ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανησυχούν και το δείχνουν

Είναι κοινό μυστικό ότι η αστική τάξη και τα επιτελεία της ανησυχούν για τις εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας και τις σοβαρές διεργασίες που γίνονται στο κίνημα εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης. Και είναι απόλυτα λογικό από τη σκοπιά των συμφερόντων τους, να μετράνε τον αντίπαλό τους, το λαό και το κίνημά του, σε κάθε βήμα του, ξέροντας και έχοντας γνωρίσει διαχρονικά από πρώτο χέρι τη δύναμή του. Σήμερα έχουν ένα λόγο παραπάνω να ανησυχούν. Είκοσι σχεδόν χρόνια μετά τις ανατροπές και τη ραγδαία υποχώρηση του εργατικού κινήματος, στην Ελλάδα αναπτύσσεται με χαρακτηριστική σταθερότητα και συνέπεια ένας ισχυρός ταξικός συνδικαλιστικός πόλος με μπροστάρη το ΚΚΕ. Η σφραγίδα του είναι εμφανής στους εργατικούς αγώνες, στο περιεχόμενο και το δυνάμωμά τους. Αλλά κυρίως στην προοπτική που ανοίγεται για την εργατική τάξη, για τα συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες της.

Τι είναι αυτό που τους τρομάζει; Είναι το γεγονός ότι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αρνείται να ενσωματωθεί στην κυρίαρχη λογική που θέλει τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους συνομιλητές και συνοδοιπόρους του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Πολύ περισσότερο, τους ανησυχεί το γεγονός ότι η στρατηγική του ταξικού κινήματος έχει συμβάλει καθοριστικά στην απαξίωση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δυσκολεύονται να παίξουν το ρόλο που έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες άλλων χωρών στην ενσωμάτωση και τελικά την ήττα του εργατικού κινήματος.

Επειδή το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ δεν τα «βάζουν στο χέρι», δεν έχουν άλλη διέξοδο από το να λοιδορήσουν, να συκοφαντήσουν, να προσπαθήσουν να απαξιώσουν και τελικά να καταστείλουν το ταξικό εργατικό κίνημα. Γι' αυτό τα ολοσέλιδα άρθρα για τη ζημιά που δήθεν κάνει στον τουρισμό το αντιπάλεμα του καμποτάζ από το ΠΑΜΕ και τους ναυτεργάτες, ή τα πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη. Γι' αυτό και οι βαθυστόχαστες «αναλύσεις» στρατευμένων δημοσιολόγων και «καθηγητών» Πανεπιστημίου, κονδυλοφόρων του αστικού Τύπου, με τον έναν να προσπαθεί να πείσει ότι ο συνδικαλισμός είναι - ούτε λίγο ούτε πολύ - κομματική διαστροφή ενάντια στο κοινωνικό σύνολο και με τον άλλο να επιχειρεί να ταυτίσει την υπεράσπιση του δίκιου της εργατικής τάξης με τον κάθε λογής θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Προστάτες του συστήματος και υπέρμαχοι της κρατικής βίας κατά του λαού, προσπαθούν να διαμορφώσουν ψυχολογία αποστροφής των εργαζομένων στο ταξικό κίνημα, χαρακτηρίζοντας «κουλτούρα βίας» την υπεράσπιση των αγώνων, αυτοί που τρομοκρατούν πολύμορφα και καθημερινά τους εργάτες.

Δεν κρύβουν τα λόγια τους, ούτε το σκοπό τους. Η πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ και η απήχηση που αυτή συναντά στο εργατικό κίνημα είναι αυτό που τους ανησυχεί. Ξέρουν ότι η δεδομένη λαϊκή αγανάκτηση, αν συναντηθεί με τη στρατηγική του ΚΚΕ, μπορεί να τους σαρώσει. Τους ενοχλεί που το ΠΑΜΕ βάζει τον πήχη πολύ ψηλότερα από την οικονομική πάλη, τη διαπραγμάτευση για το πόσα θα χάσει η εργατική τάξη. Δεν μπορούν να καταπιούν το γεγονός ότι στους καθημερινούς αγώνες το ταξικό κίνημα «ζυμώνει» την προοπτική της ριζικής αλλαγής στο επίπεδο της εξουσίας, για να δουλέψουν τα μέσα παραγωγής χωρίς καπιταλιστές. Η προοπτική αυτή είναι που τους τρομάζει, ξέροντας πως ιστορικά δεν είναι στο χέρι τους να την αποτρέψουν.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Οι φουσκωμένοι λογαριασμοί της ΔΕΗ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα παράπονα των καταναλωτών για τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς της ΔΕΗ, πολλαπλασιάζονται, καθώς από τις 2 του Μάη προστέθηκαν νέα τέλη στα, κατά τα άλλα, «παγωμένα» τιμολόγια. Κι αυτό δεν είναι τίποτα.

Πολύ μεγαλύτερες θα είναι οι χρεώσεις για τα λαϊκά νοικοκυριά τους επόμενους μήνες και σε μια συνεχή πορεία, προκειμένου να «συμμορφωθεί» η χώρα με όσα ορίζει η «απελευθέρωση» της αγοράς. Νέα τιμολόγια «μαγειρεύονται» ήδη από τη ΔΕΗ, τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και την κυβέρνηση. Νέα κόστη θα υπολογίζονται και θα διαμορφώνουν την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας. Νέες επιβαρύνσεις θα έρθουν να στηρίξουν τα υπερκέρδη των ιδιωτών - και της ΔΕΗ - και τα επενδυτικά προγράμματα. Η ενέργεια είναι ένα εμπόρευμα του οποίου η τιμή θα εκτοξευθεί πάρα πολύ σύντομα.

Οι λόγοι δεν είναι αντικειμενικοί, όσο κι αν θέλουν να τους εμφανίσουν ως τέτοιους οι επιχειρηματίες και οι κυβερνώντες. «Αντικειμενικοί» είναι μόνο στα πλαίσια μιας πολιτικής που θεωρεί δημοσιονομικό πρόβλημα τις αμοιβές των εργαζομένων και λύση τα κέρδη των επιχειρήσεων. Μιας πολιτικής που θεωρεί ως δημοσιονομικό πρόβλημα τις συντάξεις και λύση τα υψηλά ασφάλιστρα υπέρ των ιδιωτικών εταιρειών.

Το ηλεκτρικό ρεύμα θα ανατιμηθεί τόσο πολύ, ώστε να δυσκολεύονται οι οικογένειες να το καταναλώνουν, μόνο και μόνο επειδή έτσι θα κερδίσουν περισσότερα οι ενεργειακές εταιρείες. Μόνο και μόνο επειδή κυριαρχεί η πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ.

... και η υποκρισία

«Η διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στους εργολάβους και υπεργολάβους της ΔΕΗ ΑΕ αποτελεί για την επιχείρηση ύψιστη ευθύνη. Πρακτικές εργασιακού μεσαίωνα είναι απαράδεκτο να υπάρχουν και σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με το μοντέλο που εμείς προωθούμε». Τα παραπάνω σημείωσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ ΑΕ Α. Ζερβός (σε πρόσφατη διημερίδα με θέμα «Αναπτυξιακό πρόγραμμα ΔΕΗ και τοπική κοινωνία»), προσπαθώντας να ξεπλύνει τις ευθύνες που κατάντησε το ρεύμα πανάκριβο και τους χώρους εργασίας της ΔΕΗ επικίνδυνους για όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Συμπλήρωσε μάλιστα πως «ένα καλό και ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, η πάγια καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τους εργολάβους καθώς και η σωστή αμοιβή για τις προσφερόμενες υπηρεσίες και εργατοώρες δεν αποτελούν αντικείμενο προς διαπραγμάτευση».

Την υποκρισία αναδεικνύει το Σωματείο Εργατοτεχνιτών και Εργαζομένων στην Ενέργεια (ΣΕΕΕΝ) που με ανακοίνωσή του σημειώνει: «Οι εργολαβίες και υπεργολαβίες στη ΔΕΗ, οι δίμηνες και 8μηνες συμβάσεις που η ΔΕΗ προωθεί όλα αυτά τα χρόνια είχαν σαν αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι με μόνιμη και σταθερή δουλειά στη ΔΕΗ για την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας να μειωθούν στις 5.000 από τις περίπου 10.000 που ήταν το 1997.

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι καλό και ασφαλές περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξει στις δίμηνες και 8μηνες συμβάσεις, στο δουλεμπόριο και τις εργολαβίες, στα 12ωρα και 16ωρα δουλειάς για τους μόνιμους και έκτακτους εργαζόμενους. Στα 10ωρα και 12ωρα δουλειάς για 6 και 7 μέρες την εβδομάδα για τους εργαζόμενους στους εργολάβους. Σωστή αμοιβή δεν είναι οι άθλιοι μισθοί πείνας των 600 και 900 ευρώ για τους εργαζόμενους στους εργολάβους». Εξάλλου, προσθέτει, τους διαψεύδει η πραγματικότητα. «Σήμερα, 150 εργαζόμενοι στους ΑΗΣ Αμυνταίου και Πτολεμαΐδας είναι απλήρωτοι από τον Δεκέμβρη του 2009, ενώ στους περισσότερους εργαζόμενους δεν αναγνωρίζονται οι 3ετίες»...

Το ΑΛΤΕΡ δίνει ... αυξήσεις

Το βαρύ πυροβολικό φαίνεται πως επιστρατεύουν οι δυνάμεις της αντίδρασης, προκειμένου να κάμψουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων ενόψει της κατάργησης του συνταξιοδοτικού συστήματος όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα. Είναι, μάλιστα, τόσος ο τρόμος που τους προκαλεί το ενδεχόμενο των λαϊκών κινητοποιήσεων και της αντίδρασης του λαού, που δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα.

Σε αυτά τα πλαίσια το κυριακάτικο δελτίο ειδήσεων του ΑΛΤΕΡ «ενημέρωνε» τους τηλεθεατές του ότι ειδικά όσοι έχουν χαμηλές αποδοχές θα πρέπει να πανηγυρίζουν, αφού με τις επερχόμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα, αναμένεται να αυξηθούν, και μάλιστα σε υπολογίσιμα ποσοστά, οι συντάξεις τους.

Τέτοια είναι η κοροϊδία και ο εμπαιγμός, ανάλογη, όμως, πρέπει να είναι και η απάντηση που θα πάρουν από τους εργαζόμενους.

Υποκρισία για τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΟ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ για τη βία στα γήπεδα (με αφορμή τα επεισόδια στον τελικό της Α1 στο Μπάσκετ), οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι χορτάσαμε ήδη...

Τα περί «ανεγκέφαλων», «βαρβάρων», «ηλίθιων» ειπώθηκαν με κάθε πιθανή εκδοχή. Αποδόθηκαν ευθύνες στην «πολιτεία», στην «αστυνομία», στους «πολιτικούς προϊστάμενους» και όλα όσα συνήθως ακούμε.

Μόνον ένας δε φταίει για όλα αυτά: Οι εταιρείες και οι μεγαλοσχήμονες, που ελέγχουν τον επαγγελματικό αθλητισμό. Αντιθέτως, είναι ...θύματα που επενδύουν τα λεφτά τους σε έναν απολίτιστο λαό!

Φυσικά, εντελώς τυχαία, οι άνθρωποι των συνδέσμων και των λεγόμενων «οργανωμένων» είναι άνθρωποι των εκάστοτε εταιρειών. Ομως, αυτό δε φαίνεται να απασχολεί κανέναν!

Μιλάμε για τους «επενδυτές», που έχουν διασφαλισμένα άμεσα ή έμμεσα κέρδη από την εμπλοκή τους στον αθλητισμό. Κι αν τυχόν δεν τους «βγει» το επιχειρηματικό πλάνο, τότε ...υπάρχουν πάντα οι ρυθμίσεις χρεών.

Τις οποίες πληρώνει, φυσικά, αυτός ο «απολίτιστος» λαός, που του κάνουν την χάρη να επενδύουν στον αθλητισμό του.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ αγχώνονται για το πολιτικό σύστημα της χώρας, τέρμα οι ανησυχίες. Το είπε ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών, ο Γιάννης Ραγκούσης...

Με το νέο εκλογικό νόμο που θα φέρει και με τις καινούριες περιφέρειες, θα μπει «τέλος στη διαφθορά και στην απαξίωση της πολιτικής».

Γιατί αυτό ήταν το πρόβλημα τόσον καιρό, βρε παιδί μου. Οχι το περιεχόμενο των πολιτικών που ασκούνταν, αλλά ...οι περιφέρειες.

Τώρα που θα αλλάξουν, θα μπει τέρμα στη λιτότητα, στην ανεργία, στην κατεδάφιση του Ασφαλιστικού και τη συρρίκνωση (μέχρι εξαφάνισης) των εργασιακών δικαιωμάτων.

Οσο για το ότι «τελειώνει η μεταπολίτευση» που περήφανος δήλωσε ο υπουργός, τι να πούμε; Ο νέος εκλογικός νόμος θα είναι, μήπως, ...απαγορευτικός για τη διαιώνιση του δικομματισμού;

Γρηγοριάδης Κώστας