«Ο,τι κερδήθηκε ή χάθηκε με πολύ αίμα δεν μπορεί να σβηστεί με βρώμικο μελάνι! (ένα από τα συνθήματα του 19ου αντιιμπεριαλιστικού διημέρου της ΚΝΕ που φέτος θα γίνει στην Ακροναυπλία).

«Τα δικά σας στελέχη (σ.σ. του ΚΚΕ) δημοσίως αρνούνται την τήρηση του ελληνικού Συντάγματος» δήλωσε με στόμφο ο Παπανδρέου στη Βουλή, δίνοντας το σύνθημα να αρχίσουν να βγάζουν αφρούς διάφοροι στο άκουσμα και μόνο του ΚΚΕ. Ακόμα χειροκροτά ο ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη, ανάλογη δόξα ζήλεψε και ο Σαμαράς στο συνέδριο της ΝΔ. Ενας, στον «Σκάι», χτες το πρωί αναφώνησε ανακουφισμένος «επιτέλους ακούστηκε και η άλλη άποψη, μέχρι τώρα ακουγόταν μόνο το ΚΚΕ»!

«Η κυβέρνηση, με τους νόμους που ψηφίζει, διαλύει το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, καταστρατηγεί το δικαίωμα στην εργασία, υπονομεύει βαθύτερα - μέσω των περικοπών και της ιδιωτικοποίησης - την καθολική πρόσβαση στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια. Ολα αυτά είναι αγαθά που προστατεύονται στα χαρτιά ακόμα και από αυτό το αστικό Σύνταγμα, το οποίο η κυβέρνηση κουρελιάζει, και όχι οι εργατικοί αγώνες. Η κυβέρνηση έκανε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με τροπολογία που δίνει το δικαίωμα στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνίας ή σύμβασης δανεισμού διμερούς ή πολυμερούς με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ, χωρίς να χρειάζεται τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου. Μετά από αυτά εμφανίζεται προκλητικά να μιλάει για το Σύνταγμα, προκαλώντας τον κοινό νου» ήταν ένα από τα άμεσα σχόλια - απάντηση μέσα από τις στήλες του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ.

Ψιλά γράμματα αυτά για τους αστούς δημοσιολόγους που έχουν αναλάβει μεγάλη εργολαβία - βαφτίζοντας το κρέας ψάρι - να περάσουν στα λαϊκά στρώματα την άποψη ότι η σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων για να αυξηθούν τα κέρδη των καπιταλιστών είναι ως και «πατριωτικό καθήκον» μπροστά στο οποίο ακόμα κι αυτό το αστικό Σύνταγμα μπορεί να γίνεται ένα κουρέλι που θα το κόβουν και θα το ράβουν όπως τους βολεύει.

Ο,τι γράφεται στον αστικό τύπο δεν προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση μεταξύ των αναγνωστών αυτής ή της άλλης εφημερίδας. Είναι κείμενα μελετημένης προπαγάνδας για να χρησιμοποιούνται σαν σκονάκι από μια σειρά βαλτούς.

Η αστική τάξη γνωρίζει πως πια δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μια απεργία σήμερα κι άλλη μια μεθαύριο. Εχει να αντιμετωπίσει ένα ταξικό κίνημα που οι θέσεις του αγκαλιάζουν πολύ περισσότερους απ' όσους σήμερα παίρνουν θέση στην πρώτη γραμμή. Εχει να αντιμετωπίσει τη διαρκή αμφισβήτηση στην πράξη των αντεργατικών νόμων, αλλά και του συστήματος συνολικά, κάθε μέρα, όλο και περισσότερο.

Γνωρίζουν οι αστοί πως όλο και πιο πλατιά μάζες εργατών κατανοούν πως πλέον δεν αρκεί να παλεύουν μόνο για την αντιμετώπιση αυτής ή της άλλης ρύθμισης, πως ακόμα κι αν γλιτώσουν από μια ρύθμιση του Ασφαλιστικού θα τους πιάσει η ρύθμιση του Εργασιακού, θα χάσουν την ίδια τη ζωή τους από την απόλυτη εμπορευματοποίηση της Υγείας, θα δουν τα παιδιά τους να φτάνουν με το ζόρι ως την εξώπορτα του γυμνασίου και μετά «590 κι άμα σ' αρέσει».

Γνωρίζει η αστική τάξη - το γνωρίζουν κι όλοι όσοι σπεύδουν να τη σιγοντάρουν - ότι στο λαϊκό κίνημα στεριώνουν σήμερα σχέσεις που πάνε μακριά, ότι οι αγώνες δε σταματούν στο «δώσ' μου μια δεκάρα να το βουλώσω». Πάσχισε πολύ το ΠΑΣΟΚ - είναι αλήθεια - να κάνει ένα λαό ζήτουλα, μοίρασε και ξαναμοίρασε μια θέση εργασίας σε χίλιους δεκατρείς, ώσπου ήρθε η ίδια η καπιταλιστική κρίση να δηλώσει πως και έτσι η εργατική δύναμη δεν είναι ακόμα τόσο φτηνή όσο θέλουν οι καπιταλιστές.

Το ΠΑΣΟΚ, πια, δίνει τα ρέστα του. Εκπληρώνει στο ακέραιο την ιστορική του αποστολή, ανταποκρίνεται πλήρως στο μοναδικό λόγο ύπαρξής του. Μαζί του και όσοι σιτίζονται πολύμορφα από την αστική τάξη και ελπίζουν να συνεχίζουν να σιτίζονται τρώγοντας από τις ίδιες τις σάρκες της εργατικής τάξης.

Η ταξική πάλη έχει τους δικούς της νόμους, το εργατικό κίνημα έχει κι αυτό τη δική του ιστορική αποστολή. Καμιά σημαία σε υποστολή. Η υποταγή του εργατικού κινήματος θα μείνει όρεξη για την αστική τάξη. Με όρους μαζικής λαϊκής θα δίνεται διαρκώς η απάντηση. Η πρόταση διεξόδου που σαλπίζει το ΚΚΕ ακουμπά στην ψυχή και το νου πλατιών λαϊκών στρωμάτων, γίνεται σημαία.

Τα χάλια: Αυτός που στην «Ελευθεροτυπία» το Σάββατο έβλεπε τους απεργούς ναυτεργάτες να βλάπτουν τους επιβάτες και κατάγγελλε το ΚΚΕ, χτες εμφανίστηκε να δηλώνει απεργός και μάλιστα με καρφιτσωμένο σφυροδρέπανο στο «πέτο».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ κόντρα στο έγκλημα σε βάρος της ζωής μας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Το «καυτό» εικοσαήμερο του Μνημονίου

ΤΑ ΝΕΑ: Ναρκοπέδιο το Ασφαλιστικό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Χαμένοι οι 3 στους 4

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Σαρώνει την αγορά η νέα αύξηση ΦΠΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΕΡΧΟΝΤΑΙ 65.000 ΛΟΥΚΕΤΑ

Η ΑΥΓΗ: Η ώρα του ΟΧΙ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ οδηγεί το Μνημόνιο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΣΑΜΑΡΑΣ: ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΔΝΤ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΩ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΑΜΑΡΑ με την τρόικα

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Ψάχνουν γιο μεγαλοπαράγοντα

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΚΤΥΠΑΝΕ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Υπουργοί φοβούνται για τη ζωή τους

ΕΘΝΟΣ: Ο ΧΑΡΤΗΣ των αλλαγών στις συντάξεις

«"Σήμερα, μια σχεδόν ξεχασμένη αμερικανική αποστολή καλείται να επιτελέσει ένα θαύμα", έγραφε στις 20 Σεπτεμβρίου 1947 στο περιοδικό Collier's, ο επικεφαλής της Πολ Πόρτερ, προσθέτοντας πως "το θαύμα είναι η σωτηρία της Ελλάδας από την οικονομική διάλυση και την κομμουνιστική επιβουλή" (...) το θαύμα έγινε. (...) Οι τραγικές αποφάσεις του ΚΚΕ (...) σφράγισαν την ήττα του, η οποία σε καμία περίπτωση δεν ήταν αποτέλεσμα των ναπάλμ (...) ξεπροβάλλει ανάγλυφη η τεράστια ευθύνη μιας κομματικής ηγεσίας που (...) κατέστρεψε χιλιάδες ζωές» (ο Στάθης Ν. Καλύβας, καθηγητής του πανεπιστημίου Yale /ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Με μεγάλη οργή θεωρώ ότι συνθήματα και ιδέες που ορισμένοι ασπάζονται κατέληξαν στον θάνατο τριών αθώων ανθρώπων. Δεν τα έκαψε ο Καρατζαφέρης τα γραφεία της Marfin. Ούτε η Αστυνομία... (...) να αναλογιστούν πόσους και πόσους ατίμασαν ή εκτέλεσαν αυτοί, όχι η Δεξιά» (ο Θ. Πάγκαλος για το ΚΚΕ / συνέντευξη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Το ΚΚΕ δεν περίμενε την έλευση του ΔΝΤ για να καλέσει το λαό σε ξεσηκωμό και να θυμηθεί την ιστορική πείρα της περιόδου '40-'49. Εναντιώθηκε έγκαιρα στην ΕΕ, στην ΟΝΕ και στη Συνθήκη του Μάαστριχτ (...) πάλεψε και παλεύει για την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας που θα αμφισβητήσει στην πράξη και θα ανατρέψει τελικά την εξουσία των μονοπωλίων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, προβάλλει με αγωνιστική συνέπεια πραγματικές ριζοσπαστικές αιχμές συσπείρωσης, που ανοίγουν το δρόμο προς την αποφασιστική σύγκρουση όπως η απαίτηση για πλήρη - σταθερή εργασία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, άμεση αφαίρεση πλούτου, κερδών, κινητής και ακίνητης περιουσίας από τους μονοπωλιακούς ομίλους για να καλυφθούν οι βασικές λαϊκές ανάγκες. (...) Καλεί το λαϊκό κίνημα να κινηθεί προς την πραγματική διέξοδο απ' την κρίση με την οργάνωση της πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία. Καλεί στο δρόμο της κοινωνικοποίησης των βασικών μέσων παραγωγής, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, με λαϊκή συμμετοχή και εργατικό έλεγχο. Το μόνο δρόμο που μπορεί να δώσει ώθηση στις εγχώριες παραγωγικές δυνατότητες και να οδηγήσει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Η απάντηση στην κρίση και στις συνέπειές της, απ' τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος (...) απαιτεί σκληρό και μεγάλης διάρκειας ταξικό πόλεμο με την αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (...) το ΚΚΕ (...) θα συμβάλει αποφασιστικά στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).