Τεχνητό κλίμα ευφορίας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, στο φόντο των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων που πάρθηκαν και άμεσα αναμένεται να οξυνθούν, προσπαθούν να καλλιεργήσουν η κυβέρνηση και η Κομισιόν.

Σε αυτή την κατεύθυνση και με εκφρασμένο το φόβο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η εφαρμογή του μνημονίου ενδέχεται να «σκαλώσει» στις λαϊκές αντιδράσεις που προκαλούν τα βάρβαρα μέτρα, ο κοινοτικός επίτροπος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις, Ολι Ρεν, επιχειρεί με άρθρο του στη «Wall Street Journal» να κακοποιήσει την πραγματικότητα που βιώνει ο ελληνικός λαός και να νομιμοποιήσει τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης σαν μονόδρομο για τη χώρα.

«Η Ελλάδα έχει λάβει δραστικά, κάποιες φορές επώδυνα, μέτρα προκειμένου να αναστρέψει μία μη βιώσιμη κατάσταση», αναφέρει ο Ολι Ρεν και υποστηρίζει ότι «η εντυπωσιακή πρόοδος των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ενδέχεται να οδηγήσει σε υψηλότερη του αναμενόμενου αύξηση του ΑΕΠ». Παράλληλα, χαρακτήρισε «φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό» το στόχο μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 8% του ΑΕΠ για φέτος.

Ο κοινοτικός επίτροπος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να δίνει χέρι βοήθειας στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι «οι θυσίες του λαού πιάνουν τόπο», για να εκτρέψει και να ενσωματώσει τη δίκαιη λαϊκή οργή. Αυτό που επιβεβαιώνεται από τις δηλώσεις Ρεν και την αισιοδοξία του για την καπιταλιστική ανάκαμψη, είναι το γεγονός ότι οι θυσίες του λαού πιάνουν τόπο μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο σε συνθήκες κρίσης εξασφαλίζει τους όρους για να εκμεταλλεύεται ακόμα φθηνότερα την εργατική δύναμη.

Σε ό,τι αφορά στο σενάριο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ο ίδιος χαρακτηρίζει «αβάσιμες» τις ανησυχίες ότι, παρά την εφαρμογή του μνημονίου, η χώρα μπορεί να καταφύγει σε μια τέτοια λύση. Οπως υποστηρίζει στο άρθρο του, η ένταση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ειδικά στο ασφαλιστικό σύστημα αλλά και ευρύτερα στην οικονομία, απομακρύνει την προοπτική της αναδιάρθρωσης του χρέους.

Σε κάθε περίπτωση, η αναδιάρθρωση του χρέους καμιά σχέση δεν έχει με τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, καθώς μοναδικό στόχο έχει να εξασφαλίσει τους μεγάλους πιστωτές (βλέπε τράπεζες) και να βελτιώσει τη θέση που κατέχουν στην ελληνική οικονομία χώρες με μεγαλύτερα οικονομικά μεγέθη.

Τις αντιφάσεις της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης έρχεται να αναδείξει η υπέρβαση από τη Γερμανία του 3% που θέτει σαν όριο το Σύμφωνο Σταθερότητας για το δημόσιο έλλειμμα κάθε κράτους - μέλους της ΕΕ. Το γερμανικό δημόσιο έλλειμμα διπλασιάστηκε το πρώτο εξάμηνο του 2010 και ανήλθε επίσημα στο 3,5%, ίσο με 42,8 δισ., έναντι 18,7 δισ. ευρώ που ήταν την ίδια περίοδο του 2009.

Η αύξηση του ελλείμματος οφείλεται κυρίως στα τεράστια ποσά που διοχετεύθηκαν από τα κρατικά ταμεία για τη στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών και των άλλων επιχειρήσεων εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, όπως έγινε και στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ. Η είδηση, ωστόσο, δεν παύει να προκαλεί συνειρμούς με την πρεμούρα της Γερμανίας να επιβάλλονται αυστηρές κυρώσεις εντός του συστήματος της ΕΕ σε όσες χώρες υπερβαίνουν τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας.

Η στατιστική υπηρεσία της Γερμανίας επιβεβαίωσε χτες τις αρχικές εκτιμήσεις για ανάπτυξη του ΑΕΠ 2,2% το δεύτερο τρίμηνο, ενώ το Βερολίνο ανακοίνωσε ότι προγραμματίζει να μειώσει το έλλειμμα κάτω από το 3% έως το 2012, προωθώντας σκληρά μέτρα λιτότητας για την εξοικονόμηση 80 δισ. ευρώ έως το 2014.

Στο ίδιο πνεύμα, το υπουργικό συμβούλιο της Γερμανίας αναμένεται σήμερα, Τετάρτη, να προωθήσει νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει τη φορολόγηση του ενεργητικού των τραπεζών, με διακηρυγμένο στόχο τη συγκέντρωση ενός δισ. ευρώ ετησίως. Πρόκειται για στάχτη στα μάτια του λαού, καθώς τα χρήματα αυτά θα επιστρέφονται πολλαπλάσια στις τράπεζες, αφού προορίζονται για τη χρηματοδότηση διάσωσης χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, ο φόρος θα περιορίζεται στο μέγιστο 15% της ετήσιας κερδοφορίας των τραπεζών και θα επιβάλλεται μόνο σε τράπεζες με κεντρικά γραφεία στη Γερμανία και με ετήσια κερδοφορία. Σε συνέχεια της παραπάνω εξέλιξης, ο Ολι Ρεν ανακοίνωσε χτες ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες ενδέχεται στο εξής να υποβάλλονται πιο συχνά στα λεγόμενα στρες τεστ.

Η πρόσκαιρη ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας φαίνεται πως ευθύνεται και για την αύξηση κατά 2,5%, την οποία κατέγραψαν οι βιομηχανικές παραγγελίες στην Ευρωζώνη τον Ιούνη σε σχέση με το Μάη, και κατά 22,6% σε σχέση με τον περσινό αντίστοιχο μήνα. Ωστόσο, οι οικονομολόγοι δηλώνουν ότι περίμεναν αύξηση κατά 1,5% και 24,1%, αντίστοιχα.

Ενδεικτικό, τέλος, των παγκόσμιων ενδοϊμπεριαλιστικών συσχετισμών και ανταγωνισμών είναι και το γεγονός ότι η Ρωσία ενίσχυσε την αγορά ομολόγων από τις ΗΠΑ, έναντι των χωρών της Ευρωζώνης και της Βρετανίας. Τα διεθνή αποθέματα της κεντρικής τράπεζας της χώρας (Bank Rossii) ανέρχονταν στα τέλη του περασμένου έτους σε 439 δισ. δολάρια και ήταν τα τρίτα μεγαλύτερα στον κόσμο.

Σύμφωνα με έκθεση της κεντρικής τράπεζας, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, οι τοποθετήσεις της Ρωσίας σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού (κατά κύριο λόγο κρατικά ομόλογα) αυξήθηκαν στο 39% από 37% τρεις μήνες νωρίτερα. Η κεντρική τράπεζα περιόρισε το ίδιο διάστημα την έκθεσή της σε γερμανικά χρεόγραφα στο 18% από 20%, σε γαλλικά στο 16% από 17% και σε βρετανικά στο 9% από 12%.