατίνα και τα παιδιά του προσφέρουν 140 ευρώ για την οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ και 140 ευρώ για το Μνημείο της Φλώρινας.

***

Φωτό 3

Η Μαρία Καραμανώλη, από το Μυλοχώρι του Κιλκίς, στη μνήμη των παρακάτω αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης:

Του συζύγου της ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ, αξιωματικού της 6ης Μεραρχίας Μηχανικού.

Του πεθερού της ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ, που σκοτώθηκε από τους Βούλγαρους στην Κατοχή.

Το κουνιάδου της ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ, που σκοτώθηκε στο Γράμμο. Ηταν στο 4ο Τάγμα του Σοφιανού, αρχινοσοκόμος.

Του πατέρα της ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης.

Του θείου της ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, που τον σκότωσαν στην κατοχή οι συνεργάτες των Γερμανών.

Της αδελφής της ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ, μαχήτριας του ΔΣΕ.

Του ξαδέλφου της ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ που σκοτώθηκε στο ΔΣΕ.

Της μητέρας της ΟΛΓΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ και της θείας της ΣΟΦΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.

Και στη μνήμη όλων των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης που έδωσαν τη ζωή τους για μια καλύτερη ζωή, προσφέρει: 100 ευρώ στην οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ, 100 ευρώ για το μνημείο του ΔΣΕ στη Φλώρινα και 55 ευρώ για το κτίριο του Αρχείου του ΚΚΕ.

***

φωτό

Στη μνήμη του φίλου και αγωνιστή ΝΙΚΟΥ ΚΑΛΑΜΑΚΗ, αντί για στεφάνι, προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Παγκρατίου.

Μάρκος Μαριδάκης, Τίνα Κακλαμάνη

***

Στη μνήμη του συναδέλφου συνταξιούχου και αγωνιστή ΑΝΤΩΝΗ ΣΥΛΛΑ, το ΔΣ του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Ιλίου - Αγίων Αναργύρων - Πετρούπολης, προσφέρει στο «Ριζοσπάστη» 50 ευρώ αντί στεφάνου, μέσω ΚΟ Πετρούπολης.

***

ΦΩΤΟ

Στις 20-2-2010 έφυγε από τη ζωή ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΟΥΡΚΙΩΤΗΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Γεννήθηκε στο Γύθειο στις 29-6-1923. Σε ηλικία 17 ετών εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ. Μέσα από τον εφεδρικό ΕΛΑΣ έλαβε μέρος σε μάχες ενάντια στους κατακτητές. Εγκαταστάθηκε στον Βύρωνα και δημιούργησε οικογένεια, αποκτώντας δύο παιδιά. Στην περίοδο της χούντας εκδιώχθηκε από τη δουλειά του (ταχυδρομικός υπάλληλος). Μέχρι το θάνατό του ήταν πιστός στα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος και στο κόμμα του, το ΚΚΕ. Επιθυμία του ήταν η κηδεία του να γίνει πολιτική, όπως και έγινε στο νεκροταφείο του Βύρωνα στις 22-2-2010.

Η οικογένειά του προσφέρει στη μνήμη του, 300 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Βύρωνα, 100 ευρώ στον καθημερινό του σύντροφο, το «Ριζοσπάστη», και 100 ευρώ στην ΠΕΑΕΑ Βύρωνα.

***

Στις 30 Μάρτη 2010 συμπληρώνονται 62 χρόνια από τις 30.3.1948, που το αμερικανόδουλο καθεστώς της εποχής εκείνης διέπραξε ακόμη ένα ομαδικό έγκλημα, από τα εκατοντάδες παρόμοια που γίνονταν κάθε μέρα κείνη την περίοδο σε ολόκληρη την Ελλάδα, με την ομαδική εκτέλεση 17 νέων παλικαριών, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που τους άρπαξαν ξαφνικά από τις φυλακές της Αίγινας, όπου κρατούνταν και τους οδήγησαν στον τόπο εκτελέσεων του νησιού.

Ανάμεσα στους 17, ήταν και ο σύντροφος και φίλος ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΛΗΣ από τη Μιδέα Αργολίδας, παιδί μιας οικογένειας που δόθηκε ολόψυχα στον αγώνα του λαού για την πραγμάτωση των σκοπών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ.

Ο Χρήστος, όταν τον φώναξαν να ετοιμαστεί για το μεγάλο «πανηγύρι» της εκτέλεσης και πριν αποχαιρετήσει τους συντρόφους και συναγωνιστές του, πήρε μολύβι και χαρτί - όπως και οι άλλοι - και πάνω στο γόνατό του έγραψε το τελευταίο γράμμα στη μάνα του.

