ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κοινή η γραμμή της συκοφάντησης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η γραμμή της συκοφάντησης και της επίθεσης εναντίον του ΠΑΜΕ, που ξεκινά από την πλουτοκρατία, την κυβέρνησή της και τα κόμματά της, περνάει σε όλη τη χώρα. Το ρόλο του «σκυλιού που γαυγίζει βραχνά» έχουν αναλάβει στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ., που ζητούν ξεδιάντροπα και προκλητικά τη χρησιμοποίηση κατασταλτικών μηχανισμών εναντίον του ΠΑΜΕ. Ενας από δαύτους, ο πολιτευτής του ΛΑ.Ο.Σ. στα Τρίκαλα Χρ. Μακρυγιάννης, σε δήλωσή του στον τοπικό Τύπο σχετικά με τη δράση του ΠΑΜΕ και την ανάρτηση πανό στην πόλη, ανάμεσα στ' άλλα, αναφέρει: «Το ΠΑΜΕ έχει αυτή τη χρονική στιγμή σε όλη την επικράτεια ένα καθεστώς ανοχής». Και συνεχίζει: «Το ΠΑΜΕ διέκοψε στα Τρίκαλα την παρέλαση την 25η Μαρτίου και κανένας δεν αντέδρασε. Το ΠΑΜΕ ανέβασε αεροπανό στην κεντρική γέφυρα και κανείς δεν αντιδρά. Τώρα έκανε κατάληψη στις όχθες του ποταμού με ένα τεράστιο πανό και ο δήμος περί άλλων τυρβάζει. Αν δεν μπορεί ο δήμαρχος και η επικεφαλής της δημοτικής αστυνομίας να προστατεύσουν τους εργάτες του δήμου να κατεβάσουν τα πανό (ή φοβούνται) να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας και των εισαγγελικών αρχών».

Βεβαίως, κι αν αλυχτούν τα «σκυλιά του συστήματος» εναντίον του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, θα πρέπει να ξέρουν τ' αφεντικά τους ότι οι αγωνιστές του ταξικού εργατικού κινήματος και οι κομμουνιστές δεν πρόκειται να τρομοκρατηθούν και να σταματήσουν να αγωνίζονται μαζί με το λαό.

Συνήγοροι του συστήματος

Στον ίδιο δρόμο που οδήγησε τους λαούς στο σημείο που βρίσκονται σήμερα, ισχυρίζονται οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ότι βρίσκεται η λύση στο πρόβλημα της καπιταλιστικής κρίσης. Με ανακοίνωση εκφράζουν την αντίρρησή τους στο ΔΝΤ απ' τη σκοπιά υπεράσπισης της ιμπεριαλιστικής ευρωένωσης, καθώς, όπως αναφέρουν, η εμπλοκή του ΔΝΤ «ναρκοθετεί και την ευρωπαϊκή προοπτική». Οι προτάσεις τους καταλήγουν σε περισσότερο καπιταλισμό, αλλά με ευρωενωσιακή βούλα. Ετσι, ενώ στηλιτεύουν τις «"αναπτυξιακές" πολιτικές» του ΔΝΤ, αποκρύπτουν ότι στις ίδιες ακριβώς πολιτικές συμπίπτει και η ΕΕ.

Αποκαλυπτικές είναι και οι προτάσεις τους για «έξοδο» απ' την κρίση. Οχι μόνο συσκοτίζουν ότι αυτή ως σύμφυτο φαινόμενο του καπιταλισμού στο πλαίσιό του δεν μπορεί να αποφευχθεί, αλλά συνηγορούν υπέρ της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ζητώντας «εκτεταμένες επενδύσεις για πράσινη στροφή της οικονομίας» και μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, προτείνοντας «ενίσχυση της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας ως δίχτυ ασφαλείας κατά της φτώχειας, και εξαίρεση των χαμηλότερων μισθών και συντάξεων από τις περικοπές». Ακόμα, ζητούν ισχυροποίηση της ΕΕ και συγκεκριμένα «συνέχιση της προσπάθειας να συμπληρωθεί το ευρώ με κοινή οικονομική πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Θεραπαινίδες του συστήματος είναι, όσο κι αν προσπαθούν να εμφανιστούν ότι έχουν πρόταση εναλλακτική στην κυρίαρχη στρατηγική. Η «πράσινη» πολιτική τους ισοδυναμεί με «πράσινα άλογα» για τα δικαιώματα του λαού, τον οποίο νομίζουν πως μπορούν να κοροϊδέψουν.

Είναι στη σκέψη!

«Καίγεται» ο κόσμος και ανακοινώνονται σαρωτικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό, που από μόνες τους, χωρίς να συνυπολογιστούν οι υπόλοιπες ανατροπές κατακτήσεων και δικαιωμάτων που προωθούνται, συνιστούν μιαν ανελέητη και ευρείας κλίμακας επίθεση. Και τι κάνει η ΓΣΕΒΕΕ; Το ...σκέφτεται!

