Οι ταξικές δυνάμεις δε θα κάνουν πίσω στους αγώνες τους, από τις αποφάσεις της αστικής Δικαιοσύνης. Δικός τους νόμος είναι το δίκιο τους...

Υπενθυμίζεται ότι ο εργαζόμενος είχε απολυθεί το Γενάρη του 2009, επειδή είχε πάρει μέρος στην πανελλαδική απεργία στις 10 Δεκέμβρη 2008 και είχε αναπτύξει συνδικαλιστική δράση μέσα στο χώρο δουλειάς. Η απόλυση αυτή, η οποία συνοδεύτηκε με απειλές, εκβιασμούς και μαφιόζικες μεθόδους από την εργοδοσία σε βάρος του εργαζόμενου, είχε προκαλέσει τη δυναμική αντίδραση των ταξικών δυνάμεων, που σε όλη τη χώρα έδωσαν τη μάχη για την ανάκληση της απόλυσης με δεκάδες κινητοποιήσεις έξω από τα πολυκαταστήματα της «ΤΖΑΜΠΟ».

Η νέα απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ευθυγραμμίστηκε με την εγκύκλιο του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά να χτυπηθεί με κάθε μέσο το ταξικό εργατικό κίνημα και ενώ οι κινητοποιήσεις για την επαναπρόσληψη βρίσκονταν σε εξέλιξη. Οπως εξάλλου είχε γίνει με την απόφαση ασφαλιστικών μέτρων τον Απρίλη του 2009, η οποία δέχτηκε την αίτηση της εργοδοσίας της «ΤΖΑΜΠΟ» και απαγόρευσε στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας να προβαίνει σε κινητοποιήσεις στα καταστήματά της πολυεθνικής και ταυτόχρονα απείλησε την επιβολή σε βάρος της προέδρου του συλλόγου Μαρίας Τσαγκατάκη προσωπικής κράτησης διάρκειας 2 μηνών και χρηματικής ποινής 1.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της απόφασης αυτής!

Με την απόφασή του το δικαστήριο, με δικαστή την Πρωτοδίκη Ευγενία Ζωχιού, που απέρριψε την αγωγή του απολυμένου, αναπαράγει και υιοθετεί στο σύνολό τους, τους ισχυρισμούς της πολυεθνικής, η οποία με ασύστολα ψεύδη και σαθρά επιχειρήματα τόσο σε βάρος του απολυμένου, όσο και σε βάρος πρωτοπόρων στελεχών ταξικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ (τους οποίους και στοχοποιεί στην απόφαση) επιδιώκει τον αφανισμό όσων τολμούν να απειλήσουν τα κέρδη της. Επιπλέον, η απόφαση αυτή αποτελεί «πιλότο» για τις δεκάδες μηνύσεις και την αγωγή που εκκρεμούν σε βάρος συνδικαλιστών και εργαζομένων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην απόλυση.

Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, το δικαστήριο αρχικά αποδέχεται τους αστείους ισχυρισμούς της εργοδοσίας περί «...νωθρότητας και αδιαφορίας για την εκτέλεση των καθηκόντων...» του Ν. Νικολόπουλου, των δήθεν απειλών που εκτόξευσε κατά των εργοδοτών του, για να επιβεβαιωθεί στη συνέχεια ότι το πρόβλημά της εργοδοσίας ήταν η συνδικαλιστική του δράση.

Το δικαστήριο όμως ξεπερνάει το ζήτημα της απόλυσης και τους λόγους αυτής και ασχολείται ιδιαίτερα με τα όσα ακολούθησαν και αφορούσαν στις κινητοποιήσεις που έγιναν για την επαναπρόσληψη του Ν. Νικολόπουλου. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «το χρονικό διάστημα ενός μηνός που ακολούθησε (δηλ. μετά την απόλυση) πραγματοποιήθηκαν από μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ 93 οργανωμένες συγκεντρώσεις από τις οποίες 88 τις ημέρες Σαββάτου σε 32 καταστήματα της εταιρείας σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με αποκλεισμό των εισόδων...»!

Αποδεχόμενο δε, τα «όρια της συνδικαλιστικής δράσης» τα οποία και καθορίζει η εργοδοσία με βάση τις ανάγκες της, σημειώνει ότι μετά την ανάκληση της πρώτης απόλυσης του Ν. Νικολόπουλου και «παρά τις παραινέσεις της εργοδότριας εταιρείας για περιορισμό της συνδικαλιστικής του δράσης, εκείνος συνέχισε με αμείωτη ένταση, όπως ο ίδιος διαλαμβάνει στο δικόγραφο της αγωγής του, με διανομή της εφημερίδας του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων, προτροπή των εργαζομένων να εγγραφούν ως μέλη του καθώς και να συμμετάσχουν στη στάση εργασίας της 7ης Ιανουαρίου 2009, από τις 12.00 έως το πέρας του ωραρίου, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης....».

Και το σκεπτικό του δικαστηρίου γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνο, όταν σημειώνει ότι «....η υπαιτιότητα για την έλλειψη κλίματος ομαλής συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων, οφείλεται αποκλειστικά στον ενάγοντα, διότι η αντιπαράθεσή του με την εναγόμενη εργοδότρια εταιρεία και τους νόμιμους εκπροσώπους αυτής εξήλθε από τα όρια της γνήσιας συνδικαλιστικής δράσεώς του (και ενδεχομένως έφθασε μέχρι διάπραξη ποινικών αδικημάτων), καθόσον ελάμβανε χώρα εν ώρα εργασίας...»! Ετσι, λοιπόν ούτε λίγο - ούτε πολύ, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται ο ταξικός ρόλος της «Δικαιοσύνης».

