Πάει πολύ, ΜΜΕ όπως η «Καθημερινή» και ο «ΣΚΑΪ», του εφοπλιστή Αλαφούζου, να βγαίνουν σαν υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όταν έχουν διατάξει όλο το δυναμικό τους στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και των αστών υπέρ των αντιλαϊκών μέτρων και ενάντια σε κάθε εργατικό αγώνα, που στόχο έχει ακριβώς να αντιπαλέψει την πολιτική που κατεδαφίζει δικαιώματα και κατακτήσεις.

Δε μπορούν, οι έχοντες ως σκοπό ζωής τον τρόπο ζωής των καλοταϊσμένων από την εκμετάλλευση του λαού κηφήνων του παρασιτικου συστήματος, να ανεχτούν πως σ' αυτή την κοινωνία υπάρχει το ΚΚΕ, όπου τα μέλη του, τα στελέχη του, συμμετέχουν στο Κόμμα συνειδητά, έχουν κάνει επιλογή ζωής. Αξίες τους είναι η ανιδιοτέλεια, η αυτοθυσία, η αδιαλλαξία στον ταξικό αντίπαλο, η κομμουνιστική ηθική. Αυτές οι αξίες καμιά σχέση δεν έχουν με υλικά κίνητρα για την προσφορά και δράση τους. Τα κομματικά μέλη που απασχολούνται στον «Ριζοσπάστη» και στον «902» δεν είναι δημοσιογράφοι που βρήκαν δουλειά στην εφημερίδα, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΚΚΕ. Βρίσκονται στα Κομματικά ΜΜΕ, και δρουν, όπως άλλοι κομμουνιστές στα εργοστάσια, ανταποκρινόμενα στη χρέωση από το Κόμμα.

Αυτό πολεμούν πασχίζοντας να αντιπαραθέσουν στη συνειδητή επιλογή μας να δρούμε καθημερινά, τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ στον «Ριζοσπάστη» και στον «902», ανιδιοτελώς και με αυταπάρνηση τις υλικές απολαβές που οι αστοί δημοσιολόγοι απολαμβάνουν πλουσιοπάροχα από τ' αφεντικά τους, χτυπώντας την επιλογή και τις αξίες μας. Αξίες της εργατικής τάξης. Αγωνιστικές αξίες για την κατάργηση των καπιταλιστών. Ιδανικά για μια ζωή χωρίς πλούτο και φτώχεια, για μια ζωή που καθένας θα μπορεί να κάνει πράξη το στίχο του ποιητή: «Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα».

Δεν υπάρχει αξία που να μην παίρνει το πραγματικό νόημά της μέσα στην πάλη των τάξεων, στην πίστη για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης, της οικοδόμησης του σοσιαλισμού με προοπτική την κομμουνιστική κοινωνία.

Το να ζήσουμε καλύτερη ζωή κυνηγώντας ατομικά το υλικό όφελος με κάθε μέσο, οδηγεί στην υποταγή. Με τη λογική τού να «ξεφύγω ατομικά από τη μιζέρια», «πουλώντας και την ψυχή μου στο διάολο», πέφτει κανείς ολοένα και πιο βαθιά στο βούρκο αυτής της κοινωνίας που μετρά τα πάντα με την αξία «ο θάνατός σου η ζωή μου».

Η αυταπάρνηση, η αυτοθυσία και η ανιδιοτελής προσφορά στην εργατική τάξη και στο Κόμμα της είναι τίτλος τιμής για κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστρια, από όποιο πόστο και αν υπηρετεί το ΚΚΕ, την επαναστατική στρατηγική του. Το ίδιο ισχύει και για τα μέλη του ΚΚΕ που είναι χρεωμένα στον «Ριζοσπάστη» και στον «902».

Κανείς, όσο μελάνι κι αν χύσει, δε θα καταφέρει να μετατρέψει αυτό το μοναδικό όπλο του Κόμματος σε εφαλτήριο για τη συκοφάντησή του.

Προχωράμε, ατσαλωνόμαστε, πεισμώνουμε από την άτιμη επίθεση, σίγουροι ότι η εργατική τάξη είναι αυτή που τελικά θα καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Γι' αυτήν την προοπτική θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.