Το προεδρείο της αποφάσισε, «ανάλογα και με τα αποτελέσματα των συναντήσεων με τον υπουργό Εργασίας», να συνεργαστεί με την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΕ για τη «συγκρότηση πλαισίου κινητοποιήσεων» με κύριο θέμα το Ασφαλιστικό.

Αλλά μέχρι να... σιγουρευτεί η ΓΣΕΒΕΕ για τα προωθούμενα μέτρα και να το συζητήσει με την ΕΣΕΕ, που δεν εμφανίζεται να τραβάει μεγάλο ...ζόρι, και να πάνε μετά στη ΓΣΕΕ, τους άλλες «εραστές» των «κοινωνικών διαλόγων» που έβαλαν πλάτη όλο αυτό στο διάστημα για να «σερβίρει» ανενόχλητη η κυβέρνηση τα μέτρα της, όλα θα έχουν γίνει πράξη. Ολα!

Και σαν να μην έφτανε αυτή η απαράδεκτη τακτική κωλυσιεργίας, η ΓΣΕΒΕΕ, «υπερασπιζόμενη», τάχα, τις αμοιβές των εργαζομένων, δηλώνει ότι όχι μόνο δεν πρέπει να υπάρξουν περικοπές μισθών, «αλλά τουναντίον έστω και ενδεικτικές αυξήσεις στα κατώτερα ημερομίσθια».

Προαναγγέλλει, δηλαδή, άγρια λιτότητα για τους εργαζόμενους και αυξήσεις ...συμβολικές και θέλει και συνεργασία με τη ΓΣΕΕ! Αλλά ξέρουν οι ηγεσίες των παρατάξεων της πλειοψηφίας στη ΓΣΕΒΕΕ πού τα λένε αυτά. Στους συνδικαλιστές που στηρίζουν θέσεις, στάση και τακτική, το λειψό ψωμί των εργατικών οικογενειών.

«Τολμηροί» υπηρέτες

Δικαίωμα του Κυρ. Μητσοτάκη να κραυγάζει ότι είναι αντικομμουνιστής, αφού τέτοιος είναι ως πολιτικός υπηρέτης των μονοπωλίων. Η τόλμη του κατά του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ δε μας εκπλήσσει. Αλλά ας ψελλίσει αν μπορεί, όχι να φωνάξει, αν πρότεινε ποτέ στην πολιτική καριέρα του έστω και ένα μέτρο που να θίγει μια «τρίχα» από τα αφεντικά που υπηρετεί.

Στήριξη στο μεγάλο κεφάλαιο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ...ΑΣΤΕΙΟ ΣΤΗΝ όλη υπόθεση είναι ότι συνεχίζουν να μιλάνε για την υποτιθέμενη «βοήθεια» - και μάλιστα σε ύψος ρεκόρ - που θα λάβουμε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Κομισιόν ως χώρα!

Εξ όσων γνωρίζουμε, όταν ...βοηθάς κάποιον, αυτός βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από εκείνη που ήταν πριν τον βοηθήσεις. Αν βρεθεί σε χειρότερη, για τι είδους «βοήθεια» μιλάμε;

Γιατί ακόμη κι αν υποτίθεται ότι μας «βοηθάνε» για να μη βρεθούμε σε ακόμη χειρότερη κατάσταση στο μέλλον, δεν ακούσαμε κανέναν να αποκλείει το ενδεχόμενο αυτό...

Αντιθέτως, «όλα παίζονται» μας λένε και μας παραμυθιάζουν για «μεγάλες εθνικές προσπάθειες» και όλα τα σχετικά.

Ομως, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, υπάρχουν και κάποιοι στην Ελλάδα, που θα βρεθούν σε καλύτερη - πολύ καλύτερη μάλιστα - κατάσταση από αυτήν στην οποία βρίσκονται σήμερα.

Και μιλάμε, φυσικά, για τις επιχειρήσεις. Δυσκολευόμαστε να φανταστούμε τα διοικητικά τους συμβούλια θλιμμένα, επειδή θα πληρώνουν μικρότερους μισθούς, θα απολύουν όσους θέλουν και, μάλιστα, με μικρότερες αποζημιώσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ, τα καινούρια (τυπικά καινούρια δηλαδή, γιατί από καιρό τα έχουν αποφασίσει) μέτρα, σε ποιο μέρος πρόκειται να ανακοινωθούν από τον πρωθυπουργό;

Αφού την προηγούμενη φορά προτίμησε το ειδυλλιακό Καστελόριζο, ίσως τώρα θα μπορούσε να αλλάξει τοπίο: Ισως τα Μετέωρα με φόντο τους επιβλητικούς βράχους; Μήπως τις πλαγιές του Παρνασσού; Μπορεί, πάλι, ένα ορεινό τοπίο της Ηπείρου;

Γιατί είμαστε βέβαιοι ότι πολύ τους αρέσουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ οι ανακοινώσεις αντιλαϊκών μέτρων σε στιλ ...«καρτ -ποστάλ». Και ενισχύουμε τα δημοσιονομικά, και προβάλλουμε τις ομορφιές του τόπου.

Κάτι τέτοια αρέσουν, άλλωστε, στους επενδυτές!

Γρηγοριάδης Κώστας

Να καταργηθούν οι ΕΞΥΠΠ

Σύμφωνα με καταγγελία που δημοσίευσε χτες ο «Ρ», μια ιδιωτική εταιρεία που παρέχει υπηρεσίες Υγείας και Ασφάλειας σε χώρους δουλειάς (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης - ΕΞΥΠΠ), χρησιμοποίησε το όνομα Γιατρού Εργασίας χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει. Εν ολίγοις, είχε δηλώσει ότι ο συγκεκριμένος Γιατρός Εργασίας θα είναι συγκεκριμένες μέρες σε μια εταιρεία που έχει αναλάβει το εστιατόριο των ΤΕΙ Καλαμάτας, χωρίς αυτός να έχει ειδοποιηθεί καν γι' αυτό. Ταυτόχρονα, επιστήμονες του χώρου καταγγέλλουν επανειλημμένες πλαστογραφήσεις της υπογραφής τους από ΕΞΥΠΠ, ενώ η απάντηση που δίνουν πολλές ΕΞΥΠΠ είναι ότι ... «συνηθίζεται για λόγους ταχύτητας»!

H παραπάνω καταγγελία δεν αποκαλύπτει απλά μια αυθαιρεσία μιας συγκεκριμένης ΕΞΥΠΠ. Ερχεται να επιβεβαιώσει και με αυτόν τον τρόπο πως η επιχειρηματική δραστηριότητα και στον τομέα της Υγείας και της Ασφάλειας στην εργασία μόνο «κάλυψη» στην κερδοφορία των ιδιωτών μπορεί να εξασφαλίσει. Οι πελάτες τους τις χρησιμοποιούν, ως κάλυψη απέναντι στο νόμο (των επιχειρηματιών είναι ο νόμος για τις ΕΞΥΠΠ), με κάθε τίμημα για τη ζωή και την υγεία των εργαζομένων.

Οι ΕΞΥΠΠ με τη στήριξη του κράτους, μόνο ψευδεπίγραφες υπηρεσίες Υγείας και Ασφάλειας των εργαζομένων μπορούν να προσφέρουν. Η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση και των υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας οδηγεί στον εκφυλισμό τους. Αν οι ελεύθεροι επαγγελματίες Γιατροί Εργασίας ή Τεχνικοί Ασφάλειας δέχονται πιέσεις από τους εργοδότες, οι επιστήμονες αυτοί που απασχολούνται μέσω ΕΞΥΠΠ δέχονται διπλή πίεση, από δύο εργοδότες.

Το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να βάλει στο επίκεντρο της πάλης την κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα αυτό. Μόνο ένα κρατικό σώμα Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας, ενταγμένο στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στα Κέντρα Υγείας, σε ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, αναπτυγμένο σε όλες βαθμίδες, μπορεί να εξασφαλίσει και την ουσιαστική προστασία της υγείας, της ασφάλειας και συνολικά της ζωής των εργαζομένων, αλλά και να κατοχυρώσει πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των Γιατρών Εργασίας και των Τεχνικών Ασφαλείας και απρόσκοπτη εφαρμογή της επιστήμης τους.

Ταυτόχρονα, η πραγματική προστασία των εργαζομένων από εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες συνδέεται με τις βαθύτερες πολιτικές αλλαγές. Στην παραγωγική διαδικασία επικρατούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και χιλιάδες εργαζόμενοι θυσιάζονται κάθε χρόνο για τα κέρδη των εργοδοτών. Ολόκληρη η οργάνωση της παραγωγής γίνεται με γνώμονα το κέρδος, με αποτέλεσμα ο εκσυγχρονισμός των μέσων παραγωγής και των υλικών να μη στοχεύει στην προστασία του εργαζόμενου (ούτε βέβαια και του καταναλωτή των προϊόντων), αλλά στο τι συμφέρει την επιχείρηση. Το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής (δουλειά μέχρι τα γεράματα, ελαστικές μορφές εργασίας, κατάργηση του 5ήμερου - 40ωρου, των ΒΑΕ κ.ά.), εντείνει τις τραγικές επιπτώσεις των συνθηκών εργασίας στην υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Η απάντηση που πρέπει να προτάξει η εργατική τάξη, παλεύοντας για πραγματικές συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, είναι η σύνδεση αυτής της πάλης με τον αγώνα για κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, τη λαϊκή εξουσία, όπου η παραγωγή θα υποτάσσεται στις ανθρώπινες και κοινωνικές ανάγκες, όχι στο κέρδος.

Ελένη ΜΑΪΛΗ