«Η απόφαση της Πρωτοδίκου να απορρίψει την προσφυγή του εργαζόμενου Νικολόπουλου, κάνοντας δεκτά τα επιχειρήματα της εργοδοσίας έρχεται να επιβεβαιώσει την ταξικότητα και το ρόλο της Δικαιοσύνης», καταγγέλλει με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Η Δικαιοσύνη που, αποτελεί άλλωστε, όπως σημειώνει ο σύλλογος, ισχυρό μηχανισμό του αστικού κράτους από την αρχή - με την «εντολή Σανιδά» και τη στήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ τότε και του ΠΑΣΟΚ σήμερα - στάθηκε στο πλευρό της επιχείρησης.

Υπογραμμίζει ότι η επίκληση και στην τελευταία απόφαση «των κινητοποιήσεων που ακολούθησαν από το συνδικάτο εμποροϋπαλλήλων, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε από άλλα συνδικάτα άλλων κλάδων, η επίκληση επίσης των συγκεντρώσεων που "οργάνωσε" το ΚΚΕ όπως και το ΠΑΜΕ που δεν είχαν καμιά σχέση με τη συγκεκριμένη περίοδο, δείχνει την εμπάθεια προς τους εργαζόμενους που αγωνίζονται και την υπεράσπιση του επιχειρηματία.

Η απόφαση αυτή προκαλεί, γιατί ακόμη και αυτά τα ελάχιστα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες κουρελιάζονται μπροστά στην υπεράσπιση των απαιτήσεων των εργοδοτών».

Και καταλήγει: «Οι εργαζόμενοι δεν τρομοκρατούνται, δεν πτοούνται από τέτοιες αποφάσεις. Θα συνεχίσουν την πάλη τους και θα δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους σε κάθε διωκόμενο εργαζόμενο».

Πάνω από 3.300 παιδιά εργατικών - λαϊκών οικογενειών έμειναν εκτός παιδικών σταθμών του Δήμου της Αθήνας. Αυτό προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του Δημοτικού Βρεφοκομείου που παρουσιάστηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου του δημάρχου Ν. Κακλαμάνη και της προέδρου του Ιδρύματος Ηρας Βαλσαμάκη.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτά: στο σχολικό έτος 2009 - 2010 υποβλήθηκαν 8.479 αιτήσεις από τις οποίες εγκρίθηκαν 5.401 ενώ για τη σχολική χρονιά 2010 - 2011 υποβλήθηκαν 8.816 και έχουν εγκριθεί 5.465. Φέτος, κατατέθηκαν περίπου 400 περισσότερες αιτήσεις από γονείς. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Κι αυτό γιατί η δημοτική αρχή εκτιμά ότι το Σεπτέμβρη θα υποβληθούν νέες αιτήσεις από οικογένειες για να βάλουν τα παιδιά τους σε δημοτικό παιδικό σταθμό, δεδομένου ότι το λαϊκό εισόδημα έχει μειωθεί δραστικά και ακόμα και γονείς που έστελναν πέρυσι τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σταθμό, φέτος δεν μπορούν...

Αξίζει να επισημάνουμε ότι αυτή η κατάσταση εμφανίζεται σε μια περίοδο που η δημοτική αρχή αποφάσισε το κλείσιμο 8 παιδικών σταθμών, για διάφορους λόγους. Κάτι που σημαίνει ότι μεγαλύτερος αριθμός παιδιών θα βρεθεί σε λιγότερους παιδικούς σταθμούς, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις στις συνθήκες αλλά και στη φροντίδα χιλιάδων παιδιών, βρεφών και νηπίων.

Στη χτεσινή συνέντευξη, η πρόεδρος του Δημοτικού Βρεφοκομείου Ηρα Βαλσαμάκη, υπογράμμισε τις τεράστιες ευθύνες της πολιτείας αναφορικά με το ζήτημα της δημοτικής προσχολικής αγωγής δεδομένου ότι, όπως είπε, ποτέ δεν υπήρξε το ενδιαφέρον και η ανάλογη κρατική μέριμνα. «Διαχρονικά, τόνισε - κάτι που φυσικά είναι απόλυτα αληθινό - η Πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε όσο θα έπρεπε για τους παιδικούς σταθμούς». Πάντως, δίπλα στην τεράστια διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την προαναφερόμενη κατάσταση, τη δική της ευθύνη έχει διαχρονικά η παράταξη που διοίκησε και διοικεί το Δήμο, αφού δεν επιχείρησε και δεν έλυσε το σημαντικό αυτό πρόβλημα είτε αφορά το κτιριακό είτε αυτό των εργαζομένων.

Αμεσο πρόβλημα για την εξασφάλιση της σωστής λειτουργίας των δημοτικών παιδικών σταθμών, απ' όσα αναπτύχθηκαν στη συνέντευξη, αναδεικνύεται το ζήτημα των εργαζομένων. Ο νόμος Ραγκούση για τις προσλήψεις στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στέλνει στην ανεργία τους συμβασιούχους που ήδη εργάζονται. Σημειώνεται ότι η πλειοψηφία των σημερινών συμβασιούχων, με δικαστικές αποφάσεις, έχει εξασφαλίσει την παραμονή της στην εργασία μέχρι το Γενάρη του 2011. Αγνωστο όμως παραμένει το τι θα γίνει μετά το Γενάρη. Επίσης, όπως αναφέρθηκε, 100 άτομα από το προσωπικό των παιδικών σταθμών έχουν παραιτηθεί, ενώ ο διαγωνισμός, μέσω ΑΣΕΠ του Δήμου Αθηναίων για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού 278 ατόμων, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί λόγω της απαγόρευσης προσλήψεων στο δημόσιο.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την εφαρμογή του «Καλλικράτη», το Γενάρη του 2011, τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί θα επιδεινωθούν.