«Πράσινο φως» για την οικονομική, εργασιακή και κοινωνική εξαθλίωση του λαού έδωσαν στον πρωθυπουργό οι εκπρόσωποι των επιχειρηματιών, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις τους μετά τη συνάντηση στο Μαξίμου.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, ήταν ο πλέον ξεκάθαρος: «Είμαστε όλοι συμπαραστάτες στην αναγκαία εθνική προσπάθεια», δήλωσε, επιμένοντας στην προκλητική συνήθειά του να μιλά εκ μέρους «όλων», τόσο των θυτών όσο και των θυμάτων της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.

«Δεν έχουμε πολλά περιθώρια ως χώρα να διαφωνήσουμε σε πράγματα τα οποία οπωσδήποτε δεν μας αρέσουν», δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος, συμβάλλοντας από τη δική του πλευρά στην προώθηση των μέτρων που θα πλήξουν καίρια και τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους. Είχε φροντίσει προηγουμένως να πει ότι παρέχεται στη χώρα «επαρκές δίχτυ ασφάλειας για τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια», εκφράζοντας την προσδοκία ενός μεγάλου τμήματος μεσαίων επιχειρηματιών ότι θα έχουν να λαμβάνουν κι αυτοί από την «πίτα» των νέων δανείων που, στο όνομα της ενίσχυσης «ανάπτυξης» και «ανταγωνιστικότητας» θα γεμίσουν τις τσέπες των πλουτοκρατών.

Την ίδια πεποίθηση απέπνεαν και οι δηλώσεις του προέδρου της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδη, ο οποίος τόνισε: «Τα μέτρα τα οποία ζητήθηκαν από την τρόικα είναι πολύ σκληρά, αλλά τουλάχιστον μας δίνει τη δυνατότητα να το παλέψουμε και χρονικά και οικονομικά».

Ο εκπρόσωπος του τουριστικού κεφαλαίου Ν. Αγγελόπουλος, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), δήλωσε ότι «είναι εθνική ανάγκη να στηρίξουμε τις προσπάθειες που γίνονται», ακόμη και τα «επώδυνα μέτρα»!

Να δικαιολογήσει την κυβέρνηση επιχείρησε για άλλη μια φορά, μετά το τέλος της συνάντησης με τον πρωθυπουργό, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, φορτώνοντας τις ευθύνες στους δανειστές που «πιέζουν, εκβιάζουν και ούτε καν επιδέχονται διαπραγματεύσεις». Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι τέθηκε θέμα 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, αλλά έσπευσε να καθησυχάσει - όπως πάντα τους εργαζόμενους - γιατί όπως είπε «με τις παρεμβάσεις μας και την αντίδραση που είχαμε, την εμμονή που δείξαμε πρέπει να έχουν υποχωρήσει απ' αυτήν την απαίτηση» (!)

«Αγρια και απροκάλυπτη» χαρακτήρισε την επίθεση ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σπ. Παπασπύρος και έκανε έκκληση στην κυβέρνηση «να αναλογιστεί τις ιστορικές της ευθύνες, για τη χωρίς προηγούμενο αντικοινωνική πολιτική», λες και δεν είναι η ίδια κυβέρνηση που σχεδίασε, προετοίμασε και αποφάσισε αυτήν την επίθεση.

Μια ξεχωριστή οπτική γωνία για το υπόβαθρο των ανταγωνισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης και παγκόσμια δίνει άρθρο των «New York Times», με τον τίτλο «Οι γερμανικές τράπεζες έχουν μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα». Αναδημοσιεύουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Οι γερμανικοί οικονομικοί οργανισμοί κατέχουν περίπου 28 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της "Barclays" υπολογίζοντας στοιχεία του ΔΝΤ (...) Μια ανεπίσημη έρευνα των μεγαλύτερων τραπεζών σηματοδοτεί ότι περίπου το μισό χρέος της Ελλάδας βρίσκεται στους ισολογισμούς ιδρυμάτων που ανήκουν ή ελέγχονται από τη γερμανική κυβέρνηση (...) Μόνο o όμιλος "Hypo Real Estate" κατέχει ελληνικά ομόλογα ύψους 7,9 δισ. ευρώ. Μετά την περσινή διάσωση του ομίλου, οι Γερμανοί φορολογούμενοι ελέγχουν την "Hypo Real Estate" (...) Η ελληνική κρίση, πέρα από το ότι απειλεί την αξιοπιστία του ευρώ και τη σταθερότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, επίσης θα μπορούσε να χτυπήσει τον κρατικό προϋπολογισμό της Γερμανίας κατά έναν πολύ άμεσο τρόπο, πιθανώς απαιτώντας τη διοχέτευση ακόμα περισσότερων χρημάτων προς τις τράπεζες τις οποίες έχει ήδη σώσει (...) Η Γερμανία δεν είναι βέβαια η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που είναι εκτεθειμένη στα ελληνικά ομόλογα. Η Γαλλία είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Ελλάδας, διαθέτοντας ελληνικά ομόλογα ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων 7 δισ. ευρώ η Τράπεζα της Γαλλίας, σύμφωνα με την Barclays. Η Ιταλία διαθέτει επίσης ελληνικά ομόλογα ύψους 20 δισεκατομμυρίων ευρώ και ακολουθούν το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο (...) Το συνολικό άνοιγμα της "Hypo Real Estate" στις αποκαλούμενες χώρες "PIIGS" (Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία), ανέρχεται σε 39 δισ. ευρώ. Η "Westdeutsche Landesbank", που ελέγχεται επίσης από το γερμανικό κράτος, διαθέτει ομόλογα ύψους 12 δισ. ευρώ από αυτές τις χώρες, ενώ η "Commerzbank", την οποία η γερμανική κυβέρνηση ελέγχει σε ποσοστό 25% και έχει το δικαίωμα του βέτο στη λήψη σημαντικών αποφάσεων, διαθέτει ελληνικά ομόλογα ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ».