ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απλά πράγματα

Κλείνεις την τηλεόραση και ζεις στον κανονικό κόσμο: Το παιδί ακόμα ψάχνει για δουλειά, η γυναίκα δεν αντέχει άλλο στη δουλειά, ο παππούς καταριέται την ώρα που γεννήθηκε για να πεθάνει στο βάσανο.

Ανοίγεις την τηλεόραση και αρχίζει το ροκάνισμα του μυαλού: Από τα δελτία ειδήσεων με τη φοβερή ιδέα περί «αναδιανομής» του ενός και περί «φόρουμ διαλόγου» της άλλης. Κι από τα «σίριαλ» όπου η αρρώστια - αγωνία του κάθε μικροαστού προβάλλεται ως κοινωνική πραγματικότητα.

Απελπισία.

Κι όμως, σ' ένα δισέλιδο, το 6-7, του χτεσινού «Ριζοσπάστη» καθρεπτίζεται μια άλλη πραγματικότητα. Αυτή των εργατών που στέκουν όρθιοι. Των εργατών που κάνουν ένα σύντομο απολογισμό των μέχρι τώρα αγώνων τους, όχι για να αναπαυθούν στις δάφνες τους, αλλά για να μετρηθούν και να βρουν τρόπο να συνεχίσουν πιο δυνατά, πιο πολλοί, πιο αποφασισμένοι. Ενα ερώτημα όλο κι όλο αρκεί για να ανοίξει η κουβέντα για κείνα που πρέπει και να δείξει πως αντίθετα μ' ό,τι θέλουν να μας πουν όσοι ισχυρίζονται ότι στενεύουν τα όρια, τα όρια τελικά διευρύνονται. Αρκεί να δεις την ελευθερία εκεί που πράγματι είναι: Στον αγώνα για να σπάσουν τα δεσμά.

Απλή η ερώτηση που απηύθυνε με την ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ (αυτή φιλοξενούσαν οι 6-7 σελίδες του «Ριζοσπάστη» και μπορούσες να την βρεις μόνο στον «Ριζοσπάστη»): «Γιατί, ενώ παράγουμε τεράστιο πλούτο, που μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις λαϊκές ανάγκες και οι δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνικής μπορούν να δώσουν ακόμη πολύ περισσότερα, οι εργαζόμενοι γίνονται φτωχότεροι, καταστρέφονται παραγωγικές δυνατότητες; Γιατί ενώ μπορούν όλοι να δουλεύουν, να δουλεύουν λιγότερο, να αμείβονται καλύτερα, να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, συμβαίνει το αντίθετο;».

Κι επειδή οι ερωτήσεις δεν υπάρχουν για να 'χουν δουλειά οι ρήτορες, το ΠΑΜΕ απαντά καθαρά: «Ολα αυτά συμβαίνουν, γιατί τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι τον καρπώνονται όλο και λιγότεροι. Γιατί το κεφάλαιο που έχει στην ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής παράγει για το κέρδος και όχι για τις λαϊκές ανάγκες. Εδώ βρίσκεται η αιτία των κρίσεων».

Σου μένει μόνο να κάνεις τη σύγκριση: Ανάμεσα σ' αυτά τα σταράτα λόγια και τ' άλλα τα μασημένα των εργατοπατέρων, που ψάχνουν, λέει, να βρουν ημερομηνία συνάντησης με τον ΣΕΒ για να συναποφασίσουν αν η καρμανιόλα που θα κόψει κι άλλα κεφάλια εργατών θα 'χει δόντια στη λεπίδα ή θα 'ναι τροχισμένη.

Είναι ο καιρός που τα ψέματα έχουν όλα τελειώσει. Είναι ο καιρός που ένα κομμάτι χαρτί με τυπωμένες τις σωστές λέξεις αναδεικνύεται σε τόσο πολύτιμο που αξίζει να περνά από χέρι σε χέρι σα να 'ναι ευαγγέλιο. Ετσι γινόταν χτες το πρωί η διακίνηση του «Ριζοσπάστη» στους χώρους δουλειάς, έτσι θα φτάσει παντού η προκήρυξη του ΠΑΜΕ.

Μικρό δείγμα: «Η πλούσια πείρα και τα πολύτιμα διδάγματα που κατέγραψε και συνεχίζει να καταγράφει η δράση των ταξικών δυνάμεων εξοπλίζουν την εργατική τάξη ώστε να διακρίνει εχθρούς και φίλους. Να οργανώσει την πάλη της μες στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές, αποκτώντας συνείδηση καταρχήν για τις πολιτικές συνθήκες μέσα στις οποίες δίνει τη μάχη, αντιπαλεύοντας έτσι τις αυταπάτες, αλλά και την απογοήτευση, τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια που ενισχύουν ολόπλευρα οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και άλλες αυτοεμφανιζόμενες ως "αριστερές" - "προοδευτικές" που στην τελική αθωώνουν όσους λεηλατούν τα λαϊκά δικαιώματα.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, χρειάζεται να δυναμώσει η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση μέσα στους τόπους δουλειάς, να δυναμώσει η συζήτηση για το χαρακτήρα και τις επιδιώξεις των μέτρων. Να αναζωογονηθεί η λειτουργία των συνδικάτων, να δυναμώσουν οι μαζικές διαδικασίες, οι συσκέψεις, συνελεύσεις κλπ., να πάρουν οι εργάτες το λόγο και να αναλάβει ο καθένας την ατομική ευθύνη που του αναλογεί στην υπόθεση της συλλογικής οργάνωσης και πάλης με ταξικό προσανατολισμό».

Απλά πράγματα, όπως απλή είναι η ζωή μας. Οπως καθαρό είναι το μέτωπο: Από δω εμείς, από κει αυτοί.

Σ' έναν πόλεμο που η εργατική τάξη με μπροστάρη το Κόμμα της, το ΚΚΕ, αποκτά συνείδηση ότι με τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, δε συζητάς περί «ρύθμισης του χρέους», μόνο τους χρεώνεις τη ζημιά και τους αναγκάζεις να την πληρώσουν. Αντιπαλεύοντάς τους ώσπου να τους καταργήσεις για να γίνεις εσύ αφέντης του εαυτού σου.

ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ: «Η διαπίστωση του κ. Παπανδρέου ότι "η έξοδος από την κρίση απαιτεί σοβαρή και δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο" είναι σωστή, αλλά έχει θεωρητική μόνο αξία (...) Πρέπει περισσότερες χώρες και περισσότεροι ηγέτες να πειστούν ότι η κρίση δεν θα αντιμετωπιστεί με επιμονή σ' αυτή την πολιτική» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ: «Η κρίση, αγιάτρευτη αρρώστια του καπιταλισμού, οφείλεται στην υπερσυσσώρευση κερδών και κεφαλαίου, που ενίσχυσε η πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ενισχύει η σημερινή κυβέρνηση, νομοθετώντας, με βάση το μνημόνιο, μείωση μισθών και συντάξεων, δουλειά ως το θάνατο, παράδοση του δημόσιου τομέα Υγείας στην επιχειρηματικότητα, τεράστια αύξηση έμμεσης φορολογίας, άρα δραστική μείωση στο λαϊκό εισόδημα, τεράστιες φοροαπαλλαγές σε εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανους, μεγαλέμπορους, τεράστια ενίσχυση καπιταλιστών και τραπεζιτών με ζεστό χρήμα που αδειάζει τα κρατικά ταμεία (νέο πακέτο 10 δισ. ευρώ ετοιμάζεται για τις τράπεζες μετά τα 28 δισ. που πήραν). Η διαφάνεια, οι θεσμοί, ο δημοκρατικός έλεγχος δε φέρνουν αυξήσεις μισθών - συντάξεων, ούτε μείωση ορίων συνταξιοδότησης, δεν εξαλείφουν φτώχεια, ανεργία. Απάτη όσα είπε ο πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ για συγκέντρωση εξουσίας και πλούτου στους λίγους, αφού η πολιτική τους ενισχύει τα μέγιστα τη συγκέντρωση πλούτου και εξουσίας στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Οσο για την αναδιανομή, με το μνημόνιο και τ' άλλα μέτρα, είναι υπέρ των καπιταλιστών, φτηναίνοντας τους εργάτες, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Η "προσέλκυση επενδύσεων", το "νέο μοντέλο πράσινης ανάπτυξης", οι "νέες ιδέες για την προσέλκυση τουριστών" ενισχύουν τους καπιταλιστές. Φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση μέσα στον καπιταλισμό δεν υπάρχει. Αντεπίθεση ως την ανατροπή του σάπιου καπιταλισμού» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΟΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ: «Οι επιστήμονες ερίζουν ακόμη. Σαν να βρίσκονται σε αδυναμία να ονοματίσουν με ακρίβεια αυτό που οι απλοί άνθρωποι ζουν καθημερινά σαν μαρτύριο. Αλλοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η οικονομική κρίση δεν είναι παρά ακόμη μια οικονομική διακύμανση, από τις πολλές που κάθε τόσο διαταράσσουν την ισορροπία του συστήματος. Αλλοι όμως δεν διστάζουν να την χαρακτηρίσουν "ταξικό πόλεμο" (...) Το ζήτημα είναι πότε τα θύματα θα συνειδητοποιήσουν τη βαρύτητα της κατάστασης και θα σπάσουν τα δεσμά που τους δένουν» (από τη στήλη του Ρ. Βρανά στα ΝΕΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ με ορίζοντα 10ετίας

