Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού, που γιορτάστηκε χτες, ο ΣΕΤΕ (ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις), όχι μόνο ζήτησε να γίνει ο τουρισμός κυβερνητική προτεραιότητα, αλλά και βασικό εργαλείο ...σχεδιασμού της οικονομικής πολιτικής!
Οι τουριστικοί πράκτορες (HATTA) από την πλευρά τους, συνέπλευσαν ισχυριζόμενοι ότι ο τουρισμός έχει μόνο μία ιδεολογία (προφανώς τα επιχειρηματικά κέρδη), που είναι ανεξάρτητη από κυβερνήσεις, κόμματα κλπ.
Ο αρμόδιος υφυπουργός Γ. Νικητιάδης εξέφρασε τη συμπόρευση της κυβέρνησης με αυτές τις αντιλήψεις, σημειώνοντας ότι όλοι οφείλουμε να στρατευθούμε στη διαμόρφωση ενός ενιαίου εθνικού πλαισίου για τον τουρισμό!
Γι' αυτό και δημιουργούν εργαζόμενους του κλάδου χωρις δικαιώματα και χωρίς μόνιμη δουλειά, αυτά έχουν ήδη υπονομευτεί από τις επιταγές του μνημονίου και του μεγάλου κεφαλαίου.
Και σιγά οι καπιταλιστές του τουρισμού και η κυβέρνησή τους μην έλεγαν έστω και μία αράδα για τον εργαζόμενο, τις οικογένειες που στερούνται το δικαίωμα στις διακοπές, που στερούνται πλέον σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς σωστή στέγη, διατροφή, μόρφωση, υγεία.
Κάποιοι βλέπουν το μέλλον τους σαν μια ακριβή ξαπλώστρα σε χρυσή αμμουδιά. Κάποιοι άλλοι, αναρωτιούνται αν θα έχουν μέλλον οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Κανένα κοινό συμφέρον δεν έχουν αυτοί οι δύο.
Ο αγώνας της εργατικής τάξης για να σπάσει τα δεσμά της είναι μονόδρομος.
Τη στιγμή που γίνεται ένας χαμός στα σχολεία, με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών, με μετακινούμενους εκπαιδευτικούς από σχολείο σε σχολείο, αλλά ακόμα και μετακινούμενους μαθητές από τη μια στην άλλη σχολική μονάδα (ειδικά στην τεχνική εκπαίδευση)... η παράταξη της ΔΑΚΕ, σε ένα μνημείο υποταγής κατέθεσε εγγράφως στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά την πρότασή της για να μη γίνονται κινητοποιήσεις!
Συγκεκριμένα, λένε: «Τα μέλη της ΔΑΚΕ του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά δηλώνουν ότι: σταθερή και πάγια θέση της παράταξής μας είναι η μη συμμετοχή μας σε κάθε μορφή μαζικής παράστασης προς τη Διοίκηση, θεωρώντας τον ως αναποτελεσματικό τρόπο πάλης και επίλυσης προβλημάτων του κλάδου».
Ποια είναι άραγε η Διοίκηση της εκπαίδευσης, απέναντι στην οποία η ΔΑΚΕ θεωρεί «αναποτελεσματικές» τις κινητοποιήσεις; Δεν είναι η Διοίκηση αυτή π.χ. που έχει πάρει την εντολή από το υπουργείο να στοιβάξει 30 μαθητές ανά τμήμα και το υλοποιεί; Δεν είναι η διοίκηση που πιέζει και εξαναγκάζει τους εκπαιδευτικούς σε μετακινήσεις από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην πρωτοβάθμια και από περιοχή σε περιοχή; Σε τελική ανάλυση η διοίκηση της εκπαίδευσης είναι αυτή που υλοποιεί το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής για την Παιδεία. Οταν λες «όχι» στις κινητοποιήσεις στη διοίκηση είναι σα να λες «όχι» στις κινητοποιήσεις ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Αυτό λέει η ΔΑΚΕ με την επιστολή της: Τα κεφάλια μέσα - υποταγή στην κυβερνητική πολιτική!
