ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Θα ηττηθούν...

Δε θα γράψουμε, συνειδητά, λέξη για τις λεπτομέρειες της απεργίας, ειδικά στο λιμάνι. Οσοι έζησαν από πρώτο χέρι την απεργία, κόντρα σε θεούς και δαιμόνους, κόντρα σε βιομήχανους, εφοπλιστές, την κυβέρνησή τους και τους εργατοπατέρες, περπατούν ήδη ένα μπόι ψηλότεροι. Αυτό φτάνει. Μαζί μ' εκείνο το πλατύ χαμόγελο που συναντήσαμε τ' απόγευμα της Τρίτης, στο λιμάνι...

Αφήνουμε τον «Πρετεντέρη» - όχι αυτόν, αυτός, όπως κάθε υπηρέτης, είναι λίγος, αλλά την τάξη που εκπροσωπείται από τη γραφίδα του - να διαπιστώνουν με τρόμο: «η Ελλάδα έχει καταντήσει η τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης. Οχι επειδή κατοικείται από κομμουνιστές. Αλλά επειδή κατοικείται από ανθρώπους που είτε σκέφτονται σαν κομμουνιστές, είτε έχουν περιέλθει σε εθελοντική ομηρία από κομμουνιστές».

Αντε να τους εξηγήσεις, τώρα, ότι είναι φρούδες οι ελπίδες τους ότι «η κοινωνία μας θα απελευθερωθεί από το σύστημα αξιών, ιδεών και αντιλήψεων (...) που ηττήθηκαν στον ελληνικό Εμφύλιο».

Ρε! απ' αυτή τη χαροτρομάρα θα πάτε στον αγύριστο (κι ας διαπιστώσουν, μετά, οι γιατροί «έμφραγμα μυοκαρδίου συνεπεία ισχυροτάτης αρνητικής ψυχολογικής συγκίνησης»).

Στ' αποδέλοιπα: «Ακόμα και οι οξύτεροι χαρακτηρισμοί δεν αρκούν για να περιγράψουν την αγριότητα», σημείωνε το ΚΚΕ με προχτεσινή ανακοίνωσή του, αναφερόμενο στο νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό.

Ε, αρκεί η ανάγνωση ενός προς ενός των μέτρων που προωθούνται για να επιβεβαιώσει - προσαυξήσει την εκτίμηση του ΚΚΕ.

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος κομμουνιστής για να καταλήξει σ' αυτό το συμπέρασμα. Αρκεί να μετρήσει ο κάθε εργάτης τι παράγει καθημερινά, πόσα δεν εισπράττει, παρά το γεγονός ότι τα έχει παράξει, πόσα πρέπει να πληρώσει για να πάρει αυτά που ήδη έχει παράξει, και να τα συγκρίνει με τον απίθανο πλούτο που συγκεντρώνεται στα χέρια μιας χούφτας μονοπωλίων, έναν πλούτο που για να αυξηθεί κι άλλο απαιτεί να βουλιάξουν ακόμα περισσότερο οι εργάτες όλης της Γης στην εξαθλίωση.

Οι εργάτες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ασφαλώς - και δυστυχώς συνάμα - δεν είναι κομμουνιστές. Μετράνε, όμως, το γεγονός ότι μόνο το ΚΚΕ ανέλυσε εξαρχής ένα προς ένα τα μέτρα, όπλισε την εργατική τάξη με επιχειρήματα, τράβηξε την κουρτίνα για να φανεί η βαρβαρότητα.

Ετσι, ένας κόσμος που δεν συμφωνεί ακόμα σε όλα με το ΚΚΕ, συμπεριφέρεται - διαπιστώνει η ίδια η αστική τάξη - σαν κομμουνιστής! Γεγονός που τρελαίνει την αστική τάξη.

Και αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα της. Αυτήν την ήττα δεν μπορεί να δεχτεί. Σου λέει: τους τσάκισα με τόνους ναπάλμ, τους κρέμασα, τους εκτέλεσα, τους τύλιξα σε μια κόλλα χαρτί, δουλειά δεν έβρισκαν, επιβίωσαν σε ξερονήσια και φυλακές και το χειρότερο: έμειναν όρθιες οι ιδέες τους, τόσο, που να απειλούν πλέον ευθέως τα κέρδη...

Κατά συνέπεια, ότι θα φτάσει η κυβέρνηση της αστικής τάξης ξανά και στην απαγόρευση αυξήσεων στους μισθούς με νομοθετικές πράξεις, δεν πρέπει να ξαφνιάζει. Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Αλλά και δική μας παλιά εμπειρία για το πώς αντιμετωπίζεις τις νομοθετικές πράξεις της κυβέρνησης της αστικής τάξης...

