Το «Ψηλά από τη Γέφυρα» (A view from the Bridge) παίχτηκε για πρώτη φορά το 1955 στη Νέα Υόρκη με τη μορφή μονόπρακτου έργου σε μια συγγραφική απόπειρα του Μίλερ να παρουσιάσει ένα σύγχρονο δράμα στα πρότυπα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, όπου ο ήρωας οδηγείται μοιραία σε ένα πεπρωμένο από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει. Αργότερα, ο Μίλερ επεξεργάστηκε εκ νέου το υλικό του, άλλαξε τη δομή του και το ανέπτυξε σε πλήρες έργο δύο πράξεων, το οποίο έκανε πρεμιέρα την επόμενη χρονιά στο Λονδίνο, σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπρουκ, αποσπώντας ενθουσιώδεις κριτικές.
Κεντρικό θέμα του έργου, το ανομολόγητο ερωτικό πάθος του Εντι Καρμπόνε για την νεαρή ανιψιά της γυναίκας του, πάθος που πυροδοτεί την εσωτερική σύγκρουση που συγκλονίζει τον ήρωα και τελικά τον οδηγεί στην αυτοκαταστροφή του. Το πάθος σαν υπέρβαση και σαν αδιέξοδο, σαν δημιουργική και καταστροφική δύναμη, σαν προδοσία και σαν θάνατος, ορίζει την ανθρώπινη μοίρα από την αρχαιότητα και τον Αισχύλο, μέχρι σήμερα.