Με το που ανακοινώθηκε τις προάλλες η υποψηφιότητα του Κ. Βελόπουλου για την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας εκ μέρους του ΛΑ.Ο.Σ., το «Μέγκα» έσπευσε αυθημερόν να τους εξασφαλίσει μια δεκάλεπτη ζωντανή παρουσίαση στο κεντρικό του δελτίο. Το ίδιο έκανε το «Μέγκα» και τη μέρα που ανακοινώθηκε ο Αδ. Γεωργιάδης, επίσης του ΛΑ.Ο.Σ., σαν υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής. Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δίνει κατά μέσο όρο δυο τουλάχιστον συνεντεύξεις καθημερινά σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες, ενώ υπάρχουν και Μέσα που του κρατάνε μόνιμα στασίδι. Αν όλα αυτά συνδυαστούν με το γεγονός ότι ο νέος εκλογικός νόμος θέτει απαράδεκτους περιορισμούς για τις εμφανίσεις των υποψηφίων στα ΜΜΕ, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι μεγαλοεργολάβοι και οι μεγαλοεφοπλιστές των συγκροτημάτων της ενημέρωσης, έχουν τους εκλεκτούς τους και δεν το κρύβουν. Γι' αυτό οι του ΛΑ.Ο.Σ. βρίσκουν βήμα και με το παραπάνω στα κανάλια και τις εφημερίδες τους, όταν το ΚΚΕ και η πλούσια δράση των υποψηφίων του είτε αποσιωπάται εντελώς, είτε παρουσιάζεται αποσπασματικά και διαστρεβλώνεται.
Μόνο που οι χρησμοί του Μαντείου ήταν απλά διφορούμενοι έτσι ώστε πάντα να «πέφτουν μέσα». Εδώ μιλάμε για ξεκάθαρα ψέματα προκειμένου να «πέσει μέσα» στη ...λακκούβα ο κόσμος της εκπαίδευσης.
Γιατί μόνο προς αναβάθμιση του επιπέδου σπουδών δεν το πάει η κυβέρνηση, άλλο τι μας λέει και τις μεγαλοστομίες των «χρησμών».
Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι δε θέλουν να δίνουν λεφτά στην Παιδεία (εξ ου και οι συγχωνεύσεις και ο «Καλλικράτης») ή ακόμη καλύτερα η «παιδεία» να βγάζει τα ...έξοδά της μόνη της.
Κι όταν μιλάμε για Παιδεία στην «ελεύθερη αγορά», ένας τρόπος υπάρχει γι' αυτό: Να γίνει ένα καλό προϊόν που θα απευθύνεται σε όσους μπορούν να πληρώσουν και θα τους παίρνει κατά το δυνατόν περισσότερα.
Επειδή όμως όλα τα καλά προϊόντα θέλουν ...στήριξη και καλό «μάνατζμεντ», εδώ είναι οι επιχειρηματίες που θα μπλέξουν στην υπόθεση όσο περισσότερο μπορούν. Aλλωστε υπάρχει «ψωμί» για όλους τους στο χώρο.
Οσο για την περίφημη «συμβουλευτική επιτροπή» που αποτελείται από Αμερικανούς, Καναδούς, Ολλανδούς, Ελβετούς, Αυστραλούς κλπ. και μόνο από την ...εθνική σύνθεση μας δίνει να καταλάβουμε σε τι είδους συστήματα προσανατολίζεται.
Το ότι σε αυτή συμπεριλαμβάνεται και ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ να το θεωρήσουμε ίσως ..συμβολικό;
Μια και από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οδηγηθήκαμε στη Στρατηγική της Λισαβόνας της οποίας οι οδηγίες αποτελούν και την καρδιά της πολιτικής που θα εφαρμοσθεί.
Πάντως, για να αντιληφθείτε και την ...ελληνική κουτοπονηριά της υπόθεσης, που πάντα έχει το ρόλο της, θυμηθείτε και την αναφορά σε «ηλεκτρονικά συγγράμματα», υποτίθεται για λόγους νεωτερισμού.