Από τις λίγες λέξεις αυτού του γράμματος που βγαίνουν μέσα από την καρδιά ενός απλού λαϊκού αγωνιστή λίγες στιγμές πριν στηθεί μπροστά στο απόσπασμα, φαίνεται καθαρά για ποιους σκοπούς και ιδανικά αγωνίζονταν και όταν χρειαζόταν έδιναν και τη ζωή τους οι κομμουνιστές.

Το γράμμα αυτό, όπως το παρέθεσε ο Γ. Παπαλής στο βιβλίο του «Η Αργολίδα στην Εθνική Αντίσταση», σελ. 38, λέει ανάμεσα στα άλλα:

«Αίγινα, 30 Μάρτη 1948

Πολυαγαπημένη μου Μανούλα σε φιλώ γλυκά - γλυκά. Οταν λάβεις αυτό το γράμμα μου, δε θα υπάρχω πια. Τα σκυλιά του Μοναρχοφασισμού αυτή τη στιγμή που σου γράφω με παίρνουν για εκτέλεση μαζί με άλλα δεκάξι (16) παλικάρια. ...Δε θέλω μάνα μου, αγαπημένη μου μάνα, να με κλάψεις. Δε θέλω να στήσεις μοιρολόι για το χαμό μου. Θέλω να κρατάς ψηλά το κεφάλι, όπως ψηλά το κρατώ και εγώ την τελευταία στιγμή της ζωής μου. Θέλω να είσαι περήφανη, όπως και εγώ που πεθαίνω για την ιερή και δίκαιη υπόθεση του αγώνα μας. Σου γράφω πολύ - πολύ βιαστικά, γιατί τα τσακάλια ούτε αυτή τη στιγμή δε μ' αφήνουν αυτή την επιθυμία μου να εκπληρώσω. Το καλύτερο μνημόσυνο για μένα και για ολόκληρη την οικογένειά μας, που σταθήκαμε πιστά στην πρώτη γραμμή και πέφτουμε γενναία στις πρώτες επάλξεις για την υπόθεση του λαού μας, είναι, αγαπημένη μου μανούλα, να μη μοιρολογάς. Το καλύτερο μνημόσυνο για μένα θα 'ναι μόλις το μάθεις να φορέσεις τα καλά σου και να γλεντήσετε σαν να πρόκειται για το γάμο μου. "Στο θάνατο της λεβεντιάς αληθινό μνημόσυνο είναι το γλέντι μάνα".

Μάνα, να πεις σ' όλα τα παιδιά του χωριού να μη δειλιάσουν, αλλά να συνεχίσουν τον αγώνα μας αποφασιστικά και να συμπληρώσουν το κενό που σχημάτισα με το πέσιμό μου με πολλούς άλλους νέους αγωνιστές. Να 'ναι πολύ βέβαιοι, και συ μαζί, πως οι μέρες του φασισμού μετρήθηκαν πια και η λαϊκή θέληση θα θριαμβεύσει.

Η νίκη είναι τελικά δική μας. Να φιλήσεις όλα τα παιδιά και ζητώ σαν τελευταία μου επιθυμία να ζήσετε όλοι σας μονιασμένοι. Δε θέλω να ζητήσετε εκδίκηση. Είθε να 'μαστε οι τελευταίοι που πέφτουμε.

Ζήτω ο ηρωικός λαός μας.

Ζήτω η Λευτεριά.

Ζήτω το ηρωικό ΚΚΕ.

Καληνύχτα μανούλα μου, να σταθείς ψύχραιμη και περήφανη.

Σε φιλώ το παιδί σου

Χρήστος».

Στη μνήμη του αξέχαστου φίλου και συντρόφου Χρήστου Λιλή και των συντρόφων που εκτελέστηκαν μαζί στην Αίγινα στις 30.3.1948, προσφέρω στο Κόμμα μας 250 ευρώ, πρώτη δόση, για την οικονομική εξόρμηση μέσω της ΚΟΒ Κέντρου Μπραχαμίου.

Συντροφικά

Βλάσης Παπαγιαννακόπουλος

***

ΦΩΤ.

Πέρασε ένας χρόνος από την ημέρα που «έφυγε» από κοντά μας, ο αγαπημένος μας θείος ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΟΥΠΑΤΗΣ, μέλος του ΚΚΕ.

Αντί για μνημόσυνο, τα ανίψια του Νίκος Στρούμπος και Κώστας Καντζιλιέρης, προσφέρουν στο Κόμμα που υπηρέτησε με συνέπεια 100 ευρώ στη μνήμη του, μέσω ΚΟΒ «Ριζοσπάστη».