«Αντιμετωπίζουμε την περιφέρεια της Αττικής ως ενιαίο σύνολο και βάζουμε το ερώτημα: Ανάπτυξη για ποιον; Ως πότε η αυταπάτη, η πλύση εγκεφάλου και ο δισταγμός θα μπαίνουν εμπόδιο να φανεί η λαϊκή δύναμη; Η ατομική ευθύνη σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερη από χτες. Είναι δυνατόν να μη συνοδεύει τον ψηφοφόρο ως κριτήριο ψήφου το γεγονός ότι εδώ και 20 χρόνια η κατάσταση χειροτερεύει συνεχώς;

Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ άκρως επικίνδυνη. Χαμένη ψήφος για το λαό είναι αυτή που πάει σε αναχώματα. Στο πουθενά η διαμαρτυρία που πάει στην αποχή. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, με την υπερψήφιση των συνδυασμών της "Λαϊκής Συσπείρωσης" είναι το κλειδί στις 7 Νοέμβρη, για να δυναμώσει η ελπίδα και η αποτελεσματικότητα της λαϊκής πίεσης και αντεπίθεσης.

Ολοι οι εργαζόμενοι οφείλουν να σκεφτούν το εξής: Αν στις 7 και 14 Νοέμβρη το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αποτιμάνε ήττα, αν βρεθούν μέχρι και δυσάρεστα ξαφνιασμένοι από το εκλογικό αποτέλεσμα και μάλιστα γιατί το ΚΚΕ θα έχει αποσπάσει το μεγαλύτερο μέρος της δικαιολογημένης λαϊκής δυσαρέσκειας, τότε η κυβέρνηση θα βρεθεί σε δύσκολη θέση να πάρει άμεσα σκληρά μέτρα, που έχει στο συρτάρι της, αλλά αναβάλλει. Ενώ η ΝΔ δε θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι ο λαός ευνοεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό το δικό της μείγμα ή έχει ξεχάσει τις ευθύνες της. Το ισχυροποιημένο ΚΚΕ μπορεί να φοβίσει, να τους βάλει φρένο, ώστε να κερδίσει χρόνο ο λαός για να αντεπιτεθεί.

Η περιφέρεια Αττικής είναι το μεγαλύτερο φιλέτο της χώρας και εμφανίζει τα πιο χαρακτηριστικά φαινόμενα της εκλογικής μάχης. Η ΝΔ εμφανίζεται ως "νέο" κόμμα, που τέλειωσε με το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν της και τώρα μπορεί να διεκδικεί την ψήφο του λαού γιατί τάχα άλλαξε. Σε τίποτε δεν άλλαξε τη στρατηγική της. Τα πρόσωπα αλλάζουν, ο χαρακτήρας της όχι.

Το ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη του με τρία ψηφοδέλτια, ώστε να διαμορφώσει εκτός από το κομματικό ψηφοδέλτιο δύο ακόμα δίχτυα για εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας. Εχει δίχτυα έτοιμα, ώστε να ξαναρίξει τον όποιο αριθμό ψήφων πιάσουν στο κύριο ΠΑΣΟΚικό καλάθι. Μα θα ρωτήσει κανείς: Είναι δυνατόν όλα να είναι προσχεδιασμένα; Ναι. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά. Αλλά, ακόμα κι αν δεν τα είχαν προσχεδιάσει, υπάρχει σχεδιασμός σήμερα.

Αλλωστε, τι διαφορετικό θα γίνει αν στη θέση του κ. Σγουρού είναι ο κ. Δημαράς, ή ο κ. Μητρόπουλος; Δεύτερα και τρίτα ψηφοδέλτια φτιάχνει το ΠΑΣΟΚ και στα συνδικάτα, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις διαμορφώνουν ενιαίο ψηφοδέλτιο η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, προκειμένου να βγάλουν από τα προεδρεία τους κομμουνιστές ή να εμποδίσουν την εκλογή αντιπροσώπων στα όργανα.

