Με ένα γνήσιο ΕΠΟΝίτικο γλέντι, αισιοδοξία κι αγωνιστική αποφασιστικότητα, έχοντας πάντα κατά νου το «πολεμάμε και τραγουδάμε», η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ) τίμησε τα 67 χρόνια της ΕΠΟΝ, την Κυριακή το πρωί, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε κατάμεστη αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου, όπου έσμιξαν παλιοί αγωνιστές με νεολαίους της ΚΝΕ. Παράλληλα, τιμήθηκαν ο ΕΠΟΝίτης Κώστας Καλυβιώτης, ιδρυτικό μέλος της ΕΠΟΝ και της ΠΕΑΦΕ, και η Ελένη Δασκαλοπούλου - Μωραΐτη (Αετόπουλο - ΕΠΟΝίτισα), πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, η οποία δήλωσε σχετικά σε δημοσιογράφους: «Το μέλλον για το οποίο πρέπει να παλέψουμε όλοι έχει το σήμερα, έχει και το χτες. Και το χτες δείχνει το εξής πράγμα: Οταν ο λαός, η νεολαία, πάρει την υπόθεση στα χέρια του, δεν υπάρχει κανένας αγώνας χαμένος. Απαιτούνται θυσίες αλλά οι θυσίες είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με τις θυσίες που του επιβάλλουν η μοιρολατρία, το σταύρωμα των χεριών, το σκύψιμο του κεφαλιού, το λύγισμα της μέσης».

Στην εκδήλωση εκτυλίχθηκε πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με τραγούδια και ποιήματα του αγώνα ερμηνευμένα από το τμήμα χορωδίας της ΠΕΑΦΕ. Ο λογοτέχνης Βασίλης Λιόγκαρης μιλώντας από το βήμα χαιρέτησε τους παραβρισκόμενους «έφηβους με χρυσά κεφάλια» τονίζοντας πως η χρυσόσκονη της λήθης δεν μπόρεσε να καλύψει τη μνήμη, επώδυνη όντας με ιδανικά, όνειρα και βαρύ αντίτιμο. Ακολούθως διαβάστηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο του Ευάγγελου Μαχαίρα «Πενήντα χρόνια μετά», για το στήσιμο, το ρόλο, την πολύπλευρη δράση της ΕΠΟΝ. Σειόταν η αίθουσα από χειροκροτήματα στις αναφορές στα «Κάστρα» του Υμηττού και της Καλλιθέας με τους νεκρούς τους, στους 1.300 ΕΠΟΝίτες, συνολικά, που έπεσαν στα πεδία των μαχών, στην ΟΚΝΕ και το ΕΑΜ. Ακολούθως σε μια βαθιά ανθρώπινη στιγμή τιμήθηκαν από την ΠΕΑΦΕ οι ΕΠΟΝίτες αγωνιστές Κ. Καλυβιώτης και Ελένη Δασκαλοπούλου - Μωραΐτη, αφού διαβάστηκαν τα πλούσια βιογραφικά τους από τους αγώνες του λαού μας, μέσα από τις γραμμές του αντιστασιακού (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ) και του λαϊκού μας κινήματος, από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Τις τιμητικές πλακέτες επέδωσε η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα, λέγοντας ότι οι τιμώμενοι, όπως και άλλοι σύγχρονοι ήρωες, που «τα δίνουν όλα στον αγώνα», δεν είναι τυχαίοι αλλά προέρχονται από τα σπλάχνα της εργατικής τάξης και της φτωχομεσαίας αγροτιάς, τις πιο εκμεταλλευόμενες και γι' αυτό πιο πρωτοπόρες δυνάμεις που και σήμερα είναι μήτρες αγώνων. Συμπλήρωσε ότι το ΚΚΕ δεν ήταν μόνο εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης των απελευθερωτικών αγώνων, αλλά συνέβαλε και στην καλλιέργεια πνευματικής και νεανικής πρωτοβουλίας. Οτι αυτό οφείλουμε να το φροντίζουμε και σήμερα, να εμπνέουμε τη λαϊκή αυτενέργεια και δημιουργικότητα έχοντας απεριόριστη εμπιστοσύνη στο λαό.

Οι τιμώμενοι μίλησαν με σεμνότητα. Ο μεν Κώστας Καλυβιώτης (που ανακηρύχτηκε επίτιμος πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ) υπογράμμισε ότι η τιμή που του έγινε δεν ανήκει στον ίδιο, αλλά σε όσους χάθηκαν στον αγώνα και ανέφερε, ενδεικτικά, πλήθος από παλιούς αγωνιστές, ενώ δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι η ΕΠΟΝ ήταν η ραχοκοκαλιά της Εθνικής Αντίστασης.

