ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ξεσηκωμός ή εξαθλίωση

Η φράση «ο κόμπος φτάνει στο χτένι», είναι μικρή για να δηλώσει τα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Τα σχέδια της κυβέρνησης για αυξήσεις σε ρεύμα, ΦΠΑ και πετρέλαιο, ρίχνουν δυσβάσταχτο βάρος στο πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων και βάζουν τους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, μπροστά στο πραγματικό δίλημμα των ημερών: Ξεσηκωμός ή εξαθλίωση.

Τα συλλαλητήρια, στις 23 Σεπτέμβρη, που συνδιοργανώνουν το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ και το ΜΑΣ, για να αποτραπούν οι αυξήσεις σε ρεύμα, πετρέλαιο θέρμανσης, ΦΠΑ, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι εργάτες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι γυναίκες και η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων. Το δρόμο της αντίστασης και της ανυπακοής, του αγώνα και της αντεπίθεσης. Το δρόμο του κοινού μετώπου πάλης, που καλούνται πλέον να ορθώσουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, ενάντια στον οδοστρωτήρα της επιθετικότητας του μαύρου μετώπου κυβέρνησης - ΔΝΤ - κομμάτων του ευρωμονόδρομου και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Στη συντονισμένη και αμείωτη επίθεση που εξαπολύουν ενάντια στο λαό τα μονοπώλια κι οι υπηρέτες τους, ο λαός μπορεί να αντισταθεί και να απαντήσει μόνο με οργάνωση της αντιμονοπωλιακής του πάλης. Για την επιβίωση τη δική του, της οικογένειάς του, των παιδιών του. Να βάλουν εμπόδια στα σχέδια των κυβερνητικών επιτελείων, που με την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας θα εκτινάξουν την τιμή του ρεύματος ακόμη και κατά 66,7%. Με τη νέα φοροεπιδρομή θα εξανεμίσουν οριστικά το πενιχρό λαϊκό εισόδημα. Με την εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης και του πετρελαίου κίνησης θα παρασύρουν το βιοτικό επίπεδο του λαού.

Για τούτο το λόγο η δράση του λαού, πρέπει να είναι συντονισμένη, όπως ακριβώς είναι συντονισμένη και η επίθεση που δέχεται. Με αιτήματα που να απαντούν στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων. Να αξιοποιηθούν τα συλλαλητήρια στις 23 Σεπτέμβρη ως αγωνιστική αφετηρία για τη σφυρηλάτηση συντονισμένων, αντιμονοπωλιακών αγώνων των εργατών, αυτοαπασχολουμένων, φτωχομεσαίων αγροτών, γυναικών και νέων των λαϊκών στρωμάτων.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ, από κοινού σηκώνουν το «βάρος» της οργάνωσης του αγώνα. Το βάρος της ακατάπαυστης και διαρκώς αυξανόμενης - σε ποιότητα και ποσότητα - δουλειάς για την επιτυχία των συλλαλητηρίων. Σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε συνδικάτο, να συζητηθεί, να γίνει παντού δουλειά, να μοιραστούν οι κοινές ανακοινώσεις, να εμπεδωθεί παντού πως στις 23 Σεπτέμβρη, δε δίνεται μια ακόμη μάχη. Είναι ένας αγώνας, σε συνθήκες ριζικά διαφορετικές, όπου ο λαός πρέπει να περάσει απ' τη θέση του «κυνηγημένου», στη θέση του «κυνηγού». Και καθένας, καθεμιά από τα λαϊκά στρώματα που βλέπει το εισόδημά του να εξανεμίζεται από τη βάρβαρη πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του πρέπει να πάρει τη θέση του σ' αυτό το μετερίζι.

Κάθε εργάτης, αυτοαπασχολούμενος, φτωχός αγρότης, κάθε γυναίκα και νέος που προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, έχουν χρέος να βρίσκονται εκεί, σε θέση μάχης και αντεπίθεσης, στα κοινά συλλαλητήρια, στον αγώνα. Να ακουστεί η βροντερή απάντηση. Να θεριέψει η φλόγα. «Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν' ανέβει ο ήλιος», όπως έλεγε κι ο ποιητής.

Να τους χτυπήσουν εκεί που πονάνε

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οργανωμένο χαρακτήρα προσλαμβάνει ολοένα και περισσότερο η άνωθεν (από κυβέρνηση και ΜΜΕ) πριμοδότηση της αποχής στις επικείμενες εκλογές. Δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο ότι πληθαίνουν οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες που «δείχνουν» ότι η μεγάλη απογοήτευση και δυσαρέσκεια που επικρατεί στις λαϊκές μάζες μετατρέπεται σε αποχή και σε οριστική (!) απομάκρυνση από (όλα) τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για ενθάρρυνση αυτής της τάσης, καθώς την εμφανίζουν ως αποκρυσταλλωμένη κατάσταση, που δεν πρόκειται να αλλάξει με τίποτα μπροστά στις κάλπες. Πολύ βέβαια θα βόλευε το σύστημα αυτή η αντίδραση: Η αηδία και η οργή που καθόλα δικαιολογημένα αισθάνεται η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, να εξαντλούνταν στην αδιέξοδη και ανώδυνη στάση της αποχής. Αυτό που τους πονάει είναι να πάνε στις εκλογές και να μαυρίσουν τα κόμματα της αστικής τάξης, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ. Πολύ περισσότερο όμως τους πονάει αν υπερψηφιστεί το ΚΚΕ και τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Οι απογοητευμένοι δεν πρέπει να τους κάνουν τη χάρη και να επιλέξουν την αποχή. Πρέπει να χτυπήσουν τους υπαίτιους για τα σημερινά δεινά του λαού, εκεί που πονάνε.

Δεν καμουφλάρεται η σύμπλευση

Από φαιδρότητα σε φαιδρότητα παραπαίει η «Δημοκρατική Αριστερά» στην προσπάθειά της και να δικαιολογήσει τη σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ αλλά και να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας απ' αυτό ώστε να μην εισπράξει μέρος της λαϊκής οργής που προκαλεί η πολιτική του. Ετσι, σε συνέντευξή του στη «Real News» ο πρόεδρός της, Φ. Κουβέλης, ισχυρίστηκε ότι το κόμμα του επιλέγει «να προωθήσει πλατιές συνθέσεις στη βάση προγραμμάτων και φερέγγυων προσώπων (...) Προσδιορίζουμε την επιλογή μας για την Περιφέρεια Αττικής, με επικεφαλής τον Γρηγόρη Ψαριανό, με τα στοιχεία που αφορούν τις δικές μας πολιτικές θέσεις και διεκδικήσεις». Αρα, κατά τον Φ. Κουβέλη, άλλο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Αθήνας όπου και συνεργάζονται, άλλο στην Περιφέρεια όπου δεν συνεργάζονται, άλλες οι θέσεις και οι διεκδικήσεις του κόμματός του για το Δήμο άλλες για την Περιφέρεια. Αυτό προκύπτει απ' τη δήλωσή του αυτή. Ισχυρίστηκε ακόμα: «Υπάρχουν δυνάμεις που καλούν σε συσπειρώσεις εναντίον του μνημονίου. Η θέση μας για το μνημόνιο είναι ξεκάθαρη: Δεν το θέλουμε και το καταψηφίσαμε. Η απόκρουσή του όμως προϋποθέτει εναλλακτικές προτάσεις για την έξοδο από τις ασφυκτικές του ρυθμίσεις και όχι αφορισμούς». Δηλαδή, η «Δημοκρατική Αριστερά», λέει ο πρόεδρός της, διαφωνεί μεν με το μνημόνιο αλλά δεν το θέτει στο επίκεντρο αυτής της εκλογικής μάχης ή, καλύτερα, δεν το θέτει καθόλου ως θέμα, γιατί δεν μπορεί να συμφωνήσει με τις άλλες δυνάμεις στην εναλλακτική πρόταση για την έξοδο απ' τις ρυθμίσεις του μνημονίου... Μπορεί όμως να συνεργάζεται με το κόμμα που το εφαρμόζει όχι βεβαίως γιατί είναι αναγκασμένο αλλά γιατί η πολιτική του και η στρατηγική του εκφράζονται απολύτως απ' τις ρυθμίσεις του μνημονίου.

Γεγονός όμως παραμένει, ό,τι κι αν λένε, πως επέλεξαν τη συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ. Οχι για λόγους βεβαίως «φερεγγυότητας» προσώπων, αυτά είναι αστειότητες, αλλά γιατί αυτό επιτάσσει η ιδεολογική και πολιτική τους συγγένεια.

Καπηλείες

«Με τον Καλλικράτη οι τοπικές κοινωνίες αποκτούν πρωτόγνωρες δυνατότητες. Ποτέ πριν, με εξαίρεση ίσως την περίοδο 1942 - '43 στις περιοχές που ήλεγχε "η κυβέρνηση του βουνού", δεν απολάμβαναν τέτοιο βαθμό ελευθερίας από το ασφυκτικό χέρι του κεντρικού κράτους». Τάδε έφη (στον «Κόσμο του Επενδυτή») ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχ. Καρχιμάκης, ακριβώς για να επιβεβαιώσει ότι το ΠΑΣΟΚ δε σταματά να μαγαρίζει και να συκοφαντεί, εκτός από τις σοσιαλιστικές ιδέες, και τις πιο ηρωικές και ωραίες στιγμές του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας.

Τα ... προσόντα

Αχτύπητα και πρωτότυπα τα προσόντα του Β. Κικίλια για το αξίωμα του περιφειάρχη Αττικής, σύμφωνα με τα όσα είπε ο Αντ. Σαμαράς από τη ΔΕΘ. Πρώτον, είναι νέος, δεύτερον, ότι είναι άξιος (σπούδαζε στην ιατρική, έπαιζε και στην Εθνική μπάσκετ, μας ενημέρωσε), τρίτον, έχει μέθοδο, εργατικότητα, είναι δυναμικός, έξυπνος και πειθαρχημένος. «Και να σας το πω στην αρχαία ελληνική γλώσσα, μπορεί να μην είναι "έμπειρος" αλλά είναι "έμπυρος", ο Κικίλιας. Εχει περάσει διά της πυράς», κατέληξε ο πρόεδρος της ΝΔ... Καλά και άγια όλα αυτά, αλλά έχει ένα «μείον»: Θα εφαρμόσει στο ακέραιο το μνημόνιο και τον «Καλλικράτη»...