H συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης του κεφαλαίου οδηγεί σε όξυνση και της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Χαρακτηριστική είναι η αρθρογραφία του συνόλου της αστικής διανόησης, που επιδιώκει να συσκοτίσει σχετικά με τις αιτίες της κρίσης, να αθωώσει τον καπιταλισμό. Στοιχείο της συνολικής αστικής επίθεσης παραμένει ο αντικομμουνισμός, με χαρακτηριστικές τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού, στελεχών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ. αλλά και αστών δημοσιολόγων για μη τήρηση του αστικού Συντάγματος και της αστικής νομιμότητας. Στόχος τους είναι η υποταγή της λαϊκής πάλης στους περιορισμούς και στις απαγορεύσεις που επιβάλλει το κράτος των κεφαλαιοκρατών.

Χαρακτηριστικό είναι το περιεχόμενο του νομοσχεδίου για τα οικονομικά των συνδυασμών στις εκλογές για την τοπική διοίκηση του αστικού κράτους, με τη σχεδιαζόμενη απαγόρευση στην ουσία των οικονομικών εξορμήσεων στο λαό, την απαγόρευση οικονομικής στήριξης των συνδυασμών από κόμματα, την προώθηση του φακελώματος μέσω των τραπεζών, που ουσιαστικά παρεμβαίνει ευθέως ενάντια στην πολιτική δράση του ΚΚΕ.

Και αυτά τα γεγονότα επιβεβαιώνουν την ανάγκη ενίσχυσης της ιδεολογικής-πολιτικής επαγρύπνησης των κομμουνιστών, των φίλων και οπαδών του Κόμματος και των πρωτοπόρων εργαζομένων για να αυξάνεται η ικανότητα πρωτοπόρας δράσης του σε συνθήκες έντασης της αστικής ιδεολογικοπολιτικής επίθεσης και κρατικής καταστολής.

Ταυτόχρονα με την αστική επίθεση σε εξέλιξη είναι και η οπορτουνιστική προσπάθεια από τη μεριά δυνάμεων όπως ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και διαφόρων οικονομολόγων, που προτάσσουν ως καθήκον για το εργατικό κίνημα την «αγωνιστική» στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου στην επίθεση που δέχεται από το ξένο.

Η ΚΟΜΕΠ με την ύλη της στοχεύει να εξοπλίσει με επιχειρήματα για την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, να αναδείξει τον ταξικό χαρακτήρα της νομιμότητας που επικαλούνται αστοί και απολογητές τους για να χτυπήσουν το εργατικό κίνημα.

Στο παρόν τεύχος της ΚΟΜΕΠ, στην ενότητα «Οικονομική κρίση και ταξική πάλη» δημοσιεύεται κείμενο του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο: «Εκτίμηση των πρόσφατων εξελίξεων της οικονομικής κρίσης». Παρουσιάζονται βασικοί δείκτες των οικονομικών εξελίξεων, που επιβεβαιώνουν τις προβλέψεις του ΚΚΕ για το βάθος της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, στην Ευρωζώνη, για τον ασταθή χαρακτήρα της ανάκαμψης στις ΗΠΑ. Γίνεται εκτίμηση του «Μηχανισμού Στήριξης» και πρόβλεψη ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε την αιτία εκδήλωσης της κρίσης υπερσυσσώρευσης ούτε την όξυνση της ανισομετρίας στο εσωτερικό της Ευρωζώνης. Κανένας συμβιβασμός μεταξύ κρατών - μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ δεν μπορεί να εξαλείψει την όξυνση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων ως αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μεταξύ των οποίων και αυτές στο Αιγαίο, στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Απέναντι σε όλα αυτά αναδεικνύεται η γραμμή της λαϊκής αντεπίθεσης.

Στην ίδια ενότητα δημοσιεύεται άρθρο με τίτλο «Ο ταξικός χαρακτήρας του αστικού νομικού και πολιτικού εποικοδομήματος. Η όξυνση της ταξικής πάλης». Το κείμενο ερμηνεύει την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, σε σχέση με τα όρια της αστικής νομιμότητας, το κατά πόσο μπορεί να αμφισβητείται η αστική νομιμότητα. Οι αστοί και οι οπορτουνιστές ιδεολόγοι και πολιτικοί παραγνωρίζουν, ο καθένας με τον τρόπο του, πως στην ιστορική εξέλιξη, τις περιόδους της σχετικά αργής και ήρεμης εξελικτικής διαδικασίας διαδέχονται απότομες καμπές, περίοδοι κοινωνικών επαναστάσεων, που όμως έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα, μπαίνουν σε κίνηση και κορυφώνουν τη δραστηριότητά τους χιλιάδες και εκατομμύρια ανθρώπων. Με αυτή τους τη δράση σαρώνουν θεσμούς, ακόμα και παραδόσεις αιώνων. Σε αυτή την κίνηση κατακτούν ανώτερη μορφή κοινωνικής συγκρότησης και ανάπτυξης. Φυσικά μια τέτοια διαδικασία δεν είναι θέμα νομικής επικύρωσης από τους εκπροσώπους του παλιού και σάπιου συστήματος και μάλιστα με τους νόμους που θωρακίζουν παρωχημένες πλέον μορφές ιδιοκτησίας και οργάνωση της κοινωνίας.

Το άρθρο που ακολουθεί, με τίτλο «"Αντικαπιταλιστικό" καμουφλάζ σε μια γραμμή ενσωμάτωσης», αντιπαρατίθεται σε θέσεις και αντιλήψεις τμημάτων του οπορτουνισμού, τα οποία παρουσιάζουν ως αντικαπιταλιστική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση την αστική γραμμή «στάσης πληρωμών με ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ», χωρίς να θίγεται το καπιταλιστικό καθεστώς.

