ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 22 Σεπτέμβρη 2010
Σελ. /40

Δικομματικό

...Φαγοπέδιο!

Ο «πολίτης» Σγουρός ψηφίζει Παφίλη!

Αν κρίνουμε από το πώς ξεκίνησαν, το τι θα ακούσουμε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου από τους εντός και τους πέριξ του ΠΑΣΟΚ υποψήφιους δε θα έχει προηγούμενο.

Προχτές, για παράδειγμα,

στην πιο γκροτέσκα εκδοχή αυτού που λέει ο Σαίξπηρ, ότι ο Διάβολος για τις ανάγκες του είναι ικανός να απαγγείλει ακόμα και την Αγία Γραφή,

ο κ. Σγουρός - αφού χρειάστηκε περίπου δέκα λεπτά για να θυμηθεί αν είναι ή δεν είναι μέλος του ΠΑΣΟΚ (τελικώς, θυμήθηκε ότι είναι...) -

δήλωσε: «Σαν πολίτης είμαι κατά του μνημονίου»!

*

«Σαν πολίτης»...

Ε, άμα λοιπόν, «σαν πολίτης» ο κ. Σγουρός είναι «κατά του μνημονίου», τότε (ο κ. Σγουρός) δεν έχει κανένα λόγο να πάει στις εκλογές και να ψηφίσει τον... κ. Σγουρό. Γιατί, όπως θα έπρεπε να γνωρίζει ο «σαν πολίτης» κ. Σγουρός,

ο «άλλος» (ο κ. Σγουρός, ντε!)

«σαν περιφερειάρχης», «σαν νομάρχης», «σαν εκλεκτός» του Παπανδρέου, «σαν υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ», «σαν μέλος του ΠΑΣΟΚ», είναι με το μνημόνιο!

*

Επομένως, «σαν πολίτης», ο κ. Σγουρός, να πάει να ψηφίσει τον Παφίλη και τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Γιατί αυτοί πολεμούν αυθεντικά κατά του μνημονίου. Και τάσσονται αυθεντικά κατά του μνημονίου, επειδή παλεύουν με συνέπεια, με σταθερότητα και εφ' όλης της ύλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που παράγει μνημόνια. Την αντιλαική πολιτική που εφαρμόζει μνημόνια. Και την αντιλαική πολιτική που υπηρετεί την βαρβαρότητα του μνημονίου, είτε (οι υποψήφιοι περιφερειάρχες Σγουροί) την βαφτίζουν «μνημόνιο» είτε «αντιμνημόνιο».

*

«Σαν πολίτης», επίσης, ο κ. Σγουρός έχει μια ακόμα υποχρέωση:

Να καταγγείλει την ψηφοθηρία, την υποκρισία, τη διγλωσσία του ΠΑΣΟΚ και του υποψήφιου περιφερειάρχη του (πρόκειται για τον υποψήφιο Σγουρό),

ο οποίος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ μετέρχεται τα μέσα του έσχατου «μαυρογιαλουρισμού», με πρόδηλη στόχευση: Να εξαπατήσει «πολίτες» που («σαν (τον) πολίτη» Σγουρό) είναι κατά του μνημονίου...

Οι «φύλαρχοι» είναι «γυμνοί»

Οι «μαυρογιαλούροι» της περιφέρειας βγήκαν στο σεργιάνι. Το «πανηγύρι» ξεκίνησε και έχει απ' όλα:

ΠΑΣΟΚους που μυρίζουν ΔουΝουΤίλα, αλλά «αποτάσσονται» στο μνημόνιο,

Νεοδημοκράτες που πίνουν νερό στο όνομα του Καραμανλή, ο οποίος θα «πάγωνε τους μισθούς», αλλά... χωρίς μνημόνιο,

νυν και πρώην υπουργούς, υφυπουργούς, βουλευτές και «μεγαλοβαρονοπρούχοντες» του δικομματισμού που - με το χρίσμα υπό μάλης - «γύρισαν πλευρό» και τώρα δηλώνουν... «ανεξάρτητοι»,

«ΠΑΣΟΚογενείς», «Νεοδημοκρατογενείς» και ό,τι «δικομματογενείς» μπορεί να φανταστεί κανείς, που έχουν προθυμοποιηθεί να λειτουργήσουν εξ αντικειμένου ως χύτρα ασφαλείας μπροστά στον κίνδυνο που εγκυμονεί για το σύστημα η κοινωνική κουφόβραση.

