Η χτεσινή δήλωση του επικεφαλής του Γιουρογκρούπ Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι ανησυχεί για τις «σοβαρές επιφυλάξεις» της Γερμανίας απέναντι στις «ευρωπαϊκές υποθέσεις», έρχεται απλά να επιβεβαιώσει με τον πλέον επίσημο τρόπο την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο πλαίσιο της ΕΕ. «Το ότι αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα με θεώρηση εσωτερικής πολιτικής οι ευρωπαϊκές υποθέσεις, αντί να αντιμετωπίζονται με ευρωπαϊκή θεώρηση οι υποθέσεις της εσωτερικής πολιτικής, αυτό με ανησυχεί», δήλωσε σε συνέντευξή του στους γερμανικούς «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ο Ζ. Κ. Γιούνκερ. Πολύ πιο προχωρημένες οι ανησυχίες του γνωστού «μεγαλοεπενδυτή» Τζ. Σόρος, που διαβλέπει κίνδυνο διάσπασης της ευρωζώνης και της ίδιας της ΕΕ, σε περίπτωση που η Γερμανία αρνηθεί να παίξει το ρόλο που έπαιζε πάντα και να κάνει υποχωρήσεις, εκφράζοντας μάλιστα σοβαρές επιφυλάξεις για το αν η Γερμανία έχει σήμερα τη βούληση να διατηρήσει ενωμένη την ΕΕ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η καπιταλιστική κρίση θα βάλει σε δοκιμασία και το ευρωοικοδόμημα των μονοπωλίων με τη σημερινή μορφή του, καθώς από την αρχή της κρίσης ξέσπασε μια άγρια διαμάχη για το ποιο από τα μεγάλα κράτη - μέλη θα βγει πιο ενισχυμένο από αυτή. Η διαμάχη αυτή, στην οποία έχει εμπλακεί και το «ελληνικό ζήτημα», βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το δίλημμα βέβαια για τους λαούς δεν είναι να πάρουν το μέρος του ενός ή του άλλου μπλοκ της λυκοσυμμαχίας, αλλά να παλέψουν για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Υποκριτική και σκόπιμη η δήθεν οργή της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ για την «ανικανότητα» των εφοριών να εισπράξουν τους φόρους. Ως κομμάτι του αστικού κράτους, και λειτουργεί υπέρ της πλουτοκρατίας η «ανικανότητα», είναι δε συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας. Μόλις προχτές η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, ανέφερε στη Βουλή συγκεκριμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, που αφορούν στο 2007, από το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών ύψους 17,7 δισ. ευρώ, πάνω από τα 15 δισ. ευρώ, δηλαδή το 85,2%, ήταν επιβεβαιωμένες οφειλές από 6.274 μεγαλοοφειλέτες, επιχειρήσεις ή φυσικά πρόσωπα, με ποσά που ξεκινούν τουλάχιστον από 200.000 ευρώ για τον καθένα απ' αυτούς. Κατά μέσον όρο, ο καθένας απ' αυτούς φέσωσε την εφορία με περίπου 2,4 εκατομμύρια ευρώ. Το γεγονός ότι δεν εισπράχτηκαν τα χρέη αυτά ασφαλώς και είναι πολιτική επιλογή. Το φέσωμα του δημοσίου από το κεφάλαιο αποτελεί στην πραγματικότητα μια άλλη μορφή ενίσχυσής του...Ομως, σ' αυτή την κατάσταση «ανικανότητας» δεν είναι μόνο ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός απέναντι στους μονοπωλιακούς ομίλους. Το ίδιο συμβαίνει και με όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς είτε αφορούν, π.χ., υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς (Επιθεωρήσεις Εργασίας, κ.ο.κ.) είτε τη δημόσια υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος, κ.ο.κ. Αντίθετα, πανίσχυροι είναι οι μηχανισμοί παρακολούθησης και καταστολής των λαϊκών αγώνων...