Αυτό που εμείς ξέρουμε είναι ότι στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ έγινε καθαρός υπαινιγμός ότι εκεί που υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για το ΠΑΣΟΚ, μπορεί και να μη δοθεί χρίσμα ή και να δοθεί, αλλά όλοι μαζί θα είναι στη μάχη του δεύτερου γύρου.

Το κρίσιμο και επίκαιρο είναι η οικονομική κρίση, το μνημόνιο, τα ακόμα χειρότερα που έρχονται αμέσως μετά τις εκλογές. Ομως η κρίση επεκτείνεται στη στρατηγική ανάπτυξης προ μνημονίου, γιατί στο μνημόνιο δε φτάσαμε τυχαία.

Είναι σημαντικό ότι παρά τους τόνους ψέματος, των φραστικών αποπροσανατολισμών και των τρομοκρατικών διλημμάτων, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού και στην Αττική, ιδιαίτερα στις εργατικές λαϊκές περιοχές, είναι αντίθετη με το μνημόνιο.

Γι' αυτό και όλοι οι υποψήφιοι, με βάση τις κατευθύνσεις των κομμάτων ή των πολιτικών κινήσεων που τους έχουν αναδείξει, φροντίζουν επιμελημένα να παίρνουν αποστάσεις από το μνημόνιο, με τρόπο όχι μόνο ανώδυνο, αλλά στήνουν και παγίδα. Ο κ. Σγουρός ως "πολίτης" είναι δήθεν κατά του μνημονίου και κ. Παπανδρέου ως λογική είναι κατά του μνημονίου, αλλά τι να γίνει, λένε στο λαό, χωρίς το μνημόνιο θα ήμασταν χαμένοι!

ΠΑΣΟΚ με κριτική στο μνημόνιο είναι και ο κ. Δημαράς. Κατά του μνημονίου είναι ο κ. Μητρόπουλος, αλλά δεν έχει πρόβλημα με τον κ. Παπανδρέου ή τον κ. Παπακωνσταντίνου και τον κ. Ραγκούση, γιατί θα τους πείσει να αλλάξουν τάχα πολιτική όταν εκλεγεί, γιατί έχει σημαντικά επιχειρήματα. Δηλαδή, αυτός θα τους πείσει ως περιφερειάρχης για κάτι που δεν μπόρεσαν να τους πείσουν τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ που βγαίνουν στη δράση, γενικότερα εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά στρώματα που πήραν μέρος σε απεργίες και διαδηλώσεις. Ετσι εύκολα και απλά είναι τα πράγματα.

Σιχαίνεται το μνημόνιο και ο εκλεκτός του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά ήταν αναγκαίο, λέει, και να παρθεί και να ψηφιστεί. Και είναι περήφανος αυτός και το κόμμα του που το ψήφισαν. Οσο για τον υποψήφιο της μιας πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός ξοφλάει κηρύσσοντας την Αττική, την έδρα του κεφαλαίου και του κράτους, σε ελεύθερη περιοχή, μόνο και μόνο γιατί δε θα αφήσει να επισκεφτεί τα γραφεία της περιφέρειας η τρόικα! Τόσο μεγάλο εμπαιγμό δεν πρέπει να τον ανεχθεί ο λαός.

Το ΚΚΕ μιλά καθαρά με τη γλώσσα της αλήθειας: Κριτήριο ψήφου είναι και το μνημόνιο και ο "Καλλικράτης". Μα πάνω απ' όλα είναι όλη η στρατηγική ανάπτυξης που οδήγησε στο μνημόνιο και στο τέρας του "Καλλικράτη". Είναι το Μάαστριχτ και η ΟΝΕ, είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας, είναι η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ.

Είναι η ανάγκη τώρα να διορθωθεί η λαϊκή ψήφος του 2009, ώστε να μην μπορούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να χρησιμοποιήσουν την ψήφο ως λαϊκή αποδοχή. Είναι η ανάγκη να αναδειχτούν στα όργανα του "Καλλικράτη" πραγματικοί πολέμιοι της κυρίαρχης πολιτικής και στηρίγματα του λαϊκού κινήματος.

