Οι εκπρόσωποι του ιδιωτικού ομίλου «Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου», προκειμένου να αποσείσουν τις ευθύνες του επικαλούνται ότι επρόκειτο για «ένα απρόβλεπτο και ακραίο φυσικό φαινόμενο», στο οποίο δεν συνέβαλαν καθόλου οι εκρήξεις για τη διάνοιξη της σήραγγας. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο να αμφισβητούν ακόμη και τις ευθύνες τους για το γεγονός ότι δεν έκαναν καμία εργασία άρσης της επικινδυνότητας της συγκεκριμένης διαδρομής, αν και σύμφωνα ακόμη και με αυτήν τη διάτρητη σύμβαση που ψήφισαν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, έπρεπε οι εργασίες αυτές να έχουν ολοκληρωθεί το Μάρτη του 2009. Οπως, όμως, είναι πλέον γνωστό αυτοί κατέθεσαν την περιβαλλοντική μελέτη για τις αναγκαίες αυτές επεμβάσεις στο υπουργείο Περιβάλλοντος για έγκριση, μόλις μια βδομάδα πριν την κατάπτωση των βράχων! Οσον αφορά τα αίτια για το περιστατικό, σύμφωνα με πόρισμα επιτροπής εμπειρογνωμόνων του ΤΕΕ και του ΕΜΠ, στην πτώση των βράχων συνετέλεσαν και η γεωλογική ιδιομορφία της περιοχής και οι έντονες βροχοπτώσεις που προηγήθηκαν (χωρίς, πάντως, να είναι ακραίες), αλλά και οι δονήσεις των εκρήξεων οι οποίες αύξησαν τις ρωγμές ανάμεσα στους βράχους. Οπως μάλιστα αποκαλύφθηκε, οι εργολάβοι δεν είχαν εγκαταστήσει μηχανήματα μέτρησης των δονήσεων στο γειτονικό από το σημείο της κατάπτωσης των βράχων εργοτάξιο, αλλά τα εγκατέστησαν τέσσερις μέρες μετά το θανατηφόρο περιστατικό...

Τεράστιες όμως, διαχρονικές πολιτικές ευθύνες υπάρχουν και στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και γιατί συνυπέγραψαν τις συμβάσεις παραχώρησης, με τις οποίες ζωτικά έργα υποδομής παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο που λειτουργεί με γνώμονα την κερδοφορία του και όχι την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση του λαού, ο οποίος μάλιστα αναγκάζεται να τα χρυσοπληρώνει και για την κατασκευή και για τη χρήση. Και γιατί παρακολουθούσαν απαθείς τους μεγαλοεργολάβους να μην κάνουν κανένα έργο στήριξης των πρανών, επειδή προφανώς ήθελαν να μη διακόψουν την κυκλοφορία - και κατ' επέκταση την είσπραξη των διοδίων - ούτε για μια ώρα...

Οι πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων είναι επίσης διαχρονικές, αφού δεν είχαν φροντίσει να υπάρχει ένα ασφαλές εναλλακτικό οδικό δίκτυο, αλλά και επειδή επί δεκαετίες, ενώ ήξεραν το πρόβλημα με την επικινδυνότητα της περιοχής «σφύριζαν αδιάφορα», ρισκάροντας ανθρώπινες ζωές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη μελέτη για τις βραχοπτώσεις στα Τέμπη έγινε το 1962 από το ΙΓΜΕ και μια δεύτερη από τον ίδιο φορέα το 1979. Και οι δύο πρότειναν συγκεκριμένες λύσεις. Το 1990 το Κεντρικό Εργαστήριο Δημοσίων Εργων συντάσσει επίσης Τεχνική Εκθεση επισημαίνοντας τα προβλήματα των πρανών, ενώ διαπίστωνε την ανάγκη για άμεση λήψη μέτρων προστασίας. Παρόλα αυτά τίποτε δεν έγινε. Με αποτέλεσμα από το 1997 μέχρι και σήμερα η Τροχαία να έχει καταγράψει 35 περιστατικά ατυχημάτων στα Τέμπη από καταπτώσεις βράχων...