Η Ελένη Δασκαλοπούλου - Μωραΐτη, πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ, αναφέρθηκε στην καθοδηγητική δράση και στο κύρος του ΚΚΕ και κατέληξε ότι οι ΕΠΟΝίτες όσο ζουν θα συνεχίζουν αγωνιστικά να αναπνέουν, να είναι μαζί με τους εργάτες και τους αγρότες, τους νεολαίους για να αλλάξει η ζωή και να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Φυσικά στην εκδήλωση έγιναν αναφορές στην πλούσια δράση της ΠΕΑΦΕ, ανοιχτό σχολείο και πηγή πολιτισμού.

Ακολούθησε γνήσιο ΕΠΟΝίτικο γλέντι με δημοτικούς χορούς και τραγούδια. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, εκτός των άλλων, ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, άλλα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ και αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, ο Ευάγγελος Μαχαίρας, κ.ά.

Ηταν μια εκδήλωση ξεχωριστή, όπως ταιριάζει για να τιμηθούν οι ΕΠΟΝίτες που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά. Τι κι αν άσπρισαν τα μαλλιά τους, κι αν τα χρόνια τους βαραίνουν, «η ψυχή τους φλόγα, που καίει σαν σε νεολαίους που ξεκινάνε από την αρχή». Ο λόγος για την εκδήλωση μνήμης που πραγματοποίησε η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ, την περασμένη Κυριακή στο Γκάζι, αφιερωμένη στα 67 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ.

Σε μια κατάμεστη αίθουσα, νέοι κάθε ηλικίας, φίλοι και μέλη της ΚΝΕ παρακολούθησαν να ξετυλίγονται οι κόποι, οι αγώνες όλων εκείνων που έγραψαν το έπος της ΕΠΟΝ, στα χρόνια του 1940-1949. «Η ΕΠΟΝ αποτέλεσε κορυφαία εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση για τη νεολαία την περίοδο της Κατοχής. Αντιπάλεψε αποφασιστικά τους φασίστες ναζί στην αρχή, τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό και την αστική τάξη της Ελλάδας. Στην Κατοχή ανέπτυξε ασύλληπτη δράση, μορφωτική, εκπολιτιστική με τα πενιχρά μέσα που διέθετε. Τα μέλη της έδρασαν με αυτοθυσία. Πέρασαν στρατοδικεία, εξορίστηκαν, γνώρισαν την κόλαση της Μακρονήσου χωρίς να λυγίσουν». Αυτά τόνισε στην ομιλία που παρέθεσε ο Γραμματέας της ΚΝΕ στην Αθήνα Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος. Στις σημερινές συνθήκες, «η Οργάνωσή μας, για την ισχυροποίησή της, πρέπει να γνωρίζει την Ιστορία του Κόμματος και του κινήματος, να αφομοιώσει τα διδάγματα από την επαναστατική πάλη στη χώρα μας. Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από τη δράση της ΕΠΟΝ, συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη», τόνισε.

Ιδιαίτερη στιγμή της εκδήλωσης αποτέλεσε, όταν στο βήμα ανέβηκε ο μαχητής του ΕΛΑΣ στη μάχη της Αθήνας, και μέλος του ΚΚΕ, Ερρίκος Βακαλόπουλος. «Εννιά δεκαετίες το ΚΚΕ είναι πρωτοπόρο στους αγώνες για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τον βραχνά του καπιταλισμού», ήταν τα πρώτα λόγια του συντρόφου αγωνιστή, που αναφέρθηκε σε στιγμές της ΕΠΟΝ που έγραψαν Ιστορία, όπως, π.χ., η μάχη που έδωσαν οι πέντε ΕΠΟΝίτες απέναντι σε δεκάδες Γερμανούς στο σπίτι που έμεινε γνωστό ως «Κάστρο του Υμηττού». Οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, συγκινημένοι, με μία φωνή φώναξαν «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ ο δρόμος των λαών», χειροκροτώντας όρθιοι τον αγωνιστή και στο πρόσωπό του, όλους όσοι με αποφασιστικότητα και θάρρος έδωσαν μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ, τον αγώνα για τη λευτεριά.

Το αίσθημα της συγκίνησης κορυφώθηκε ακόμα περισσότερο με το «θεατρικό», όπου νεολαίοι της ΚΝΕ καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, αναπαρέστησαν ΕΠΟΝίτες παραθέτοντας το χρονικό όλων των συνθημάτων που ακούστηκαν στις μεγάλες συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν στους δρόμους της Αθήνας και καλούσαν τους πολίτες να μη σκύψουν το κεφάλι και να παλέψουν για ανεξαρτησία. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι.