Με γοργούς ρυθμούς, συνεχίζεται η προετοιμασία των εκδηλώσεων και της μεγάλης έκθεσης εικαστικών τεχνών και φωτογραφίας στη Ζώνη Περάματος. Λίγες εβδομάδες έμειναν μέχρι τα εγκαίνια στις 23 Απρίλη και οι εικαστικοί δημιουργοί ετοιμάζονται πυρετωδώς να καταθέσουν το δικό τους χρώμα στον αγώνα της εργατικής τάξης. Η φετινή έκθεση «Ζώνη Περάματος: Ανθρωποι, χρώμα και σίδερο 4» έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερες από 150 συμμετοχές καλλιτεχνών, που υπολογίζεται να ξεπεράσουν τις 200. Ηδη, στις 14 και 15/3 πάνω από 45 ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες, φωτογράφοι επισκέφτηκαν τη Ζώνη και με την αμέριστη βοήθεια των σωματείων και των εργαζομένων ζωγράφισαν, φωτογράφισαν και κατέγραψαν τη ζωή της, συγκεντρώνοντας ένα πολύτιμο υλικό, που αποτελεί τη βάση για τη δουλειά που θα παρουσιάσουν. Συνεχίζοντας την προετοιμασία, στις 18/3 πραγματοποιήθηκε συνάντηση εικαστικών, όπου συμμετείχε και εκπρόσωπος των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

Η έκθεση «Ζώνη Περάματος: άνθρωποι, χρώμα και σίδερο 4» γίνεται με πρωτοβουλία ομάδας εικαστικών καλλιτεχνών, που έχουν ως στόχο να έρθουν σε επικοινωνία με τους εργαζόμενους, να αντλήσουν από τις συνθήκες ζωής και δουλειάς της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα από ένα τόσο φορτισμένο χώρο όπως η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη: Η Ζώνη της ανεργίας, η Ζώνη της εγκατάλειψης, της υποβάθμισης της ζωής των εργαζομένων και των κατοίκων, των εργατικών ατυχημάτων και της ασύδοτης κερδοσκοπίας των μεγαλοεφοπλιστών, των συγκρούσεων και των ταξικών αγώνων. Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη των εργατών, που αποφασιστικά και συσπειρωμένα, μέσα από τα ταξικά σωματεία, συνεχίζουν αταλάντευτα τον αγώνα τους για το δικαίωμα στη δουλειά, στην αξιοπρεπή διαβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους, ενάντια στην ερήμωση της «Ζώνης» και τη διάλυσή της.

Μία απόλυση χορευτή από το μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής έρχεται να προστεθεί στη μεθοδευμένη, σταδιακή αποψίλωση από εργαζόμενους που επιχειρείται το τελευταίο διάστημα στο λυρικό θέατρο. Προηγήθηκαν απολύσεις τεχνικού - βοηθητικού προσωπικού (δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις εργασίας τους, βάσει του νόμου Ραγκούση), ενώ μέχρι το καλοκαίρι θα απολυθούν συνολικά 90 τεχνικοί. Παρότι ο σχετικός νόμος εξαιρεί το καλλιτεχνικό προσωπικό, η διεύθυνση της ΕΛΣ κοινοποίησε τη μη ανανέωση σύμβασης χορευτή (είχε σύμβαση ορισμένου χρόνου), με αποτέλεσμα την απόλυσή του από την ΕΛΣ, σε δύο μήνες που λήγει η σύμβασή του. Οπως πληροφορούμαστε, την ευθύνη ανέλαβε ο νεοδιορισμένος πρόεδρος του ΔΣ, οικονομολόγος Νίκος Μουρκογιάννης - ειδικός σε θέματα στρατηγικής και διοίκησης επιχειρήσεων, ο οποίος κατά τη χτεσινή παράσταση διαμαρτυρίας σύσσωμου του μπαλέτου και του διευθυντή του, Ι. Μουχαμέντοφ, διαμήνυσε ότι ώσπου να βρεθεί λύση για τη Λυρική δε θα ανανεωθεί καμία σύμβαση ορισμένου χρόνου. Είναι εμφανές ότι με «άλλοθι» τα σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα της Λυρικής, στο στόχαστρο μπαίνει και το καλλιτεχνικό προσωπικό, καθώς το καλοκαίρι λήγουν οι συμβάσεις 20 καλλιτεχνών και του χρόνου άλλων 20. Κι ενώ το ΥΠΠΟ έχει ζητήσει τη σύσταση Οργανισμού της Λυρικής, αμφίβολο είναι αν τελικά η ΕΛΣ θα παρουσιάσει τη «Νόρμα» στο Ηρώδειο.

