«Ζεστό» χρήμα σε δημόσια και ιδιωτικά νομικά πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στον πολιτιστικό τομέα, καθώς και σε «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» και λοιπούς φορείς της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» (επιχειρηματίες κ.λπ.), με κριτήριο πάντα την αντιδραστική «αξιακή» πλατφόρμα της για τον πολιτισμό, ετοιμάζεται να δώσει η ΕΕ μέσω του προγράμματος «Πολιτισμός 2007 - 2013» για την επόμενη χρονιά.

Σύμφωνα με τη σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος που ανακοινώθηκε πρόσφατα, για το 2011 οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να υποβάλουν σχέδια που να αφορούν στη «διακρατική πολιτιστική συνεργασία», αλλά και να ζητήσουν οικονομική στήριξη μέσω του προγράμματος αν πρόκειται για οργανισμούς που «δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα του πολιτισμού». Οι «κατηγορίες επιλέξιμων οργανισμών» είναι πρεσβευτές, «Δίκτυα προώθησης» (σ.σ. εννοείται «πολιτιστικών προϊόντων» και «Πλατφόρμες δομημένου διαλόγου». Οι τελευταίες είναι σχετικά νέο «φρούτο» και αποτελούν ουσιαστικά κλιμάκωση της άμεσης παρέμβασης του κεφαλαίου στη συγκρότηση και εφαρμογή της πολιτιστικής πολιτικής της ΕΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το «φόρουμ» των επιχειρήσεων που σύστησε η ΕΕ για την... πολυγλωσσία, δηλαδή για τους τρόπους με τους οποίους θα προωθείται μόνο εκείνη η γλωσσική «δεξιότητα», που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρήσεων.

Η πρόσκληση ενδιαφέροντος συμπληρώνεται με τη χρηματοδότηση δημόσιων και ιδιωτικών πολιτιστικών οργανισμών από όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ που θα καταθέσουν σχέδια «συνεργασίας». Η χρηματοδότηση, ανάλογα με τις κατηγορίες, καλύπτει από το 50% έως και το 80% των επιλέξιμων προτάσεων και μπορεί να φτάσει και τις 200.000 ευρώ.

Ολοι αυτοί, φυσικά, θα πρέπει να «υποκλιθούν» στους στόχους του προγράμματος «Πολιτισμός 2007 - 2013»: «Ενθάρρυνση της διακρατικής κινητικότητας των εργαζομένων στον τομέα του πολιτισμού. Ενίσχυση της διακρατικής κυκλοφορίας των πολιτιστικών και καλλιτεχνικών έργων και προϊόντων. Ενθάρρυνση του διαπολιτισμικού διαλόγου». Η «κινητικότητα» εργαζομένων και «προϊόντων» και στον πολιτιστικό τομέα δε διαφέρει από τις αντίστοιχες «ελευθερίες» του κεφαλαίου σε όλους τους κλάδους. Στόχος, η ολοκληρωτική εμπορευματοποίηση του καλλιτεχνικού - πνευματικού έργου και η μετατροπή του δημιουργού σε «υπάλληλο» της «πολιτιστικής βιομηχανίας».

Η ανακοίνωση γίνεται στο «φόντο» της έκθεσης που κατέθεσε στις 19/7 στο ευρωκοινοβούλιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σχετικά με την πρόοδο στην «εφαρμογή της ευρωπαϊκής ατζέντας για τον πολιτισμό». Πρόκειται για ένα είδος απολογισμού της πολιτιστικής πολιτικής της ΕΕ τα τελευταία χρόνια, με αιχμή βέβαια την υποταγή του πολιτισμού στις ανάγκες αύξησης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Στόχο τον οποίο προσπαθεί να καλύψει με ιδεολογήματα του τύπου «ο πολιτισμός παράγει και οικονομική και κοινωνική καινοτομία» και «η συμβολή του πολιτισμού στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη».

Το πρόγραμμα «Πολιτισμός 2007 - 2013» επενδύεται βέβαια με έντονο αντιδραστικό ιδεολογικό μανδύα, αφού η ιδεολογική χειραγώγηση, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας και ο χυδαίος αντικομμουνισμός είναι μία από τις «χρήσεις» του πολιτισμού από το κεφάλαιο. Για παράδειγμα, το 2005, την περίοδο που ετοιμαζόταν το πρόγραμμα, η αρμόδια Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας της ΕΕ, στην έκθεσή της για το πρόγραμμα «Πολιτισμός 2007 - 2013» προς την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιέλαβε και τη «γνωμοδότηση» της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα εξής (σ.σ. οι υπογραμμίσεις δικές μας): «Στήριξη των οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον πολιτιστικό τομέα, καθώς και των ενεργειών που αποσκοπούν, αφ' ενός, στο να προστατεύσουν και να διατηρήσουν ζωντανούς στη συλλογική μνήμη τους κυριότερους χώρους και τα αρχεία που συνδέονται με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη, ιδίως με τη μεταφορά και τον εγκλεισμό άμαχου πληθυσμού, και που συμβολίζονται από τα μνημεία που έχουν ανεγερθεί στα πρώην στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε άλλους τόπους μαζικών μαρτυρίων και εκτελέσεων αμάχων, θυμάτων του ναζισμού και του σταλινισμού, και, αφ' ετέρου, στο να διαιωνίσουν τη μνήμη εκείνων που χάθηκαν στα στρατόπεδα αυτά, με σκοπό να σφυρηλατηθεί η δημοκρατική συνείδηση και να προαχθεί η ειρήνη»... Αυτή την πρόκληση με την παραχάραξη της Ιστορίας και την εξίσωση του φασισμού με το σοσιαλισμό η ΕΕ επιχειρεί να καθιερώσει ...ως πολιτισμό.

Πέθανε σε ηλικία 71 ετών από ανακοπή καρδιάς και κηδεύτηκε χτες από το Κοιμητήριο Χαλανδρίου, ο Βασίλης Ι. Νόνης. Σπουδαίος πρωτοψάλτης, δεξιοτέχνης στο κανονάκι και δάσκαλος της βυζαντινής μουσικής, υπηρέτησε με επιμονή και αφοσίωση την τέχνη του. Ο Β. Νόνης, γεννήθηκε στο Πορτοχέλι Αργολίδος. Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών και στη Μουσική Σχολή του Σίμωνος Καρά, όπου μαθήτευσε είκοσι χρόνια. Υπήρξε μαθητής των Θ. Χατζηθεοδώρου, Σ. Καρά και Ν. Στεφανίδη στο Ψαλτήριο (Κανονάκι). Ως πρωτοψάλτης διηύθυνε από το 1970 βυζαντινή χορωδία, η οποία απαρτιζόταν από μαθητές του. Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στη Ραδιοφωνία. Το πρώτο μουσικό σχήμα ήταν: Ν. Στεφανίδης - ούτι, Βασ. Νόνης - κανονάκι, Αντ. Τσώχος - βιολί, Τάσος Χαλκιάς - κλαρίνο, Σταύρος Αδριανός - λαούτο, Αννα Μανιάτη - τραγούδι. Είχε γράψει πρωτότυπα μουσικά έργα, ανέκδοτα μέχρι σήμερα, ενώ παρουσίασε σε πρώτη εκτέλεση τραγούδια του Μακρυγιάννη και τον «Θούριο» του Ρήγα Φεραίου.