ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπούμερανγκ η προβοκάτσια

Γρηγοριάδης Κώστας

Στο κενό θα πέσουν οι στόχοι της προβοκάτσιας και υπό προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν μπούμερανγκ για τους «ηθικούς» αυτουργούς της. Δεν πρόκειται να αναχαιτίσουν την απόλυτα δικαιολογημένη λαϊκή οργή που ξεχύθηκε χτες στους δρόμους της Αθήνας και των άλλων πόλεων ούτε να ανακόψουν τη λαϊκή αντεπίθεση. Αυτό που πέρα από κάθε αμφιβολία φάνηκε καθαρά στις χτεσινές μεγαλειώδεις διαδηλώσεις ήταν η απόφαση του εργαζόμενου λαού να ορθώσει το ανάστημά του προκειμένου να ανατρέψει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να σταθεί απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Δεν πρόκειται βέβαια να φοβηθεί από τέτοιες προβοκάτσιες, ούτε να κάνει πίσω, γιατί απλούστατα δεν μπορεί να πάει άλλο πίσω. Είναι «καταδικασμένος» να προχωρήσει μπροστά, να αναμετρηθεί με την καπιταλιστική βαρβαρότητα, την αντιλαϊκή πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση από κοινού με τους «διεθνείς» συμμάχους της, τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να βγουν ορισμένα συμπεράσματα: Οτι οι απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες, γενικότερα όλες οι μορφές πάλης του λαϊκού κινήματος, πρέπει να περιφρουρούνται αποτελεσματικά ώστε να ακυρώνονται εν τη γενέσει τους οι όποιες προβοκάτσιες επιχειρηθούν. Οι καιροί είναι πονηροί. Επιβάλλεται γι' αυτό το ταξικό κίνημα να έχει και καθαρό μέτωπο που να στοχεύει στην καρδιά της αντιλαϊκής πολιτικής.

Είναι φανερό ποια Ακρόπολη προτιμούν

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων και τα παπαγαλάκια τους, που όρμηξαν προχτές στο ΚΚΕ για τα πανό της ανυπακοής στο Βράχο της Ακρόπολης, καταγγέλλοντας «ασέβεια» στο «μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς», μάλλον θεωρούν διαφήμιση για το μνημείο και τη χώρα τη φωτογραφία που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ», δίπλα σ' αυτή της προχτεσινής κινητοποίησης. Ο Βρετανός στρατιώτης που εικονίζεται δεξιά, στοχεύει από την Ακρόπολη το λαό της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944. Τα βρετανικά πολυβολεία εγκαταστάθηκαν στο Βράχο της Ακρόπολης με τις ευλογίες της ντόπιας αστικής τάξης και των κομμάτων της. Η Ακρόπολη τότε και τώρα. Από τη μια, η Ακρόπολη της λαϊκής πάλης, φάρος ελπίδας για την παγκόσμια εργατική τάξη. Από την άλλη, η Ακρόπολη της σαπίλας και των κομμάτων που την υπηρετούν.

Χτες μίλησε ο λαός!

Χτες μίλησε ο λαός. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, νεολαίοι, εργατοϋπάλληλοι όλων των κλάδων συμμετείχαν στην πανεργατική πανελλαδική απεργία. Η συνειδητή επιλογή της συντριπτικής πλειοψηφίας των απεργών σε όλη τη χώρα να διαδηλώσουν χτες με το ΠΑΜΕ αποτελεί στοιχείο ενθαρρυντικό για την αναγκαία κλιμάκωση των ταξικών αγώνων. Δείχνει ότι το ΠΑΜΕ συσπειρώνει ολοένα και περισσότερες εργατικές λαϊκές δυνάμεις, που αποφασίζουν να βγουν στο δρόμο, να αντιπαλέψουν και να αναμετρηθούν με την κυρίαρχη πολιτική. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα βαθαίνει τις ρίζες του στους τόπους δουλειάς. Η γραμμή του κερδίζει συνειδήσεις. Το ΠΑΜΕ δυναμώνει και επιστρέφει τη δύναμή του στους εργατικούς αγώνες. Ισχυροποιεί την κοινή πάλη με την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ, τις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις.

Οι χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που διαδήλωσαν χτες με τις οικογένειές τους στην Αθήνα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις, όπου το ΠΑΜΕ διοργάνωσε τις μαζικότερες συγκεντρώσεις της τελευταίας τουλάχιστον 20ετίας, είπαν ένα καθαρό «όχι» στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και στην πολιτική που τα επιβάλλει. Αυτό ήταν το μήνυμα της χτεσινής απεργίας, της παλλαϊκής κινητοποίησης σε όλη τη χώρα. Ο λαός αντιδρά στην πολιτική που τσαλαπατάει τα εναπομείναντα εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα. Διακρίνει πιο καθαρά ότι η στρατηγική των κομμάτων, που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία τριάντα πέντε και πλέον χρόνια, ευνόησε ληστρικά το κεφάλαιο και έκανε φτωχότερη και με λιγότερα δικαιώματα την εργατική λαϊκή οικογένεια. Ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι δεν πάει άλλο και αποφασίζουν με όρους ρήξης να αντιπαρατεθούν στην κυρίαρχη πολιτική.

Αυτό επιβεβαιώνουν πρώτα και κύρια οι μάχες που χιλιάδες εργαζόμενοι έδωσαν και δίνουν στους τόπους δουλειάς, πολλοί από αυτούς για πρώτη φορά, σπάζοντας το φόβο και την απεργοσπαστική τρομοκρατία. Οι εργαζόμενοι και ο λαός καμιά συναίνεση δε δείχνουν στην κυρίαρχη πολιτική, στα μέτρα που επιβάλλει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., με τη στήριξη της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής πλειοψηφίας. Αυτό είναι που τους τρομάζει. Η δύναμη του λαού. Που όταν εκφραστεί μαζικά και ενιαία, στη βάση του πραγματικού ταξικού συμφέροντος, μπορεί να οδηγήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελός του. Να σαρώσει το σάπιο καπιταλισμό, το πολιτικό κατεστημένο που τον υπηρετεί.

Γι' αυτό στήνουν προβοκάτσιες, προσδοκώντας μάταια ότι το συνεπές κίνημα θα πισωγυρίσει, θα ενοχοποιηθεί, θα λυγίσει. Είναι γελασμένοι. Οι μαζικοί, πολιτικοί ταξικοί αγώνες θα ενταθούν. Περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου θα βγουν το επόμενο διάστημα στο δρόμο, θα πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού κινήματος, των άλλων ριζοσπαστικών συσπειρώσεων. Το ΚΚΕ θα δώσει τον καλύτερο εαυτό του για να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που οι συνθήκες και το ίδιο το κίνημα βάζουν, στις προσδοκίες που εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν από το Κόμμα. Ολοι στους δρόμους! Με αποφασιστικότητα και πίστη στο δίκιο του λαού, γερά στο τιμόνι των ταξικών αγώνων.