Το θέμα δεν είναι μόνο τι λένε και τι προτείνουν οι υποψήφιοι περιφερειάρχες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και τι δεν λένε, τι ευθύνες δεν αναλαμβάνουν, τη στιγμή μάλιστα που η περιφέρεια έχει πάρα πολλές και κρίσιμες αρμοδιότητες, που αφορούν την οικονομία, την αλλαγή χρήσης γης, τις σχέσεις σύμπραξης Δημοσίου με επιχειρηματίες, άρα και τα ζητήματα εργασίας και εργασιακών σχέσεων, μισθών και μεροκάματων, την κοινωνική πολιτική, τις υποδομές.

Αλλωστε, είναι στρουθοκαμηλισμός να διαχωρίζεις τον εργαζόμενο σε εργαζόμενο και πολίτη, σε μια περίοδο που η μεγάλη πλειοψηφία έχει έγνοια και αγωνία για την καθημερινότητα και το αύριο.

Περνάνε στην περιφέρεια τις περιοχές που τις έχουν αρπάξει και τις κατέχουν μεγάλοι επιχειρηματίες, όπως ακτές, ορεινοί όγκοι, δασικές εκτάσεις, κτίρια εγκαταλειμμένα κ.λπ.

Πρέπει:

• Να γίνουν λαϊκές κατασκηνώσεις, σπίτια για νέα ζευγάρια, χώροι για παιδιά. Κάπως έτσι έδρασαν και στο παρελθόν οι κομμουνιστές δήμαρχοι και πήραν με τη δράση τους μαζί με το λαϊκό παράγοντα εκτάσεις που ανήκαν στο λαό.
• Να κατευθύνουν τα κονδύλια που διατίθενται παρά και ενάντια στον "Καλλικράτη", στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, προς τις κοινωνικές ανάγκες. Δημόσια έργα που να ανήκουν στο λαό, χωρίς να πληρώνει ξανά ο λαός τα σπασμένα.

Ορισμένα παραδείγματα της πείρας από την παρέμβαση της Τοπικής Διοίκησης στην εκπαίδευση στις χώρες της Ευρώπης.

Ιρλανδία: Η αποκέντρωση των σχολείων σε επίπεδο δήμου και περιφέρειας οδήγησε τα σχολεία σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τετράωρη εργασία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών μετά το μεσημέρι για εξεύρεση πόρων, π.χ. συσκευασία προϊόντων γνωστής πολυεθνικής τροφίμων!

Γερμανία: Τα νηπιαγωγεία ανήκουν στους δήμους και η πληρωμή γίνεται με ποσοστιαία κράτηση από το μισθό των γονιών!

Δανία: Η διοικητική μεταρρύθμιση στη Δανία είχε αποτέλεσμα να κλείσουν 171 βιβλιοθήκες, 39 σχολεία και 30 παιδικοί σταθμοί. Σύμφωνα με αστικές εφημερίδες, τα μικρά παιδιά στους παιδικούς σταθμούς και το Δημοτικό καταβάλλονται από άγχος, λόγω του ότι βλέπουν τους παιδαγωγούς και τους δασκάλους να τρέχουν συνέχεια!

Ταυτόχρονα, έχουμε υπερχρέωση τοπικών οργάνων, μείωση κλινών στα νοσοκομεία, οι ηλικιωμένοι είναι σε απόγνωση.

Τι σημαίνει διεκδικώ για τους υποψήφιους της "Λαϊκής Συσπείρωσης": Είμαι καθαρά αντίθετος στην κυρίαρχη πολιτική, δε θεωρώ ως παγιωμένο που δεν αλλάζει το συσχετισμό δύναμης. Παλεύω για ένα νέο συσχετισμό μέσα στο λαό, ώστε να αντιστέκονται όλο και πιο πολλοί σε κάθε τι αντιλαϊκό και παλεύω για κάθε τι φιλολαϊκό.

