Βρήκαν ευκαιρία οι κονδυλοφόροι - και όχι μόνο - της αστικής τάξης, που εδώ και καιρό στρέφονται ενάντια στους λαϊκούς και εργατικούς αγώνες, να απευθύνουν κάλεσμα καταστολής των εργατικών κινητοποιήσεων και «πάταξης» του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Ετσι, ο Αγγελος Στάγκος (πρώην πρόεδρος της ΕΡΤ), γράφοντας σε ειδησεογραφική ιστοσελίδα, είπε να προσθέσει εαυτόν στον κατάλογο των πολέμιων των αγώνων των εργαζομένων και των διεκδικήσεών τους για το δικαίωμα στη δουλειά, στην ασφάλιση κ.λπ. Χωρίς να καταφέρνει να ξεφύγει από την πιστή αντιγραφή όλων των φαιδρών και ξοφλημένων ψευτοεπιχειρημάτων που αναπαράγουν τα πρόσφατα «σκονάκια» ΠΑΣΟΚ-ΛΑ.Ο.Σ., ο Α. Στάγκος, ουσιαστικά, καλεί την «πολιτεία» (βλ. κατασταλτικούς μηχανισμούς) να πάρουν τα μέτρα τους απέναντι στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Μάλιστα, του ξεφεύγει ότι η «πολιτεία» «θα έπρεπε να αντιδράσει στα σχέδια του ΚΚΕ», «όχι μόνο για λόγους ιδεολογικούς (...) αλλά και γιατί οι εγκάθετοι του ΠΑΜΕ συνήθως παρανομούν στις δραστηριότητές τους»! Εκείνο που ζητάει, δηλαδή, είναι η ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και η καταστολή των κομμουνιστών, ενώ την ίδια στιγμή εκτιμά ότι κάθε αγώνας, κάθε πορεία, κάθε κινητοποίηση, κάθε συμβολική διαμαρτυρία είναι εξ ορισμού παράνομες... Αυτές τις αντιδραστικές θέσεις ανασύρει από τα πιο μαύρα κατάστιχα η πλουτοκρατία, προκειμένου να στρώσει το έδαφος για την ποινικοποίηση και καταστολή των εργατικών αγώνων. Γιατί ο στόχος όλων αυτών είναι να μη σηκωθεί κεφάλι κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική, που στέλνει στο απόσπασμα μισθούς, συντάξεις, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία, Παιδεία κ.ά.

Δεν αντέχεται αυτή η απύθμενη υποκρισία και ο θρασύτατος εμπαιγμός των κομμάτων -διαχειριστών της πλουτοκρατίας. Τη στιγμή που οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σηκώνουν τα (κουρελιασμένα) λάβαρα των υπέρμαχων της διαφάνειας και των αμείλικτων πολέμιων της διαφθοράς, την ίδια στιγμή προχωράνε σε μια χωρίς προηγούμενο εγκληματική πολιτική, που καταδικάζει το λαό στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Τίποτα δεν αφήνουν όρθιο, για να διασώσουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Καταργούν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις και τις αντικαθιστούν με επιδόματα πτωχοκομείου. Μειώνουν μισθούς, διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, καθιερώνουν ελαστικές μορφές απασχόλησης παντού, απελευθερώνουν τις απολύσεις, πετσοκόβουν τις αποζημιώσεις. Ξεπουλάνε ό,τι έχει απομείνει από την ακίνητη και κινητή περιουσία του δημοσίου, ιδιωτικοποιούν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, κ.ο.κ. Κι όμως, στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου όπου λαμβάνονται σχεδόν καθημερινά οι αποφάσεις για το σφαγιασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, ο πρωθυπουργός δεν παραλείπει να χύσει κροκοδείλια δάκρυα για τους «οικονομικά ασθενέστερους». «Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όμως, πρέπει να δούμε και τις δυνατότητες που έχουμε, να στηρίξουμε τον φτωχότερο, τον πιο αδύναμο», τόνισε ανερυθρίαστα κατά τη διάρκεια της χτεσινής συνεδρίασης ο Γ. Παπανδρέου, ξεκαθαρίζοντας βέβαια ότι οι δεσμεύσεις απέναντι στην τρόικα πρέπει να τηρηθούν. Ο θυμός, η οργή και τα αναθέματα δεν αρκούν. Τον λόγο τον έχουν οι ταξικοί αγώνες των εργαζομένων με ξεκάθαρο στόχο την απόκρουση και ανατροπή της αντιλαϊκής λαίλαπας.