*

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, όλα εγγυώνται ότι με την «παρλαπίπα» που άρχισε ήδη να πέφτει, θα σπάσουν όλα τα ρεκόρ των «σπρεντς» του πολιτικού ταρτουφισμού.

«Τι 'χες Γιάννη, τ' είχα πάντα», θα πει κανείς. Σωστά, μόνο που εν προκειμένω, ενώ η κοροϊδία έχει «κατοχυρωθεί» στην κεντρική πολιτική σκηνή ως βασικό της αξεσουάρ,

ενώ, δηλαδή, τα μεγαλύτερα ψέματα - περιφρουρημένα καθώς είναι από τα ΜΜΕ - όταν αφορούν στο σύνολο της χώρας μπορούν να εκτοξεύονται με τον πλέον στομφώδη και σοβαροφανή τρόπο, στο λεγόμενο «τοπικό επίπεδο» δε συμβαίνει το ίδιο.

*

Με άλλα λόγια, όσο πιο κάτω κατεβαίνεις, είτε στην περιφέρεια, είτε στο δήμο, είτε στη γειτονιά, αυτή η ίδια τακτική του «δουλέματος», χάνει κάτι από τη σινιέ πανοπλία της.

Γίνεται πιο ευάλωτη στη χλεύη που της αξίζει.

Παύει να εκλαμβάνεται ως το αξιωματικό θέσφατο που όταν βγαίνει από το απύλωτο του «αρχηγού» δε σηκώνει αντίλογο.

Και, τότε, το αποτέλεσμα αυτής της ιταμής συμπεριφοράς, που υποβιβάζει τους ανθρώπους σε «ιθαγενείς» ψηφοφόρους, στερημένη από «Μεσσίες» και αναγκασμένη να μεταφέρει το «σωτηριολογικό» της δόγμα μέσα από τους «περιφερειακούς κομπάρσους» της, είναι να καταντάει να κυκλοφορεί «τσίτσιδη».

Με τους εκπροσώπους της, όσο περισσότερο κορδακίζονται, τόσο περισσότερο να μοιάζουν με το «γυμνό βασιλιά», στην πλέον γελοιογραφική (άμα τε και γλοιώδη του) μορφή.

*

Βέβαια, στην περίπτωση του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν με «Τα καινούρια ρούχα του Βασιλιά», ευτυχώς, βρέθηκε ένα παιδί να φωνάξει την αλήθεια:

«Ο Βασιλιάς είναι γυμνός»!

Στην πραγματική ζωή, είναι πολύ πιο σύνθετο να τινάξεις στον αέρα την κενοδοξία του «άρχοντα», να αποκαλύψεις τη δουλικότητα των «αυλικών», να οδηγήσεις στην πλήρη γελοιοποίηση τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία που κρύβεται πίσω από τους επίδοξους «τοπικούς φυλάρχους» της βαρβαρότητας.

Πιο σύνθετο, αλλά και πιο αναγκαίο. Και δεν είναι υπόθεση ενός παιδιού. Είναι υπόθεση του λαού και ταυτόχρονα - ειδικά στις μέρες που ζούμε - μέγιστη υποχρέωση του λαού προς τα παιδιά του. Γιατί στην πραγματική ζωή, σε αντίθεση με τα παραμύθια, ισχύει μόνο το πρώτο σκέλος τού «αυτοί έζησαν καλά κι εμείς καλύτερα».

1792 Πρώτη μέρα του νέου ημερολογίου της Γαλλικής Δημοκρατίας (1η Βεντεμιέρ του 1ου χρόνου). Ο χρόνος χωριζόταν σε 12 μήνες. Κάθε μήνας σε τρία δεκαήμερα, με εξαίρεση το τελευταίο τμήμα του 12ου μήνα, που είχε 12 ή 16 (τα δίσεκτα χρόνια) μέρες.