Η Αττική δεν είναι βραχονησίδα ούτε μια κωμόπολη, για να κρυφτεί τι ετοιμάζεται σε όλη την Ελλάδα και τι εξειδικεύεται για το φιλέτο των φιλέτων, που είναι η Αττική.

Ο βασικός άξονας - στόχος της κεντρικής πανελλαδικής πολιτικής είναι η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας της γης σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις. Αυτό προωθείται μέσω του "Καλλικράτη", του πολεοδομικού σχεδιασμού κατά περιφέρεια και στην Αττική. Μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και των ξένων και εγχώριων επενδύσεων με όρο την πιο φθηνή εργατική δύναμη και τη διείσδυση σε τομείς που ως τώρα ήταν πολλοί μικροί και μεσαίοι.

Ο πολεοδομικός σχεδιασμός πανελλαδικά και στην Αττική καταργεί τους όποιους περιορισμούς υπάρχουν στην αλλαγή χρήσης γης, προκειμένου να διευκολύνει την επενδυτική δράση των μονοπωλιακών ομίλων. Θυσιάζει την όποια προστασία της δημόσιας υγείας, την ασφάλεια των κατοίκων και του περιβάλλοντος. Προωθεί την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ επιδοτώντας εξωγεωργικές δραστηριότητες (π.χ. αγροτουρισμός, φωτοβολταϊκά) που οδηγούν στην αλλαγή χρήσης γης και στη συγκέντρωσή της στα χέρια των τραπεζικών ομίλων.

Επίσης, και στους τομείς της βιομηχανίας, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και του τουρισμού, η κεντρική λογική είναι η άρση των όποιων περιορισμών και ο καθορισμός χρήσεων γης, ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Ετσι παρέχεται η δυνατότητα χωροθέτησης εγκαταστάσεων, ακόμα και σε ορεινούς όγκους, παραλίες, δάση και γεωργικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας.

Ακόμα, προβλέπονται και νέα κίνητρα για τη μετεγκατάστασή τους σε οργανωμένους χώρους, οι οποίοι είναι σε άμεση γειτνίαση με κατοικημένες περιοχές, με αυξημένο κίνδυνο ατυχημάτων μεγάλης έκτασης (π.χ. Θριάσιο). Προβλέπεται ακόμα και η εγκατάσταση ιδιωτικών αιολικών πάρκων ακόμη και σε πυρήνες εθνικών δρυμών και περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, καθώς και άλλων μονάδων παραγωγής ενέργειας.

Οι γενικότερες στοχεύσεις της άρχουσας τάξης, όπως αυτές κωδικοποιούνται και στο ΕΣΠΑ 2007 - 2013, για ανάδειξη της χώρας ως διεθνούς κόμβου μεταφορών - εμπορίου - ενέργειας και της Αττικής ως μητροπολιτικού κέντρου σχετικών υπηρεσιών (χρηματοπιστωτικές, ναυτιλιακές, τουριστικές και τεχνικές) δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε βελτίωση, αλλά σε επιδείνωση της κατάστασης για τα λαϊκά στρώματα.

Οι περιφέρειες, που έχουν στα χέρια τους το ΕΣΠΑ και κοινοτικά πακέτα, έχουν καθορισμένο πού θα το δώσουν, τι θα τα κάνουν. Δεν μιλάνε γι' αυτά οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων. Δεν αξίζει να λες μόνο "όχι" στο μνημόνιο, αλλά να χρησιμοποιήσεις τη δύναμή σου εναντίον του.

Το περιφερειακό συμβούλιο για εμάς πρέπει να ξεκινήσει με κριτική και αντίσταση στον πανελλαδικό σχεδιασμό για τη χρήση γης και τις πόλεις, και με αφετηρία αυτή να δείξει τον άλλο δρόμο για την Αττική.

