«Πρόσκληση χωρίς αποδέκτες» εκτιμά και το «ΠΡΙΝ» πως είναι το κάλεσμα του ΚΚΕ. Γιατί; Επειδή το ΚΚΕ καλεί το λαό να πυκνώσει τις ταξικές αγωνιστικές συσπειρώσεις των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας, των γυναικών. «Πρόκειται για μαζικούς φορείς που ιδρύθηκαν με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και ελέγχονται οργανωτικά από αυτό», διαπιστώνει το «ΠΡΙΝ», κόβοντας την πραγματικότητα στα μέτρα που το βολεύει, ακριβώς επειδή ο χώρος που εκπροσωπεί ενοχλείται από το γεγονός ότι τόσο στο ΠΑΜΕ, όσο και στις άλλες μαζικές αγωνιστικές συσπειρώσεις συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι του μόχθου, μη κομμουνιστές. Προφανώς, το ΝΑΡ προτιμάει να συναγελάζεται με τη ΓΣΕΕ και τις παραφυάδες της. Διαμαρτύρεται ακόμα το «ΠΡΙΝ» επειδή το ΚΚΕ στο κάλεσμά του ασκεί κριτική στην ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας προφανώς από το ΚΚΕ να κάνει τα στραβά μάτια για τη στρατηγική του συνονθυλεύματος χάριν μιας «ενότητας» με την οποία πλέον γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Εν κατακλείδι, το «ΠΡΙΝ» εγκαλεί το ΚΚΕ επειδή «στο κάλεσμά του αρνείται να συμπεριλάβει όχι μόνο τις οργανώσεις και τα κόμματα, αλλά και τους αριστερούς πολίτες ή αγωνιστές του εργατικού κινήματος που αναφέρονται στην αριστερά». Δεν ξέρουμε ποιους συμπεριλαμβάνει το ΝΑΡ στη δεύτερη κατηγορία, αλλά είναι σίγουρο ότι οι αγωνιστές που έχουν βγάλει συμπεράσματα για το πού πρέπει να πάνε τα πράγματα, δε χρειάζονται το «ΠΡΙΝ» να τους πει αν τους αφορά το κάλεσμα του ΚΚΕ ή όχι. Οσο για τις οργανώσεις που «αναφέρονται στην αριστερά», είναι φανερό ότι το ΚΚΕ καλεί σε οργάνωση του λαού από τα κάτω, με συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους πάλης. Ποιους όμως εννοεί το ΝΑΡ; Μήπως τη «Δημοκρατική Αριστερά» του Κουβέλη, που μέχρι πρότινος στεγεζόταν στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; 'Η ακόμα και τη ΓΣΕΕ; Γιατί όλοι αυτοί είναι που κλίνουν την «αριστερά» σε όλες τις πτώσεις. Αυτές τις «συμμαχίες» θέλουν και αυτές προωθούν. Για να κρατούν το λαό έρμαιο του κάθε σοσιαλδημοκράτη, που με τη μάσκα του αντικαπιταλιστή προσπαθεί να τον ρίξει στο καναβάτσο.

Σε ένα πελώριο ψέμα και μια «μισή αλήθεια», που είναι χειρότερη από το ψέμα, στηρίζει η ΝΔ την εκλογική τακτική της μπροστά στις αυτοδιοικητικές και δημοτικές εκλογές. Το συνειδητό ψέμα είναι βέβαια ότι ψήφος στη ΝΔ σημαίνει ψήφο καταδίκης στο μνημόνιο. Ουδέν αναληθέστερον. Η ΝΔ δεν είχε καμία διαφωνία με τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα του μνημονίου και σταθερά βάζει γερές πλάτες για την υλοποίησή τους (π.χ. στο Ασφαλιστικό, το Εργασιακό, τη μείωση των μισθών, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.ο.κ.). Αλλωστε, έχει δεσμευτεί ότι και η ίδια αν έρθει στην κυβέρνηση θα εφαρμόσει το μνημόνιο μέχρι τέλους... Η «μισή αλήθεια» είναι αυτή που επαναλαμβάνει συχνά τις τελευταίες μέρες ο Α. Σαμαράς, ότι δηλαδή αν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να παρουσιάσει τα αποτελέσματα των εκλογών ως «νίκη», τότε «θα λυθούν τα χέρια του να κάνει πολύ χειρότερα». Ποια χειρότερα και πόσο χειρότερα, το περιέγραψε ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ στη συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Κι άλλη αύξηση των φόρων, κι άλλη περικοπή μισθών και επιδομάτων και άλλο νέκρωμα της αγοράς, κι άλλα λουκέτα κι άλλη ανεργία»... Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για έναν άθλιο εκλογικό εκβιασμό προκειμένου να χειραγωγήσει και ναπαγιδεύσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια στη ΝΔ... Το σίγουρο είναι ότι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα θα έρθουν, ακόμα και αν ηττηθεί το ΠΑΣΟΚ και βγει κερδισμένη από τις κάλπες η ΝΔ, ακριβώς γιατί την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει. Μόνο η μαζική εγκατάλειψη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η μαζική στήριξη στα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ, της «Λαϊκής Συσπείρωσης», μπορεί να αποτελέσουν ανάχωμα στην αντιλαϊκή επίθεση.