ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 3 Οχτώβρη 2010 - 1η έκδοση
Σελ. /32
Ο «νομισματικός πόλεμος» εξαπλώνεται

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για πρώτη φορά έγινε επισήμως, αυτή τη βδομάδα, λόγος για διεθνή «νομισματικό πόλεμο». Σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Οικονομικών της Βραζιλίας Γκουίντο Μαντέγκα «βρισκόμαστε στο μέσον ενός διεθνούς πολέμου ισοτιμιών, σε μια γενική αποδυνάμωση των νομισμάτων. Και αυτό μας απειλεί γιατί υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά μας».

ΤΗΝ ΑΜΕΣΩΣ επόμενη μέρα, η Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ ενέκρινε σχέδιο νόμου το οποίο προβλέπει την επιβολή κυρώσεων με τη μορφή δασμών στα κινέζικα προϊόντα, αν η Κίνα δεν ανατιμήσει το γουάν. Ενα ακόμα επεισόδιο στον έντονο ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας με αντικείμενο την ισοτιμία γουάν - δολαρίου.

Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με την απόφαση της κυβέρνησης της Ιαπωνίας να υποτιμήσει το γιεν έναντι του δολαρίου, υποχρέωσε τον επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν, να δηλώσει ότι «δεν υπάρχει κίνδυνος ενός παγκόσμιου νομισματικού πολέμου».

Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ενός νομίσματος καθιστά φθηνότερες τις εξαγωγές της χώρας και ενδεχομένως δίνει ώθηση για ανάπτυξη στις οικονομίες που προσπαθούν να βγουν από τη δίνη της διεθνούς κρίσης.

Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει ζητήσει από την κινεζική κυβέρνηση να προχωρήσει σε σημαντική ανατίμηση του γουάν, κατηγορώντας το Πεκίνο ότι κρατάει επίτηδες υποτιμημένο το κινεζικό νόμισμα για να προωθεί τις εξαγωγές.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της Κίνας απάντησε στην απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων με δήλωση του εκπροσώπου του υπουργείου Εμπορίου, Γιάο Τζιάν, ο οποίος είπε ότι «η επιβολή δασμών στο όνομα των συναλλαγματικών ισοτιμιών δε συμμορφώνεται με τους συναφείς κανονισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου».

Ο «νομισματικός πόλεμος» είναι μια έκφραση των αντιθέσεων στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Καθώς η διεθνής κρίση προκαλεί σημαντική μείωση της ζήτησης, οι «μεγάλες» οικονομίες επιδιώκουν να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους με την αύξηση των εξαγωγών τους. Αυτό κάνουν και οι ΗΠΑ και η Γερμανία και η Ιαπωνία. Το ίδιο όμως επιδιώκουν και οι λεγόμενες «αναδυόμενες» οικονομίες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Ινδία. Η αξιοποίηση λοιπόν των συναλλαγματικών ισοτιμιών εντάσσεται στην επιχείρηση αύξησης των εξαγωγών, φέρνει όμως αυτές τις δυνάμεις σε αντιπαράθεση.

ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ σκοπιά, ο «νομισματικός πόλεμος» αντανακλά τη φύση και το χαρακτήρα της κρίσης, ως κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και προϊόντων. Εν προκειμένω, μεταξύ του Γενάρη 1999 και του Ιούλη 2008, τα παγκόσμια αποθεματικά αυξήθηκαν από 1,615 δισ. δολάρια σε 7,534 δισ. δολάρια. Επρόκειτο για μια τεράστια αύξηση της τάξης των 5,918 δισ. δολαρίων. Το ενδιαφέρον είναι ότι στην περίοδο Ιούλης 2008 - Φλεβάρης 2009 τα αποθεματικά μειώθηκαν κατά 472 δισ. δολάρια. Δηλαδή η μείωση των παγκόσμιων αποθεματικών ήταν μικρή, περίπου 6%. Εκτός αυτού, μετά το Φλεβάρη του 2009 μέχρι σήμερα τα αποθεματικά αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο. Υπολογίζεται ότι το Μάη του 2010 είχαν φτάσει τα 8,358 δισ. δολάρια! Πράγμα που σημαίνει ότι η αιτία της κρίσης όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκε, αλλά ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο.


ΚΕΙΜΕΝΑ:
Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ανοιχτή ομολογία

«Η ανάλυσή μας καταδεικνύει ότι η δημοσιονομική εξυγίανση βραχυπρόθεσμα βλάπτει την οικονομία».

Η παραπάνω διαπίστωση γίνεται σε έγγραφο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που διανεμήθηκε σε συμπόσιο με τίτλο: «Προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας».

Δηλαδή, το ίδιο το ΔΝΤ ομολογεί ότι τα προγράμματα «δημοσιονομικής εξυγίανσης» όχι μόνο δεν αποτελούν αντίδοτο στην κρίση, αλλά, αντιθέτως, την οξύνουν περισσότερο. Σημειώνουμε ότι το ΔΝΤ είναι ο κατ' εξοχήν υποστηρικτής (αν όχι αρχιτέκτονας) αυτών των προγραμμάτων, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ακόμη ότι «οι θυσίες θα είναι άμεσες, ενώ τα οφέλη μακροπρόθεσμα» και τονίζεται ότι «στο άμεσο μέλλον οι αρνητικές επιπτώσεις από τη λιτότητα θα καταφανούν περισσότερο από το παρελθόν».

Εντύπωση προκαλεί ακόμη το απόσπασμα όπου διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «για κάθε μείωση του ελλείμματος κατά 1% του ΑΕΠ, μειώνεται κατά μισή μονάδα η ανάπτυξη, ενώ κατά 33,3% αυξάνεται η ανεργία»!

Αναρωτιέται κανείς, αφού τα προγράμματα «δημοσιονομικής εξυγίανσης» προκαλούν βλάβη στην οικονομία, πώς εξηγείται η επιμονή του ΔΝΤ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών για την εφαρμογή τους;

Η απάντηση βρίσκεται στην ίδια τη φύση του καπιταλισμού, ενός συστήματος που η αναπαραγωγή του απαιτεί (στις περιόδους της κρίσης) την καταστροφή ενός μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων.

Απ' την άλλη πλευρά, τα «προγράμματα εξυγίανσης» μπορεί να επιφέρουν εξαθλίωση, ανεργία και φτώχεια σε εκατομμύρια εργαζόμενους, είναι όμως «σωτήρια» για το καπιταλιστικό κέρδος και εξασφαλίζουν καλύτερους όρους για την αναπαραγωγή του στο μέλλον. Οπως και στις προηγούμενες κρίσεις, έτσι και στη σημερινή η εξαθλίωση της εργατικής τάξης γίνεται το καλύτερο καύσιμο για να πάρουν μπρος και πάλι οι μηχανές...

ΠΛΟΥΣΙΟΙ - ΦΤΩΧΟΙ Ποτέ άλλοτε το εισοδηματικό χάσμα δεν ήταν τόσο μεγάλο στις ΗΠΑ όσο σήμερα. Τα στοιχεία της αμερικανικής στατιστικής υπηρεσίας αποκαλύπτουν μάλιστα τη μεγαλύτερη ανισοκατανομή πλούτου μεταξύ των ανεπτυγμένων κρατών της Δύσης. Στην έκθεση διαπιστώνεται ότι το πλουσιότερο 20% του αμερικανικού πληθυσμού - όσοι κερδίζουν περισσότερο από 100.000 δολ. ετησίως - κατέχει το 49,4% του συνολικού εισοδήματος. Οσο για τον πληθυσμό που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, αυξήθηκε στο ρεκόρ του 6,3% επί του συνολικού πληθυσμού.

ΙΑΠΩΝΙΑ - ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ Αίτηση προστασίας από τους πιστωτές υπέβαλε την Τρίτη ο πρόεδρος της «Takefuji Corp.» Γιουνίτσι Γιοσίντα. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη χρεοκοπία στην Ιαπωνία από τις αρχές του έτους, μετά την αντίστοιχη κίνηση της αεροπορικής εταιρείας «JapaAirlines Corp.» Η ιαπωνική τράπεζα καταναλωτικής πίστης δεν έχει πλέον άλλη επιλογή καθώς οι απαιτήσεις πελατών της μόνον από την πληρωμή υπερβολικών τόκων αναμένεται να ξεπεράσουν το ένα τρισ. γιεν ή 9 δισ. ευρώ.

ΙΣΠΑΝΙΑ - ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ Σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισπανίας σε AΑ1 από το κορυφαίο AAA που διατηρούσε η χώρα από το 2001 προχώρησε την Πέμπτη η «Moody's Investor Service». Ο διεθνής οίκος εκτιμά ότι η ισπανική οικονομία θα αναπτυχθεί με ετήσιο ρυθμό μόλις 1% κατά μέσο όρο έως το 2014, χαμηλότερο σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