Ο πολεοδομικός σχεδιασμός εξειδικεύεται στην Αττική με το πρόγραμμα "Αττική 2014". Δεν υπάρχει σχεδόν καμία περιοχή στην οποία να μη δίνεται η δυνατότητα χρήσεων γης για επιχειρηματικούς σκοπούς, αφού ακόμα και στις περιοχές που χαρακτηρίζει ως "υψηλής προστασίας", προβλέπει "ήπιες χρήσεις συνδυασμένες με ειδικού τύπου οικονομικές λειτουργίες".

Προτεραιότητες του αστικού σχεδίου στην Αττική είναι οι επενδύσεις σε υποδομές για μεταφορές - διαμετακόμιση εμπορευμάτων σε διάφορες χώρες, οι επενδύσεις σε επαγγελματικό - συνεδριακό τουρισμό και στην "πράσινη ενέργεια". Οι συγκεκριμένες προτεραιότητες δεν καθορίζονται από τις βασικές ανάγκες των κατοίκων του Λεκανοπεδίου, αλλά απ' τα στρατηγικά συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Επίσης στο πρόγραμμα "Αττική 2014" προβάλλονται οι αναπλάσεις σαν διέξοδος για τις υποβαθμισμένες περιοχές που βρίσκονται στα όρια της γκετοποίησης (π.χ. Πλατείες Αγίου Παντελεήμονα και Αττικής). Ωστόσο, η προτεραιότητα της υλοποίησης σχετικών έργων δίνεται για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Σκόπιμα ασαφές παραμένει το πλαίσιο χρηματοδότησης με αναφορές στην ανάγκη τόνωσης της τοπικής οικονομίας.

Ολοι οι βασικοί άξονες ανάπτυξης της Περιφέρειας Αττικής, απ' τις αλλαγές στις λιμενικές δραστηριότητες του Πειραιά μέχρι την ολοκλήρωση του μεγάλου σταθμού συνδυασμένων μεταφορών στο Θριάσιο, υποτάσσονται στο συγκεκριμένο σχεδιασμό. Μεθοδεύεται η μετατροπή της παράκτιας περιοχής του Ελληνικού στα άθλια πρότυπα τους Λας Βέγκας με καζίνο, πολυτελή ξενοδοχειακά κέντρα, μαρίνες θαλαμηγών και ιδιωτικά αεροδρόμια της ολιγαρχίας του πλούτου.

Οι πραγματικά ωφελημένοι απ' την προώθηση αυτών των επιλογών θα είναι προφανώς ελάχιστοι μονοπωλιακοί όμιλοι. Στο όνομα της προσέλκυσης κεφαλαίων των διεθνών ομίλων θα επιταχυνθεί η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και θα δοθούν μεγαλύτερες φορολογικές ελαφρύνσεις για τα μονοπώλια.

Ο προσανατολισμός των επενδύσεων στο διαμετακομιστικό εμπόριο θα επιδράσει στην ανισόμετρη ανάπτυξη τομέων και κλάδων της οικονομίας και η ελληνική οικονομία θα γίνει ακόμα πιο ευάλωτη στις διακυμάνσεις του παγκόσμιου εμπορίου. Βασικοί κλάδοι της μεταποιητικής βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής θα συρρικνωθούν ακόμα πιο πολύ.

Η μεγάλη αύξηση της μεταφορικής κίνησης, χωρίς τα αναγκαία έργα περιβαλλοντικής προστασίας, θα οδηγήσει στην αύξηση της ατμοσφαιρικής και θαλάσσιας ρύπανσης και θα διογκώσει τα συγκοινωνιακά προβλήματα των εργαζομένων. Το λαϊκό εισόδημα θα γνωρίσει νέα αφαίμαξη για την κρατική στήριξη των ιδιωτών επενδυτών (π.χ. ΣΔΙΤ, πράσινα τέλη ΑΠΕ).

Περιοχές όπως το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, το πάρκο "Τρίτση", που μπορούν να αποτελέσουν έναν από τους τελευταίους πνεύμονες υψηλού πρασίνου της Αττικής για άθληση, πολιτιστικές δραστηριότητες, αναψυχή κινδυνεύουν να θυσιαστούν στο βωμό της εμπορευματοποίησης της γης.