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Τρικυμία στην κυβέρνηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Οταν ο GEORGE διαφωνεί με τον ΓΙΩΡΓΟ

Η ΧΩΡΑ: Τυφώνας από λουκέτα στην αγορά

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΡΕΜΙΕΡΑ με προβλήματα

ΤΑ ΝΕΑ: Ανάσα 46% κάτω το έλλειμμα. Ασφυξία 60.000 λουκέτα στην αγορά

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΔΙΧΤΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ για καταθέσεις και ασφάλειες

ΕΘΝΟΣ: ΕΥΡΩΑΣΠΙΔΑ για τις καταθέσεις

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ποιοι γλυτώνουν το όριο των 65

Η ΑΥΓΗ: Πέφτουν έξω

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Η ώρα της αλήθειας για τις τράπεζες

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μπλακάουτ σε απογραφή και ημιυπαίθριους

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Οι Ελληνες φλερτάρουν ερωτεύονται και κάνουν σεξ μέσω Διαδικτύου

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Τσέπωσαν εξτρά 2,7 εκ. ευρώ οι βουλευτές σε ένα εξάμηνο

Το πολιτικό προσωπικό

«Τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην Αγκυρα θα εξαργυρώσει με έναν παχυλό μισθό από την Ενωση Εμπορικών Επιμελητηρίων της Τουρκίας ο πρώην Επίτροπος Γκίντερ Φερχόιγκεν (...) εκτός από την παραπάνω θέση ανέλαβε επίσης σύμβουλος στη γερμανική ένωση συνεταιριστικών τραπεζών, ανώτερος σύμβουλος στη γερμανική θυγατρική της βρετανικής τράπεζας Royal Bank of Scotland και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Fleischman Hillard International Communications (...) η περίπτωσή του δεν είναι η μόνη (...) ο Μαλτέζος πρώην επίτροπος Τζο Μποργ θα εργαστεί ως σύμβουλος στο λόμπυ Βρυξελλών FIPRA. Η Βουλγάρα Μεγκλένα Κούνεβα ανέλαβε μη εκτελεστικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της γαλλικής τράπεζας ΒΝΒ PARIBAS. Ο Βέλγος Λουί Μισέλ σε διοικητική θέση στη βελγική εταιρία στεγαστικών δανείων Credimo. Η αυστριακή Μπενίτα Φερέρο Βάλντνερ μέλος του εποπτικού συμβουλίου του γερμανικού ασφαλιστικού κολοσσού Munich Re και της δεύτερης στον κόσμο εταιρίας κατασκευής ανεμογεννητριών και αιολικών πάρκων Gamesa Corp. Technologica. Η Δανέζα Μάριαν Φίσερ - Μπολ μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του δανικού ιδρύματος Rockwool. O ιρλανδός Τσάρλι Μακρίβι μη εκτελεστικό στη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους στην Ευρώπη Ryanair» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

Για να κερδίσουν κι άλλα οι τράπεζες

«Ο οργανισμός Εργατικής Κατοικίας διακόπτει τη χορήγηση στεγαστικών δανείων σε δικαιούχους» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Ζητάνε και το βόδι

«Χωρίς την ενεργή και δυναμική συμμετοχή του τραπεζικού πυλώνα στο πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος - το κρίσιμο αναπτυξιακό στοίχημα έχει "χαθεί από χέρι" (...) οι επενδύσεις χρειάζονται σταθερό περιβάλλον και χαμηλή φορολογία των κερδών των επιχειρήσεων και όχι των ατομικών εισοδημάτων των επιχειρηματιών» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).