Διαμήνυσε στο ΠΑΣΟΚ την πάγια διαθεσιμότητά τους για ευρύτερη συνεργασία. Οπως είπε: «Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να συνεργαστούμε για να αλλάξουμε τη χώρα, για να φτιάξουμε το ενεργειακό τοπίο, για να αναπτύξουμε της ΑΠΕ, βεβαίως να συνεργαστούμε». Διαμήνυσε στην άρχουσα τάξη ότι το κόμμα του για λογαριασμό της δουλεύει, λέγοντας: «Να σταματήσουμε να είμαστε το ρεζίλι της Ευρώπης. Δεν είναι στόχος να γίνουμε σοσιαλιστική Δημοκρατία. Δεν είναι στόχος να γκρεμιστεί ο καπιταλισμός. Αυτή τη στιγμή ο στόχος είναι να γίνει αυτό το κράτος - οίκος ανοχής λειτουργικό». Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποιον ρόλο επιφυλάσσουν κάτι τέτοιοι «αριστεροί» για το λαό σε έναν - έστω και λειτουργικό - «οίκο ανοχής».
Το τελευταίο του μήνυμα το έστειλε στους εργαζόμενους και το λαό: «Το σπάταλο κράτος έγινε από το 1,5 εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους που δεν ξέρουμε πόσοι είναι, μπορεί να είναι 2,5 εκατομμύρια (...) δεν πρέπει κάποιοι να φύγουν; Δεν πρέπει να αλλάξει αυτό το σκηνικό; (...) Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν όνειρο της ζωής τους να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και να τρώνε τυρόπιτες και να ξύνονται». Ο τελευταίος λόγος, όμως, ανήκει στους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου. Και πρέπει να είναι αυτός που αρμόζει στα κόμματα παραφυάδες τους ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που μαζί τους υπηρετούν την ίδια στρατηγική.
Σε πολλά σχολεία της χώρας οι παπάδες, που έκαναν τον αγιασμό, «εξηγούσαν» στο «κήρυγμά» τους τις ...αιτίες της οικονομικής κρίσης και της κατάστασης της χώρας: Μας ήρθε απ' το θεό, γιατί δεν ήμασταν καλοί χριστιανοί, με προσευχή και «μετάνοια» θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα κι άλλα τέτοια. Ας βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους: Στην εκκλησία, αν θέλουν, μπορούν να μεταφέρουν την «προσέγγιση» της θρησκείας για την κρίση. Οποιος επιθυμεί μπορεί να είναι εκεί και να ακούει. Στον αγιασμό των σχολείων, όμως, τα παιδιά θέλουν δε θέλουν πρέπει να βρίσκονται εκεί. Πάει πολύ να ακούν την πρώτη μέρα του σχολείου, πως για τις μειώσεις των μισθών, την αύξηση των τιμών και την εξαθλίωση φταίει η «απληστία» των γονιών τους, που ματώνουν για να τα μεγαλώσουν! Πάει πολύ να ακούν ότι φέτος η λαϊκή οικογένεια ζει χειρότερα , γιατί δεν ακολούθησε το «νόμο» του θεού.
Αρκετοί είναι αυτοί που, καθημερινά, ζαλίζουν το μυαλό των εργαζομένων για τις «ευθύνες τους». Δε χρειάζονται και «λιβανιστήρια», που μεταφέρουν «θρησκευτικά» τις εξηγήσεις της κυρίαρχης τάξης.
«Ο αιρετός άρχοντας πρέπει να λειτουργεί και ως "μεσάζων", ως "ντίλερ" των επιχειρηματιών, για να γίνονται επενδύσεις που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τόπου του»!
Το είπε, ορθά κοφτά, σε τηλεοπτική συζήτηση, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Θεσσαλίας του ΠΑΣΟΚ, Απ. Παπατόλιας και, καμαρώνοντας, αποκάλυψε ότι, ως νομάρχης Μαγνησίας, εξασφάλισε, αυτές τις μέρες, μια «μεγάλη ιδιωτική επένδυση» στο νομό του.
«Τι χρείαν άλλων μαρτύρων» έχουν οι Θεσσαλοί, προκειμένου να πειστούν ότι ο Απ. Παπατόλιας είναι «άνθρωπος των επιχειρηματιών» στην Τοπική Διοίκηση;
Και τι λόγο έχουν να ψηφίσουν έναν «άνθρωπο των επιχειρηματιών» οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι μικροί ΕΒΕ, οι νέοι και οι γυναίκες των φτωχών οικογενειών, οι χαμηλοσυνταξιούχοι;
Ας ψηφίσουν το «δικό τους άνθρωπο», οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλοχωραφάδες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεισοδηματίες.
Ο φτωχός λαός μπορεί και πρέπει να ψηφίσει το «δικό του άνθρωπο» για περιφερειάρχη Θεσσαλίας. Και «άνθρωπος του λαού» είναι ο Βαγγέλης Μπούτας, υποψήφιος της «Λαϊκής Συσπείρωσης».