Τέλος, στην ίδια ενότητα δημοσιεύεται το έργο του Β. Ι. Λένιν «Για το Κράτος», που περιστρέφεται σε ανάλογα ζητήματα της εποχής του. Πρόκειται για διάλεξη που έγινε στο «Πανεπιστήμιο Σβερντλόφ», τον Ιούλη του 1919. Το κείμενο είναι εξαιρετικά επίκαιρο, αφού συνοπτικά αναδεικνύει την ιστορική εμφάνιση του κράτους, ως μηχανισμού βίας της κυρίαρχης τάξης επάνω στην κυριαρχούμενη. Η ουσία αυτή δεν αλλάζει από τη μορφή που μπορεί να παίρνει το κράτος, για παράδειγμα δεν αλλάζει ο καπιταλιστικός εκμεταλλευτικός χαρακτήρας του κράτους με τη μορφή της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ή με τη μορφή μιας ανοιχτής δικτατορίας με κατάργηση του αστικού κοινοβουλίου, παραμένει δικτατορία της αστικής τάξης. Το κείμενο βοηθά στην τρέχουσα ιδεολογική και πολιτική πάλη, παρότι έχουν περάσει 9 δεκαετίες.

Στην ενότητα «Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα» δημοσιεύεται άρθρο στελέχους του Κόμματος Εργατών Βελγίου, με θέμα «Η συμβολή της Οχτωβριανής Επανάστασης στο εργατικό κίνημα και ιδιαίτερα του Βελγίου». Στο άρθρο αναδεικνύεται η καταλυτική επίδραση που είχε η σοσιαλιστική επανάσταση στη Ρωσία το 1917 στην απόσπαση εργατικών κατακτήσεων στις καπιταλιστικές χώρες. Επισημαίνεται ότι οι κατακτήσεις, που σήμερα αφαιρούνται, ήρθαν ως αποτέλεσμα του τρόμου που προκάλεσε στους καπιταλιστές και των άλλων χωρών η νίκη των μπολσεβίκων στη Ρωσία, νίκη που τροφοδότησε ευρύτερη επαναστατική άνοδο. Ο συγγραφέας του άρθρου αξιοποιεί στοιχεία εκείνης της εποχής που αναδεικνύουν την επίδραση της Οχτωβριανής Επανάστασης και του σοσιαλισμού σε κατακτήσεις για τους Βέλγους εργάτες. Παράλληλα, αναδεικνύει τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν στο Βέλγιο κατά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, όπου, σύμφωνα με την τοποθέτηση του προέδρου της Εκδοτικής Τράπεζας, «το 1944 οι επιχειρηματικοί ηγέτες ανησυχούσαν για τις επαναστατικές τάσεις. Ο κομμουνισμός έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. Ο φόβος τους για απαλλοτριώσεις και εθνικοποιήσεις ήταν βάσιμος...». Το άρθρο προσεγγίζει αυτοκριτικά τη στρατηγική του ΚΚ Βελγίου στο παρελθόν, αφού δεν κατόρθωσε να καθοδηγήσει την εργατική τάξη στην κατάκτηση της εξουσίας, δεν οδήγησε την ένοπλη αντίσταση σε αυτό το σκοπό.

Στην ίδια ενότητα δημοσιεύεται άρθρο μέλους της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας, με τίτλο «Από τον "ευρωκομμουνισμό" στο σύγχρονο οπορτουνισμό». Στο άρθρο αναπτύσσονται κωδικοποιημένα τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του οπορτουνιστικού ρεύματος που επικράτησε στα ΚΚ της Δύσης - και όχι μόνο - μετάλλαξε τα ΚΚ σε κόμματα σοσιαλδημοκρατικά με κομμουνιστικό μανδύα. Το ευρωκομμουνιστικό ρεύμα εξετάζεται ως παράγοντας που αλληλεπιδρούσε με τα κόμματα που βρίσκονταν στην ηγεσία των χωρών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Το άρθρο έχει επικαιρότητα, αφού στις σημερινές συνθήκες της κρίσης το οπορτουνιστικό ρεύμα αναβιώνει κλασικές ευρωκομμουνιστικές θέσεις με ψευτοκομμουνιστικό μανδύα και αντικαπιταλιστική μπογιά, ξοφλημένες συνταγές που έδεναν χειροπόδαρα την εργατική τάξη. Αναβιώνουν θεωρίες ότι δήθεν ένα εργατικό κόμμα ή μια «αριστερή συμμαχία κομμάτων» μπορούν να μετασχηματίσουν το αστικό κράτος χωρίς να θίξουν τα θεμέλιά του, με μια πλειοψηφία κοινοβουλευτικών εδρών, ότι οι εργαζόμενοι δήθεν με τη συμμετοχή εκπροσώπων τους στα διοικητικά συμβούλια επιχειρήσεων, ακόμα περισσότερο κρατικοποιημένων επιχειρήσεων, μπορούν ειρηνικά, κοινοβουλευτικά, να μεταρρυθμίσουν τον καπιταλισμό σε σοσιαλισμό. Στην πράξη αυτή η γραμμή ενσωμάτωσης και εξαγοράς στοίχισε ακριβά στο εργατικό κίνημα, τόσο στη συνδικαλιστική όσο και στην πολιτική μορφή οργάνωσής του. Η νεκρανάσταση αυτής της γραμμής πάει χέρι χέρι με την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ εκ μέρους της κυβέρνησης και άλλων μηχανισμών, με αιχμή την αμφισβήτηση της «νομιμότητας» της δράσης του, με αφορμή τη στήριξη απεργιακών κινητοποιήσεων που στοχεύουν στην υπεράσπιση θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης.

Στην ενότητα Κομματικά Ντοκουμέντα δημοσιεύεται η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ «Για τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη 2010».