Ασχετο: Ξάφνου, διάφοροι ανακάλυψαν ότι κάτι συμβαίνει με τα νοσοκομεία και προτείνουν «απολύμανση» και «τιμωρία των υπευθύνων».

Η δική μας άποψη είναι πιο απλή: Σάρωμα θέλει όλο το σύστημα που αφήνει τα νοσοκομεία στους εμπόρους που τα γεμίζουν μικρόβια για να μη γίνεσαι ποτέ καλά και να σε αρμέγουν, την τσέπη σου, και μόνη τιμωρία η ανατροπή του, μαζί και όσων το στηρίζουν. Γιατί οι έμποροι που ελέγχουν το σύστημα, τη ζωή τη βλέπουν σαν εμπόρευμα από το οποίο μπορούν να κερδίσουν πολλά. Πατάνε στην αγωνία του ανθρώπου για την ίδια του τη ζωή.

Κι όμως, μπορούν να ηττηθούν στο ίδιο το δικό τους γήπεδο. Παράδειγμα με κουίζ: Πόσο κοστίζει το γιάτρεμα - σε δημόσιο νοσοκομείο - ενός σπασίματος ισχύου για έναν γέροντα που μπήκε στην οικοδομή 12 χρόνων, βγήκε στη σύνταξη 60 χρόνων και παίρνει σύνταξη 660 ευρώ; Οι πρώτες ανεπίσημες κρούσεις μιλάνε για 300 ευρώ για «να βρεθεί» χειρουργός που «θα κάνει» την επέμβαση. Δηλαδή, για το ξεκίνημα της διαδικασίας. Ο γέροντας που μας έστειλε χτες από το ΚΑΤ τις πληροφορίες αποφάσισε να μην πληρώσει δεκάρα και να παραμείνει στο κρεβάτι «να με ταΐζουν και να με ξεσκατίζουν μέχρι να ψοφήσω, έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να κουνηθώ πια». Διέταξε ήδη τα παιδιά του να μην εμφανιστούν καν εκεί. Για να μετρηθεί στην πράξη πως όσο ισχυρό κι αν εμφανίζεται ένα σύστημα, ακόμα πιο ισχυρή μπορεί να είναι η αντίσταση σ' αυτό. Τίμημα η ίδια η ζωή. `Η, εμείς, ή, αυτοί!

ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΕΜΠΟΡΩΝ: «Πολλά τα κρούσματα ενδονοσοκομειακής λοίμωξης στα νοσοκομεία της χώρας. Εισέρχονται οι ασθενείς για τα απλούστερα και βγαίνουν σακάτηδες. Οπως συνέβη με δεκατρείς ηλικιωμένους σε οφθαλμολογική κλινική των Σερρών, οι οποίοι εισήχθησαν για επέμβαση καταρράκτη και κινδυνεύουν να τυφλωθούν. Είναι απαράδεκτη αυτή η κατάσταση. Σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία, προέχει η απολύμανση. Αλλιώς οι παραβάτες να τιμωρούνται αυστηρά» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΩΝ: «Προς άρση κάθε παρεξήγησης τονίζεται πως είναι αναφαίρετο και συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην απεργία για την προάσπιση δικαιωμάτων. Eίναι κατανοητό ότι ειδικά αυτή την περίοδο κατά την οποία υλοποιούνται ριζικές μεταρρυθμίσεις παντού, οι εργαζόμενοι θα κινητοποιούνται χρησιμοποιώντας ακόμη και δυναμικές μορφές αγώνων. Ωστόσο, όλοι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους ότι η χώρα βρίσκεται σε μια περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης (...) Δεν πρέπει η πολιτική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση ή το οποιοδήποτε διεκδικητικό κίνημα τελικά να υπονομεύει το ίδιο το μέλλον της χώρας» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ «ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ»: «Μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τους δανειστές και την έγκριση του Μνημονίου (...) Η τήρηση των όρων του είναι υποχρεωτική, ώστε να καταβάλλονται οι δόσεις του δανείου. Τυχόν χαλάρωση είναι αδύνατη, με την πολιτική που έχει επικρατήσει στην Ευρωπαϊκή Ενωση (...) Οι σημερινοί συσχετισμοί των δυνάμεων στην Ευρώπη δεν επιτρέπουν αισιοδοξία ότι θα αλλάξει η εφαρμοζόμενη συνταγή. Γι' αυτό, πέραν των διεκδικήσεων σε κάθε χώρα χωριστά, οι εργαζόμενοι πρέπει να αυξήσουν συντονισμένα την πίεσή τους προς τις κυβερνήσεις, ώστε να αλλάξει η σημερινή αδιέξοδη ευρωπαϊκή πολιτική» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ «ΜΕΣΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ»: «Η διορθωτική παρέμβαση στην ελληνική αγορά εργασίας, όπου όσα έχουν νομοθετηθεί εδώ και πολλά χρόνια παραμένουν ανέγγιχτα, ήταν ασφαλώς αναγκαία, για να αρθούν οι αγκυλώσεις που αποθαρρύνουν κάθε επενδυτική ιδέα (...) Η κυβέρνηση προχώρησε σε μεταβολές που επηρεάζουν δραστικά τις εργασιακές σχέσεις (...) Κανείς δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξουν θεαματικές μετατοπίσεις από τις θέσεις που ήδη διατυπώθηκαν, είτε από την κυβέρνηση είτε από τις εργοδοτικές οργανώσεις και τα συνδικάτα (...) Για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση, οι εκατέρωθεν θυσίες θα είναι αναγκαίες στην αγορά εργασίας» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Καθήκον όλων τώρα η συμμετοχή στον ταξικό αγώνα. ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Παράλυτη σήμερα όλη η Ελλάδα...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: 3ετές πάγωμα στον ιδιωτικό τομέα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τριετές πάγωμα στον ιδιωτικό τομέα

ΤΑ ΝΕΑ: Ασφαλιστικό και εργασιακά

ΒΡΑΔΥΝΗ: ΟΧΙ στον εργασιακό μεσαίωνα

Ο ΛΟΓΟΣ: Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ...μετράει τις δυνάμεις της

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Επιχείρηση «ανοικτό λιμάνι»

Η ΑΥΓΗ: Απεργία για τρεις γενιές

ΤΟ ΒΗΜΑ: Παράθυρο 35ετίας για τους προ του 1983

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ της πλασματικής ασφάλισης

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΠΑΡΩΔΙΑ

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ τα δάνεια 520.000 νοικοκυριών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΚΡΑΧ στις ΒΑΣΕΙΣ λόγω... ΔΝΤ

Παλιά τους τέχνη κόσκινο

«Τριετές πάγωμα για τις μισθολογικές αυξήσεις και στον ιδιωτικό τομέα προωθεί παράλληλα με την ψήφιση του ασφαλιστικού η κυβέρνηση κατ' εφαρμογή των όσων προβλέπει το μνημόνιο με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ (...) ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν απέκλεισε η παρέμβαση στους μισθούς να γίνει μέσω της έκδοσης πράξης νομοθετικού περιεχομένου εάν οι κοινωνικοί εταίροι δεν συμφωνήσουν» (από το πρώτο θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Βοηθήστε τυφλοί τον ανοιχτομάτη

«Για τους πολύ πλούσιους, η κρίση τελείωσε. Οχι βέβαια οριστικά, αλλά τουλάχιστον για την ώρα τα πάνε μια χαρά. Το πιστοποιεί η επενδυτική τράπεζα Μέριλ Λιντς με τη φετινή της έκθεση για τον παγκόσμιο πλούτο. Ας μην αναρωτιόμαστε λοιπόν πού πηγαίνουν τα δισεκατομμύρια που εισπράττουν οι κυβερνήσεις από τους φορολογούμενους "για να σωθούν οι τράπεζες". Πηγαίνουν στους πολύ πλούσιους. Δικαιωματικά, αφού αυτοί βρίσκονται πίσω από τις τράπεζες. Η έκθεση αναφέρεται στους ΗΝWΙ. Οχι, δεν πρόκειται για μια νέα μετάλλαξη του ιού Η5Ν1, αλλά για τους "high net worth individuals", όπως τους λένε στα αγγλικά και που εμείς πιο απλά θα τους πούμε σούπερ πλούσιους (...) η συνολική περιουσία τους έφτασε στα 39 δισεκατομμύρια δολάρια το 2009 (...) και όπως σχολιάζει ο οικονομολόγος Ζαν Γκαντρέ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λίλλης, σίγουρα θα πρέπει να χρωστούν ευγνωμοσύνη γι' αυτό στο γνωστό κάλεσμα που απηύθυναν οι κυβερνήσεις: "Φορολογούμενοι όλων των χωρών ενωθείτε για να βοηθήσουμε τους πάμπλουτους" (...) Ο κόσμος είναι απίστευτα πλούσιος, διαπιστώνει ο καθηγητής Γκαντρέ. Μέσα σε έναν χρόνο, οι πάμπλουτοι ανέκτησαν τα κέρδη τους. Ετσι εξηγείται λοιπόν γιατί "δεν υπάρχει σάλιο", γιατί τα δημόσια ταμεία είναι άδεια, γιατί όλοι χρωστάνε παντού και γιατί τα χρέη πληρώνονται από τους μισθούς και τις συντάξεις: όλα αυτά είναι όροι εκ των ων ουκ άνευ για να σωθούν οι πλούσιοι από όλους τους άλλους» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).