Παράλληλα, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Σωματείου Χορωδών ΕΛΣ, καθώς πλησιάζει το τέλος της καλλιτεχνικής περιόδου «η διοίκηση της ΕΛΣ δείχνει την πρόθεσή της να μη διατηρήσει τη σκηνή του "Ακροπόλ", ενώ παράλληλα συρρικνώνει το εργατικό δυναμικό του θεάτρου. Βρισκόμαστε για μία ακόμη φορά μπροστά στο ενδεχόμενο η ελληνική οπερέτα να σταματήσει να βρίσκει το δρόμο της για το ευρύ κοινό... Η "Νέα Σκηνή" της ΕΛΣ είναι το μοναδικό θέατρο που παρουσιάζει την ελληνική οπερέτα, επί 9 καλλιτεχνικές περιόδους με μεγάλη επιτυχία, έχοντας αποκτήσει το δικό της φανατικό κοινό».

«Διαφωνούμε με τη λογική του να διοικείται ένας φορέας πολιτισμού, όπως η ΕΛΣ, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ακόμα κι έτσι όμως, η Ελληνική Οπερέτα που παρουσιάζει η ΕΛΣ, είναι σύμφωνα με τα στοιχεία ο πλέον πετυχημένος θεσμός από οικονομικής άποψης και μάλιστα εν μέσω κρίσης. Οι εργαζόμενοι της ΕΛΣ εκφράζουμε την αντίθεσή μας με την πολιτική που εκχωρεί τον πολιτισμό στις ανάγκες της πολιτιστικής βιομηχανίας. Αυτή η πολιτική παραδίδει το μοναδικό λυρικό θέατρο της χώρας στο "Ιδρυμα Στ. Νιάρχος" με συνέπεια συρρίκνωση της παραγωγής, παρέμβαση στο καλλιτεχνικό περιεχόμενο, καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και μείωση των αποδοχών των εργαζομένων».

Το «Μαύρο Θέατρο» της Πράγας ιδρύθηκε το 1961 κι έγινε γρήγορα ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της τσέχικης θεατρικής τέχνης, διεθνώς. Εχει πάρει μέρος σε αμέτρητα διεθνή θεατρικά φεστιβάλ και περιοδείες σε παραπάνω από 40 χώρες.

Η τέχνη του στηρίζεται στο μαύρο που δε φαίνεται πάνω στο μαύρο. Οι ηθοποιοί - χειριστές των αντικειμένων, ντυμένοι στα μαύρα, παίζουν μπροστά από το μαύρο φόντο της σκηνής, αόρατοι για τους θεατές. Ετσι, τα πολύχρωμα αντικείμενα που χειρίζονται μοιάζουν να αιωρούνται και να ζουν τη δική τους ανεξάρτητη ζωή. Σημαντικό στοιχείο, επίσης, είναι ο ιδιαίτερος φωτισμός, ώστε να αναδεικνύονται τα χρώματα σε σκηνικά, αντικείμενα και ανθρώπινες φιγούρες και να «εξαφανίζονται» οι τεχνικοί και ηθοποιοί, που κουβαλούν τα αντικείμενα, πετυχαίνοντας την ψευδαίσθηση του «πετάγματος». Στις 9 και 10 του Απρίλη, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Τριάντη), το «Μαύρο Θέατρο» της Πράγας και ο ιδρυτής του, Ζίρι Σρνετς, ξετυλίγουν τη μαγική παράσταση «Ιπτάμενο ποδήλατο». Μια ρομαντική ιστορία - σε δέκα σκηνές - ενός εφευρέτη, που προσπαθώντας να κατασκευάσει το ιπτάμενο ποδήλατο ανακαλύπτει τον έρωτα για πρώτη φορά στη ζωή του. Η παράσταση, με ρετρό στοιχεία, κοστούμια εποχής, ρομαντική μουσική και χορογραφίες, αναμειγνύει τεχνικές του βωβού, αλλά και του σουρεαλιστικού κινηματογράφου.