1862 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν, ανακοινώνει ότι από την 1η Γενάρη του 1863 θα απελευθερωθούν όλοι οι σκλάβοι στις επαναστατημένες πολιτείες.

1862 Γίνεται πρωθυπουργός της Πρωσίας ο Οτο φον Βίσμαρκ.

1964 Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι προτίθεται να ενοποιήσει το ΙΚΑ με διάφορα άλλα ασφαλιστικά ταμεία εργατοϋπαλλήλων. Αντιδρούν οι τραπεζοϋπάλληλοι και εργαζόμενοι σε άλλους δημόσιους οργανισμούς.

1968 Με ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, όπως μεταδίδεται από το ραδιοσταθμό «Η Φωνή της Αλήθειας», το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της αποχής από το δημοψήφισμα - παρωδία που ετοιμάζει η χούντα.

1970 Παύει το εμπάργκο βαρέων όπλων που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967. Σε ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται πως η επανάληψη της χορήγησης βαρέων όπλων στην Ελλάδα συνδέεται με τις εξελίξεις στο Μεσανατολικό και με την ανάγκη ενίσχυσης του ΝΑΤΟ.

1980 Τα ιρακινά στρατεύματα εισβάλλουν στο ιρανικό έδαφος. Αρχίζει ο πόλεμος Ιράν - Ιράκ.

Σιχάματα

«Το έχω ψηφίσει (σ.σ.: το μνημόνιο) και είμαι εξαιρετικά υπερήφανος»!

(Αδωνις Γεωργιάδης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής του ΛΑ.Ο.Σ., προχτές στο «Αλτερ»)

*

Τρία δευτερόλεπτα αργότερα:

«Σιχαίνομαι το μνημόνιο»!

(Αδωνις Γεωργιάδης φον κολοτούμπεν - στην ίδια εκπομπή)

*

Δύο δευτερόλεπτα (μετά τα τρία δευτερόλεπτα):

«Σιχαίνομαι το μνημόνιο, αλλά αν ξαναρχόταν θα το ξαναψήφιζα»!

(Αδωνις Γεωργιάδης φον κολοτούμπεν στο τετράγωνο - στην ίδια, πάντα, εκπομπή).

*

Συμπέρασμα: Αυτοί του ΛΑ.Ο.Σ. έχουν μια ροπή, όπως φαίνεται, στα... σιχαμένα πράγματα.

Ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής, στηριζόμενος από διάφορες «ΠΑΣΟΚογενείς συλλογικότητες» (όπως ο ίδιος τις περιγράφει) και τον ΣΥΝ, μετά από ένα μακρύ τηλεοπτικό «αντιμνημονιακό» λόγο, κατέληξε ότι:

Με την ψήφο που θα του δώσει ο λαός θα πάει στον Παπανδρέου για «να τον πείσει» (τον Παπανδρέου!) να μην εφαρμόσει το μνημόνιο!

Ρωτάμε (μπαίνοντας στον πειρασμό να παρακολουθήσουμε με σοβαρότητα την εν λόγω τοποθέτηση):

Πρώτον, το μνημόνιο, το οποίο ο Παπανδρέου το έφτιαξε, το υπέγραψε, το ψήφισε και το εφαρμόζει, το έφτιαξε, το υπέγραψε, το ψήφισε και το εφαρμόζει επειδή μέχρι τώρα δε βρέθηκε κάποιος με... «πειθώ» σαν τον κ. Μητρόπουλο να του μιλήσει (του Παπανδρέου) περί του αντιθέτου;

Δεύτερον, αν το θέμα ανάγεται σε ζήτημα «πειθούς», γιατί ο κ. Μητρόπουλος δεν επέδειξε τέτοια καταλυτική «πειθώ» από τη θέση του μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, και θα την επιδείξει ως περιφερειάρχης;...

Ούτε θόρυβος νταλίκας δεν μπορεί να σκεπάσει πια τη

συγχορδία διαπλοκής μεταξύ της κυβέρνησης και των «νταλύκων» του

άνευ προηγουμένου τηλεοπτικού ΠΑΣΟΚιστάν!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