Η ίδια η ιστορική εξέλιξη και η διαμόρφωση της Αττικής υπογραμμίζει ότι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την κατάργηση του δρόμου ανάπτυξης με γνώμονα το κέρδος. Προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μεγάλων εταιρειών στη μεταποίηση, στις μεταφορές, στην ενέργεια, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες, στο εξωτερικό εμπόριο και στο χονδρεμπόριο, στις τράπεζες.

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε καταρχήν ότι η υποβάθμιση συγκεκριμένων περιοχών μέσα στην πόλη έχει βαθύτερα αίτια και αντανακλά την επιδείνωση της κατάστασης τμημάτων της εργατικής τάξης (π.χ. ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση μεταναστών, ναρκωτικά). Οι όποιες αναπλάσεις πρέπει να θέσουν σαν προτεραιότητα τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και ψυχαγωγίας στις υποβαθμισμένες περιοχές (π.χ. Δυτική Αθήνα - Πάρκο "Αντώνη Τρίτση") και της αναβάθμισης χώρων πρασίνου - αναψυχής - πολιτισμού και αθλητισμού (π.χ. Πάρκο Γουδή - Ιλίσια) στο εσωτερικό του οικιστικού ιστού της Αττικής.

Η υλοποίηση των αναγκαίων έργων δεν πρέπει να οδηγήσει σε πρόσθετα βάρη και επέκταση της εμπορευματοποίησης των σχετικών υπηρεσιών για τους δημότες (π.χ. ΣΔΙΤ, Συμβάσεις Παραχώρησης).

Οσο η χρήση γης και η κατασκευαστική δραστηριότητα θα γίνονται με γνώμονα το κέρδος δεν μπορεί να εξαλειφθεί η άναρχη ανάπτυξη της πόλης και οι μεγάλες διαφορές στην αξία της γης μέσα στην καπιταλιστική μητρόπολη. Οι αναπλάσεις ορισμένων περιοχών μπορούν να μεταβάλουν αυτές τις διαφορές, αλλά όχι να τις εξαλείψουν. Ετσι, τα φτωχότερα στρώματα θα μετακινηθούν και πάλι σε πιο υποβαθμισμένες περιοχές.

Προτείνουμε ένα πλαίσιο στόχων πάλης, που υλοποιείται ως μέτωπο αντίστασης με τα ποσά που υπάρχουν, και με κόστος που βαραίνει αυτούς που κέρδισαν, τα τμήματα της πλουτοκρατίας.

Τα παραπάνω εντάσσονται στο λαϊκό αγώνα που αλλάζει συσχετισμούς και κατευθύνεται στη λαϊκή εξουσία - οικονομία. Λαϊκή κατάκτηση είναι η μετατροπή των αναπτυξιακών πηγών και των πηγών πλούτου σε κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στη γη, στις πρώτες ύλες και στις πηγές ενέργειας, στα έργα υποδομής.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας θα μπορέσει να υπάρξει επιστημονικός, κεντρικός, πανεθνικός σχεδιασμός με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία. Θα υπάρξει πανελλαδικό σχέδιο ανάπτυξης που θα στοχεύει στην ισόρροπη ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας και των βασικών κλάδων της οικονομίας, στην κατοχύρωση βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων με την πλήρη κατάργηση της εμπορευματοποίησής τους.

Κεντρικό σχέδιο ανάπτυξης που μπορεί να διασφαλίσει συνδυασμένα τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας στη σταθερή πλήρη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, στη στέγαση, στην ύδρευση, στην ηλεκτροδότηση, στη θέρμανση, στη μετακίνηση - μεταφορά, στην επικοινωνία των εργαζομένων.

Σχέδιο που θα δώσει ώθηση στους κλάδους της μεταποίησης και της αγροτικής παραγωγής σε κάθε περιφέρεια, απελευθερώνοντας τις ανεξάντλητες παραγωγικές δυνάμεις που υπάρχουν. Θα διασφαλίσει επίσης τους αναγκαίους πόρους, για να υπάρξει αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία».